_________________Milli Kitabxana
________________
62
***
Müsəlmanlıq, Xristianlıq, Musəvilik, Buddaçılıq, Laoçuluq, Lamaçılıq,
İndusçuluq... – bunlar yalnız biçimlərdir; İçim – İnsanilikdir.
***
Mən İçə inanıram, İnsani İçə – Hüdudsuza, Sınırsıza!
***
Atamız var olsun!
10 Ata ayı, 24-il. Atakənd.
SONLAR
(Haray)
“Qız qiyamı” dərinləşmədə, Ocağın son işartılarını söndürməklə hədələmədə…
***
Asif Atadan sonra Yer üzünə Göy Elçisi gəlməyəcək – bu anlamlarda: 1) Asif
Ata, çəkdiyi harayların məzmunu baxımından, gələnəksəl Elçiliyin davamı idi;
2) bəşər içində Elçi (Peyğəmbər) çəkili şəxsiyyətlərə daha ehtiyac
yaranmayacaq.
***
Asif Ata “Olsun – olmasın?” arasında gəldi, dalğanın sönüşünə düşdü.
***
Və Safruh bədii yaradıcılığın, eləcə də deyimçiliyin – bütövlükdə: kitabçılığın
son dalğasının nümayəndəsidir. (Bu “nümayəndə” sözünü də mənə çox
görənlər olarsa, onlara da heç bir təpkim – etirazım olmaz).
***
Məncə, bəşərin işğalçılıq çağı da başa çatıb. İşğalları toplumlar eləyirdilər: ailə,
tayfa, millət, dövlət… İndi onlar da dağılır.
***
“Məhəmmədin Allahı baş tutmadı” demişdim (ancaq sevinməmişdim). İndi
özümdən soruşuram (ürəyim əsə-əsə): öz Allahım baş tutdumu?
***
Aldanışamı xidmət eləyək? Ölüb, itləri bayramlaşdıraqmı? Bayramlaşma –
itləri itlikdən çıxartmır, böyütmür, atlaşdırmır.
***
İtin bayramı Atın faciəsini tündləşdirir… Yenidən başlamalı…
***
_________________Milli Kitabxana
________________
63
Məncə: Heç bir qız, heç bir qadın heç vaxt heç bir Göy Elçisini (Peyğəmbəri)
sevməyib; sevənlər ünü, daha doğrusu unu – Yağlı Gələcəyi seviblər; unsuz
ünü də tezliklə atıblar.
***
Vaxtiylə kənd-kəsəkdən gözəl gənc qızların şah hərəmxanalarına zorla
aparıldıqları barədə oxuyub hiddətlənirdim… İndi düşünürəm ki, “qız-gəlinlər”
bunu istərmişlər – özləri, zorsuz-filansız. Buradakı “zor” sözü daha çox sinfi
təbliğata oxşayır.
***
Qaçır ayağımın altından torpaq,
Həqiqət olunca qalıram çılpaq.
***
Həqiqətin kəşfi qolu yana salmamalı, qola qüvvət verməlidir…
***
“Çılpak” Həqiqətdən abırlı geyim yoxdur.
***
Ya İnama doğru, ya Ormana doğru… Hələlik yönümüz Ormanadır: Tülkü-
Çaqqal, Ayı-Dovşan, İlan-Qurbağa, At-Eşşək, İt-Pişik… Ancaq vallah adam
İnsan olmaq istəyir! Tülkü-Çaqqal, …, İt-Pişik yox!..
***
Asif Ata Türkün Ruhaniyyat Ocağını qurmaqda da Safruhdan qat-qat artıq rol
oynadı, dağıtmaqda da.
***
Günəbaxan Günəşə baxır, Safruh – İnam Ataya.
***
Mənim üçün Allah Asif Ata biçimində və Asif Ata qədərində təzahür elədi.
***
Həm İnam Ata idi Asif Ata, həm yox.
***
“Türküstan Sevgisi”nin şeirində uyğurlarla bağlı demişdim:
Gündoğanda yurd yerim,
Sonuncu umud yerim.
İndi deyirəm: Ocaqda – Soylum, “Qız Qiyamı” ilə əlimdən çıxanım, dilimdən
düşənim!..
***
Daha tutmağa yerim, əl atmağa saman çöpüm yoxdur – Soyludan sonra…
***
_________________Milli Kitabxana
________________
64
Allah – havaya deyir dediyini (Safruh – kağıza deyir…), Peyğəmbər – canlı
insanlara deyir, üzlərə deyir. Ona görə də Göy Elçisi Peyğəmbər Həqiqəti tam
açıqlığı ilə deyə bilmir – üzülür. (Misal üçün, bax: “Quran”, 33-53).
***
Həqiqətə inanmaq – eşqim və borcumdur. Ona görə də Həqiqətsizi Həqiqət
bilib dediyim sözü geri götürmək ixtiyarımı özümdə saxlayıram: ünvan
bircəliyini ünvan ortaqlığına çevirmək biçimində (konkreti mücərrəd elan
eləməklə, təyinlərimi məqamlara aid eləməklə…).
***
Bu zaman mənim şəstim sınmaz, mən həqiqətlə şəst oyunu oynaya bilmərəm.
***
Dağlar təpələşir, təpə düzləşir,
Boyalar qarışır, kəlam sözləşir…
***
Mən öz şəxsimin yenilgisini qəbul etməyə hazıram, təmsil elədiyim sifətin
yenilgisini düşünməksə ağırdır.
***
Atamız var olsun!
Sərt ayı, 26-il.
(Dekabr 2004).
Atakənd. İnam Evi.
ŞƏHİD və BİLGİN
(İçsəs)
Şəhid yanılmaz, Bilgin yanıla bilər. Çünki Bilgin’in seçimi olur, Şəhidin seçimi
olmur.
***
Şəhid – birincidir, Bilgin – ikinci. İkinci Birincini öyrənə bilər, Birinci İkincini
yox.
***
Hər Şəhid Birincidir və bircədir, hər Şəhidin də bircə “mövzusu” olur – öz
ömrü. Bir mövzuda minbir Bilgin yaza bilər.
***
Biz – İnam Atanın Mütləqə İnam Ocağının Evladları – biz Şəhidlərik...
***
Şəhidlər öz işlərini gördülər – xalqa İnam gətirdilər, indi növbə bilginlərindir –
onlar İnamı xalqa anlatmalıdırlar.
_________________Milli Kitabxana
________________
65
***
Atamız var olsun!
Qürub ayı 29-il.
İNAM EVİ
(İçsəs)
İnam Evi – təpərim, hünərim, əsərim!
***
İnam Evi – uğurum, təsdiqim, bənzərsizliyim, özümlüyüm – bənzərim!
***
İnam Evi – doğa’m, doğmam, doğduğum, doğanım!
***
İnam Evi – Ulduzum – Ulduzxanım, Dənizim – Dənizxanım, Ayım –
Aydoğanım, Günüm – Gündoğanım!
***
İnam Evi – qanadım – uçmağım, Göyləri qucmağım, tapındığım, tapınağım!
***
İnam Evi – yadlıqlardan sıyrılmağım, Atalı doğulub, İnamçı olmağım!
***
İnam Evi – Metelərin, Bilgə Xaqanların, İnam Ataların Ruhunu yaşadan ruhani
ünvan!
***
İnam Evi – yeni Metelər, Bilgələr, Atalar diləyim!
***
İnam Evi – Bilqamısın əlindəki çiçəyim!
***
İnam Evi – Yürüyən zamanları durduran, bir-birindən “nə var, nə yox?”
sorduran!
***
İnam Evi – İnam Ata (Asif Ata) harayı, İnamlaşma, İnsanlaşma sarayı!
***
İnam Evi – Yer üzünün Ruhaniyyat Mərkəzi!
***
Atamız var olsun!
Dostları ilə paylaş: |