Microsoft Word Kıyı yl malzeme Yapım Kontrol Bakım 20-05. doc
Yüklə 6,12 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 1.1.2. Kayaç Türlerinin Özgül Nitelikleri ve Limit Değerleri
- TS EN 13383-1, 2004a
- Kıyı Mühendisliği El Kitabı (1991)
- Karayolları Teknik Şartnamesi (2006)
6 Tablo a.4. A Sınıfı Standart Yoğun Sınıfla ilgili Kütle Dağılımı ve Ortalama ..........................93 Kütle için (parçalar hariç) Özellikler........................................................................................93 Tablo a.5. B Sınıfı Standart Yoğun Sınıfla ilgili Kütle Dağılımı için Özellikler.........................93 Tablo a.6. Şekil ile ilgili Kategori.............................................................................................94 Tablo a.7.Kırılmış veya Parçalanmış Yüzeylerle ilgili Kategoriler ..........................................94 Tablo a.8.Yoğunluk Özellikleri................................................................................................94 Tablo a.9.Kırılma Direnciyle ilgili Kategorilerin Özellikleri ......................................................95 Tablo a.10.Aşınma direnciyle ilgili Kategorilerin Özellikleri ....................................................95 Tablo a.11.Çelik Cürufundaki Bozunmayla ilgili Kategoriler...................................................96 Tablo a.12. Su Emmeyle ilgili Kategoriler...............................................................................96 Tablo a.13. Donma ve Çözülme Direnciyle ilgili Kategoriler...................................................96 Tablo a.14. Tuz Kristallenmesi Direnciyle ilgili Kategoriler.....................................................97 Tablo a.15. Sonnenbrand Belirtileriyle ilgili Kategoriler ..........................................................97 Tablo a.16. Ayrışma ve alterasyon dereceleri ........................................................................98 Tablo a.17. Deniz yapıları için idealize tipik kaya kalitesi parametre aralıkları.......................99 Tablo a.18. Deney sonuçlarına göre kaya dayanıklılığı için rehber......................................100 Tablo a.19. Tahkimat Taşının Özellikleri ..............................................................................101 7 ŞEKİLLER Sekil 1.1. Maksimum tane büyüklüğü 8,0 ve 16,0 mm olan karışık agrega granülometri eğrileri.............................................................................................................................18 Sekil 1.2. Maksimum tane büyüklüğü 32,0 ve 63,0 mm olan karışık agrega granülometri eğrileri.............................................................................................................................18 Şekil 2.1. Ekosounder ileÇalışma Sistemini Gösteren Şema.................................................39 Şekil 2.2. Beton Antifer Yerleşim Planı...................................................................................57 Şekil 2.3. Tipik Keson Birleştirme Yerleri (BS 6349, Part 5, 1991).........................................59 Şekil 4.1 - Bakımın Tanımı, (JICA, 1994)..............................................................................82 8 9 1. MALZEME 10 11 1. Malzeme 1.1. Taş / Tahkimat 1.1.1. Kayaç Türlerinin Kaynağında Değerlendirilmesi Deniz yapılarında kullanılacak kaya malzemelerin seçilmesinde dikkate alınan başlıca özellikler şunlardır: renk, kaya yoğunluğu, su emme ve porozite, süreksizliklerin konumu, ayrışma durumu, sağlam kayanın mukavemeti, gradasyon, blok bütünlüğü, blok şekli, blok ağırlığı ve boyutu. Deniz yapılarında kullanılacak doğal yapı gerecinin belirlenmesinde ilk adım olarak jeolojik inceleme yapılmalı ve potansiyel kaya malzemesi öncelikle kaynağında irdelenmelidir. Uygun kaya malzemesi taş ocağında yapılacak kayanın fiziksel ve jeolojik özelliklerinin ayrıntılı değerlendirilmesine dayalı olarak seçilmelidir. Belirli bir kaynak tesbit edildiğinde dikkatlice araştırılacak ve kayanın ayrışma durumu laboratuvar deneyleri ile elde edilecek sonuçlarla değerlendirilecektir. Ayrışmaya koşut olarak kayaçların mineralojisi, oluşumu, süreksizliklerin durumu, bölgesel metamorfizma, tektonizma ve faylanma kaya kalitesini belirleyen önemli faktörlerdir. Ayrışma, kayaçların uzun jeolojik zaman sürecinde iklim koşullarına maruz kalması sonucunda oluşur ve bu süreçte mekanik ve kimyasal ayrışma birlikte hareket eder. Ek A da verilen ayrışma dereceleri petrografik değerlendirmelerle birlikte kullanılacaktır. Bu tabloda görüleceği gibi ayrışma derecesi III ve daha yüksek ayrışmaya uğramış malzemeler genelde tahkimat için uygun değildir. Bu kayaçlar deniz koşullarında zayıf dayanım özellikleri sergiler. Ancak bazı durumlarda daha düşük kalitede kaya malzemesi kullanılması kaçınılmaz olur. Bu durumlarda kayanın tatmin edici bir performansa ulaşması için tasarımda gerekli değişiklik yapılacaktır. 1.1.2. Kayaç Türlerinin Özgül Nitelikleri ve Limit Değerleri Deniz yapıları kapsamında kullanılan kaya malzeme esas olarak koruyucu tabaka, filtre tabakası ve çekirdek / dolgu malzemesinden oluşur. Kaya malzemelerin tahkimat için kullanılabilirliğini saptamaya yönelik parametreler ve ilgili limitler değişik kaynaklarda verilmektedir. Bu malzemelerin genel, fiziksel, kimyasal ve dayanıklılık özelliklerinin belirlenmesinde ve deney metotları için TS EN 13383-1, 2004a Koruma Tabakası Taşları (Zırh taşı) Bölüm 1: Özellikler TS EN 13383-2, 2004b Koruma Tabakası Taşları (Zırh taşı) Bölüm 2: Deney Metotları standardı kullanılacaktır. Bu standart esas alınarak • Kıyı Mühendisliği El Kitabı (1991) (manual on the use of rock in coastal and shoreline engineering) / CIRIA (İngiltere İnşaat Sektörü Araştırma ve Enformasyon Kurumu) ve CUR (Hollanda İnşaat Mühendisliği Araştırma ve Standartlar Merkezi) • Karayolları Teknik Şartnamesi (2006) gibi kaynaklar incelenmiş ve inceleme sonuçlarının İdare’nin deneyimleri ile birlikte değerlendirilmesi sonucunda tahkimat gerecinin kaya özellikleri, arazi ve laboratuvar deneyleri ve ilgili şartname limitleri Tablo 1.1 de özetlenmiştir. Bu bağlamda tahkimat taşının taze-az ayrışmış, geniş eklem aralığına sahip veya masif, homojen, sık kristallerden oluşan, sağlam, sert, aşınma, don ve hava tesirlerine karşı dayanıklı, TS EN 13383-1 ve TS EN Yüklə 6,12 Kb. Dostları ilə paylaş:
|