Microsoft Word Irevan-son redakte 05. 01. 2015. doc



Yüklə 2,42 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə38/56
tarix03.08.2018
ölçüsü2,42 Mb.
#60709
1   ...   34   35   36   37   38   39   40   41   ...   56

 
 
143
maqda olan ölkədə ermənilər  tədricən üstünlük təşkil 
edirdilər. 
Rus casusları hələ xeyli əvvəl ermənilərə pul və si-
lah verərək onları Türkiyə  əleyhinə müharibəyə təhrik 
etmişdilər. Nəhayət, Osmanlı dövlətinin rəsmiləri er-
mənilərin xəyanətlərini görüb onları  sərhəd bölgələr-
dən köçürmək qərarına gəldi. Əks halda, ölkənin  şərq 
sərhədlərini qorumaq mümkün olmayacaqdı. Çünki er-
mənilər Osmanlı dövlətinə qarşı üsyana qalxmış, xarici 
ölkələrlə  əlaqəyə girmişdilər. Onların bu xəyanətkar 
addımları XX əsrin astanasında bir milyona yaxın 
insanın fəlakətinə və  səbəb oldu.  
Daşnaklar, eyni zamanda, Urmiya və Salmasda da 
xristianların köməyi ilə bir neçə  dəfə türklərin ümumi 
qətli barədə  fərman vermiş  və görünməmiş cinayətlər 
törətmişdilər.   
 
 
 
Urmiyada soyqırım 
 
Arazın o biri tayında da həmin hadisələr baş verdi. 
Daşnaklar  İrəvan və Qars əhalisini qətliama məruz 
qoydular, onların mülklərini qarət etdilər.  Ərdəhanda, 
Axsada, Borçalıda da azərbaycanlılar təzyiq altında 
idilər. 1917-ci il inqilabı  və  vətəndaş müharibəsi bu 
ölkənin hər yerində olduğu kimi Qafqazda da fəlakət 
və qanların tökülməsinə  səbəb oldu. Gürcü, azəri və 
erməni siyasətçiləri Tiflisdə bir hökumət təşkil edib, 


 
 
144
müstəqil  şəkildə idarəçilik işlərinə başladılar. Bu za-
man Dağıstan da menşeviklərlə  ağqvardiyaçılar ara-
sında çəkişmə meydanı idi. İmam Nəcməddin və Uzun 
Hacı da dini ideyalara söykənərək mübarizəyə 
qalxmışdı. Bakı şəhəri bolşeviklərin əlində idi.  
Daşnaklar hakimiyyətsizlikdən istifadə edib, İrəvan 
bölgəsindəki azərbaycan kəndlərini yerlə-yeksan etdi-
lər. İrəvan hadisələri Zaqafqaziya Seymində fevralın 5-
dən–20-dək müzakirə edildi. Seym məsələni araşdır-
maq üçün İrəvana nümayəndə heyəti göndərdi. Təhqi-
qatın nəticəsi belə olmuşdu:  İrəvan vilayətində 211 
Azərbaycan kəndi dağıdılmış  və yüz minlərlə insan 
qətliam olunmuşdur. 300 minə yaxın  İrəvan azərbay-
canlısı  qətlə yetirilib və qalanları özlərini bir təhər 
Gəncə  və digər  şəhərlərə çatdırmışlar. Yalnız az bir 
hissə dədə-baba torpağında qalmışdır.  
Qafqazda ikinci erməni-azərbaycanlı  qırğınına 
çevrilən bu hadisələr iki xalq arasında münasibətləri o 
qədər kəskinləşdirib ki, daha onların üçtərəfli Qafqaz 
Federal Hökuməti  İttifaqında bir yerdə qalması 
mümkün deyil.  
Buna görə 1918-ci il mayın 26-da Federasiya par-
çalandı. Bundan sonra üç müstəqil cümhuriyyət – 
Azərbaycan, Ermənistan, Gürcüstan təşkil olundu".
1
  
Bu hadisədən sonra minlərlə  İrəvanlı müsəlman 
evini, mülkünü atıb, dağlara və biyabanlara qaçdı. Hə-
min qaçqınlardan biri də maarifçi xadim Mirzə Cabbar 
Baxçaban oldu. O, bir kəndə gəlib çıxaraq xeyli ağır və 
məşəqqətli günlər yaşadı. Sonradan Vətənə – Təbrizə 
köçərək burada öz sevdiyi peşəsi ilə  məşğul olmaq 
                                                 
1
 Mənije Turabzadə  və başqaları. Mahiyyət-e təhəvvolat dər  
Asiya-ye Mərkəzi və Qəfqaz, səh.71 


 
 
145
qərarına gəlir. Cabbar Baxçaban əvvəl Təbrizdə, sonra 
isə Tehranda kar və lallar üçün bir mədrəsə açır.  
Mirzə Cabbar Baxçabanın keçirdiyi ağır və dözül-
məz günlər barədə onun ürəkparçalayan xatirələrindən 
bir hissəni burada vermək yerinə düşər. Bu xatirələr o 
qanlı-qadalı illərin mənzərəsini düzgün təsəvvür et-
məyə imkan verir. O yazır: "Dünyanı oda calayan Bi-
rinci Dünya müharibəsinin axırlarında mən yarımcan 
halda bir kəndə  gəlib çıxdım. Taqətdən düşmüşdüm. 
Bütün ailəm qarın yatalağı  xəstəliyinə tutulmuşdu. 
Mən özüm də 25 gün cəhənnəm əzabı çəkmişdim. Qız-
dırma içində qovrulurdum.  Bizə  nəinki dava-dərman, 
heç bir qaşıq su verən də yox idi. Bir gün qızdırmanın 
atəşindən evdən çıxıb qaçdım. Özümü Araz çayına 
atmaq istəyirdim. Lakin adamlar yetişib, məni birtəhər 
sakitləşdirdilər. Nəhayət, 25 gündən sonra özümə  gəl-
dim. Bu vaxt gördüm ki, ermənilərin əlindən qaçarkən 
özümüzlə götürdüyümüz xırda-para 
şeyləri də 
oğurlayıblar.  
Rəbiyə adlı 6 yaşlı bir qız bizə xidmət edirdi. Öz 
arıq vücudu ilə  səhra adamını xatırladan bu qız bütün 
günü bizim üçün çöllərdən bitki toplayırdı. On gün 
müddətində yalnız həmin otlarla qidalandım.  Qazaya-
ğı adlanan bitkinin gövdəsini çeynəyir, suyunu udur-
duq. Təbii ki, həmin günlərin məşəqqətlərini adi 
sözlərlə ifadə etmək mümkün deyil. Sadəcə olaraq
həmin məşəqqətli günlərdə biz beş  nəfərin salamat 
qalması Allah möcüzəsi idi... 
Özümə  gələndən sonra hər iki ayağımın topuqdan 
aşağı qaraldığını gördüm. Bir neçə gündən sonra məni 
dəvənin belinə bağlayıb bir kəndə  gətirdilər. Ayaq 
barmaqlarım suluqlamışdı. Deyilənə görə, bu, yeyici su 
idi. 


 
 
146
...Doğrusu, insan gözləmədiyi anda həyat özünün 
bütün sifətlərini göstərir. Bu hadisədən bir il əvvəl mən 
öz doğma yurdumda vəzifə sahibi idim. Evsiz-eşik-
sizlərə yer-yurd vermək işinə baxır,  əhaliyə taxıl bö-
lürdüm. Amma indi məni nə bir tanıyan var, nə  də 
özüm və ailəm üçün çörək qazana bilirdim. Bütün mə-
nalarda fəlakətə məhkum olmuş bir insan idim. Həmin 
kəndə çatanda gördüm ki, bütün evlər qaçqın və köç-
künlərlə doludur. Çətinliklə bir boş tövlə tapıb orada 
məskunlaşdıq. 
Ədalətsizlik və  mərhəmətsizlikdən məyus olmuş-
dum. Ayaqqabı  və papağımı satandan sonra nə edəcə-
yimi bilmirdim. Qara fikirlər məni gecələr səhərəcən  
yatmağa qoymurdu. Qan azlığı  və halsızlıq da bir 
yandan sıxırdı. O qara üfunətli tövlənin təndir istisində 
boğulur və  təngnəfəs olurdum. Ağcaqanadlar, bit və 
birələr bədənimi lalə kimi qıpqırmızı eləmişdi. Kirpik-
lərim ağırlaşıb qapananda və  məni yuxu aparanda 
dəhşətli yuxular görürdüm. Həmin yuxuların bəzisini 
50 ildən sonra da xatırlayıram. 
...Bir vaxt kəndin  əhalisi məndən qaçdığı halda, 
indi başıma toplaşır, məndən aralanmırdı. Onlar da 
qaçqın və köçkünlər idilər. Mən onlara təsəlli və ümid 
verməyə çalışırdım. Qəribə idi ki, bu adamlar mənim 
nağıllarıma qulaq asır və inanırdılar. Bəzən mənə elə 
gəlirdi ki, elə bu mehriban və arıq adamlardan biri 
mənim pal-paltarımı oğurlayıb. 
...Noraşen kəndində bir köynək və dizdikdə (alt 
paltarı) qaldığım, hər iki ayağımın qanqrena olduğunu 
və meyidimin bir xəndəyə atılacağını düşündüym 
həmin günlərdə  təsadüfən bir xeyirxah insana rast 
gəldim. Onun köməyi ilə  məni qəsəbənin yeganə 
həkimi olan doktor Səfizadənin yanına gətirdilər. O, 


Yüklə 2,42 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   34   35   36   37   38   39   40   41   ...   56




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə