Azərbaycan Milli Kitabxanası
100
yararlılığı haqqında fikirləri «ənənə xətrinə ənənə»
yanaşmasının metodoloji əlverişliliyi ilə bağlı iddialarla
eyniləşdirmək olmaz:
birinci mövqe düzgün məcraya
istiqamətlənmiş tipoloji təhlillər üçün nəzəri bazanın möh-
kəmləndirilməsinə xidmət etdiyi halda, ikinci yanaşma
mövcud sapma faktlarının kütləviliyi fonunda həmin
anomaliyaların mahiyyəti və yaranma səbəblərinin araş-
dırılmasından imtina edərək bölgünün «səthi»liyi fikri ilə
kifayətlənməkdən ibarətdir.
«Dillərin istənilən müqayisəsinin əsasında invariantlıq
ideyasının durduğunu» və «müxtəlif dillərin təsviri və
xarakteristikasında istinad edilə biləcək müəyyən
etalon-
dilin vacib olduğunu» bildirən B.A.Uspenski «bütün
tipoloji klassifikasiyaların az və ya
çox dərəcədə intuitiv-
liklə ehtimal edilən hər hansı bir dilə (... «norma»ya)
əsasən qurulduğunu» önə sürmüş və həmin təsnifatların
çatışmamazlığının, demək olar ki, başlıca səbəbi qismində,
məhz, sözügedən etalon-dil standartının dəqiq
müəyyənləşdirilməməsindən yaranan anlaşılmazlıqları
göstərmişdir
1
«Etalon dilin müəyyənləşdirilməsi ideyasının
tipoloji araşdırmalar praktikasından irəli gəldiyini» qeyd
edən S.D.Katsnelson isə bu ideyanın vacibliyini şübhə
altına almaqdan uzaq olsa da,
bununla belə, onun (etalon
dilin) «işlənib hazırlanması»nın
dillərin tipoloji aspektdən
tədqiqinin əsas məqsədi olmadığını da vurğulamışdır
2
.
Doğrudan da, etalon-dilin təsbiti heç vəchlə «məqsədin
özü» ola bilməz. Lakin o da danılmazdır ki, müqayisə
meyarının bəlirləşdirilməsi, istər konkret dilin struktur
özəlliklərinin aşkara çıxarılmasında, istərsə də ümumnəzəri
1
Успенский Б.А. Структурная типология языков. М., 1965, стр.58-60.
2
Кацнельсон С.Д. Основные задачи лингвистической типологии /
Лингвистическая типология и восточные языки. Материалы совещания.
М., 1965, стр.72,75.
Azərbaycan Milli Kitabxanası
101
müstəvidə (digər dillərin cəlb edilməsilə)
tipoloji
qarşılaşdırmaların aparılmasında həlledici rol oynayır.
Daha öncə, təsnifat kriterilərinin seçim imkanları ilə bağlı
dəyərləndirmələrimizdə söylənildiyi kimi, məhz kriterilərin
qeyri-dəqiqliyi (etalon dil isə, öz növbəsində, həmin
kriterilərin məcmusundan başqa bir şey deyil), tipoloji
xarakteristikanın təsbiti zamanı, yanaşma müxtəlifliyindən
(yəni, dil-etalonun özəllikləri ilə bağlı standart; meyar
müxtəlifliyindən) doğan interpretasiya fərqliliyinə gətirib
çıxarır. Bu mənada, daha öncə mövqeyi ilə paylaşdığımız
B.A.Uspenskinin linqvistik tipologiyanın əsas
məqsədinin
müxtəlif dillərin izomorfizm və allomorfizmlərinin
müəyyənləşdirilməsi ilə bağlı fikrindən
1
, daha dəqiq desək,
bu özəlliklərin definisiyasının, ümumilikdə, dil
strukturunun hərtərəfli öyrənilməsini təmin etməsi
mövqeyindən çıxış edərək etalon-dilin «formalaşması»nda
bu anlayışların iştirak payını dəqiqləşdirək.
1
Успенский Б.А. Структурная типология языков. М., 1965, стр.17.
Azərbaycan Milli Kitabxanası
102
2.4. Konkret tipoloji təmayüllərin ideal vəziyyətdə
reallaşan xarakterik özəlliklərini ehtiva edən
invariant modellərin, yəni etalon-dillərin təsbiti –
tipoloji determinanta və sapma elementlərinin
definisiyası işində əsas oriyetir kimi
2.4.1. «Genetik metod – qohumluqla, areal (metod) –
dillərin (sonradan) qohumlaşması ilə, tipoloji (metod) isə –
izomorfizmlə bağlıdır» - fikrinin müəllifi R.Yakobson
sonuncunun (izomorfizmin)
digərindən fərqli olaraq, zaman
və məkan faktorlarının şərtləndirməsindən kənarda
qalmaqla, həm qohum olan, həm də genetik ortaqlıqdan
məhrum olan; eləcə də istər qonşuluqda, istərsə də fərqli
coğrafi areallarda bərqərar olan dillərdə təsadüf edilə
biləcəyini xüsusilə qeyd etmişdir.
1
Lakin bununla belə,
izomorfizm anlayışının zaman və məkan şərtləndirmə-
sindən kənar olmasının tipoloji araşdırmalara daha geniş
manevr imkanları təqdim etməsi eyniyyət və oxşarlıq
hallarının, ümumiyyətlə, delimitasiyaya məruz qalmaması
anlamına gəlmir. Başqa sözlə, tipoloji araşdırmaların
manevr imkanları (istənilən növ) eyniyyət hallarının
təsadüf səviyyəsi ilə ölçülə bilməz.
Hər hansı bir struktur tipinə müvafiq dil etalonunun
müəyyənləşdirilməsi zamanı universali və ya frenkventali
səciyyəli eyniyyət (və ya oxşarlıq) hallarına
istinad edil-
məsi həmin standart modelin (etalon-dilin) qeyri-adekvat
biçimdə formalaşdırılmasına yol aça bilər ki, bu da öz
növbəsində təsnifatlandırmanın yanlış məcraya yönəlməsi
1
Якобсон Р. Типологические исследования и из вклад в сравнительно-
историческое языкознание / Новое в лингвистике. Выпуск III. М., 1963,
стр.97.