40
“(Ya Rəsulum!) Yoxsa Əshabi-kəhfin və Rəqimin (Rəqim əhlinin)
ayələrimizdən əcaib bir şey
olduğunu güman edirsən? (Xeyir, bu Bizim qüdrətimiz qarşısında adi bir işdir!)” (Quran, “Mağara” (18)
s. a. 9.)
41
Səyyid Əhməd piri
Babək rayonundakı Didivar kəndi, qədim İnsanların yaşayış məskənləri olmuşdur. Burada e.ə. II-
I minilliklərdə əcdadlarımız məskunlaşaraq yaşamışlar.
Didivar kəndi Naxçıvan şəhərindən 12 km-lik məsafədə yerləşir.
Kəndin adının mənşəyinə görə, əraziyə gəlmiş ilk Cığataylılar tayfasının məskunlaşdığı oradakı
həyət sahələri iki tərəfindən (sağ ilə sol tərəfdən) mörhrə ilə divar çəkmələrindən “iki divar” adından
götürülmüşdür.
Kəndin keçmişlərdə əsl adı “Divarlı” olsa da, sonradan Dudivar (iki divar) kimi dəyişilmişdir.
Kənddə 1318 nəfər (2005-ci il st. məl) əhali yaşayaraq əsas məşğuliyyətləri əkinçiliklə üzümçülük
ibarətdir. Kənddə e.ə. III-II minilliklərə aid nekropollar qalmaqdadır.
Didivar kəndindəki əhali onların əski tayfa başçılarının adları ilə adlanırlar; Cığataylı,
Mehdiqulu, Əsgərli, Qasımlı, Bayramqulu,
Hüseynqulu, Cəlali, Nəcəfalı və s.
Didivar kəndinin əhalisi uzun ömürlüdürlər. Kənddə köhnədən qalma qəbrstanlıqla bərpa
olunmuş məscid binası qalır.
Məscid binasının həyətində inanc yeri olan Səyyid Əhməd piri vardır.
Pir binası möhrə ilə tikilərək köhnə binadan, taxta qapısı olan məzar yerindən ibarətdir.
Bişmiş kərpiclərlə hörülmüş məzar yanında iki böyük qara daş (meteorit) qoyulmuşdur. Pirdə
ziyarətçilər üçün lazım olan şərait yaradılmışdır.
Pirin yaranması haqqında kəndin yaşlıları belə söyləyirlər ki, keçmişlərdə şərq ölkələrindən
Əhməd adlı mömin müsafir Naxçıvandakı müqəddəs Əshabi-Kəhf ziyarətgahına
gəldikdən sonra
ərazinin təbiəti və əhalisi xoşuna gələrək və həmin kənddə qalmalı olur. O, burada İslam dinini əhaliyə
təbliğ etməklə kəndin şəri işlərinə təmənnasız xidmət göstərərək məscid tikdirib daxmasında bivaris
kimi dünyadan köçür.
Kənddəki nüfuzlu tayfalar tərəfindən mərhum Səyyid Əhmədin cənazəsini tikdirdiyi məscidin
həyətindəki daxmasında dəfn edərək qəbrin üzərində daş kitabə yazdırmışlar.
Səyyid Əhməd pirinin mücövürü məşhədi Məhəmmədəli kişinin dediyinə görə 1989-cu ildə
mərhumun məzarı üstündəki ərəbcə yazılmış “kitabə” yerindən çıxarılaraq şəhərdəki
tarix muzeyinə
aparılmışdır?
Buna görə də, pirdəki məzar haqqında dəqiq məlumatı söyləmək çətinləşmişdir.
Lakin bütün bunlara baxmayaraq Səyyid Əhməd pirinə hər il ətraf kəndlərdən ziyarətçilər
gələrək burada Allah yolunda qurbanlar kəsib ehsanlar paylarlar.
“Yoxsullara aşkarda sədəqə verməyiniz yaxşıdır, lakin onu gizlində versəniz daha yaxşı olar. Bu,
günahlarınızın bir qismini örtər.
Allah tutduğunuz hər bir işdən xəbərdardır!” (Quran, “Bəqərə” (2) s. a. 271.)
42
Çoban (Səyyid) Əli piri
Pir Babək rayonundakı Payız kəndindədir. Payız kəndi okean səviyyəsindən 1.100 metr
yüksəklikdə, Cəhri çayın hər iki sahillərində yerləşir. Kəndə Babək qəsəbəsindən 25 km-lik məsafədə
asfalt yol çəkilmişdir.
Payız kəndi ərazisində e.ə. II-I minilliklərdə şöhrət tapmış möhtəşəm
Çalxanqala şəhərinin
(qalasının) xərabəlikləri tarixi simasını saxlamaqdadır.
Payız kəndi sözünün mənşəyi, ərazidə ilk məskunlaşan Kəlbaba tayfasının ilin payız fəslində
gəlmələri ilə əlaqədardır.
Payız kəndinin əhalisi 1.074 nəfər (2005-ci il st.məl.) olaraq heyvandarlıqla məşğuldurlar.
Cəhri çayının üstündən salınmış körpü ilə kənddəki məktəb binasını payızlı Sosialist Əməyi
Qəhrəmanı Qurban Abbasqulu oğlu Abbasovun (1926-2006) təşəbbüsü ilə tikdirilmişdir.
Payız kəndində Zamanlı, Əsədannı, Qaralar, Hüseyinli,
Məhərrəmli, Sadıxlı, Kəlbabalı, Alyanlı
və sairə tayfalar məskunlaşmışlar.
Kənddəki iki qəbrstanlıqdan birində möhrə ilə hörülmüş böyük bina vardır.
Sovetlər dövründə həmin binadan gündəlik təlabat malları dükanı kimi istifadə olunmuşdur.
Haliyyədə kənddə yaraşıqlı mağaza binası tikildiyindən həmin “dükan evi”ndən mömünlər
məscid kimi istifadə edirlər. Binanın içərisindəki küncdə bərpa olunmuş məzar yeri vardır. Həmin
məzar Səyyid Əli adlı mömün çobanın olaraq, payızlılar tərəfindən pir yeri kimi ehtiram göstərirlər.
Pirin yaranması haqqında yaşlı mömünlər söyləyirlər ki, keçmiş əsrlərdə möhtəşəm Çalxanqala
camaatı Allahın doğru yolundan çıxaraq, atəşpərəstliklə məşğul olmuşlar.
Onlar yaradana asi
olduqlarından dağıdıcı zəlzələ nəticəsində şəhərlə birlikdə məhv olmuşlar. Zəlzələ sübh vaxtı baş
verdiyindən əhali evlərində bir anlığa məhv olmuşdur.
Çöldə (qaşarda) qoyunlarının arasında salamat qalan çoban Əli Allahın möcüzəsini gözləri ilə
gördükdən sonra Yaradana ibadət etmişdir.
Dağıdıcı zəlzələdən sonra ərazidə ilk məskunlaşan Kəlbaba tayfasından olanlar çoban Əlinin
xeyirxah və mömün kimi görüb tanımışlar. Odur ki, tayfa başçısı hörmət əlaməti kimi çoban Əlini
bundan sonra Səyyid Əli adı ilə çağırmış və dünyadan köçəndə isə onun cənazəsini yaşadığı həmin
yerdə dəfn etmişlər. Həmin vaxtdan sonra çoban Əlinin məzarı ziyarət
edilərək inanc yerinə
çevrilmişdir. Kənddəki imkanlı mömünlər qurbanlıqlarını binanın qarşısında kəsib, ətini yoxsullara
paylayarlar.
“And olsun dan yerinə; And olsun on gecəyə.
O
kəslər ki, məmləkətlərdə tuğyan edir, oralarda çoxlu fitnə-fəsat törədirlər. Nəhayət, Rəbbin
onlara əzab qamçısı endirdi şübhəsiz ki, Rəbbin baxıb görür.” (Quran, “Dan yeri” (89) s. a. 1-2, 11-14.)