217
Günəbaxan yağından çox vaxt tibbidə işlətmə dərmanı
kimi istifadə olunur. Tərkibində doymamış yağ turşuları oldu-
ğ
undan, ateroskleroz zamanı günəbaxan yağı içmək məsləhət
görülür.
Günəbaxan yarpaqları və çiçəyinin kənar ləçəkləri də
müalicəvi xassələrə malikdir. Zədələnmədən yığılan parlaq sarı
rəngli ləçəkləri dərhal qaranlıq otaqlarda, yaşıl yarpaqlar isə
açıq havada kölgədə qurudulur.
Qurudulub qablaşdırılmış xammal quru binalarda iki il-
dən çox olmayaraq saxlanıla bilər. Qurudulmuş yarpaq və
ləçəklərdən spirtdə hazırlanmış tinkturadan iştahanı yaxşılaş-
dırmaq üçün istifadə olunur. Xalq təbabətində belə tinkturadan
(1:5 nisbətində xammal 7-10 gün araqda saxlanılır) mal-
yariyanın müalicəsində istifadə olunur. Bəzən bu məqsədə 1:10
nisbətində günəbaxanın zoğlarından hazırlanmış tinkturadan
istifadə olunur. Belə nastoy 2 saatdanbir 1 xörək qaşığı titrətmə
zamanı, gündə 3-4 dəfə isə ağrılar zamanı içirlər. Əvvəllər
malyariya xəstəliyinin müalicəsi üçün xüsuüsi günəbaxan
damcısı hazırlanırdı.
Kətan, zəyərək – Лен – Linum usitatissimum
(Tourm.) L. Bu kətan (Linaceae) fəsiləsindən olan birillik və
çoxillik bitkidir. 200-dən çox növündən yalnız iki növü, kətan
lifi və yağlı toxum almaq üçün becərilir. Kətan toxumlarından
alınan piyli yağdan təbabətdə geniş istifadə olunur. MDB-də
birillik bitki kimi becərilir.
Çiçəkləri göy rənglidir. Meyvəsi kürəvarı qutucuqdan
ibarətdir. Onun içərisində 10 ədəd toxum yerləşir. Toxumları
yumurta şəkilli olub, qonur-sarı rəngli-dir, üst qatı selikli mad-
də ilə zəngin olduğundan onların rəngi parlaqdır. Toxumların
xoşagələn selikli dadı vardır.
Kətanın iki növü sənaye əhəmiyyətli bitki kimi geniş
miqyasda becərilir. Bunlardan biri “dolqunes” kətanı (L. Elon-
gata), digəri isə “kudryaş” kətanı (L. Hrevimul-ticaulia)
adlanır.
218
Dolqunes kətan hündür boyludur, budaqları isə zəif
inkişaf etmişdir. O, ancaq kətan tədarükü üçün becərilir. Kud-
ryaş kətan isə alçaq boyludur, zəngin qol-budaqlıdır. Bu ancaq
kətan toxumu tədarük etmək məqsədilə yetişdirilir. Kətan toxu-
mundan alınan kətan yağı yeyinti sənayesində və texnikada
geniş miqyasda tətbiq olunur. Kətan yağı quruyan bitki yağları
qrupuna aiddir.
Kətan çox qədimdən becərilən bitkidir. O, hələ eramız-
dan 2400 il əvvəl qədim misirlilər tərəfindən becərilmiş və to-
xumlarından kətan yağı, yerüstü hissəsindən isə kətan lifi
hazırlanmışdır.
Toxumlarını toplamaq üçün əvvəlcə bitkini torpaqdan
dartıb çıxarır, sonra dərz bağlayıb bir müddət açıq havada
qurudub xırmanda və yaxud xüsusi maşınla toxumlarını ayırır,
kənar qarışıqlardan təmizləyib kisələrə qablaşdıraraq tədarük
məntəqələrinə göndərirlər.
Kətan toxumlarında 5-12% selikli maddə, 30-48%-ə
qədər piyli yağ və 18-33% zülal maddələri vardır. Dərman
məqsədilə kətanın toxumlarından istifadə olunur.
Kətanın müalicəvi xassələri. Kətan toxumlarının qabıq
hissəsində “linamarin” adlı qlikozid müəyyən edilmişdir ki,
hazırda ondan elmi-təbabətdə mədə-bağırsağın həzm prosesini
artıran dərman kimi istifadə edilir.
Kətan toxumundan eyni zamanda zəif işlətmə, həmçinin
mədə-bağırsağın selikli qişasını yumşaldan dərman kimi də
istifadə olunur.
Kətan toxumlarından hazırlanan sulu dəmləmə və bişir-
mələrdən mədə xorasının müalicəsində yarasa-ğaldıcı dərman
kimi işlədirlər.
Xalq təbabətində kətan toxumlarından çay dəmləyib,
böyrək və qaraciyər ağrılarında sakitləşdirici vasitə kimi qəbul
edirlər. O, eyni zamanda çiban (furunkul) və digər dəri yara-
larının müalicəsində də iltihabı aradan qaldıran və yarasağaldan
vasitə kimi istifadə edilir.
219
Küncüt – Кунжут – Sesamum indikum L.. Küncüd
(Pedaliaceae) fəsiləsinə aid 90-140 sm hündürlüyündə dik
zoğları olan kol bitkisidir. Çiçəkləri yarpaqların altında, bəzən
3-ü birlikdə yerləşir. Çiçək tacı ağdan intensiv bənövşəyiyə
qədər olur. Meyvəsi uzunsov, dörd və ya səkkizüzlü, yuxarıdan
sivri, 3-4 sm uzunluğunda qozadır. Toxumlar xırda olub, kətan
toxumuna oxşayır, lakin səthi tutqundur. Iyun-avqust aylarında
çiçəkləyir, payızda yığılır.
Küncütün vətəni Afrikadır. Buradan küncüt Aralıq dənizi
ölkələrinə gətirilmişdir. Lakin bəzi tədqiqatçılar küncütün
Yunanıstanda və Kiçik Asiyanın qədim ölkələrində əkilib-
becərildiyi haqqında məlumat verirlər. Hindistan və Pakistanda
da küncüt ta qədimdən becərilir. Buradan küncüt Orta Asiyaya,
XVIII əsrin sonlarında isə Rusiyanın Həştərxan vilayətinə
gətirilmişdir. Hazırda küncüt Orta Asiyada, Qafqazda, Kras-
nodar diyarında və Ukraynanın cənubunda becərilir.
Küncüt toxumlarında 60%-ə qədər yağ vardır. Bu yağın
48%-ni olein və 36,8%-ni linol yağ turşuları təşkil edir.
Toxumlarda 19% zülal və 17,5% həll olan karbohidratlar var-
dır. Əla sort küncüt yağı zeytun yağından yaxşıdır. Müəyyən
olunmuşdur ki, küncütdən alınan sezam yağı orqanizmdə 100%
mənimsənilir. Ondan marqarin hazırlanır ki, bu da qənnadı və
konserv sənayesində istifadə olunur. Aşağı sort yağlardan
sabun, yağın yanmasından alınan hisdən isə çin tuşu hazırlanır.
Qənnadı sənayesində küncüt toxumları kökələrin və digər
məmulatın səthinə səpilir, ondan şərq şirniyyatı (qoznək) ha-
zırlanır. Avropada, Rusiyada və Amerikada məşhur olan taxin
halvası küncütdən hazırlanır.
Küncütün müalicəvi xassələri. Tibbdə küncüt yağından
inyeksiya məhlullarının və xaricə sürtmək üçün məlhəmlərın və
plastırların hazırlanmasında istifadə olunur. Küncüt yağı
trombositlərin sayını artırır və qanın laxtalanmasını sürətlən-
dirir. Ona görə də küncüt yağından babasil diatezlərinin və
Verlqof xəstəliyinin müalicəsində (1 xörək qaşığı gündə 3 dəfə)
220
istifadə olunur. Xalq təbabətində küncüt yağı soyuqdəymədə,
xroniki öskürəkdə və zökəmdə ən yaxşı vasitədir. Belə hallarda
hər səhər 1 xörək qaşığı küncüt yağı içmək məsləhət görülür.
Küncüt yağı mədə-bağırsaq xəstəliklərində, işlətmə dərmanı
kimi, böyrək və böyrəkdaşı xəstəliklərində, daxili qanaxma-
larda və eləcə də qurdqovucu vasitə kimi içilir. Küncüt yağı
xaricə sürtmək üçün də istifadə olunur. O, dərini yumşaldır, qa-
ş
ınma və ağrıları sakitləşdirir. Küncüt yağı ilə yanıqlar və dəri
iltihabı müalicə olunur. Soyuqdəymədə sinənin dərisini, bağır-
saq pozuntularında qarın nahiyəsinin dərisini, diş ağrılarında isə
dişin dibini küncüt yağı ilə masaj edirlər.
Müalicəvi məqsədlə küncütün yarpaqlarından da istifadə
olunur. Təzə yarpaqlar və ya yarpaqların əzintisindən alınan
sıyıq dərinin iltihablı yerlərinə təpitmə kimi qoyulur. Yarpaq-
ların əzintisi süddə bişirib yaraların üstünə qoyulur. Yarpaqdan
alınmış və yaxşı isidilmiş kütlədən bağırsaq ağrılarında qarına,
padaqrada isə oynaqlara təpitmə qoyulur. Yarpaqlarını sirkədə
isladıb qoturluğu müalicə edirlər. Çin təbabətində küncüt to-
xumlarından tonuslandırıcı və soyuqdəyməyə qarşı vasitə kimi,
eləcə də zəhərlənməyə qarşı istifadə edirlər.
Pekan – Пекан – Carua olivaeformis Nult. Qoz
(Juglandaceae) fəsiləsinin kariya cinsinə mənsubdur. Vətəni
Ş
imali Amerikadır. Burada pekan yabanı və mədəni halda bitir.
Pekan 1909-cu ildə Qafqazın Qara dəniz sahillərində,
1934-cü ildə Orta Asiyada və sonra Krımda becərilməyə baş-
lanmışdır. Pekan plantasiyaları Abxaziyada, Azərbaycanda
Lənkəran (xüsusən Talışda) və Zaqatalada vardır. Pekan hazır-
da mədəni halda becərilən qərzəkli meyvədir. 6-8 illiyindən
məhsul verir.
Pekanın çiçəkləməsi və çiçəyinin quruluşu adi qoza
bənzəyir. Meyvəsi qərzək içərisində sentyabr-oktyabrda yetişir.
3-10 ədəd olmaqla bir salxımda bitir. Tam yetişdikdə qərzəyi
partlayır. Qəhvəyi rəngli, silindrik formalı nazik və hamar
qabıqlıdır. Uc tərəfi bir qədər şiş olur. Daxilində şirin qırmızı-
Dostları ilə paylaş: |