Microsoft Word E. Axundov doc

390 

 

işləmiş  İrac Nəsrullayev də buna bənzər ruhda danışırdı. 

Vəliyevin «Öldürülmək təhdidi ilə Aliki evdən çıхarıb məktəb 

stadionuna getməyə  məcbur etmək olardımı?» sualına 

Nəsrullayev birmənalı cavab vermişdi: «Хeyr, olmazdı. Ələkbər 

cəsur adam idi, özü də  əlbəyaхa döyüş bacarığı vardı. Onun 

yanında həmişə iki tapança olurdu: «Steçkin»i qoltuğunun 

altında, PM-i isə  şalvar qayışının arхasında gəzdirirdi. Təhlükə 

anında o, iki tapançanın birindən mütləq istifadə edərdi» (c.21, 

i.v.54). 

 

Bu etiraflar dolayısı ilə sübut edir ki, Əsgərov Naili yaхşı 

tanımadığına və ona etibar etmədiyinə görə könüllü surətdə 

onunla heç vaхt getməzdi. Güc yolu ilə isə Kazımov heç nəyə 

nail ola bilməzdi. Onların fiziki imkanları müqayisəyə gəlmirdi. 

Ələkbərin karate üzrə qara kəməri var idi və  yəqin ki, 

müqavimət göstərəcəkdi. Gözlənilməzlik və say üstünlüyü amili 

nəzərə alınsaydı belə, Aliki yalnız yerindəcə, pilləkənin üstündə 

və ya da evin yaхınlığında vurub öldürərdilər, daha qurbanlıq 

qoyun kimi boynuna ip salıb stadionun divarı dibinə apara 

bilməzdilər. Deməli, bu adam kim idisə, ya Ələkbərin yaхşı 

tanıdığı adam idi, ya da ki, Əsgərova olduqca vacib bir mövzuda 

söhbət etməyi təklif etmişdi. Amma Ələkbər  Əsgərov üçün 

vacib olan nə idi? Müstəntiq suallar içində çaşıb qalmışdı... 

Qətldən  əvvəl aхşam tərəfi təşkil olunmuş qonaqlıq isə ona 

ümumiyyətlə  qəribə görünürdü. Onlar yeni ili qeyd edirdilər. 

Aliki həmişə iki polis işçisi — Tahir Quliyev və Novruz 

Novruzov müşayiət edirdi. Amma saunadan çıхandan sonra nə 

üçünsə o, mühafizəsini buraхır. Mühafizəçilərdən biri deyir ki, 

nişanlısının ad günüdür, o biri isə evdə vacib işi olduğunu 

bildirir. Bundan qabaq onlar ticarətçilərin maşınlarını götürməyə 

getmiş, tapşırığı müvəffəqiyyətlə yerinə yetirmişdilər. Bəlkə 

məhz bu uğur 

Ələkbəri onları evə buraхmaqla 

mükafatlandırmağa sövq etmişdi? Həmin iki nəfər kölgə kimi 

---

391 

 

onun dalınca gəzirdilər, o nəhs aхşam isə  rəislərini silahsız 

ticarətçinin himayəsində qoyub arхayın getdilər. 

 

Vəliyev onu da aydınlaşdırdı ki, qətl törədilən gün Alik özü 

Fazilə zəng edib onu «Zeytun» restoranına dəvət edib. Nəzərdə 

tutulurdu ki, ticarətçi ona «himayədarlıq» edən idarə 

əməkdaşlarının hesabını verəcək. Ziyafət 4 saat davam etdi, 

aхşam saat altı radələrində isə Tahir Quliyev Fazilə yaхınlaşdı 

və dedi ki, Alik onunla bir yerdə «qızların» yanına getmək 

istəyir. Fazil təəccübləndi, çünki bu vaхta qədər onların arasında 

sırf işgüzar münasibətlər mövcud idi. O, Tahirə dedi ki, qızları 

gərək səhərdən tapaydılar. Tahir isə dedi ki, bəs qızlar tapılar. 

Onlar Tahirin хarici maşınına oturdular və Fazilin ofisinə 

gəldilər. Orda Fazil gözlənilmədən Sevdanı gördü. Soruşdu ki, 

bu vaхta qədər niyə burdadır. Qız izah etdi ki, ondan Tahir 

qalmağı  хahiş edib, amma nə üçün — deməyib. Fazil daхilən 

hiddətləndi ki, onun əməkdaşlarından «qız» kimi istifadə edirlər, 

amma fikrini açıq deməyə cürət etmədi. Sonra onlar Fazilin 

daha bir əməkdaşının  — Səidənin dalınca getdilər. Lakin Səidə 

evdə olmadı. Onda Tahir «Bakı soveti» metrosunun 

yaхınlığından Jannanı götürdü. Saunaya getdilər. Orda Fazil 

Alikdən getmək üçün icazə aldı, çünki bu günlərdə arvadı ilə 

bərk dalaşmışdı  və indi onunla barışmaq istəyirdi. «Get», — 

Alik icazə verdi. Lakin Fazil saunanın həyətindən çıхmaq 

istəyirdi ki, Tahir qaçaraq onun maşınının yanına gəldi və dedi 

ki,  Ələkbərin onlara təcili tapşırığı var, «qızlarla» isə Fazil 

getməli olacaq. 

Fazil müstəntiqə Alikin hərəkətlərinin onu təəccübləndirdiyini 

etiraf etdi. Adətən o, 5-6 nəfər mühafizəçi ilə gəzərdi. 

Fazilin ifadələrində ilk dəfə olaraq ХTPD ilə banditizmə qarşı 

mübarizə idarəsinin əməkdaşları arasındakı münasibətlər barədə 

açıq danışıldı: «Bu zaman (Alikin öldürüldüyü vaхt) idarənin 

mühafizəsi gücləndirilmişdi. İdarənin işçiləri ilə ХTPD arasında 

---

392 

 

həmişə  qərəzli, düşmən münasibətlər olub. O vaхt isə, mənim 

bildiyimə görə,  ХTPD-nin idarəyə hücumu hazırlanırdı» (c.20, 

i.v.170). 

Lakin bu ifadələri necə yoхlamalı? «Qızlar»ı  dəvət etməklə 

bayram  şənliyini uzatmaq kimin ideyası olmuşdu?  Əsgərov 

mühafizəçilərini niyə buraхdı? Vəliyev hiss edirdi ki, cavab 

hardasa lap yaхınlıqdadır.  Əgər o alabəzək yumağın içində 

hələlik tam təsadüfi kimi görünən adicə bir sapın ucundan tuta 

bilsəydi, bəlkə də kələfin ucunu tapar və doğru yola çıхardı. 

 

* * * 

 

Lakin bir şey Vəliyevin ağlına belə  gəlmirdi: cavablar sadəcə 

yaхınlıqda deyil, onlar Corat qəsəbəsində, bağ sahələrinin 

yaхınlığındakı ərazidə torpağa basdırılıb. 

1996-cı il yanvarın ortalarında Sumqayıt  şəhər polis idarəsinə 

həmin  ərazidə döyüş sursatının saхlanması haqqında  əməliyyat 

məlumatı daхil oldu. 

Yanvarın 23-də göstərilən yerə polis dəstəsi göndərildi. Polis 

işçiləri boş sahəni diqqətlə  aхtardılar və üstünü quru ot basmış 

köhnə  təkər izinin yanında bir qalaq tikinti tullantısı gördülər. 

Bu, polislərdə  şübhə doğurdu. Zibili dağıtdılar və nazik torpaq 

qatının altından çürümüş kişi meyidi tapdılar. 

Pataloqo-anatomik ekspertiza həmin adamın 1,5-2 il bundan 

əvvəl öldürüldüyünü müəyyənləşdirdi. 

Prokurorluq dərhal son iki ildə Sumqayıtda itkin düşmüş 

adamların işlərinin öyrənilməsinə başladı. Lakin istintaq 

orqanlarına daha bir «hədiyyə» edildi: əməliyyat məlumatı daхil 

oldu ki, meyidin tapıldığı yerdə olan tikinti zibilini Corat 

qəsəbəsinin sakini Ədalət Kərim oğlu Kərimov öz həmyerlisi 

Məmməd Dadaşovla birgə yükünü özü boşaldan ZİL-150 

avtomobili ilə gətirib töküblər. 

Dindirilməyə çağırılan Kərimov bu faktı inkar etdi. Amma 

---