90
əhalisinə qarşı martın 30-31-də kütləvi qırğın törədir. On
minlərlə türk-müsəlman əhalisi qətlə yetirilir. Qırğında rus
qoşunları ilə yanaşı daşnak silahlıları da fəal iştirak etmişlər.
Bu qırğına bolşeviklər tərəfindən “sinfi mübarizə”, “vətəndaş
müharibəsi” donu geyindirilmişdir.
Aprelin 25-də S.Şaumyanın başçılığı ilə əksəriyyəti
ermənilər olmaqla Bakı Xalq Komissarları Soveti (BXKS)
yaradılır. Bakı bolşeviklərin hakimiyyəti altına keçir.
Aprelin 22-də Seym özünü müstəqil dövlət elan edir.
Lakin seym daxilində olan fikir ayrılıqları (əsasən
xarici
siyasətlə bağlı) seymin dağılmasını qaçılmaz edir. Seymin
mayın 26-da keçirilən son iclasında gürcü fraksiyası seymdən
çıxdığını elan edir. Bu qərardan sonra seym buraxılır. Mayın
27-də Azərbaycan fraksiyasının üzvləri tərəfindən
M.Ə.Rəsulzadənin sədrliyi ilə Milli Şura yaradılır. Milli
Şuranın F.Xoyskinin sədrliyi ilə 9 nəfərlik icraiyyə komitəsi
seçilir. Mayın 28-də şura 6 bənddən ibarət “İstiqlal
bəyannaməsi”ni qəbul edir (1.46, s.171):
1. Bu gündən etibarən Azərbaycan xalqı hakimiyyət
haqqına malik olduğu kimi Cənub-Şərqi Zaqafqaziyadan ibarət
Azərbaycan tam hüquqlu müstəqil dövlətdir.
2. Müstəqil Azərbaycan dövlətinin şəkli-idarəsi xalq
cümhuriyyəti olaraq müəyyən edilir.
3. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti (AXC) bütün xalqlar və
xüsusən də qonşu xalqlar və dövlətlərlə dostluq münasibətləri
yaratmağa çalışacaq.
4. AXC millət, məzhəb, sinif, məslək və cins fərqi
gözləmədən ərazisində yaşayan bütün vətəndaşlarına tam
vətəndaşlıq və siyasi hüquqlar verir.
5. AXC ərazisi daxilində yaşayan bütün xalqlara sərbəst
inkişafları üçün geniş imkan yaradır.
6. Müəssisələr məclisi toplanana qədər Azərbaycanın
idarəçiliyi Milli Şuraya və onun qarşısında məsul olan
Müvəqqəti hökumətə məxsusdur.
91
AXC hökuməti iyunun 16-da İslam Qrdusunun hərbi
dəstəyi ilə Gəncəyə köçür. İyulun 30-da BXKS fəaliyyətini
dayandırmağa məcbur olur. Bakıda
hakimiyyət eser-menşevik-
daşnaklardan ibarət “Sentrokaspi diktaturası”nın əlinə keçir.
Sentyabrın 15-də İslam ordusu Bakını Azad edir. Həmin ayın
17-də Azərbaycan hökuməti Bakıya köçür.
Xalq Cümhuriyyəti dövründə Azərbaycanda
aparılan milli-demokratik islahatlar.
AXC türk dövlətçiliyi tarixində çox mühüm bir yer tutur.
AXC tarixdə türk və hətta bütün müsəlman dünyasında
qurulmuş ilk respublika olmuşdur. Bu respublika yarandıqdan
sonra onun rəhbərliyinin 2 illik fəaliyyəti
həqiqi milli,
demokratik və dünyəvi dövlət quruculuğuna yönəlmiş, bu
istiqamətdə mühüm islahatlar aparılmışdır. Belə ki, türk dili
dövlət dili elan edilmiş (27 iyun, 1918), milli ordu yaradılmış
(26 iyun 1918), milli polis orqanı yaradılmış (2 iyul, 1918),
milli pul dövriyyəyə buraxılmış (1919-cu ilin əvvəlləri),
milli
ideologiyamızın əsas prinsiplərini özündə əks etdirən üçrəngli
dövlət bayrağı qəbul edilmiş (9 noyabr, 1918), milli azlıqların
da təmsil olunduğu parlament yaradılmış (1918-ci il, noyabrın
19-da
bu haqda qanun qəbul edilmiş, dekabrın 7-də ilk iclas
keçirilmiş, Ə.Topçubaşov sədr seçilmişdir), məktəblər
milliləşdirilmiş (28 avqust, 1918), Bakı Universiteti yaradılmış
(1918-ci il, sentyabrın 1-də bu haqda qanun qəbul edilmiş,
noyabrın 15-də fəaliyyətə başlamışdır), ölkə vətəndaşları təhsil
almaq üçün Avropa ölkələrinə göndərilmiş, qadınlara seçki
hüququ verilmiş, kəndlilər torpaqla təmin edilmiş, işçilərin
sosial müdafiə məsələləri irəli sürülmüş və b.
bu kimi mühüm
tədbirlər həyata keçirilmişdir.
Cümhuriyyət rəhbərliyi təhsilin inkişafına xüsusi diqqət
yetirmişdir.
Azərbaycan hökumətinin 1918-ci il, 28 avqust
tarixli qərarına görə bütün ibtidai tədris müəssisələrində təhsil
92
şagirdlərin ana dilində aparılmalı və dövlət dili olan türk dilinin
tədrisi icbari surətdə həyata keçirilməli idi. Hökumət müəllim
kadrlar və dərslik çatışmazlığını Türkiyədən
müəllimlərin
dəvət olunması və dərsliklərin gətirilməsi, qısamüddətli
pedaqoji kursların açılması yolu ilə həll etməyə çalışmışdır. Bu
dövrdə xeyli sayda müəllim kadrlar və ana dilində yeni
dərsliklər hazırlanmışdır. 1919-cu ilin əvvəllərində ölkədə 600-
dən çox ibtidai məktəb, 20-dən çox orta ixtisas məktəbi
fəaliyyət göstərmişdir.
Cümhuriyyət rəhbərliyi milli şüurun inkişafı, tarix və
mədəniyyətimizin toplanması və tədqiqi sahəsində də xüsusi
tədbirlər həyata keçirmişdir. Bu tədbirlərə “Müsəlman Şərqini
Öyrənən Cəmiyyət” (1919) və
“Yaşıl qələm” (1919) ədəbi
birliyinin yaradılması, Maarif
Nazirliyində Arxeologiya
şöbəsinin (1920) və parlament nəzdində “İstiqlal” muzeyinin
açılmasını və s. misal göstərmək olar.
Bu qurumlar içərisində
“Yaşıl qələm” ədəbi birliyi
özünün geniş əhatəli fəaliyyət proqramı ilə seçilmişdir. Birliyin
adındakı “yaşıl” ifadəsi bahar, oyanış, yenilik,
ümid və nicat
rəmzi kimi qəbul edilmişdir. Milli yazar Seyid Hüseynin
(1887-1938) sədrliyi ilə 35 nəfərlə təsis edilmiş bu cəmiyyətin
məramnaməsində aşağıdakı müddəalar öz əksini tapmışdır
(3.13, s.186):
Cəmiyyətin məqsədi Azərbaycan xalqının fikri yüksəlişinə
çalışmaq və Azərbaycan ədəbiyyatında müşahidə edilməkdə
olan yeniliyi qüvvətləndirmək, onu türklüyə və sadələşməyə
doğru sövq etməkdir.
Cəmiyyət məqsədinə girmək üçün:
-ədəbiyyatımızı təhlil və tarixi-ədəbiyyatımızı tərtib edəcək
;
-yazıçılıq sənətinin təşviq və təğriblə sənət həvəskarlarını
və gənc mühərrirləri bir araya toplayaraq, onları ədəbi bir ailə
halına vəz etməklə aralarında yazı müsabiqələri açacaq;
-ədəbiyyatımıza ülum və fünuna aid konfranslar verəcək və
referatlar tərtib edəcək;