www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov
Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin dünyagörüşü
94
94
təyin edək" kimi tələblər virdi-zəmanımız olmuyubmu?..
Hökumət bir xeyli zaman bu tələblərə, bu həqiqi arzuya qulaq
vermədi. Daima özünü eşitməzliyə qoydu. Əyalət
məsələsində, milliyyət bəhsində menşikovlar təhti-nüfuz və
məsləkində olan bürokratlar "təmamiyyəti-mülkiyyə" nöqteyi-
nəzərindən olaraq, idarəni cahil mütərcimlərə tapşırmağı aqil
və qadir yerliyə verməkdən daha əfzəl hesab etdilər" (49,
226). Bütün hallarda Rəsulzadə bu hadisəni maarifçi, sosial-
demokrat kimi müsbət dəyərləndirmiş və qeyd etmişdir ki,
ancaq bu göstəriş bütün ehtiyacları ödəmir: "Bizə qalırsa yerli
dillərinə maarif nahiyyə müdirinin verdiyi əhəmiyyət ehtiyacı
rəf etmiyor. Daha artıq nafi və lüzumlu olardı ki, yerli
dillərindən biri məktəbin olduğu yerin əhalisinin miqdarına
nisbətilə bütün şagirdlər üçün hər kəs olursa-olsun məcburi
dərslərdən olub, rus dili dərəcəsində olaydı» (49, 226).
Rəsulzadə başqa məsələlərdə olduğu kimi, müsəlman maarif
cəmiyyətlərinin birləşə bilməməsinə də təəssüf edir. Başqa
millətlərin Azərbaycanın mərkəzi şəhəri Bakıda birləşib
müxtəlif ictimai, siyasi və milli cəmiyyətlər yaratdığı halda,
türklərin buna müvəffəq ola bilməməsinə Rəsulzadə dözə
bilmir və onları heç olmazsa mədəni-maarif cəmiyyətləri
ətrafında birləşməyə çağırır: «Səbəb nə isə bu işləri bir yerə
mərkəzləşdirib bunlarda parça-parça olunan qüvayi-maddiyə
və mənəviyyələri bir yerə bitişdirmək əvəzində xırda-xırda
olunur və bu cəhətdən də qonşularımızın bütün, böyük və
görkəmli əsərlərinə müqabil bizim işlərimiz hamısı xırda-
xırda kimi nəzərə gəlinir. Həqiqətən də xırda-mırdadır. Çünki
bir çox xırda və kiçik qüvvələr madam ki, cəmləşməyib,
madam ki, nəşri-maarif və mədəniyyəti-əvam və imrani-vətən
kimi böyük işləri görməyə bizdə koperasiyonluq əlbirliyi ilə iş
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov
Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin dünyagörüşü
95
görmək yox, ancaq tərəf-tərəfə çəkilib parçalanmaq vardır,
madam ki, Krılovun hekayəsində olduğu timsal kimi hərəmiz
bir yana çəkəcəyik, o halda-dövrün-çərxeyi mədəniyyətimiz
haman yerində qalacaq, hərəkətə gəlməyəcəkdir… Bütün
müsəlman xeyriyyə və maarif cəmiyyətlərinə ümummillət
maarifi və tərəqqisi naminə lazımdır ki, saheyi-ittifaqa
qəməndaz olub, ayrı-ayrı işləməyi buraxıb birləşsinlər» (49,
235).
Rəsulzadə müsəlmanları birləşdirəcək maarif cəmiyyətinin
əsas prinsiplərini də məqaləsində vermişdi: «Mənim
nəzərimcə atidə başa gəlməsi möhtəməl olan «İslam mədəni
cəmiyyətinin» əsası gərək aşağıdakı əsas üzərində qurulusun:
1. Ümumbəşəriyyət nöqteyi-nəzərindən nəşət edən və
mümənnəyi-haliyə,
əsri-mədəniyyəyə
mühtəməl
olan
tərəqqiyə müvafiqət;
2. Bir idarə və ya bir kassa olduğu ilə bərabər cəmiyyətin
müxtəlif şüubuatı olmalı və bu şüubatə gördükləri işlərinə
imtiyaz verməkdə ədəmi-mərkəziyyəti əsas ittixaz etməli;
3. Ol karda «nəqdiyyə», «məkatib», «mətbuat», «sənaeyi-
nəfisə» (teatro, rəssamlıq və qeyrə) şüubuatının təşkili
vücübatdan ədd edilməlidir» (49, 235).
Məhəmməd Əmin yaxşı anlayırdı ki, elm, bilik, maarif
olmayan yerdə, cəhalət, avamlıq, xürafat olur. Bunun da
nəticəsində xalq həmişə xarici işğalçılar, yerli zülmkarlar və
riyakar ruhanilənr tərəfindən əzilir və təhqir edilir.
Milli mətbuatımızın banisi, milli ideoloq və mütəfəkkir
Həsənbəy Zərdabinin dəfn mərasimində işirak edən
Rəsulzadə, mərhumun qəbirüstü nitqində onun şəxsində
böyük bir maarifçini, ustadı itirdiklərini deyir: «Cəmaət özü
öz azadlığına gərək çalışsın, rəislərə yalvarmaq, onlardan
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov
Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin dünyagörüşü
96
96
mərhəmət istəməklə onun halına heç bir fayda olmaz…
Cəmaəti ayıltmaq, onu dərrakəli etmək üçün nə lazımdır? -
maarif, maarif, maarif! Ancaq elm və bilik ilə cəmaət özünün
nə olduğunu və nə edə biləcəyini qana bilər. İştə bu qoca ədib
də haman camaatın hər dərdinə dərman olan irfan toxumlarını
səpmişdir. Həmin bu maarif mücahidi olan piri-rövşənzəmizə
xitabən cəmaətin maarifmənd və mütərəqqi olduğunu özünə
məslək tutan «Nicat» maarif cəmiyyəti tərəfindən deyirəm ki,
yat, Allah sənə rəhmət eləsin!!!» (49, 151).
Elmin, maarifin xalq arasında yayılması üçün mücadilə verən
Rəsulzadə çalışır ki, müsəlmanlar, o cümlədən müsəlman
fəhlələri maariflənsin və təşkilatlansın: «Cəmaətin ziyalı
olması, yəni elm ilə, bilik nuru ilə ziyalanması, onun azad
olması, hürriyyətdir. Cəhalət, nadanlıq isə əbdlikdir. Bilik-bir
qüvvəyi-fövqəladə olub, heç bir vaxt məğlub olamaz. Bu
əsaslar cəmaətin mərifətli və tərbiyəli olmasının qədr-
qiymətini, dərəcəyi-əladə bəyan edib bildiriyor» (49, 41).
Məhəmməd Əmin millətin savadlanmasını, ictimai-siyasi
proseslərdə fəal iştirak etməsini, hürriyyət və azadlıqlara sahib
olmasını istəyir, eyni zamanda bir sosial-demokrat kimi başa
düşürdü ki, bu, başqa millətlərdən təcrid olunmuş şəkildə baş
verə bilməz. Ona görə də bütün millətlərin birgə şəkildə bu
cür haqlara sahib olacağına Rəsulzadə inanır və onun bu
inancında, əvvəllər sinfi mübarizə ön planda dayanır. O qeyd
edir ki, insanlar arasında zəhmət bölgüsü və birlikdə zəhmət
çəkmək nə dərəcə vüsətli isə, o dərəcədə tərəqqi və
mədəniyyətləri vüsətlidir: «Məntiq diyor ki, bir ölkənin, bir
əyalətin tərəqqi və təməddünü bağlıdır o əyalətdə olan
müxtəlifülcins millətlərin təvafüq qədəm ilə tərəqqi
etmələrinə» (70).
Dostları ilə paylaş: |