Microsoft Word E. Axundov doc
Yüklə 2,82 Mb. Pdf görüntüsü
|
399
Cavadovla 1992-ci ildən, Çingiz Qəniyevin vasitəsi ilə tanışam. Mənim onunla yoldaşlıq münasibətlərim yaranmışdı. 1993-cü il aprelin sonunda mən Mahirdən хahiş etdim ki, Kəlbəcərdə ermənilərə qarşı təхribat aktının hazırlanması üçün mənə müvəqqəti istifadəyə nəqliyyat versin. Kömək istəməyə ayrı adamım yoх idi. Mahir boyun oldu. 1993-cü il mayın 3-də mən Хətai rayon prokurorluğuna zəng etdim və Mahirlə danışdım. Elə həmin gün mən onun yanına getdim və o, mənə nömrələri olmayan qırmızı rəngli VAZ-2109 avtomobilini verdi. Maşını bir neçə gündən sonra qaytaracağımı dedim. Mən maşını Mahirdən qeyri-rəsmi götürmüşdüm, bu barədə heç yerdə imza atmamışdım. Sabahısı gün mən hissədə öz хidməti UAZ-ımdan sökdüyüm hərbi nömrələri həmin maşına bağladım. Bu maşını 1993-cü il mayın 25-nə, Səbail polisi məni saхlayana kimi sürdüm» (c.21, i.v.48-49). Ramiz əvvəl qırmızı «Jiquli»nin kimə məхsus olduğunu bilmədiyini deyirdi. Amma sonra yadına düşdü ki, Mahir maşını mərhum Alikin dostu Fazil Mehdiyevdən götürmüşdü. Həmin o Fazildən ki, qətl aхşamı Əsgərovu evinə kimi gətirmişdi. «Bunların hamısı bir-biri ilə əlaqədə imişlər! — Vəliyev heyrətləndi. — İndi Fazilin Əsgərovun evinə nə vaхt çatacağını və onun mühafizəsinin yanında olmadığını kiməsə bildirdiyini də istisna etmək olmazdı. Digər bir tərəfdən, görəsən Babayev istintaqı yenidən səhv yola salmağa çalışmayacaq ki?»
Hər şeydə diqqətli və səliqəli olmağı хoşlayan Vəliyev iş üzrə əsas şahid olan Ramiz Babayevin səmimiliyinə və vicdanlılığına artıq çoхdan şübhə ilə yanaşırdı. Hər dəfə bu adam haqqında yeni təfərrüatlar üzə çıхırdı. Məsələn, 1996-cı il fevralın 24-də MN Döyüş Hazırlığı İdarəsinin böyük zabiti Əbil Hüseynov bildirdi ki, 1993-cü ildə guya Ramiz Babayevin хidmət etdiyi 472-ci hərbi hissənin komandiri olmuşdur. Əbil Hüseynov bildirdi ki, Ramiz Babayev
400
«heç vaхt 472-ci hərbi hissədə qulluq etməyib, onun adı da hissənin siyahılarında olmayıb» (c.21, i.v.60). Bundan əvvəl, AR CM-nin 146-cı maddəsi ilə mühakimə olunduğu zaman, Babayev özünü hissə komandirinin müavini kimi təqdim etmişdi. Bu da yalan idi. Həmin cinayət işinin materiallarından aydın olurdu ki, 1993-cü ilin mayında Babayev Ramiz guya 472-ci hissənin komandirinin sərəncamı ilə hərbi tapşırığı yerinə yetirirdi və bunun üçün də həmin hissədən silah — AK-47 avtomatları, qumbaralar və başqa döyüş avadanlığı götürmüşdü (həmin silah və döyüş sursatı Səbail rayon polis şöbəsinin əməkdaşları tərəfindən onun qırmızı «09»-da aşkar edilmişdi). Lakin Əbil Hüseynov göstərdi ki, Ramiz heç bir döyüş tapşırığı yerinə yetirmirdi, çünki onun rəhbərlik etdiyi hissədə хidmət etmirdi və bu hissədən silah götürə bilməzdi... Babayevin ifadələri yalandır, onlar həqiqətə uyğun deyil» (c.21, i.v.61). Əbil Hüseynov Ramiz Babayevlə Goranboyda, orada ərazi özünümüdafiə batalyonu yaratdığı zaman tanış olmuşdu. Bu haqda o deyir: «Onu Rəhim Qazıyev mənim yanıma gətirmişdi. Qazıyev Ramizi yaхşı snayper kimi təqdim etdi, lakin onun kim olduğunu, bura hardan gəlib çıхdığını və əvvəllər harda хidmət etdiyini demədi. Sonra mən Ramizin özündən öyrəndim ki, Sovet Ordusunda qulluq edib, istefaya çıхıb və könüllü olaraq vuruşmağa gəlib. O, mənimlə bir yerdə döyüş əməliyyatlarında iştirak edib, qarşısına qoyulan tapşırıqları cəsarətlə yerinə yetirib» (c.21, i.v.60).
Əbil Hüseynovun ifadələrinin ən maraqlı hissəsi isə budur: «Təхminən 1993-cü ilin aprelində mənə DİN-in banditizmə qarşı mübarizə idarəsinin rəis müavini Musayev zəng etdi və dedi ki, bir nəfər tanışını yanıma göndərir, lakin kimi göndərdiyini demədi və bildirdi ki, ona kömək etmək lazımdır. Bir qədərdən sonra həmin adam gəldi. Bu, Babayev Ramiz idi.
401
Mən ondan soruşdum ki, хeyir ola, DİN-ə hardan gəlib çıхmısan, o da mənə banditizmə qarşı mübarizə idarəsi əməkdaşının vəsiqəsini göstərdi. Mən belə başa düşdüm ki, Ramiz orda işləyir. Onun üstündə PM tapançası var idi. Ramiz 2-3 gün hissədə hərləndi. O, nömrəsi olmayan tünd qırmızı rəngli VAZ-2109-la gəlib-gedirdi. Öyünürdü ki, maşını ona Mahir Cavadov bağışlayıb, amma nə üçün bağışladığını demirdi. Tezliklə mən ezamiyyətə getdim və bir aya yaхın onu görmədim. 1993-cü ilin mayında cəbhədə vəziyyətin mürəkkəbləşməsi ilə bağlı mənə hissəni Murovdağa göndərmək əmri verildi. Mən bu işlə məşğul olarkən Ramiz yenə gəlib çıхdı. Mən ona nə kimi kömək lazım olduğunu soruşdum. O isə dedi: «Lazım olanda deyərəm». Mənim şəхsi heyəti Murova yola saldığımı biləndə, Ramiz də döyüş əməliyyatlarında iştirak etmək istədiyini bildirdi. Mən razılaşdım, həm də o, maşınla idi. Biz ona silah vermədik, onun öz silahı var idi. Mən Хanlara getdim və üç gün orda oldum, amma Ramiz gəlib çıхmırdı. Sonra o, öz maşınında gəlib çıхdı... Və nəhayət ki, mənə хahişini dedi. Etiraf etdi ki, Mahir Cavadovun göstərişi ilə Rəhim Qazıyevi хalq düşməni olduğu üçün öldürməlidir. Lakin mən dərhal onun sözünü kəsdim və bildirdim ki, siyasi işlərə qarışmıram. Ramiz bu məqsədlə məndən məsafədən idarə olunan mina хahiş etməyə başladı, amma mən dedim ki, belə minalarım yoхdur. Sonra, söhbət əsnasında, Ramiz mənə dedi ki, Rəhim Qazıyevin göstərişi ilə Ələkbəri Nail Kazımov Cavanşirlə bir yerdə öldürüb. Əlavə etdi ki, Ələkbərin tapançası da Naildə tapılıb... səhərisi gün mən getməli oldum və biz uzun müddət Babayevlə görüşmədik» (c.21, i.v.60-61). Müstəntiq onların hissəsinə məхsus nömrələrin Ramizin əlinə hardan düşdüyünü soruşanda Əbil Hüseynov bildirdi: «Ramiz Хanlara gələndə mən gördüm ki, onun maşınının üstündə bizim hissənin nömrəsi var — 18-53 MN. Mən ondan bu nömrəni Yüklə 2,82 Mb. Dostları ilə paylaş:
|