D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
165
qaçırmamalıdırlar ki, lüğət tərtibi hər hansı hazır elementlərin mexaniki
surətdə qarşılaşdırılmasından ibarət olmayıb elmi xarakter daşımalıdır.
Tərcümə lüğətlərinin əvvəlində (bəzən isə sonunda) lüğətdən
istifadə etmək qaydası, qrammatik əlavələr, hallanma və feillərin
dəyişməsinə aid cədvəllər, bəzi qrammatik arayış verilir. Sözün leksik
mənası və işlədilməsi xüsusi izah olunur. Sözün əsas mənasının başqa dildə
müvafiq sözlə tərcüməsi verilir. Tərcümə lüğətlərinin izahlı lüğətlərdən
üstünlüyü ondadır ki, bu lüğətlərdən ikinci dilin öyrənilməsinin ilk dövrü
kimi istifadə oluna bilər. Tərcümə lüğətləri, əvvəla, bu lüğətlərdən istifadə
edənlərdən sözləri düzgün oxumaq qaydası, tələffüz edilməsi və həmin
dillərin qrammatikası haqqında minimum bilik tələb edir. İkincisi, tərcümə
olunan sözün mənasını başa düşmək mümkündürsə də, onun ana dilində
qarşılığını tez tapmaq çətindir. Bu lüğətlər isə mənasını başa düşdüyün, lakin
asanlıqla ana dilinə tərcümə edə bilmədiyin sözlərin ana dilində tərcüməsini
verir. Bu lüğətlərin bir nöqsan cəhəti vardır ki, bu da sözlərin mənalarını
dəqiqləşdirmək qayğısına qalmasıdır. Tərcümə lüğətləri əcnəbi sözlər
haqqında həqiqi bilik vermir, lakin kontekstdə xarici sözlərin mənasını
başa düşməyə kömək edir.
Tərcümə lüğətləri ikidilli və çoxdilli olmaqla iki yerə bölünür.
Çoxdilli tərcümə lüğətlərində hər cür sözlərin mənasının ekvivalenti
deyil, onların işlədilmə eyniliyi yoxlanılır. Ən çox yayılmış ikidilli
tərcümə lüğətlərinin əsas məqsədi isə imkan daxilində sözün dəqiq
tərcüməsini verməkdən ibarətdir.
İkidilli lüğətlərdə tərcümə olunan sözün dildə işlədilməsinə,
ümumiləşməsinə, məna fərqinə və obrazlı məna ifadə etməsinə fikir
verilməlidir. Bu lüğətlərdə tərcümə olunan söz fərqli şriftlə yazılır, sonra
isə onun qarşısında tərcümə olunduğu dilin müvafiq sözü verilir. Bəzən
isə tərcümə edilən sözün mənasını düzgün başa düşmək üçün həmin
sözün cümlələr içərisində işlədilməsinə dair nümunələr verilir.
Son zamanlar leksikoqrafiya təcrübəsində ikidilli lüğətlərin üç tipi
göstərilir.
1.
Böyük ikidilli lüğətlər;
2.
Orta ikidilli lüğətlər;
3.
Kiçik ikidilli lüğətlər.
İ.Oleqov ikidilli lüğətlərin bu tiplərini bir- birindən belə
fərqləndirir. Böyük ikidilli lüğətlər müasir ədəbi dilin geniş tarixi
perspektivli olmasını təmsil edir. Orta ikidilli lüğətlər müasir ədəbi dilin
tarixən bəraət qazanmış üslubi rəngarəngliyini təfsilatı ilə verir (6, s.36).
Kiçik ikidilli lüğətlər tərcümə lüğətlərinin ən kütləvi növüdür. Deməli,
D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
166
böyük lüğətlər materialı əhatə etməyinə, orta lüğətlər materialı işləmə
üsuluna, kiçik lüğətlər isə materialı normalaşdırma prinsipinə görə
fərqlənir.
Ağac – 1. дерево; ağaca dönmək – деревяйеть; столбенеть,
отвердеть” 2. Палка - əl ağacı.
Tərcümə lüğətlərində baş sözlər iki şəkildə verilir.
1.
Tərcümə etmə:
Звучание – səslənmə, səs vermə; Звучат несов – 1. Səslənmək, səs
vermək; 2. Eşitmək; 3. Məna ifadə etmək, təzahür etmək.
Звучащий - прич. и прил. - səslənən, səs verən.
Звучно – нареч. Gur səslə, uca səslə, gur, uca.
2.
Sinonimi ilə:
Страх – 1. Qorxu, vahimə, dəhşət; 2. Qorxulu şeylər, vahiməli şeylər,
dəhşətli hadisələr; 3. Risk, məsuliyyət və s.
Lüğətin vəzifəsi yalnız hər bir ayrıca sözün mənalarını şərh etmək
deyil, həm də dilin leksik sistemində sözün tutduğu mövqeyi, leksik-
qrammatik əlaqələrini göstərməkdir. Söz bütün lüğətlərdə eyni şəkildə izah
edilmir. Lüğətin növündən asılı olaraq söz müxtəlif şəkildə
müəyyənləşdirilir. Məsələn, “aptek” sözünün izahlı lüğətdə və tərcümə
lüğətində necə verildiyini göstərək:
İzahlı lüğətdə: aptek (əsli yunan) –həkimlərin resepti üzrə dərman
hazırlayıb satan müəssisə; dərmanxana, əczaxana. Aptekdən təzə dərman
gətirmişdim. (C. Məmmədquluzadə).
Tərcümə lüğətində: Aptek – apteka.
Lüğətlər bir – birindən həcminə, sözlüyünə, izahetmə üsuluna görə
fərqləndiyi kimi, quruluşlarına görə də seçilir. Lakin lüğətlərin
quruluşunda oxşar cəhətlər də vardır. Bütün lüğətlərdə sözlərin hansı nitq
hissəsinə aid olması qeyd edilir, sözün omonimliyi verilir, isimlər, bir
qayda olaraq, tək halda göstərilir, işarələrdən istifadə olunur, terminliliyi
göstərilir. Bunlarla yanaşı, tərcümə və izahlı lüğətlərin özünəməxsus
fərqli cəhətləri də vardır. Məsələn, “Rusca – azərbaycanca” lüğətlərdə
təkhecalı sözlərdən başqa, bütün sözlərin vurğusu qoyulur (вратва,
вратец, вратино, вратишка və s.). İsimlərin yanında onların cinsini
göstərən işarələr qoyulur (колхозник м., колхозница ж.).
Tərcümə lüğətlərindən fərqli olaraq, izahlı lüğətlərdə alınma
sözlərin qarşısında hansı dilə aid olması qeyd edilir. Məsələn, Aqronom
(yunan) – kənd təsərrüfatı mütəxəssisi; Ağ (-ar, -ər) – Ağ olmaq, üzünə
ağ olmaq – itaət etməmək, söz qaytarmaq, tabe olmamaq.
D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
167
Müstəqillik illərində elmi – texniki nailiyyətlərin artması
nəticəsində dildə yeni – yeni anlayışlar, sözlər yaranır və labüd olaraq
Azərbaycan dilinə Avropa mənşəli sözlərin axını başlayır. Bu prosesin
başlanmasına baxmayaraq, müasir Azərbaycan dilinə yenə də avropa
mənşəli sözlər və terminlər daxil olmaqdadır. Dilçi alimlərimiz imkan
daxilində həmin qəbildən olan sözləri milli sözlərlə əvəz etməyə
çalışırlar. Beləliklə, yuxarıda qeyd olunan bu prosesi müasir Azərbaycan
dilinin tam inkişaf prosesi kimi götürmək olar.
Azərbaycan leksikoqrafiyası tarixində lüğətlərin hazırlanması
sahəsində böyük işlər görülmüşdür. R. Rüstəmov və Ə. Rəsulovun tərtib
etdikləri “Türkcə - rusca – azərbaycanca” dilçilik terminləri lüğəti bu sahədə
demək olar ki, ilk ciddi işdir. Lüğətdə türk sözləri əlifba sırası ilə
verilmişdir. Omonimlər - yazılışca və deyilişcə eyni olub, mənaca müxtəlif
olan sözlər ayrı yazılır. Məsələn, Yüz – üz - sto;
Yüz – üz – litso.
Zəruri hallarda türk realiyalarının, anlayışlarının rus və ya Azərbaycan
dilində qarşılığı olmadıqda izahlar verilir. Sözlərdə vurğu qoyulmur.
Kəmiyyət sayları onluqlar, yüzlüklər, minliklər, milyon və milyard
çərçivəsində verilir. Feillər məsdər formasında təsbit edilir. Lüğətdəki
sözlərin etimologiyası verilmir. Əcnəbi mənşəli sözlərin orfoqrafiyasındakı
variantlılıq türk dilində sabit imla qaydalarının təsbit olunması ilə izah
edilməlidir.
Lüğətə əsasən ən işlək və nisbətən Azərbaycan dilində fərqlənən
sözlər daxil edilmişdir: Asər - əlamət – simptom; təsadüfilik – случайность.
Lüğətə daxil olan sözlər adlıq halda verilir. Kar samitlə bitən sözlər
hallanarkən, çingiltiləşmə hadisəsi sözlükdə əksini tapmayıb: cocuk (- qu, -
qun). Qoşa işlənən sözlər (- ) işarəsi ilə verilmişdir: bölük – bölük.
Feillərin əmr, inkar və digər formaları lüğətdə verilmir. Bir sıra söz
birləşmələrindəki sözlər bitişik və ayrı formalarda yazıldığından lüğətdə
həmin formaların hər ikisi saxlanılmışdır. Başbakan – baş, bakan.
Heyvan, bitki adları və digər terminlərin latın dilində ekvivalenti
verilmir. Ərəb mənşəli sözlərin -çınıq cəm forması lüğətə daxil
edilməmişdir. Bütün mənşələrdən olan sözlər ancaq tək halda təsbit edilir.
Köməkçi feillər əsas feillərlə yanaşı verilir: “Bulunmak – yardımda
bulunmak” və s. Rus dilinə aid sözlər də latın qrafikası ilə verilir.
Son dövrlərdə Azərbaycan dilində elmin ən yeni və klassik sahələri
üzrə çoxlu miqdarda tədqiqat əsərləri, dərsliklər və başqa vəsaitlər
yazılmış, alimlər tərəfindən çoxlu terminologiya lüğətləri tərtib olunmuş
və elmi leksikoqrafiya yaradılmış, Azərbaycan dili sözlərinin böyük bir
Dostları ilə paylaş: |