50
əhalinin əksəriyyətinin ana dili və müəyyən qisminin
ümumi ünsiyyət vasitəsi kimi Azərbaycan türk dili öz
fəaliyyətini davam etdirir.
Məlum olduğu kimi, VIII əsrdə alban “rəislərinin”
əksəriyyəti erməni dilində danışsa da, “Arran əhalisinin
hamısı erməni dilini bilmir və öz ana dilində danışırdı”
1
.
Bu, o deməkdir ki, erməni dilinə qədərki “alban dili”nin
məhz türk mənşəli Azərbaycan dilindən başqa bir şey
olmadığını güman etmək mümkündür.
Strabon göstərir ki, albanlar maldarlığa daha çox
meyillidirlər və köçərilərə yaxındırlar, lakin onlar vəhşi
deyillər və buna görə o qədər də döyüşkən deyillər. Onlar
iberiyalılarla Kaspi dənizi arasında yaşayırlar, ölkənin
şimal tərəfi Qafqaz dağları ilə əhatələnib…
2
. Bu məlumat
sakların Zaqafqaziyadakı tarixi yerinə və təsərrüfat
ukladına uyğun gəlir.
Beləliklə, ümumxalq Azərbaycan dilinin təşəkkülü
ərəfəsinə qədər Azərbaycan ərazisində müxtəlif etnoslar
yaşamışlar, onların müəyyən hissəsi – türk və qafqazdilli
etnoslar müxtəlif dövrlərdə burada məskundurlar. E.ə. I
minilliyin əvvəllərindən başlayaraq Hind-Avropa (əsasən
İran) mənşəli etnoslar buraya gəlmişlər. Lakin eramızın I
minilliyinin ortalarından etibarən qafqazdilli etnoslar
Azərbaycanın şimalında ( və qismən də şimal-qərbdə)
məskunlaşmağa başlamışlar. Azərbaycan xalqının və
ümumxalq Azərbaycan dilinin təşəkkülü isə bəzi kiçik
istisnaları nəzərə almasaq bütünlüklə türk mənşəli etnoslara
əsaslanmışdır.
Azərbaycan tarixşünaslığında formal olaraq düzgün –
ancaq mahiyyətcə (konkret haldakı məzmununa görə)
1
Z.Bünyadov. Azərbaycan VII-IX əsrlərdə, Bakı, 1989, səh. 98.
2
Azərbaycan tarixi üzrə qaynaqlar, səh. 16.
51
yanlış belə bir mülahizə mövcuddur ki, “Azərbaycan
ərazisinə ilk türkdilli tayfaların gəlmə tarixini düzgün
işıqlandırmaq üçün, hər şeydən əvvəl, aydın və dəqiq
şəkildə təsəvvür etmək lazımdır ki, qədim türk tayfalarının
pravətəni haradadır, onlar müxtəlif istiqamətlərdə hərəkətə
nə vaxt başlamışlar ki, nəticədə, o cümlədən, Azərbaycan
sərhədlərinə yaxınlaşmış və buraya daxil olub onun
ərazisində məskunlaşmışlar”
1
. Sonra isə təcrübəli tarixçi
yazır: “Bütün bunlar artıq inqilabaqədərki rus və xarici
türkologiyada öyrənilib müəyyənləşdirilmişdir. Bununla
əlaqədar olaraq, əvvəlcə elmdə çoxdan məlum belə bir
əlifba həqiqətini qeyd edək ki, türkdilli xalqların pravətəni
Mərkəzi Asiya olmuşdur”
2
.
Hər şeydən əvvəl, qeyd etmək lazımdır ki, türk
xalqlarını (yeri gəlmişkən, bu kontekstdə “türkdilli xalqlar”
ifadəsi qeyri-dəqiqdir) pravətəninin Mərkəzi Asiya ilə
bağlanması son onillər tənqidə dözmür. Vaxtilə türk
xalqlarının vətənini Mərkəzi Asiya ilə məhdudlaşdıran
tədqiqatçılar siyasi məqsədlər güdür və türk etnoslarını Ön
Asiyanın yaxın zamanlarının sakinləri hesab edirdilər. Yeni
araşdırmalar e.ə. III-I minilliklərdə Azərbaycan ərazisində
altay-türk etnosunun “yer”ini görməyə imkan verir. Digər
tərəfdən, Ə.S.Sumbatzadənin məsələyə həmin yanaşma
metodu türk xalqlarına “öz yerini göstərmək” cəhdi təsiri
bağışlayır ki, bu ciddi elmi metodologiya ilə bir araya
sığmır. Müəllifin özündən əvvəlki tədqiqatçılara əsaslanan
aşağıdakı mülahizələri də artıq köhnəlmişdir:
“Azərbaycana III-IV ərlərdə şimaldan türkdilli
tayfaların gəlişi ilə əlaqədar təbii olaraq burada türk dilinin
1
А
.
С
.
Сумбатзаде
.
Азербайджанцы
–
этногенез
и
формирование
народа
,
стр
. 78
2
Yenə orada.
52
yayılması başlandı, ancaq onun əhatə dairəsi həmin
tayfaların axınlarının hansı güclə olması ilə bağlı idi, axın
müxtəlif dövrlərdə müxtəlif olmuşdu. Türkdillilik,
Azərbaycanda uzun zaman ancaq onu daşıyanların, yəni
gəlmə tayfaların dili idi, “azəri”, alban, fars və ərəb dilləri
ilə yanaşı işlənirdi. Ancaq XI-XIII əsrlərdə o, başqa dillər
arasında üstünlük təşkil edir. Hətta bu halda belə, həmin
əsrdə türkdillilik Azərbaycanda ancaq xalq danışıq dili
səviyyəsində yazısız olaraq qalırdı. Bax ona görə də
Azərbaycanda türkdilliliyin yayılmasının başlanğıcı və
yayılma səviyyəsi barədə ancaq o dövrün yazılı erməni,
gürcü, fars dillərindəki izlər əsasında mühakimə yürütmək
mümkündür; həmin izlərin müəyyənləşdirilməsi
Azərbaycanda türkdilliliyin inkişaf prosesini öyrənmək
üçün birinci dərəcəli əhəmiyyətə malikdir”
1
.
Birincisi – əgər ümumxalq (və ədəbi) Azərbaycan dili
Zaqafqaziya dillərinin hər hansı birindən sonra təşəkkül
tapsa idi, bu dillərin heç olmasa beş-altı sözü Azərbaycan
dilinə keçərdi (udin dilinə türk sözləri keçdiyi şəkildə);
İkincisi – bu qədər güclü təsir nə gürcü, nə də erməni
dilinə olmazdı;
Üçüncüsü – əgər Azərbaycan dili XI-XIII ərlərdə
“ancaq xalq danışıq dili” şəklində mövcud olsa idi, XIV
əsrin sonlarında İ.Nəsimi kimi böyük söz ustası meydana
çıxmazdı və s. və i.a.
Ə.Sumbatzadə daha sonra yazır: “Qədimdə buraya
şimaldan skitlər, massagetlər, alanlar; cənub-şərqdən
midiyalılar və farslar, ilk orta əsrlərdən başlayaraq əvvəlcə
şimaldan, sonra isə cənub-şərqdən çoxsaylı türkdilli
tayfalar gəldilər. Azərbaycan ərazisində etnogenetik
1
А
.
С
.
Сумбатзаде
.
Азербайджанцы
–
этногенез
и
формирование
народа
,
стр
. 11.
Dostları ilə paylaş: |