www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Azərbaycan multikultiralizmi – II Elmi toplu
569
Hətta Qərbi Avropanın ən inkiĢaf etmiĢ ölkələrində də
demokratiyanın səviyyəsi ümumi Ģəkildə aĢağı düĢdü. Bu da hər
Ģeydən əvvəl borc böhranlarının, avrozonadakı iqtisadi qeyri-
müəyyənliyin, sosial rifah ideyasına parazit kimi daraĢan və geniĢ
miqyasda etiraz əhval-ruhiyyəsi doğuran bir çox dövlətlərin
iflasının, yekun olaraq da qeyri-mükəmməl siyasi idarəçiliyin
nəticəsi idi. Qərbi Avropanın bir sıra inkiĢaf etmiĢ ölkələrində
(Almaniya, Böyük Britaniya, Fransa, Belçika, Ġtaliya, Ġspaniya,
Portuqaliya) dövlətin fəaliyyətindəki çatıĢmazlıqlar artdı, əhalinin
siyasi həyatda iĢtirak səviyyəsi isə vətəndaĢ azadlıqlarının
məhdudlaĢdırılması təhlükəsi ilə əlaqədar kəskin Ģəkildə azaldı.
Hakimiyyətlə cəmiyyət arasındakı uçurumun getdikcə dərinləĢməsi,
formal demokratik üstquruma çevrilən ənənəvi siyasi institutlara və
partiya sistemlərinə etimadın azalması Avropa dövlətlərinin böyük
hissəsində xarakterik cəhətə çevrildi. Siyasi elitaların siyasi
həyasızlığı, sistemli korrupsiyası və ellik zəmanət (hamının bir
nəfərə, bir nəfərin hamıya zamin durması) prinsipi ona gətirib
çıxardı ki, liberal iqtisadiyyatın böhranı tədricən liberal dəyərlərin,
ən son nəticədə isə Avropa demokratiyasının özünün böhranına
çevrilməyə
baĢladı.
Avrosentrizm
platformasının
və
multikulturalizm nəzəriyyəsinin getdikcə dərinləĢən böhranı
dalğasında isə suverenləĢmə təmayülləri gücləndi, ―Ümumavropa
evi‖ və ―Sərhədsiz Avropa‖ dəyərləri unudulmağa baĢladı,
mühacirlərə (miqrantlara) münasibət pisləĢdi, sosial inteqrasiya
siyasəti zəiflədi. Bütün bunlar isə öz növbəsində böhran hallarını,
dinlərarası və millətlərarası gərginliyi yalnız daha da gücləndirib
son həddə çatdırdı.
Əgər Avropa identikliyinin əsaslarına baxsaq görərik ki,
müxtəlifliklərin (sosio-mədəni və etnik) yanaĢı mövcud olub
yaĢamasını nəzərdə tutan multikulturalizm bir konsepsiya olaraq
birmənalı deyil. Avropa Ġttifaqı demokratiya, tolerantlıq, insan
hüquq və azadlıqlarına, söz azadlığına hörmət və s. bu kimi
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Azərbaycan multikultiralizmi – II Elmi toplu
570
fundamental dəyərlərin birləĢdirdiyi dövlətlərin birliyidir.
Multikulturalizm öz mahiyyəti baxımından avropalılğın bütün bu
meyarlarına ziddir: Avropa Ġttifaqının demokratik ölkələrində insan
haqları anlayıĢını qəbul etməyən (məsələn, müsəlman dünyasında
qadın hüquqlarını rədd edən), söz azadlığını özünə yad sayan,
demokratiyaya tənqidi münasibət bəsləyən, ən vacibi və ən əsası isə
özlərini yaĢadıqları ölkələrlə (onların mədəniyyəti, ənənələri,
dünyagörüĢü, həyat tərzi və s.) bir yerdə təsəvvür etməyən dini
icmalar var.
Qeyd etmək lazımdır ki, bu halda söhbət heç də bütün
miqrantlardan getmir. Amma hər halda baĢqaları yox, məhz sayı
Avropada
nəzərəçarpacaq
dərəcədə
artmıĢ
müsəlmanlar
multikulturalizm
siyasətinin
iflasa
uğraması
mövzusunda
müzakirələr aparmağa əsas yaradırlar. Bir sıra avropalı
siyasətçilərin qənaətinə görə, məhz miqrantların (xüsusilə də
müsəlmanların) Qərb cəmiyyətinin bir parçasına çevrilməyi
bacarmaması irqçilik və millətçilik kimi mənfi və qorxulu halların
baĢ qaldırmasına, ekstremizm əhval-ruhiyyəsinin güclənməsinə,
sosial özgələĢmə və uzaqlaĢmaya, düĢmənçiliyə doğru aparır.
Radikal Ġslam tərəfdarlarının Qərbi Avropanın bu sosio-mədəni
mühitini bu cür mənfi yöndən qavraması sayəsində də əsassız
ittihamlar meydana gəlir. Ġslam mədəniyyətinin nümayəndələrini
beynəlxalq terrorizm ideologiyasının potensial daĢıyıcıları ilə
eyniləĢdirən stereotip də bu zəmində formalaĢır. Belə bir yanlıĢ
təsəvvür yaranır ki, bu zümrə içində olduğu, yaĢadığı sosial mühitə
inteqrasiya etməyə bəri baĢdan hazır deyil.
Avropa liderlərinin müəyyən hissəsi miqrantlara münasibətdə tətbiq
edilən diskriminasiya əməllərinə Qərb ictimai fikrinə yeridilmiĢ
yuxarıdakı stereotiplərin köməyi ilə haqq qazandırmağa,
multikulturalizmdən assimilyasiyaya keçməyin zərurətini bu
stereotiplərin yardımı ilə əsaslandırmağa çalıĢır.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri
Azərbaycan multikultiralizmi – II Elmi toplu
571
Əgər Fransa, Ġspaniya, Ġtaliya, Portuqaliya, Yunanıstan kimi
ölkələrin tarixi təcrübəsinə müraciət etsək və onların Avropa
siyasətindəki yerini və rolunu təhlil etsək, onda demokratiyanın,
habelə siyasi və mülki azadlıqların indeksini müəyyən edən əksər
Avropa analitik institutlarının (o cümlədən nüfuzlu ―The Economist
Ġntelligence Unit‖ tədqiqat Ģirkətinin; yeri gəlmiĢkən, biz öz
araĢdırmalarımızda ilk növbədə bu qrupun tədqiq etdiyi
məlumatlara
əsaslanmıĢıq)
tədqiqatlarına,
həmçinin
tam
demokratiyaya malik ölkələrin reytinq kateqoriyasına əsaslanaraq
deyə bilərik ki, adıçəkilən bu ölkələr son illərdə antiliberal
meyllərin güclənməsi sayəsində sonuncu ―Demokratiya indeksində‖
kifayət qədər demokratiyanın olmadığı ölkələr qrupuna salınıb.
Ġspaniya ―tam demokratiyaya malik ölkələr‖ siyahısında axırıncı
yerini qoruyub saxlasa da özünün dayanmadan enən reytinqi
ucbatından ―kifayət qədər demokratiyanın olmadığı‖ ölkələr
qrupuna həddən artıq çox yaxınlaĢıb.
Yeri gəlmiĢkən, Fransa, Ġtaliya, Ġspaniya (Almaniya və Böyük
Britaniya ilə birgə) ənənəvi olaraq liderlik edən dəstəyə, Avropa
ölkələrinin elitası adlandıra biləcəyimiz qrupa daxil idilər. Bu üç
ölkə özlərini dünyanın nəhəng siyasi və iqtisadi təsir potensialına,
oturuĢmuĢ və güclü demokratiyaya malik inkiĢaf etmiĢ ölkələri kimi
çoxdan təsdiqləmiĢdilər. Buna görə də onların demokratiya indeksi
üzrə reytinq göstəricilərinin qəfildən aĢağı enməsi, özlərinin isə
―kifayət qədər demokratiyanın olmadığı‖ ölkələr qrupuna salınması
təəccüblü və simptomatikdir.
Uzun müddət liberal dəyərlərin tarixi dayağı kimi tanınan və
―Avropa siyasi dəbinin‖ ifadəçisi kimi çıxıĢ edən Fransanın
nümunəsi xüsusilə səciyyəvidir. Bu ölkənin siyasi təsir potensialını,
mənəvi nüfuzunu, geosiyasi çəkisini və dünyada gedən qlobal
proseslərdəki rolunu nəzərə alanda Ģübhə yoxdur ki, Fransanın
qanunvericilik, idarəetmə və ictimai-siyasi həyatında liberalizmin
səviyyəsinin aĢağı düĢməsi həm bu dövlətin özünün imicinə, həm
Dostları ilə paylaş: |