221
istəməsələr də, bu təbliğatı apardım və onları psixoloji
cəhətdən Elşad müəllimin rektor olmasına hazırladım.
Hətta, bir dəfə ABU-nun işi ilə əlaqədar mənim maşınımda
avtomobil qəzasına düşdük. Qəza o qədər güclü oldu ki, hər
ikimizin dili bir neçə dəqiqə açılmadı. Sonra biz ayıldıq və bir-
birimizi qucaqladıq- öpüşdük ki, şükür Allaha bu qəzadan
salamat çıxdıq. Bu qəzadan bizi Allah saxladı. Düzdür, mən
yaralandım, 2 ay qolum və qabırğalarım gipsdə qaldı. Ancaq
qolumda olan sınıq yeri indi də hərdən bir mənə əziyyət verir.
Belə qorxulu hallar çox olub. Hazırda universitetdə çalışanlar
hesab edirlər ki, bu ali məktəb göydən düşüb, onlar da gəlib
hazırında işləyirlər. Belə deyil, Elşad müəllim bu məktəbi
yaradılmasında can qoyub, dəfələrlə ölümlə üzləşib və mən də
həmişə onun yanında olmuşam.
1997-ci ilin sentyabr ayının əvvəlləri idi . Elşad müəllim
mənə dedi: “Hacı, gedək. Sənin maşınında gedəndə işlərimiz
yaxşı gedir, ayağın yüngüldür. Səninlə hara gedirəmsə, işlərim
tez həll olur”. Gəldik Elmlər Akademiyasına. Akademiyanın
prezidenti Fərəməz Maqsudovun yanına. O, içəri keçdi, mən
isə gözlədim. Fərəməz müəllimlə söhbətdən sonra gəldi ki, bəs
ali məktəbin adını dəyişdirmək lazımdır. O, mənə dedi ki, Hacı
başını işə sal, universitetin adını qoyaq.
Maşında geri qayıdarkən mən dörd ad təklif etdim və
“Azərbaycan Beynəlxalq Universiteti” adının üstündə
dayandım.Yoldaşlarla müzakirədən sonra bu ad qəbul olundu.
Həyat göstərir ki, ad qoymaq məsələsində biz səhv etməmişik.
Başqa bir misal da çəkim. Bu ali məktəbin daimi binası yox
idi. Şəhərin müxtəlif ərazilərinə səpələnmişdi. Biz bina
axtarırdıq. 1996-cı ilin yayında tikinti nazirliyinə, bir
qohumumun yanına getmişdim. Ordan-burdan danışaq. Ondan
bina soruşdum. Qohumum nazirin köməkçisinə müraciət etdi.
O, bizə 7-ci mikrorayonun axırını- indiki ABU yerləşən binanı
məsləhət gördü. Elşad müəllimlə gedib baxdıq. O, buranın
uzaq olduğunu bilirdi və dedi ki, fikirləşərik. 1996- cı ilin
222
sentyabrında bu binaya köçməyi qərara aldıq. Binanın
təmirinin təşkil olunmasında şəxsən iştirak etdim. ABU- nun
yaranması prosesi belə başladı.
Nə isə, belə misallardan çox çəkmək olar. Qayıdaq Elşad
müəllimin fəaliyyətinə. Hazırda onun təhsil sistemində uğurları
göz qabağındadır, tərifləməyə ehtiyac yoxdur. Qısa müddətdə
ABU-nu yaratmaq və qabaqcıl ali məktəbə çevirmək hər
oğulun işi deyil. Elşad müəllimin uğurları və gördüyü işlər
çoxdur. Onları saymaqla qurtaran deyil.
Elşad müəllim heç bir cəmiyyətin üzvü deyil. O, yalnız Yeni
Azərbaycan Partiyasının (YAP) üzvüdür. Biz ikimiz bir gündə,
eyni saatda bu partiyaya üzv qəbul olunmuşuq. O, “ Azərbaycan
beynəlxalq aləmdə” çoxcildlik kitabın müəllifidir. Bu kitabı
yazmağa başlayarkən (1996- cı ildə) ona ilk xeyir-dua
verənlərdən biri mən olmuşam. O, həm də “Dövlət və hüquq”
jurnalının yaradıcısıdır. Elşad müəllim dövlət qəzetlərində,
xüsusilə, “Azərbaycan” və “Xalq” da Azərbaycanın dövlət
müstəqilliyi haqqında onlarla məqalə çap etdirmişdir.
Bəzi xırda qəzetlər Elşad müəllim və mənim haqqımda böhtan
dolu yazılar çap ediblər. Bu böhtanlar qatığa qara demək kimi
bir şeydir. Böhtançılara üzümü tutub deyirəm ki, yalan ayaq
tutar, ancaq yeriməz. Elşad müəllimə nə vaxtsa sözüm olubsa,
üzünə demişəm və birlikdə müzakirə etmişik, düzgün qərar
çıxarmışıq. Elşad müəllimə kimin sözü varsa, kişi kimi getsin
üzünə desin, mənim adımdan istifadə etməsin. Kşiliyi, qeyrəti
çatmırsa, onun öz işidir. Qəzetlərə məsləhətim budur ki,
falktları araşdırsınlar, sonra yazsınlar. Elşad müəllim və mən
mövqeyimizi çoxdan bildirmişik. Biz yalnız Azərbaycan
Respublikasının prezidenti H. Əliyev cənablarına və
respublikanın dövlət müstəqilliyinə xidmət edirik.
Elşad müəllimlə biz uzun müddət həqiqi dost olmuşuq və
bütün gücümüzü ABU-nun yaranmasına sərf etmişik. Bu ali
məktəbin ilk rektoru E. Abdullayev, ilk prorektoru mən
olmuşam. Bu bir tarixdir. Bunu heç kim inkar edə bilməz.
223
Mən yenə də ADU-da olan müvəffəqiyyətlərə ürəkdən
sevinirəm. Çünki başqalarından fərqli olaraq, bu universitet
mənə çox doğmadır. Necə deyərlər, ABU- nun yolunda can
qoymuşam.
- Bu gün Sizi bir Hacı, həm də bir ziyalı kimi daha çox
narahat edən nədir?
- Əlbəttə ki, Qarabağ məsələsidir. Bu bizim xalqın yaralı
yeridir. Mən bir ziyalı kimi gecə-gündüz bu məsələ ətrafında
düşünürəm. Bir Hacı kimi isə hər namaz üstündə əlimi
Xudanın dərgahına qaldırıb ondan sülh, əmin- amanlıq
diləyirəm ki, yurdundan-yuvasından didərgin düşən qardaş-
bacılarımız teziklə öz yerlərinə qayıtsınlar.
- Bugünkü gənclərin mənəviyyatındakı dəyişikliklərə
münasibətiniz necədir?
- Məşhur tarixçi A. Bakıxanovun belə bir kəlamı var: “Ən
böyük var-dövlət elm və bilikdir, var-dövləti itirmək olar.
Amma elm və bilik həmişə səninlə olur”. Mən hər gün bu
sözləri xatırlayıram və gənclərə elmli, bilikli, səbrli olmağı
məsləhət görürəm.
- Hazırki şəraitdə müəllim-tələbə münasibətləri və “Pulunu
ver, oxu” prinsipinə necə baxırsınız?
- “Pulunu ver, oxu” prinsipini hər sahəyə şamil etmək olmaz.
Bazar iqtisadiyyatına keçid dövründə təhsilin də özünəməxsus
problemləri çoxdur desək, yanılmarıq. Köhnə cəmiyyəti ləğv
edib, təzə cəmiyyəti bir anda yaratmaq qeyri- mümkündür.
Bunun üçün zahiri dəyişiklik yox, daxili inkişaf lazımdır.
Cəmiyyət özü inkişaf etməlidir, özü də şüurlu şəkildə.
Təhsil üçün çoxsahəli imkanlar açılıb. Bildiyimiz kimi indi
həm pullu, həm də pulsuz təhsil sistemi mövcuddur. Mənə elə
gəlir ki, təhsilin bütün formalarında başlıca meyar bilik
olmalıdır. Hər bir sahənin özünün xüsusi istedadları olur.
Onun pula heç dəxli var? Pul ilə hər hansı bir sənəti, bəlkə də
Dostları ilə paylaş: |