599
möhkəmlənməsinin qarşısını almaq üçün səylərini birləşdirir. Onlar Türkiyənin
regiondakı türkdilli və qərbyönümlü xalqları öz ətrafında birləşdirəcəyi ehtimalından
ehtiyatlanır və bu perspektivin onların regiondakı mövqelərinə ciddi zərbə ola biləcəyini
dərk edirlər. Etiraf etmək lazımdır ki, Türkiyənin regional siyasətində bu faktor xüsusi
çəkiyə malikdir. Bu gün doğrudan da Ankarada türkdilli xalqlar və demokratik inkişaf
yolu tutmuş Xəzər-Qara dəniz hövzəsi ölkələrinin iştirakı ilə yeni geosiyasi məkanın
formalaşdırılması ideyası aktualdır. Elə Türkiyənin Xarici İşlər Nazirliyinin nəzdində bu
proseslə məşğul olan xüsusi strukturun yaradılması da Ankarada bu ideyaya ən yüksək
səviyyədə önəm verildiyini göstərir.
Ermənistana gəldikdə, qondarma “soyqırım” iddiasından əl çəkməyən rəsmi
İrəvan açıq şəkildə Türkiyəyə qarşı ərazi iddiaları irəli sürür və bu dövlətə “tarixi
düşmən” kimi yanaşır. Belə olan halda, Türkiyənin mövqelərinin möhkəmlənməsinə
imkan verməmək niyyəti Rusiya, Yunanıstan və Ermənistanı eyni geosiyasi oyunun
iştirakçısı olmağa vadar edir.
Amma buna baxmayaraq, Qafqaz, Orta Asiya və Xəzər hövzəsi regionunun ən
qədim geosiyasi oyunçularından olan Türkiyə regiondakı mövqelərini günü-gündən
möhkəmləndirməkdədir. Sovet İttifaqı dövründə bölgədəki prosesləri yalnız öz maraqları
deyil, həm də NATO-nun mənafeyi prizmasından izləyən Türkiyə, hazırda Şimali
Atlantika Alyansının maraqlarının müdafiəçisi rolundan bir qədər uzaqlaşaraq, daha çox
öz geosiyasi mənafelərinə diqqət yetirməyə başlayıb. Qərbin təzyiqlərinə baxmayaraq,
Türkiyənin hələ də Ermənistanla münasibətlər qurmaması da bu müstəqil siyasətin
göstəricisidir. Amma bununla yanaşı, ABŞ-ın Cənubi Qafqaz, Xəzər və Orta Asiyada
aktivləşməsi və bölgədə hərbi iştiraka nail olması Türkiyənin maraqlarına tam cavab
verir. Çünki Ankara Birləşmiş Ştatların bu geosiyasi məkandakı maraqlarının
reallaşması yolunda əsas müttəfiq roluna iddialıdır. Düzdür, Qərbdə Türkiyəyə
münasibət birmənalı deyil. Amma bu ölkənin mühüm dəniz yollarına nəzarət etməsi,
Rusiyanın Qafqazdakı təsirini xeyli azaltması və radikal islam fundamentalizminin
qarşısında sipər rolunu oynaması Ankaranın Qərb üçün əvəzedilməz müttəfiq kimi
qalmasını şərtləndirir. Politoloq Zbiqnev Bjezinski açıq şəkildə bildirir ki, bu gün Türkiyə
Rusiyanın cənub sərhədlərində Almaniyanın ABŞ üçün vaxtilə Orta və Şərqi Avropada
oynadığı rolu oynamalıdır. Politoloq Türkiyənin regionda önəmini qısa olaraq aşağıdakı
faktorlarla əsaslandırır:
- Türkiyə Qara dəniz regionunda vəziyyətin sabit qalmasında mühüm rol oynayır.
600
- Aralıq dənizindən Qara dənizə keçidləri nəzarətdə saxlayır.
- Rusiyanın Qafqazdakı mövqelərinin güclənməsinə imkan vermir.
- İslam fundamentalizminə qarşı sipər rolunu oynayır.
- NATO-nun
cənubdakı dayağıdır və s.
Sonuncu
məqam – NATO faktoru Türkiyə üçün də vacib təsir mexanizmidir.
Rəsmi Ankara bu alyans daxilindəki rolunu artırmağa çalışır və bunun, avtomatik olaraq
Türkiyənin regiondakı nüfuzunun artmasına da təsir göstərəcəyini anlayır. Məsələn, bir
neçə il əvvəl Türkiyə rəhbərliyi İstanbulda NATO-nun Çevik Qüvvələr Qərargahının
yaradılması təşəbbüsü ilə çıxış edib. Rəsmi Ankara Balkanlar, Qafqaz və Orta Asiya
kimi geostrateji məkanı yeni yaradılacaq qərargahın təsir zonasına daxil etməyi təklif
edib.
Bu gün Türkiyə ABŞ-ın Qafqazdakı mövqelərinin möhkəmlənməsində də mühüm
rol oynayır. Vaşinqton təhlükəsizlik və enerji sahəsində öz regional siyasətini məhz
Türkiyə vasitəsilə həyata keçirir. Məsələn, ABŞ-ın regiondakı bütün hərbi enerji
layihələri birbaşa Ankaranın iştirakı ilə reallaşıb. Bu gün Gürcüstan silahlı qüvvələri,
əsasən Türkiyənin yardımı əsasında formalaşdırılır. Amma təbii ki, Türkiyənin bölgədəki
geosiyasi perspektivi birbaşa Azərbaycanla bağlıdır. Azərbaycan Prezidenti Heydər
Əliyevin “bir millət-iki dövlət” adlandırdığı Azərbaycanla Türkiyə bu gün bütün
məsələlərdə ən sadiq müttəfiq və tərəfdaşdırlar. Bu iki dövlət bölgədə birgə iqtisadi,
enerji və nəqliyyat layihələri reallaşdırır, beynəlxalq təşkilatlarda eyni mövqedən çıxış
edir. Bakı-Tbilisi-Ceyhan, Bakı-Ərzurum, TRASEKA layihəsi, Qars-Tbilisi-Bakı
dəmiryolu və digər layihələr Türkiyənin bölgədəki mövqelərini xeyli möhkəmləndirib.
Çünki bu qlobal layihələrin hamısında Türkiyə mühüm tranzit ölkə funksiyasını yerinə
yetirir. Bu isə avtomatik olaraq regionda aparıcı dövlət statusu qazanmaq deməkdir.
Türkiyənin Qafqazda və Xəzər-Qara dəniz hövzəsində əsas müttəfiqi
Azərbaycan olsa da, Qafqazda möhkəmlənmək üçün onun Gürcüstanla münasibətləri
də xüsusi əhəmiyyət daşıyır. Birbaşa Azərbaycanla sərhədi olmayan (təcrid edilmiş
Naxçıvan istisna olmaqla) Türkiyə yalnız Gürcüstan vasitəsilə Qafqaza daxil olmaq
imkanı qazanır.
Hazırda Türkiyə region ölkələri ilə iqtisadi-ticarət baxımından, Rusiyanı
sıxışdırmağı bacarsa da, Ermənistanla münasibətlərdəki problemlər və Dağlıq Qarabağ
münaqişəsi Ankaraya regiona nəzarət uğrunda açıq və ciddi mübarizə aparmağa imkan
vermir. Türkiyənin Cənubi Qafqazın üç ölkəsindən biri ilə diplomatik, iqtisadi və siyasi
601
əlaqələrə malik olmaması onun ümumilikdə regionda manevr imkanlarını
məhdudlaşdırır. Ermənistanla diplomatik əlaqələr qurmaq və sərhədləri açmaqdan
imtina edən Türkiyə Avropa İttifaqının da iradları ilə üzləşir. Bütün bunları nəzərə alaraq
söyləmək olar ki, Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin nizamlanması və bu əsasda Türkiyə-
Ermənistan və Azərbaycan-Ermənistan əlaqələrinin qurulması Türkiyənin Cənubi
Qafqazda və Avropadakı mövqelərini xeyli gücləndirəcək amillər sırasındadır.
Beləliklə, bu gün Qafqaz müxtəlif hərbi, siyasi və təhlükəsizlik maraqlarını və güc
mərkəzlərini özünə cəlb edən strateji məkana çevrilib. Regionun geosiyasi perspektivləri
və bölgədəki ölkələrin inkişaf səviyyəsi, ilk növbədə, regional təhlükəsizlik probleminin
həllindən və bölgədəki sabitlikdən asılıdır. Bu mənada, Qafqazdakı münaqişə ocaqları
bütün regionun inkişafı yolunda maneədir.
Bu gün Qafqazdakı postsovet ölkələrinin dördü də etnik separatizm zəminində
daxili münaqişələrə cəlb olunub. Dağlıq Qarabağ, Abxaziya, Cənubi Osetiya və
Çeçenistan münaqişələri regiondakı nisbi sabitliyi hər an poza biləcək faktorlara çevrilib.
Ona görə, müasir dünyada, Avropada və bölgədə son zamanlar daha təkidlə Qafqazın
Regional Təhlükəsizlik Sisteminin prinsiplərinin müəyyən edilməsi və yaradılmasına dair
təkliflər səslənir. Bu prosesdə yalnız region ölkələri deyil, bölgədə marağı olan güc
mərkəzləri də yaxından iştirak edirlər. Çünki Qafqazda sülh və sabitlik yalnız region
ölkələrinin marağı və bu ərazinin tarixi geostrateji əhəmiyyəti ilə deyil, həm də regiondan
keçən enerji və nəqliyyat dəhlizlərinin təhlükəsizliyi baxımından zəruridir. Bir də nəzərə
almaq lazımdır ki, Cənubi Qafqazda “oyun qaydaları”nı, ilk növbədə, region dövlətləri
yox, beynəlxalq güc mərkəzləri təyin edirlər.
§2. ERMƏNİSTAN-AZƏRBAYCAN, DAĞLIQ QARABAĞ MÜNAQİŞƏSİNİN
TARİXİ KÖKLƏRİ HAQQINDA
İlkin mənbə və ədəbiyyatın təhlili göstərir ki, ermənilərin Azərbaycana qarşı ərazi
iddialarının və təcavüzünün başlıca məqsədi tarixi Azərbaycan torpaqları hesabına
erməni dövlətinin əsasını qoymaq və sonradan müxtəlif yollarla onu genişləndirərək
"Böyük Ermənistan" yaratmaqdan ibarət olmuşdur.
Strateji baxımdan böyük əhəmiyyətə malik olan Azərbaycanın Qarabağ
bölgəsində erməni əhalisinin xeyli dərəcədə çoxalması XIX əsrin əvvəllərində, xüsusilə
Azərbaycan torpaqlarının bölüşdürülməsi haqqında Rusiya və İran arasında bağlanan
1828-ci il Türkmənçay sülh müqaviləsindən sonra baş vermişdir. Çar Rusiyasının
Dostları ilə paylaş: |