69
Soruşun məni
Ayaqyalın şeh üstündə gəzdiyim,
Çaylaq daşlarından soruşun məni.
Kol dibindən bənövşələr dərdiyim,
Qırovlu qaşlardan soruşun məni.
Salamlaşdım gül-çiçəkli bağınan,
Cığır aşdım meşələrə dağınan,
Sək-səkədən yuvasına sığınan,
Perikmiş quşlardan soruşun məni.
Təzəcə gəlinlik niqabı tikən,
Əsir düşüb yaradana üz tutan,
Gözlərdən yanağa sel kimi axan,
Kədərli yaşlardan soruşun məni.
Atı ölüb yetim qalmış yəhərdən
Diri
gözlü
açılacaq səhərdən,
Bir
ilin
ərzində dərddən kədərdən,
Ağarmış saçlardan soruşun məni.
70
Qurbanın olum
Təvəqqə edirəm ahıl yaşımda,
Al məni qoynuna qurbanın olum.
Eyb axtarma kirpiyimdə qaşımda,
Al məni qoynuna qurbanın olum.
Zenitdəki gün tək şölələr saçıb,
Əzilib-büzülüb üstümə qaçıb,
Cənnər qapısını üzümə açıb,
Al məni qoynuna qurbanın olum.
Elimin-obamın tərsa gözəli,
Laləli, nərgizli tər bənövşəli,
Qoşa nar bağçalı, məxmər sinəli,
Al məni qoynuna qurbanın olum.
Yanıram ay xanım eşq atasında,
Fəsillərin baharında, qışında,
Kəklikli dağlarda çeşmə başında,
Al məni qoynuna qurbanın olum.
Boy-buxunun sevilməkçün biçilib,
Ağızından abı-kövsər içirib,
Mələk olub qıl körpüdən keçirib,
Al məni qoynuna qurbanın olum.
Firudinin
şirin olmaz damağı,
Qoyunun
cənnətdi, hurilər bağı,
71
Dili
beçə balı payız qaymağı,
Sal məni qoynuna qurbanın olum.
72
Sənindi
Zamanın nəbzini tutmusan “qardaş”
Çal-çap keyfini çək dövran sənindi,
Qoyma qalsın daş üstündə bircə daş
Sök dağıt hələlik dövran sənindi.
Tezcə özgələşdir bütün hər şeyi,
Masanın üstündən əskiltməməyi.
Elə ki, çalındı İsrafil neyi,
Baş qaldıran bütün düşman sənindi.
Qayıdanda bir gün tələ yiyəsi,
Onda tanımayacaq heç kəs, heç kəsi,
İblisin nəfəsi, şeytan kəlləsi,
İlanlı, əqrəbli mehman sənindi.
73
Məstanəsidir
Hər bir baş daşına yazılan tarix
Ulu babaların nişanəsidir.
Gecə gündüz qaqqıldaşan sonalar
Vallah Göyçə gölün pərvanəsidir.
Didərgin olmuşuq eldən-obadan,
Yadigar
qoyulmuş ata-babadan,
Qalib
çıxmış zaman-zaman bəladan
Yurdumuz
dünyanın əfsanəsidir.
Yalandan hayların kəkələdiyi,
Doğru olanlara şər bələdiyi.
Allahın babama bəxş elədiyi,
Göyçə göl tarixin nişanəsidir.
Almalı-armudlu barlı bağların,
Dərin dərələrin uca dağların.
Görənlər söyləyir buz bulaqların,
Qarlı zirvələrin məstanəsidir.
İnsan şəhərləri pulla alar da,
Mənasız ömr edib yüz il qalarda.
Firduna cənnəti bağışsalarda,
O, yenə Göyçənin divanəsidir.
74
Arvad orda qərib, mən burda qərib
Ayaqları topuğundan ağrıyan,
Arvad orda qərib, mən burda qərib.
Sızıltısı ürəyimi dağlayan,
Emilyadır Pirşağıda yan verib,
Özü orda qərib, mən burda qərib.
Eyni sözü doxsan dəfə eydirəm,
Söz deyəndə ağız-burun əydirən,
Altdan-üstdən nimdaş paltar geydirən,
Anam yolumuza salafan sərib
Arvad
orda
qərib, mən burda qərib.
Bir ay yarım zir-zibilnən oynadım,
Gün altında dağ-dağ oub qaynadım,
Az qalıb ki, yaddan çıxsın öz adım,
Fəridənin borşu vallah “can” verib,
Arvad orda qərib, mən burda qərib.
Baxımsız xəstənin rəngi tez solar,
Qaynayıb-qaynayıb peymanə dolar,
Zəmanə pis gəlib, neyləmək olar.
Çömçələr qaşığa imtahan verib,
Arvad
orda
qərib, mən burda qərib.
O dünya var, axirət var, ölüm var,
Bu dünyadan çoxları çox şey umar,
Bəzisi də gördüyündən pay umar,
75
Mənim də qısmətim belə gətirib,
Arvad orda qərib, mən burda qərib.
Göyçək bacım tələbəlik yaşından,
Heç
kimi
qovmamış süfrə başından,
İlahi kiməsə cənnət daşından,
Pay
verib,
bizəsə zillət yetirib,
Arvad
orda
qərib, mən burda qərib.
Gəlin bacı Məhruyyəni sağ olsun,
Hər iki cahanda üzü ağ olsun,
Həmişə süfrəsi daha bol olsun,
Hər gün bizə dadlı yemək gətirib,
Arvad orda qərib, mən burda qərib.
Nərmin, Sevinc, Kənan qönçə balalar,
Arzum
budur
həyatdan kam alalar,
Atalı-analı xoşbəxt olalar,
Allah
Kənanımı arxa yetirib,
Arvad
orda
qərib, mən burda qərib.
Rəbbimin verdiyi bu paya şükür,
Heyif ki, mənim də qəddimi bükür,
Vaxtından tez ömür yarpağın tökür,
Yolumda tikanlı qanqal bitirib,
Arvad orda qərib, mən burda qərib.
Nəzrin olan yerlər çırağban olur,
Nərmin olan yerdə imtahan olur,
Dostları ilə paylaş: |