_______________Milli Kitabxana___________________
410
- Sevinc. Deyir ki, guya mən burada
yatmalıyam.
Doğrudan da Mikayıl müəllimdə xəstəlikdən
əsər-əlamət yox idi. Biz onunla xeyli danışıb-
güldük. Mikayıl müəllimi xəstəxanadan qaçırtmaq
üçün planlar hazırladıq, “Məşədi Ibad” filmini yadı-
mıza saldıq. Başımız elə qarışdı ki, Sevinc xanımın
bizə necə yaxınlaşdığını görmədik.
Sevinc M. Rzaquluzadənin böyük qızı idi.
Çox ağıllı və tədbirli bir insan idi. Mənə başa saldı
ki, kişini tərpətmək olmaz. O, ciddi xəstədir. Biz
ayrılıb gedəndə Mikayıl müəllim bir az inciyən
kimi oldu. Cəmi bir neçə həftədən sonra Mikayıl
müəllim dünyasını dəyişdi. Başa düşdük ki, o,
doğrudan da ciddi xəstə imiş. M. Rzaquluzadənin
parlaq xatirəsi heç zaman yadımdan çıxmaz.
_______________Milli Kitabxana___________________
411
YURI KUŞAK VƏ IQOR MOTYAŞOV
Mənim yaradıcılıq həyatımda Yuri Kuşakın adı
xüsusi yer tutur. Çünki o, mənim yazdığım əsərləri rus
dilinə yüksək səviyyədə tərcümə etmişdir. Bir dəfə
başqurd yazıçısı Mustay Kərim mənə dedi:
- Yuri Kuşak çox böyük söz ustasıdır. Onun-
la əməkdaşlıq etməyin məni çox sevindirir. Kuşak
bir şəxsiyyət kimi bütöv adamdır. Lakin xaraktercə
mənə qətiyyən oxşamır. Onun gözəlliyi tikanların
içindəki gülə bənzəyir. Adama çox əti acı təsiri
bağışlayır. Ilk kitabımı tərcümə edəndə məni çox
incitdi. Tez-tez yoxa çıxırdı. Böyük çətinliklə kitab
tərcümə olundu və çap edildi. Kitab haqqında
Moskva mətbuatı yaxşı fikirlər söylədi. Amma
mənim Kuşakla əməkdaşlıq edəcəyimə inanmırdım.
Günlərin birində Moskvadan zəng etdilər ki, Yuri
Kuşakı Bakıda qarşılayım. O, mənim yeni kitabımı
tərcümə edəcək.
Təyyarə meydanında onu qarşıladım. Çox
qaşqabaqlı idi. Həm də deyəsən yorğundu. Elə bil
işləməyə gəlməmişdi. Mənim vəziyyətim pələngi
əhliləşdirməyə çalışan sirk aktyorunun vəziyyətində
idi. Biz Bakıya qədər çox az danışdıq. Bu müddətdə
fikirləşirdim. Belə əhval-ruhiyyə ilə yaxşı bir kitab
ortalığa qoymaq çətin məsələ idi. O, həm mənim
şeirlərimi, həm də hekayələrimi tərcümə etməli idi.
Səhər yeməyini bizim evdə yedik. Bir azca kefi
duruldu. Mən onun gözləmədiyi bir təklif etdim:
_______________Milli Kitabxana___________________
412
- Yuri Naumoviç dedim. Bizim ölkə qeyri-
adi təbiətə malikdi. Təklif edirəm ki, işə başlama-
mışdan qabaq üç günlük səfərə çıxaq.
Çox gözəl-deyə Kuşak dilləndi. Mən, bu gün
yorğunam. Işimi gecə saat 12-də bitirmişəm ki,
Bakıya gəlim.
Aprel ayının əvvəlləri idi. Azərbaycanın
bütün bölgələrində təbiət cana gəlmişdi. Mən onu
Şuşaya apardım. Şuşanın dağları, dolamalar, buz
kimi suları və insanları onun çox xoşuna gəldi.
Şuşada bizə qırxbuğumlu aş dəmlədilər.
Mənim yaradıcılıq taleyimdə xüsusi rol
oynayan Yuri Kuşak Rusiyanın ən böyük sənət-
karlarından biridir. Mustay Kərim, A. Barto, S.
Mixalkov, O. Süleymanov, Ç. Aytmatov, Ç. Hüsey-
nov Yuri Kuşakdan söz düşəndə onu “sözün ustadı”
adlandırırdılar.
Biz Bakıda Mərdəkan yaradıcılıq evində
təxminən 4 ay işlədik. Yuri Kuşak da mənim kimi
yaşlı uşağa bənzəyirdi. Çox zaman bir-birimizin
fantaziyasına təsir edərək tərcümənin istiqamətini
dəyişirdik. “Salam Cırtdan” kitabı şeirlərdən və
hekayələrdən ibarət idi. Əgər Kuşak şeirləri və
hekayələri adi qaydada tərcümə etsəydi, ona bəlkə
də bir-iki ay bəs edərdi. Lakin biz özümüzdən
hoqqa çıxartdıq. Kuşak dedi:
- Gəlsənə, bu şeir və hekayələri adi qaydada
deyil, başqa cür tərcümə edək.
_______________Milli Kitabxana___________________
413
- Necə yəni başqa cür? - deyə mən soruş-
dum.
- Bu şeir və hekayələrin hamısını bir süjet
ətrafında birləşdirək. Bu çox orijinal bir iş olar.
Mən də elə Kuşak kimi bu məsələyə çox
sadəlöhv baxdım.
- Nə olar, - dedim, qoy sən deyən olsun.
Bir-birindən fərqli müxtəlif mövzulara həsr
olunan bu əsərləri bir süjet ətrafında birləşdirmək o
qədər də asan deyilmiş. Mən o əsərləri yazmağa
sərf etdiyim əziyyətdən daha çox zəhmətə düşdüm.
Mən də Kuşakla birlikdə Yaradıcılıq evinə köçdüm.
Hərəmizin ayrıca otağımız var idi. Hər gün səhər
tezdən durub Xəzərin sahilində qaçar, sonra da
Mərdəkan bazarına gedərdik. Müxtəlif göy-göyərti
alıb gətirərdik. Nahar yeməyində həmin göyərtiləri
doğrayıb supun içinə tökərdik.
Bir yerdə işləməyimizin əhəmiyyəti böyük
idi. Mən onun başa düşmədiklərini izah edir, o da
mənə təzə yazdığım ümumi süjetin ayrı-ayrı his-
sələrinin müzakirəsində yardımçı olardı. Beləliklə,
“Salam Cırtdan” kitabı 1987-ci ilin mayında çapdan
çıxdı. Elə həmin il Moskvada keçirilən Ümum-
dünya Kitab Satış yarmarkasında həmin kitab da
nümayiş etdirildi.
O zaman möhtərəm liderimiz, ulu öndərimiz
Heydər Əliyev SSRI Nazirlər Soveti sədrinin birinci
müavini vəzifəsində işləyirdi. Rusiyada Heydər Əliye-
vin hörməti rəhbərlərin hamısınkından çox idi.
_______________Milli Kitabxana___________________
414
Kitab yarmarkasına məni də dəvət etmiş-
dilər. “Detskaya literatura” nəşriyyatının kitabları
gözəl bir otaqda idi. Mənim kitabım isə sərginin lap
aşağı rəfindəki sırada idi. Bu mənə əvvəlcə pis təsir
etdi. Sonra baxıb gördüm ki, mənim kitabımın
yanında Moldaviyanın dünyada tanınmış yazıçısı S.
Vangelinin Iqor, Mazninin və digər sənətkarların da
kitabları bu cərgədədir, səsimi çıxartmadım.
Təxminən saat 11-də xəbər yayıldı ki, yuxarılardan
kimsə gəlir. Biz yazıçılar dayanıb söhbət edirdik.
Bizim şöbəyə rəhbərlik edən nəşriyyatın direktoru
Tatyana Mixaylovna Şatunova idi. Bir də gördüm
ki, Tatyana Mixayovna sürətlə içəri girdi və mənim
kitabımı rəfdən götürdü. Bu mənə çox təəccüblü
göründü. Görəsən o, nə etmək istəyirdi?
Gördüm ki, uzaqdan bir neçə nəfər bizim
tərəfə gəlir. Bunların içərisində bir nəfəri o saat
tanıdım. Bu o zaman Sov. IKP MK-nın katibi
işləyən Yakovlev idi. Onun yanındakı adam çox
kiçik addımlarla irəliləyirdi. Amma ətrafdakıların
hərəkətindən hiss olunurdu ki, bu adam daha hör-
mətlidir. O zaman mən -15 eynək taxdığıma görə
onu tanıya bilmədim. Lap yaxına gələndə gördüm
ki, bu Heydər Əliyevdir. Onun bu qədər zəifləməsi
mənə pis təsir etdi. Hətta bu əhvalatı evdə uşaq-
larıma danışanda özümü saxlaya bilmədim. Çünki
mən Heydər Əliyevi həmişə məğlubedilməz bir
pəhləvan kimi görmüşdüm. O, danışanda salonlar
titrəyirdi.
Dostları ilə paylaş: |