Microsoft Word Kıyı yl malzeme Yapım Kontrol Bakım 20-05. doc
Yüklə 6,12 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Tablo 1.1
- 1.2. Agregalar 1.2.1. Genel
- 1.2.2. Malzeme Özellikleri Kıyı Yapıları ve Liman inşaatlarında kullanılan Agregalar, Tablo 1.2
- TS 706 EN 12620
12 13383-2 standartlarında belirtilen nitelikleri taşıması ve Tablo 1.1 de istenen özelliklere uygun olmalıdır. Tablo 1.1. Tahkimat Taşının Özellikleri Deney Şartname Limitleri Deney Standardı Ayrışma derecesi I-II Süreksizlik aralığı (m) 1.00+ RQD (%) 80-100 Petrografik Görünüm Kristaller iyi kenetlenmiş, kil minerali ve eriyebilir mineral olmayacaktır. ASTM C 295 Doygun Yüzey Kuru Birim Hacım Ağırlık (gr/cm 3 ) ≥ 2.50 3 Hacımca Su Emme Oranı % ≤ 3.0 Basınç Dayanımı (kgf/cm 2 ) ≥ 500 Kaba Agregada Los Angeles Aşınma Direnci % ≤ 40 Tabii Don Dayanımı % ≤ 5 Don Kaybı Deneyi (Mg 2 SO 4 ) % ≤ 25 Don Kaybı Deneyi (Na 2 SO 4 ) % ≤ 18 Sürtünme ile Aşınma Kaybı ≤ 15 cm 3 / 50 cm 2 TS 699-Ocak 1987 TS 2513- Şubat 1977 TS EN 13383-1 ve TS EN 13383- 2-Nisan 2004 Arazide Düşürme Testi Ana boyutta kırılma olmayacak ve çatlak oluşmayacaktır. Arazide Bekleme - Yerinde Gözlem Ocak yerinde veya kullanılacağı yerde 12 ay beklediği sürede çatlak oluşumu, parçalanma ve ayrışma olmayacaktır. Not-1. Don Kaybı Deneyi; Tabii Don Dayanımı deneyinin çabuklaştırılmış şekli olduğundan, Tabii Don Dayanımı deneyinin yapılmadığı durumda yapılacaktır. Don kaybı deneyi için Na 2 SO 4 veya Mg 2 SO 4 kullanılacaktır. Not-2. Arazide Düşürme Testi; Yükleyici tarafından 3 m. yüksekliğe taş bloğunun sert bir yüzey üzerine düşürülmesi ile yapılacaktır. Not-3. Yöredeki taş ocaklarının durumuna göre Los Angeles aşınma değeri maksimum %50, Don Dayanımı ( Na 2 SO 4 ) maksimum %25, DYK özgül ağırlığı minimum 2.450 g/cm 3 olarak bulunan taş ocaklarını İdare anroşman olarak kabul edebilecektir. Not-4.Yukarıdaki deneyleri Kontrol Mühendisi istediği takdirde yılda birkere merkez laboratuarında kontrol ettirebilecektir. 13 1.2. Agregalar 1.2.1. Genel Agregalar doğal, yapay ya da her iki türden parçacıklı kırılmış veya kırılmamış, inorganik ve genellikle 100 mm ye kadar büyüklüğü olan tanelerdir. Agregaların betonda en önemli işlevleri, büyük ölçüde aşınmaya karşı direnç, soğuk hava etkilerine ve beton yüzeyi eskimesine karşı önemli ölçüde dayanıklılık sağlamasıdır. 1.2.2. Malzeme Özellikleri Kıyı Yapıları ve Liman inşaatlarında kullanılan Agregalar, Tablo 1.2 de verilen standartlara uygun olmalıdır. Beton yapımında kullanılmak amacıyla, doğal, yapay veya geri kazanma yoluyla elde edilen agregaların ve bu malzemelerin oluşturduğu karışımların özellikleri için, TS 706 EN 12620 standartı kullanılacaktır. Deney için alınacak numunelerin hazırlanmasında ise TS 707 de belirtilen şartlara uyulacaktır. Tablo 1.2, Agrega ile ilgili Türk Standartları TS 706 EN 12620 02.04.2003 Beton agregaları TS 707 19.12.1980 Beton Agregalarından Numune Alma ve Deney Numunesi Hazırlama Yöntemi TS EN 1744-1, 24.04.2000 Agregaların Kimyasal Özellikleri için Deneyler TS 3681, 01.04.1982 Genleştirilmiş Perlit Agregası TS 130 29.04.1978 Agrega Karışımlarının Elek Analizi Deneyi için Metot TS 3787 16.11.1982 Beton Agregası-Havada Soğutulmuş Yüksek Fırın Cürufundan TS 3820 15.02.1983 Beton Agregaları-Organik Maddelerin Harç Dayanımına Etkisinin Tayini Metodu TS 3821 15.02.1983 Beton Agregaları-Yeterlik Deneyi TS 1114 EN 13055-1, 16.04.2004 Hafif Agregalar-Bölüm 1: Beton, Harç ve Şerbette Kullanım İçin TS EN 1367-1 08.11.2001 Agregaların Termal ve Bozunma Özellikleri için Deneyler- Bölüm 1:Donmaya ve Çözülmeye karşı direncin tayini TS EN 1367-2 12.04.1999 Agregaların Termal ve Bozunma Özellikleri için Deneyler- Bölüm 2: Magnezyum Sülfat Deneyi TS EN 1367-3 12.04.1999 Agregaların Termal ve Bozunma Özellikleri için Deneyler- Bölüm 3: “Sonnebrand Bazaltı” için Kaynatma Deneyi TS EN 1744-1 Agregaların Kimyasal Özellikleri İçin Deneyler TS 3523 19.12.1980 Beton Agregalarından Yüzey Nemi Oranının Tayini TS 3524 19.12.1980 Yüksek Fırın Cüruf Agregalarında Süngerimsi ve Camsı Tane Oranı Tayini 14 TS 3525 19.12.1980 Yüksek Fırın Cüruf Agregalarında Ufalanmaya Yatkınlık Tayini TS 3527 19.12.1980 Beton Agregalarında İnce Madde Oranı Tayini TS 3528 19.12.1980 Beton Agregalarında Hafif Madde Oranı Tayini TS 3529 19.12.1980 Beton Agregalarında Birim Ağırlıklarının Tayini TS EN 932-1 25.02.1997 Agregaların Genel Özellikleri İçin Deneyler- Kısım 1: Numune Alma Metotları TS EN 932-2, 12.04.1999 Agregaların Genel Özellikleri İçin Deneyler- Bölüm 2: Laboratuvar Nümunelerinin Azaltılması Metodu TS 10088 EN 932-3, 09.04.1997 Agregaların Genel Özellikleri İçin Deneyler- Kısım 3: Basitleştirilmiş Petrografik Tanımlama İçin İşlem ve Terminolji TS 10088 EN 932-3, 09.04.1997 Agregaların Genel Özellikleri İçin Deneyler- Bölüm 5: Genel cihazlar ve kalibrasyon TS EN 932-6, 12.04.1999 Agregaların Genel Özellikleri İçin Deneyler-Bölüm 6: Tekrarlanabilirlik ve uyarlık tarifleri TS 3530 EN 933-1, 12.04.1999 Agregaların Geometrik Özellikleri İçin Deneyler-Bölüm 1: Tane Büyüklüğü Dağılımı Tayini- Eleme Metodu TS EN 933-2 03.04.1996 Agregaların Geometrik Özellikleri İçin Deneyler Kısım 2: Tane Boyutu Dağılım Tayini-Deney Elekleri, Elek Göz Açıklıklarını Anma Büyüklükleri TS 9582 EN 933-3 12.04.1999 Agregaların Geometrik Özellikleri İçin Deneyler-Bölüm 3: Tane Şekli Tayini Yassılık İndeksi TS 3814 EN 933-4 14.11.2001 Agregaların Geometrik Özellikleri için Deneyler-Bölüm 1-Tane Şeklinin Tayini-Şekil İndeksi TS EN 1097-1 22.01.2002 Agregaların Mekanik ve Fiziksel Özellikleri İçin Deneyler-Bölüm 1:Aşınmaya Karşı Direncin Tayini (Mikro-Deval) TS EN 1097-2 24.04.2000 Agregaların Mekanik ve Fiziksel Özellikleri için Deneyler-Bölüm 2: Parçalanma Direncinin Tayini için Metotlar TS EN 1097-3 12.04.1999 Agregaların Mekanik ve Fiziksel Özellikleri İçin Deneyler-Bölüm 3:Gevşek Yığın Yoğunluğunun ve Boşluk Hacminin Tayini TS EN 1097-5 12.04.1999 Agregaların Hava Dolaşımlı Etüvde Kurutma ile Su Muhtevasının Tayini TS EN 1097-6 18.03.2002 Beton agregalarında özgül ağırlık ve su emme oranı tayini Yüklə 6,12 Kb. Dostları ilə paylaş:
|