53
Sentyabrın əvvəllərində beynəlxalq aləmdə mühüm dəyişikliklərin baş verməsi,
xüsusilə Böyük Britaniyanın mövqelərinin Azərbaycanda güclənməsi Şərq cəbhəsinin
yaranması ehtimalına gətirib çıxardı. Məhz bunları nəzərə alan Almaniya Azərbaycana
qarşı ədalətsiz mövqeyindən əl çəkmək xəttini tutmağa başladı. Almaniya tərəfi 27
avqust sazişini imzalamaqla Bakı məsələsində səhvə yol verdiyini başa düşdü. Bu
dövrdə Azərbaycan hökuməti ilə Osmanlı Türkiyəsi arasında diplomatik əlaqələr daha
da inkişaf etməyə başladı.
1918-ci il sentyabrın 6-da Sultan VI Mehmetin İstanbulda Azərbaycan
nümayəndələri, oktyabr ayında isə Azərbaycanın İstambuldakı fövqəladə səlahiyyətli
nümayəndəsi Ə. M. Topçubaşovla görüşü zamanı tərəflər Osmanlı və Azərbaycan
türkləri arasında qardaşlıq münasibətlərinin mövcud olduğunu bildirdilər. Sultan VI
Mehmet Ə. M. Topçubaşova xitabən qeyd etdi: “Əmin ola bilərsiniz ki, Osmanlı türkləri
heç vaxt sizdən köməyini əsirgəməyəcəkdir”. Sentyabrın 15-də Bakı şəhərinin
Azərbaycan- türk qoşunları tərəfindən azad edilməsi Azərbaycan-Türkiyə danışıqlarının
səmərəli nəticəsi oldu. Bu hadisə Azərbaycan hökumətinin daxili siyasətinə mühüm
təsir göstərdiyi kimi, xarici siyasət sahəsində də fəallaşmaya təkan verdi. Sentyabrın 15-
dən sonra Almaniyanın hərbi və ticarət nümayəndəsi baron Fon der Qolds, eləcə də
Avstriya-Macarıstanın diplomatik nümayəndə heyəti Bakıya gəldi. Məhz milli hökumətin
fəallığı və Tələt Paşanın dəstəyi nəticəsində Almaniya hökuməti 27 avqust
müqaviləsinin hüquqi qüvvəsini itirdiyini bildirdi, Azərbaycan Respublikasını müstəqil
dövlət kimi tanıyacağına və tezliklə Bakıda konsulluq açacağına söz verdi.
Bu dövrdə milli hökumət dünyada və regionda gedən ictimai-siyasi proseslərə
mühüm təsir göstərən Avropa dövlətlərində Azərbaycan nümayəndəliklərini yaratmağı
əsas vəzifələrindən biri hesab edirdi. Xüsusilə Bakının azad edilməsi ilə barışa
bilməyən Sovet Rusiyasının təzyiqlərinin gücləndiyi bir vaxtda Avropa dövlətlərində
Azərbaycan nümayəndəliklərinin açılması zəruri idi. Qeyd edilməlidir ki, Azərbaycan
parlamentinin sədri Ə.M. Topçubaşovun bu sahədə xidmətləri böyükdür. Ə.M.
Topçubaşovun göstərişi ilə Əli bəy Hüseynzadənin rəhbərliyi altında İsveçrədə xarici
ölkələrin nümayəndələri ilə görüş keçirmək qərara alındı, oradan isə Fransa, Hollandiya
və İtaliyaya getmək üçün nümayəndə heyəti yaradıldı. Lakin Antanta ölkələri tərəfindən
bu dövlətlərə getmək üçün viza verilmədiyindən Ə.M. Topçubaşovun planları baş
tutmadı. Onun oktyabrın 2-də Tələt Paşa və Türkiyənin xarici işlər naziri Əhməd Nəsim
bəy, oktyabrın 3-də isə hərbi nazir Ənvər Paşa ilə görüşlərində Azərbaycan
Respublikasının mehriban qonşuluq və dostluq prinsiplərinə əsaslanaraq, dövlətlərarası
54
münasibətlər yaratmaqda maraqlı olduğu bildirildi. Xarici işlər naziri Əhməd Nəsim bəy
Azərbaycan, Gürcüstan və Ermənistan arasındakı münasibətlərin qarşılıqlı razılıq və
anlaşma əsasında formalaşmasının vacib olduğunu qeyd etdi. Ə.M. Topçubaşov türk
ordusunun Bakını azad etdiyinə, Azərbaycan ordusunun yaradılmasındakı köməyə,
həmçinin Nuru paşanın rəhbərlik etdiyi İslam Ordusunun Azərbaycan xalqı qarşısındakı
böyük xidmətlərinə görə hərbi nazir Ənvər Paşaya öz təşəkkürünü bildirdi. Ə.M.
Topçubaşov Tələt Paşa kabineti istefa verdikdən sonra da yeni hökumət üzvləri ilə
görüşlər keçirmiş və Azərbaycanın milli maraqlarının müdafiəsi uğrunda fəal diplomatik
mübarizə aparmışdır. Onun bu müddət ərzində İstanbulda keçirdiyi çoxsaylı görüşlər və
diplomatik danışıqlar Azərbaycan Respublikasının müstəqil xarici siyasət aparmağa
qabil olduğunu göstərirdi.
1918-ci ilin payızında Almaniya-Türkiyə blokunun dünya müharibəsində məğlub
olması və oktyabrın 30-da Türkiyənin Mudros barışığının ağır şərtlərini qəbul etməsi
Azərbaycan Respublikası üçün arzuedilməz hadisə oldu. Mudros müqaviləsinin 11-ci
maddəsində Türkiyə ordusunun tezliklə Azərbaycanı və Zaqafqaziyanı tərk etməsi
nəzərdə tutulurdu. Azərbaycandakı türk ordusunun dəstələrinə bir həftədən gec
olmayaraq Bakını, bir aydan sonra isə bütün Azərbaycanı tərk etmələri haqqında
ultimatum verildi. Müqavilənin 15-ci maddəsinə görə, Türkiyənin nəzarəti altında olan
Zaqafqaziya dəmir yolu müttəfiqlərin nəzarətinə verildi. Həmçinin, bu müqavilə
müttəfiqlərin Batumu tutmasına da şərait yaradırdı.
Yaranmış vəziyyətdən çıxış yolu tapmaq üçün nəyin bahasına olursa-olsun,
yenidən diplomatik danışıqları davam etdirmək və Azərbaycanın beynəlxalq vəziyyətinin
yaxşılaşdırılması yönündə mühüm tədbirlər görmək vacib idi. Mudros müqaviləsinin
şərtləri noyabrın 3-də rəsmi şəkildə elan edildikdən bir gün sonra Ə.M. Topçubaşov
sənədin Azərbaycanla bağlı hissəsinə etiraz əlaməti olaraq, Osmanlı hökumətinin xarici
işlər nazirinin müavini Rəşad Hikmət bəyə nota göndərdi. Etiraz notasında Osmanlı
hökumətinin Azərbaycan Respublikasını tanımasına baxmayaraq, Bakı şəhəri
haqqında maddənin Mudros müqaviləsinə daxil edilməsinin beynəlxalq hüququn
prinsiplərinə zidd olduğu bildirilir və Mudros barışığında Azərbaycanın mənafeyinə zidd
olan məsələləri həll etmək üçün Azərbaycan hökumətinin birbaşa və yaxud Osmanlı
hökumətinin vasitəçiliyi ilə diplomatik danışıqlar aparması zəruri hesab edilirdi.
Mudros barışığı Azərbaycan Respublikasının müstəqilliyinin dünyanın aparıcı
dövlətləri tərəfindən tanınması məsələsinə də böyük maneçilik törədirdi. Lakin bu
problemlərə baxmayaraq, Azərbaycan hökuməti milli dövlətin tanınması yönündə cidd-