102
mişdir. Bu münasibətlə yenicə yazdığı müxəmməsini o, belə
başlayırdı:
Min üç yüz otuz iki,
Tarixdədir indi sənə,
Altmışa çatmış yaşım,
Sevda səndə durur yenə...
Həmin hicri tarix miladiyə çevriləndə 1914-cü il alınır.
Deməli, bu zaman Molla Cümənin yaşı altmışa çatıbmış.
Ona görə də aşığın özünün dediyi tarixə əsaslanaraq onun
1854-cü ildə anadan olduğunu qəbul edə bilərik. Ölüm tarixi
isə 1920-ci ildir. İndiyə qədər biz yazmışıq ki, Molla Cümə
1920-ci ildə vəfat etmişdir. Əslində isə Molla Cümə öz əcəli ilə
ölməyib, onu öldürmüşlər, özü də vəhşicəsinə öldürmüşlər.
Aşığın ölümü də indiyə qədər bir sirr olaraq qalmaqdadır. Çox
təəssüf ki, bu barədə heç nə yazılmamışdır.
Əlbəttə, biz onun şeirlərini toplamaq üçün ekspedisiyaya
gedərkən bu məsələ barədə də maraqlandıq və çoxlu rəvayətlər
eşitdik. Onlardan bəzilərini burada misal gətirmək istəyirik.
Hələ uşaq vaxtı mən eşitmişdim ki, Molla Cüməni öz həyət-
lərində öldürüblər. O zaman həyətə soxulan kənar adamlar
özbaşınalıq etmiş, aşıq gəlib işə qarışmış, azğınlaşmış şəxslər
isə onu öldürmüşlər. Təxminən belə bir rəvayəti biz Qax
rayonunun Zərnə kəndində aşığın yaradıcılığının gözəl bilicisi
olan Əbdülmənaf Əfəndiyevdən də eşitdik. “Arvadı və qızı
çörək bişirirmişlər, şübhəli adamlar gəlib həyətə doluşur,
qarışıqlıq salırlar. Bu zaman aşıq yaxınlaşır, dözə bilmir,
acıqlanır, o zaman onu doğrayırlar”. Qaxda yaşı yüzü addamış
Aşıq Məhəmməd: “Molla Cümə üç nəfər yoldaşı ilə gedir-
lərmiş, çiynində sazı olub, tüfəng bilib vurub öldürüblər.
Öldürənlər isə soldat paltarında şübhəli adamlar idi, tanıma-
yıblar, səhvən öldürüblər”. Məsələ burasındadır ki, aşıq 1920-
ci ilin may ayında öldürülmüşdür. Bu zaman Şəki-Zaqatala
103
zonasında Sovet hakimiyyətinin qələbəsi uğrunda mübarizə
aparılan bir dövrdür. Bəzi rəvayətçilər aşığın məhz belə bir
qarışıq zamanda öldürüldüyünü söyləyirlər.
1961-ci ildə Şəkidə ekspedisiyada olarkən internat mək-
təbinin dil və ədəbiyyat müəllimi Cahangir Qazıyevlə tanış ol-
duq. O, bir neçə il idi ki, aşığın şeirlərini toplamaqla, tərcüme-
yi-halını öyrənməklə məşğul idi. C.Qazıyev o zaman “Şəki
fəhləsi” qəzetində Molla Cümə haqqında dərc etdirdiyi bir mə-
qaləsini lütflə bizə təqdim etdi. Məqalədə Molla Cümənin ölü-
mü haqqında aşağıdakı sözlər yazılmışdı: “1920-ci ilin may
ayının əvvəllərində XI Qızıl Ordunun hissələri Şəkidən Zaqata-
laya doğru gedərkən bu yolun ətrafındakı kəndlərin varlıları
orduya müqavimət göstərmək fikrinə düşürlər. Burada atışma
başlayır. Bir çox yoxsul kəndli ilə orduya qarşı mübarizə
aparanların arasında qalır. Molla Cümə də yoxsulların yanında
idi. Bu vaxt ona güllə dəyir.
Şəkinin Baş Göynük kəndindən olan, sənəti etibarı ilə
feldşer Yaqub Əkbərov doğma dayısı Mahmud müəllimin he-
kayəsini olduğu kimi bizə nəql elədi. Mahmud o zaman Aşağı
Layisqidə müəllimlik edirmiş. Şəki-Zaqatala tərəfdə qarışıqlıq
düşən vaxtı, yəni Sovet hakimiyyətinin qurulmasına qarşı Za-
qataladan olan Hafiz Əfəndiyevin düzəltdiyi əksinqilabi qiyam
zamanı məhz burada – Aşağı Layisqidə qaçhaqaç düşür. (Aşağı
Göynük, Aşağı Layisqi Şəki ilə Qaxın arasındakı yolun üstün-
dəki kəndlərdir). Çünki XI Qızıl Ordunun əsgərləri ilə qiyam-
çılar arasında atışma olur. Camaat dağlara çəkilir. Bu zaman
Mahmud müəllim də qaçırmış, özü də atnan qaçırmış. O danı-
şır ki, atnan gedirdim. Bir də gördüm ki, Molla Cümə çiynində
də saz yol ilə çox sakitcə yeriyir. Nə qədər təkid etdim ki, gəl,
min ata, qaçaq, razı olmadı, cavab verdi ki, mən aşıq babayam,
mənə heç kim heç nə eləməz, heç bir yerə qaçmaram, qonşu
kəndə gedirəm. Mən atla uzaqlaşandan sonra güllə səsi eşitdim.
Məncə bu güllə Molla Cüməyə dəydi. Hər halda bu rəvayətdə
müəyyən həqiqət ünsürü olsa da, xalq arasında tez-tez təkrar
104
olunan danışıqdır. Çoxlu rəvayətlər təxminən bu məzmuna gə-
lib çıxır.
Molla Cümənin qızı Reyhan xanım atasının ölümü haq-
qında belə danışır: əvvələn, atam nə özü kənddən çıxıb, nə də
ailəsini heç yerə qaçmağa qoymamışdır. O zaman Aşağı Layis-
qi kəndinin əksər camaatı dağlara qaçmışdı. Ancaq Molla
Cümə ailəsi ilə birlikdə kənddə qalıb. Onda elə bir qənaət olub
ki, sənətkar adamdır, ona heç kim heç nə eləməz. O biri
tərəfdən gələnlərin, - XI Qızıl Ordunun kim olduğunu Molla
Cümə çox yaxşı bilirdi. Ona görə də kənddən çıxmayıb, onların
yolunu gözləmişdir...
Şəkinin Aşağı Layısqi kəndində yaşı yüzə çatmış İdris
Mustafayev (o, Molla Cümənin uşaqlıqdan dostu olmuşdur)
söyləyir ki, doğrudan da əksinqilabçıların qiyamı kəndə, cama-
ata çox zərər vurdu. Bu atışma zamanı səhvən çox adamlara
güllə dəydi. Onlar ya yaralandı, yaxud da öldülər. Atışma ge-
dən kəndlərdə sonra çoxlu ölü yığılıb basdırıldı. İ.Mustafayev
davam edir: təxminən may ayının axırları idi, ara nisbətən
sakitləşmişdi, adamlar yerbəyer edildi. Bir də yolun kənarında
olan kolluqdan nəsə ağır bir qoxu hiss edilir, camaat şübhə-
lənir, gedib baxırlar, bir neçə insan cəsədi tapırlar. Molla Cümə
də onların arasındadır. İdris dayı göstərir ki, Molla Cüməni
yolun alt tərəfində şəxsən mən özüm bax bu əllərimlə bas-
dırmışam. Özü də üzü aşağı yatdırılmışdı. Bir necə yerdən
qılınc yarası vurulmuşdur, sifəti tanınmaz olmuşdu, aşığı yalnız
paltarlarından tanıdıq. İdris Mustafayev davam edir ki, kəndin
bu mötəbər adamlarını aparan və məhv edən o zaman müxtəlif
yollarla hətta orduya belə soxulan, özü də əslən Şəkinin Səbətli
kəndindən olan millətçilər idilər. Onlar Molla Cüməni tək
aparmağa ehtiyat etmiş, çünki bu, müəyyən şübhə doğura
bilərdi, bir çox işlərin üstünü açardı, həm də xalq buna
qətiyyən icazə verməzdi. Ona görə də kəndin ən hörmətli
adamlarından - qocalardan bir neçəsini seçmiş və aldadıb aşıqla
birlikdə aparıb tələf etmişlər. Beləliklə, 1920-ci ilin may ayının
Dostları ilə paylaş: |