Sərəxsinin “Məbsut” adlı əsərində ibadətlərlə bağlı bəzi fiqhi qaydalar
27
Lakin o, Allahın onlara vəd etdiyi ruzi müqabilində fağırın ehtiyaclarını aradan
qaldırmaq üçün sərf olunur.
Buna görə də, verilən zəkat onun ehtiyacını aradan
qaldırmaq üçün münasib bir şey olmalıdır. Belə olan təqdirdə, qurbanın və hədyin
əksinə zəkat dəyəri ilə də verilə bilər. Çünki qurban və hədydə qan axıtmaq əsasdır.
Ona görə də, qurban olaraq kəsilən heyvan yoxsullara paylaşdırılmadan tələf olarsa,
onun əvəzinə başqa bir qurbanlığın kəsilməsi vacib deyil. Əslində, qan axıtmaq nə
dəyəri olan bir mal, nə də səbəbi əqli baxımdan izah edilə bilən bir şeydir. Yanaq və
çənə üzərinə səcdə etmək də əsli baxımdan ibadət deyil. Odur ki, alın və burun üzərinə
səcdədən
aciz olduqda, yanaq və çənə üzərinə səcdə edilməz.
İbadət olmayan bir şey
ibadət yerinə keçməz. Bir malın dəyərini zəkat və ya sədəqə olaraq vermək isə
ibadətdir. Onunla yoxsulun ehtiyacı aradan qaldırılır. Bu səbəbdən onu sədəqə olaraq
verməklə güdülən məqsəd yerinə yetirilmiş olur.
34
12.
ﻰَﻨْﻌَﻣ
ِء َﻼِﺘْﺑ ِﻻا
ٌبﻮُﻠْﻄَﻣ
ﻲِﻓ
ِةَدﺎَﺒِﻌْﻟا
:
“İbadətlərdə sınaq məqsədi vardır”. Bir şəxs zəkat
öhdəliyi daşıyanın göstərişi olmadan onun adına yoxsula mal versə, zəkat niyyəti
olmadığı üçün fərz olan zəkat yerinə yetirilmiş sayılmaz. Çünki
ibadətlərdə sınaq
məqsədi vardır. Bu da, zəkat fərz olan şəxsin göstərişi olmadan başqasının
verməsi
ilə gerçəkləşməz.
35
13.
ُءﺎَﻘَـﺑ
ِةَدﺎَﺒِﻌْﻟا
ِءﺎَﻘَـﺒِﺑ
ﺎَﻬِﻨْﻛُر
:
“Bir ibadətin davamı, onun rüknünün davamına
bağlıdır”. Oruclu həcəmət üsulu ilə qan aldırsa, onun orucu pozulmaz. Çünki
bədəndən qanın çıxması orucun rüknünü aradan qaldırmır.
Bir ibadətin davamı, onun
rüknünün davamına bağlıdır.
36
14.
َﻻ
ُرﱠﻮَﺼَﺘُـﻳ
ُءاَدَأ
ِةَدﺎَﺒِﻌْﻟا
ِنوُﺪِﺑ
ﺎَﻬِﻨْﻛُر
:
“Rüknü olmadan ibadətin yerinə yetirilməsi
təsəvvür edilməz”. Hənəfilərə görə, məzməzə və istinşaqda sünnəni tamamlayan
mübaliğənin oruclu ikən qadağan edilməsi
37
boğaza suyun getməsinin orucu
pozduğuna dəlildir. Həmçinin orucun rüknü xəta üzrü ilə aradan qalxmışdır.
Rüknü
olmadan ibadətin yerinə yetirilməsi təsəvvür edilməz. Əslində,
unudan üçün də
qiyasın (ümumi prinsipin) gərəyi budur. Lakin bu qiyas sünnəyə görə tərk edilmişdir.
Xəta etmə unutma kimi deyil. Çünki unutmaqdan çəkinmək mümkün deyil, lakin bu
kimi xətalardan çəkinmək mümkündür. Həmçinin burada orucun rüknü, yəni imsak
mənən də ortadan qalxmışdır. Əgər səhvən kiçik bir daş udaraq orucun rüknü, mənən
olmasa da şəklən aradan qalxarsa, oruc pozulmuş olar. Belə olan təqdirdə, orucun
rüknü mənən aradan qalxdıqda, onun pozulmasında heç bir şübhə yeri qalmır. Çünki
ibadətlərdə mənaları gözləmək, şəkilləri gözləməkdən daha mühümdür.
38
15.
َﻻ
َﻞَﺧْﺪَﻣ
ِسﺎَﻴِﻘْﻠِﻟ
ﺎَﻤﻴِﻓ
ىﱠدَﺄَﺘَـﺗ
ِﻪِﺑ
ُتاَدﺎَﺒِﻌْﻟا
:
“İbadətlərin nə ilə yerinə yetiriləcəyi
məsələsində qiyasla hökm verilə bilməz”. Sərəxsi bu qaydanı qeyd etməklə Həsən
34
Sərəxsi, “Məbsut”,
II, 157.
35
Sərəxsi, “Məbsut”,
III, 35.
36
Sərəxsi, “Məbsut”,
III, 57.
37
Bax. İbn Macə, Təharət, 44; Tirmizi, Səvm, 69.
38
Sərəxsi, “Məbsut”,
III, 65-67.
Anar Qurbanov
28
Bəsrinin (ö. 110/728) fikrini tənqid etmişdir. Belə ki, Həsən Bəsriyə görə, oruc
kəffarəsində kölə azad etməkdən aciz olan bir dəvə və ya inək qurban kəsməlidir. O
bunu, ehramlı ikən cinsi əlaqədə olana qiyas etmişdir. Hənəfilərə görə isə, kəffarənin
nə ilə yerinə yetirilməli olduğuna qiyasla hökm vermək olmaz. Bu yalnız dəlillə
bilinər. Oruc kəffarəsinin dəvə və ya inək qurban kəsilərək
ödənməli olduğuna dair
heç bir dəlil yoxdur. İbadətlərin nə ilə yerinə yetiriləcəyi məsələsində qiyasla hökm
vermək qeyri-mümkün olmaqla yanaşı, ibadətlərdə işlənən günaha görə lazım olan
şey məsələsində də qiyasla hökm verilə bilməz.
39
16.
ُﺮﱡﺧَﺄﱠﺘﻟا
ْﻦَﻋ
ِﺖْﻗَو
ِءﺎَﻀَﻘْﻟا
ِﺮﱡﺧَﺄﱠﺘﻟﺎَﻛ
ْﻦَﻋ
ِﺖْﻗَو
ِءاَدَْﻷا
:
“Qəzanı vaxtından sonraya təxirə salmaq,
ədanı vaxtından sonraya təxirə salmaq kimi qəbul edilir”. Bu qayda İmam Şafeiyə
(ö. 204/767) aiddir. Belə ki, onun fikrincə, orucu qəza etmək iki ramazan arasındakı
vaxtla məhduddur.
Qəzanı vaxtından sonraya təxirə salmaq, ədanı vaxtından sonraya
təxirə salmaq kimi qəbul edilir. Ədanı vaxtından sonraya tərk etməyin bir cəzası
olduğu kimi, qəzanı vaxtından sonraya tərk etməyin də eynilə bir cəzası olmalıdır. Bu
səbəbdən ramazan orucu bir sonrakı ramazana qədər qəza edilməzsə,
qəza ilə birlikdə
hər gün üçün fidyə verilməlidir. Hənəfilərə görə isə, qəza ilə bağlı ayə açıq-aydındır
və hər hansı bir vaxt müəyyən edilməmişdir. Odur ki, burada vaxt müəyyən etmək,
ayəyə əlavə etməkdir.
40
17.
ِﻪِﻟﱠوَﺄِﺑ ِﻪِﻧاَﺮِﺘْﻗا َطْﺮَﺷ ِةَدﺎَﺒِﻌْﻟا ُطْﺮَﺷ ُنﻮُﻜَﻳ ﺎَﻣ:
“İbadət üçün şərt olan bir şeyin ibadətin
başından etibarən olması şərtdir”. Bu qayda İmam Şafeiyə aiddir. O bunu
Hənəfilərin orucu vacib olan etikafın şərtlərindən qəbul etmələrinə qarşı qeyd
etmişdir. Belə ki, onun fikrincə, oruc tutmaq burada (nəzir edilən etikafda) şərt deyil.
Etikafa girməyi nəzir edən üçün etikaf günəşin batmasından etibarən başlayır.
İbadət
üçün şərt olan bir şeyin ibadətin başından etibarən olması şərtdir. Məsələn, namaz
üçün təharət belədir. Həmçinin etikaf gecə və gündüz davam edər. Halbuki gecə oruc
tutulmur. Bununla da orucun etikafın şərti və rüknü olmadığı ortaya çıxır.
Çünki oruc
dinin təməl ibadətlərindən birisidir. Etikaf isə fərzlərə əlavə olaraq edilən nafilə bir
ibadətdir. Bu baxımdan
qüvvətli olan zəif olana rükn ola bilməz. Hənəfilərin birinci
dəlilləri budur ki, Hz. Peyğəmbər (s.ə.s) orucsuz etikafa girməmişdir. İkincisi isə,
bir
şeyin şərti istər söylənmiş, istərsə də söylənməmiş olsun o şeyə bağlı olur və onun
sabit olması ilə sabit olur. Bu, eynilə dəstəmazlı namaz qılacağını şərt qoşana
bənzəyir.
41
18.
ُﺔﱠﻴِﻠْﻫَْﻷا
ِةَدﺎَﺒِﻌْﻠِﻟ
ِﻪِﻧْﻮَﻜِﺑ
ًﻼْﻫَأ
ﺎَﻬِﺑاَﻮَـﺜِﻟ
:
“İbadət əhliyyəti ibadət edənin onun savabına əhil
olması ilə sabit olur”.
Bir nəfər etikaf nəzir edər, sonra da dindən çıxar və daha sonra
təkrar müsəlman olarsa, Allahın vacib etməsinə görə borclandığı şeylərə qiyasla
39
Sərəxsi, “Məbsut”,
III,
72, 124.
40
Sərəxsi, “Məbsut”,
III, 77.
41
Sərəxsi, “Məbsut”,
III, 116.