147
mənim müəllim olduğumu biləndə çox sevindi. Çünki
həmin ağır zamanlarda müəllimlər hərəsi bir tərəfə
qaçmış, qəsəbədə dərs verən bir adam qalmamışdı.
Tanrı məni sanki nemət göndərmişdi. Üstəlik, həkimin
uşaqları təhsil baxımından geri qaldığından, mən onun
üçün göydəndüşmə idim. Doktor yubanmadan mənim
ayağım üçün dərman hazırlamağa başladı. Asissenti
olmadığından o, əməliyyatı təkbaşına etməli oldu.
Doktor ayaq barmaqlarımın arasını kəsib, məlhəm
qoyaraq yaranı bağladı. Bir qədər keçəndən sonra
mənim rəhbərliyim altında məktəb fəaliyyətə başladı...
Təsis etdiyim bu qarışıq məktəbdə yerli uşaqların
tərbiyə və təlimi ilə məşğul olurdum. Doktorun dörd
oğlu, üstəgəl digər iki oğlan və bir qıza dərs deyirdim.
Nəhayət, tarixin bir vərəqi də çevrildi və ermənilər
həmin kəndə hücum edəndə mən doktorla birgə öz ata-
baba yurduma – İrana qaçdım. Makuya tabe olan
Ərəblər kəndinə gəlib çıxdım".
1
Qafqaz müsəlmanlarının beynəlxalq
təşkilatlara müraciətləri
Daşnaklar müsəlmanlara qarşı davamlı soyqırım
aktları, istismarçı dövlətlərin cinayətkarları himayə
etmələri Qafqaz müsəlmanlarını Qacarlar dövlətinə
müraciət etməyə vadar etdi. Mənşur Gürgani bu barədə
yazır: "1298-ci ilin ordubehişt ayının 10-da xeyli mü-
səlmanın diri-diri torpağa basdırılması ilə nəticələnən
erməni qətliamından sonra Naxçıvan əhalisi Qacarlar
dövlətinin oradakı konsulluğu qarşısında toplaşıb,
1
Cabbar Baxçabanın öz əli ilə yazdığı tərcümeyi-haldan, səh. 34
148
dövləti şüarlarla öz qüvvələrindən istifadə etməyə
çağırdılar. Bu nümayişlər bir neçə gün davam etdi.
Ermənilərlə müsəlmanlar arasında sülh bağlanan-
dan sonra ingilislər İrəvanı, Naxçıvanı, Ordubadı,
Şəruru və daha bir neçə məntəqəni Ermənistana birləş-
dirməyi qərara almışdılar. Lakin həmin məntəqələrin
müsəlman əhalisi qəti şəkildə bunun əleyhinə çıxdı.
Ancaq sonda ingilislərin köməyi ilə ermənilər həmin
yerləri də işğal etdilər.
Naxçıvan əhalisi tərəfindən yerli hökumətlərə, yerli
qoşun komandirlərinə, o cümlədən bölgənin məsul
şəxslərinə 12 teleqram ünvanladı. Tanınmış və nüfuzlu
şəxslər isə Qacarlar dövlətinə, şaha, xarici ölkələrin sə-
firlərinə, Amerika prezidentinə, Beynəlxalq Sülh Təş-
kilatına və s. teleqramlar göndərərək, qonşu müsəlman
dövlətinə birləşmək istədiklərini bəyan etdilər. Onlar
bu teleqramlarda müsəlman olduqlarını, 92 il öncə
zorla Rusiyaya birləşdiklərini yazırdılar. Bu zaman
qoşun komandiri Kəlbəli xandan, hökumət başçısı
Sultanovdan, qərargah rəisi Hacı Hüseynəli Qurbanov-
dan və Milli Şuranın nüfuzlu üzvlərindən ibarət Nax-
çıvanda Müvəqqəti Hökumətin təşkil olunmasını xahiş
etdilər. Təşgil olunmuş hökumət dərhal bir qətnamə
qəbul etdi. Qətnamədə Naxçıvanda təşkil olunmuş
Müvəqqəti Hökumətin Qacarlar dövlətinə tabe olduğu
bildirilir və yerli əhali həmin dövlətin təbəəsi kimi
təqdim olunurdu. Adı çəkilən hökumət tezliklə Şeyx
Əbdülcabbar Bektaşdan, Mehdiqulu xan Diyarbəkri-
dən, Hacı Seyid Bağır Heydərzadədən və Hüseynağa
Novruzzadədən ibarət heyət yaradıb, Təbrizə ezam
etdi. Heyət üzvlərinin səlahiyyətləri onlara verilmiş
etibarnamə ilə müəyyən olunmuşdu. Nümayəndə he-
yəti çox təmtəraqlı üslubda yazılmış məktubu vəliəhdə
149
çatdırmalı idi. Həmin məktubda deyilirdi ki, biz türklər
92 il öncə zorla Arazın o sahilindəki qan qardaşları-
mızdan ayrı salınmışıq. Xahiş edirik ki, bizim çoxdan-
kı arzumuza – birləşmək istəyimizə diqqətlə yanaşası-
nız.
Nümayəndə heyəti ordubehişt ayının əvvəllərində
Təbrizə gəlib çıxdı. Onlar buradakı ingilis nümayən-
dəliyinə belə bir tələbnamə ilə müraciət etdilər: "Əgər
ingilislər ermənilər üçün dövlət yaratmaq istəyirlərsə,
bunu ermənilər yaşayan ərazilərdə yaratsınlar. Hətta
bir nəfər belə erməni yaşamayan müsəlman torpaq-
larında erməni dövləti qurula bilməz.
İngilis dövləti naxçıvanlıların bu tələbini Sülh
Konfransının gündəliyinə saldı. Təbrizdə isə qısa
danışıqlardan sonra Qacarlar dövləti Naxçıvana gön-
dərmək üçün bir nümayəndə heyəti hazırladı. Əli
Heyət həmin heyətin başçısı təyin olundu. Üstəlik,
Müsəddiq Divan adlı bir şəxs də Naxçıvanda Qacarlar
dövlətinin rəsmi nümayəndəsi idi. Lakin ingilislər bu
torpaqların İrana qaytarılmasının əleyhinə idilər. Onlar
İranın bu məsələdə təkid edəcəyi halda, mübahisəli
Bəlucistan məsələsini qaldıracaqlarını bildirdilər.
Təbrizdə ermənilərin nümayəndəsi olan Nersin adlı
şəxs də prosesləri pozmağa çalışırdı.
Nəhayət, Sülh Konfransında Naxçıvanın İrana bir-
ləşməsinə imkan verilmədi".
1
Vəliəhdin dəftərxana müdiri Mokərrəmülmülk
Naxçıvan camaatının vəliəhdə göndərdiyi teleqrafı Da-
xili İşlər Nazirliyinin adından yaydı. Bu informasi-
yadan sonra Xoy əhli ayağa qalxaraq Naxçıvana kö-
mək etmək və təcavüzkar erməniləri cəzalandırmaq
1
Mənşur Gürgani. Rusiya və İngiltərənin İranda rəqabəti, səh. 80
150
üçün hazırlığa başladı. Lakin onların qarşısı alındı.
Dövlət nümayəndələri tezliklə Naxçıvana kömək et-
mək barədə rəsmi qərar qəbul edəcəklərini vəd etdilər.
Naxçıvan camaatı adından Təbrizdən Tehrana
göndərilən teleqrafın mətnini qısa ixtisarla dərc edirik:
"316 nömrəli teleqraf. Təbrizdən Tehrana. Göndərilmə
tarixi 23, çatma tarixi 24 qaus. Təcili və dövlət
əhəmiyyətli.
Daxili İşlər Nazirliyinin yüksək məqam sahibinin
mübarək hüzuruna (Allah onun ömrünü uzun etsin!)
Naxçıvan əhalisindən. Erməni əsgərləri məskunlaşdır-
ma adı ilə öz mühacirlərini İrəvandan bizim tərəflərə
və yaxın məntəqələrə gətirirlər. Onlar müsəlmanlar
yaşayan məntəqələrə çatan kimi qətl-qarət törədir və
azərbaycanlıları tərk-silah edirlər. Müsəlmanların
əleyhinə olan bu əməllər onları özlərini müdafiə etmə-
yə və müqavimət göstərməyə məcbur edir. Biz Naxçı-
van müsəlmanlarının həzrəti-valadan xahişi budur ki,
bizim məmləkətin siyasi müqəddəratını tezliklə həll
etsin və bizlərə öz təbəəliyimizə qayıtmaq vaxtını mə-
lum eləsin. Əgər üç gün müddətində bizlərin siyasi mü-
qəddəratı müəyyən olunmasa və böyük dövlətlərdən
[?] nümayəndə heyəti gəlib çatmasa, bu yerlərin müsə-
lmanları tamamilə məhv olacaq və sonda bu məsələnin
təhlükəli və pis nəticəsi İran məmləkətinə də sirayət
edəcək. İnanırıq ki, bu yerin məzlum müsəlmanlarının
halından böyük dövlətlər ittifaqını [Antanta nəzərdə
tutulur] məlumatlandıracaq və nəticəsini bizlərə bildi-
rəcəksiniz. Əgər həqiqətən rəyasət aləmində bu yerin
müsəlmanları edama məhkumdurlarsa, onda heç bir
sözümüz yoxdur. Yox, əgər bizlərin həyat və yaşamaq
haqqımız varsa, onda açıq-aydın ərz edirik ki, Amerika
Dostları ilə paylaş: |