9
hazırlığı aşağı olan,
idmanla məşğul olmayan, sağlam həyat tərzi keçirməyən
insanlarda 1 sutka ərzində ürək vurğularının sayı orta hesabla 14 min və ondan
daha artıq vurğu/dəqiqəyə çatır ki, bu da ürəyin daha tez sıradan çıxmasına və onda
müxtəlif problemlərin yaranmasına səbəb olur. Ürək vurğularının sayının idman
məşğələləri vasitəsi ilə azaldılması təqəllüləri arasında olan fasilənin (pauzanın)
artması hesabına baş verir. Məşqlənmə nəticəsində güclənmiş ürək əzələləri güclü
sıxılmaqla orqanizmin qana (oksigen və enerji substratlarına) olan tələbatını ödəyir.
Bundan fərqli olaraq zəif ürək əzələləri eyni işi yerinə yetirmək üçün daha artıq
təqəllüs etmək zərurətində olur. Beləliklə də, fiziki hərəkətlərin köməyi ilə
məşqlənmiş, möhkəmlənmiş ürək daha səmərəli və qənaətlə işləyir.
Fiziki hərəkərlərin icrası zamanı, intensiv fiziki yük yerinə yetirilərkən ilk
növbədə ürək vasitəsilə orqanizmdə dövr edən qanın həcmi çoxalır
və təxminən bir
dəqiqədə 5-6 litrə çatır. Qanın həcminin bu cür artması fiziki yükü yerinə yetirən
əzələlərin oksigen və enerjiyə olan tələbatını ödəməklə əlaqədardır. Beləliklə,
hərəkəti yürinə yetirən əzələ sistemi oksigenlə və energetik maddələrlə daha yaxşı
təchiz olunduğundan onlar inkişaf edir, əzələnin en kəsiyi böyüyür, qalınlaşır və
orqanizmin əzələ sistemi fiziki yükün təyinatından asılı olaraq formalaşır.
Əzələ sisteminin ahəngdar inkişafı sonda ürək-damar sistemində qan döv-
ranının yaxşılaşmasına şərait yaradır. Xüsusən aşağı ətraflarda
olan əzələlərin
ahəngdar inkişafı “əzələ nasosu” deyilən və qan dövranına müsbət təsir göstərən
venoz qanın yuxarıya qalxması amilinin yaranmasına gətirib çıxarır.
Sistemli olaraq fiziki hərəkətlərin yerinə yetirilməsi, hər hansı idman növü
ilə daimi aparılan məşqlər orqanizmin tənəffüs sistemində ciddi morfofunksional
dəyişikliklərin baş verməsinə səbəb olur: tənəffüs əzələləri, diafraqma inkişaf edir,
döş qəfəsi genişlənir və orqanizmdə mühüm əhəmiyyət daşıyan kapilyar qan-damar
şəbəkəsinin işi daha effektli olur. Qeyd olunan morfofunksional
dəyişiklik ağciyər-
lərin həyat tutumu göstəricisinə təsir göstərir, onun həcmi xeyli artır. Ağciyərin hə-
yat tutumunun artması isə öz növbəsində ağciyər alveollarında oksigen mübadi-
ləsini asanlaşdırır, orqanizmin bütövlükdə zəruri oksigenlə təchizi yaxşılaşır. Orta
hesabla məşq etməyən və qənaətbəxş fiziki inkişaf səviyyəsinə malik olan kişilərdə
ağciyərin həyat tutumu göstəricisi 3000-3500 sm
3
, qadınlarda isə 2000-2500 sm
3
-
dir. Lakin sistemli olaraq idmanla və fiziki hərəkətlərin icrası ilə məşğul olan kişi-
lərdə və qadınlarda bu göstərici müvafiq olaraq 4500-6000 və 3500-4500sm
3
-dir.
Yaxşı inkişaf etmiş tənəffüs sistemi orqanizmin hüceyrələrin
ahəngdar fəaliyyə-
tinin təminatçısıdır. Məlumdur ki, orqanizmdə hüceyrənin məhv olmasının əsas
səbəbi oksigen çatışmamazlığıdır. Xarici tənəffüs aparatının (ağciyərlər, bronxlar,
tənəffüs əzələləri, diafraqma) məşq etdirilməsi onun funksional imkanlarının artı-
rılması insan sağlamlığının möhkəmləndirilməsi üçün birinci mərhələ hesab olu-
nur.
Sakit halda idmanla məşğul olmayan insanların ağciyəri 1 dəq. ərzində 18-24
tənəffüs hərəkəti yerinə yetirir. Və bu zaman ağciyərlərdə 3-5 litr həcmində hava
ventilyasiya olunur ki, bununda nəticəsində qana 200-300ml.litr oksigen keçir.
Bundan fərqli olaraq məşq etmiş insanlarda 1 dəq. ərzində tənəffüs tezliyi göstə-
Çap üçün deyil
10
ricisi daha azdır və təxminən 10-16 nəfəsalma yerinə yetirilir. Lakin tənəffüsün
dərinliyi daha böyükdür. Məsələn, intensiv əzələ işi zamanı: çox sürətli qaçış, qısa
məsafəyə üzgüçülük hərəkətlərində ağciyərə daxil olan havanın həcmi 20 və daha
çox dəfə artaraq dəqiqədə 120-200 litrə çata bilər. Məşq etməmiş insanlarda
ağciyərin maksimal ventilyasiya həcmi yuxarıda qeyd olunan şəraitlərdə cəmi 60-
120 litr dəqiqəyə çata bilir. Bu göstəricilərin müqayisəsi bədən tərbiyəsi və idman
məşğələlərinin orqanizmin tənəffüs sisteminə müsbət təsirinin əyani nümunəsidir.
Məşq etmiş insanlarda sakit halda xarici tənəffüs sistemi daha qənaətlə işləyir.
Ağciyərlərdə ventilyasiya olunan eyni həcmdə hava kütləsindən məşq etmiş
insanlarda daha çox oksigen qana sorulur.
Xarici tənəffüs sisteminin kifayət qədər məşq
etdirilməməsi orqanizmdə bir
sıra xəstəliklərin yaranmasına səbəb ola bilər. Beləki, ürəyin işemik xəstəliyi,
yüksək qan təzyiqi, atreskreloz, baş beyində qan dövranının pozulması və s. orqa-
nizmə oksigenin az daxil olması ilə bir başa əlaqədardır.
Orqanizmdə baş verən istənilən xəstəliklər onda bir sıra funksional pozun-
tuların əmələ gəlməsi ilə gedir. Və xəstəliyin aradan qaldırılması üçün ilk növbədə
pozulmuş funksiyaların bərpasına ehtiyac yaranır. Fiziki
hərəkətlər ilk növbədə
orqanizmdə bərpa proseslərinin sürətlənməsinə, qanın oksigenlə təchizinə şərait
yaratmaqla orqanizmdə sağlamlaşma prosesini sürətləndirir.
Orqanizmin sağlamlaşdırılması üçün bütün yorulma yarada bilən hərəkətlər
səmərəlidir. Lakin ürək-damar və tənəffüs sistemlərinin işini yaxşılaşdıran və on-
ları möhkəmləndirən ən əlverişli vasitə nisbətən uzun müddət və orta intensivlikdə,
aerob rejimdə yerinə yetirilən hərəkətlərdir. Bu hərəkətlər kateqoriyasına sağlam-
laşdırıcı yeriş, qaçış, üzgüçülük, velosipedlə uzaq
məsafəni qət etmək, uzaq məsa-
fəyə müxtəlif templi gəzinti daxildir. Bundan başqa idman oyunları, atletik gim-
nastika, su aerobikası və s. bu kimi idman növləri də sağlamlaşdırıcı və məşqet-
dirici effektdə malikdirlər.
M
ÖVZU ÜZRƏ SUALLAR
1.
Sağlamlıq nədir?
2.
Ürək-damar sisteminin effektli işini qiymətləndirmək üçün göstərici
nədir?
1.
Fiziki hərəkətlərin sistemli icrası ürək vurğuları göstəricisinə necə
təsir göstərir?
2.
Tənəffüs sisteminin əsas funksiyası nədir?
3.
Tənəffüs sistemində işin yaxşılaşdırılması hansı göstəricilərdə öz
əksini tapır?
4.
Sizin nəbz vurğuları göstəriciniz necədir və bu yaş qrupunun
normalarına müvafiqdirmi?
Çap üçün deyil