42
etmək istəkləri ilə bağlıdır. Bu da xeyli təəssüf doğurur,
çünki mövcud tədqiqat təcrübəsi bu cür (yəni
Azərbaycanda və ümumən Ön Asiyada türk etnosunun
qədimliyini inkar edən) oxşar “sistemləri” bir neçə
variantda tərtib etməyə həmişə imkan vermişdir, göründüyü
kimi, verir də.
Böyük Plini “Təbiət tarixi”ndə I əsrdə Zaqafqaziyanın
etnik coğrafiyasını belə təsvir edir: “Kür çayı öz
başlanğıcını Heniox dağlarında (başqaları onu Koraksi
adlandırır) götürür, Araz isə Fəratın başladığı dağdan,
ondan (Fəratdan) 6000 addım məsafədən (başlayır); o, Uzi
çayını özünə qəbul edir və özü, yazıcıların (müəlliflərin –
Red.) əksəriyyətinin fikrincə, öz sularını Kürün yatağında
Kaspi dənizinə aparır. Kürdən başlayaraq, bütün düzənlikdə
alban tayfaları, sonra iberlər yerləşir; onlar birincilərdən
Qafqaz dağlarından axan Kür çayı ilə ayrılırlar. Albaniyada
baş şəhər Kabalakadır… Albaniya sərhədlərindən
başlayaraq, dağların bütün sinəsi boyu silvlər (adlı) vəhşi
tayfa, aşağıda isə lupenilər, sonra didurlar və sodlar
yaşayır.
Onların arxasında çoxlarının səhvən Kaspi (qapıları)
adlandırdığı Qafqaz qapıları yerləşir…
Dənizə girişin sağ tərəfindəki boğazın kənarında skit
tayfası (olan) udinlər yaşayır. Sonra sahil boyu, rəvayətə
görə, Yasondan törəyən albanlar (yaşayır); dənizin onların
qarşısındakı hissəsi Alban (dənizi) adlanır. Qafqaz dağları
boyu yerləşən bu tayfa(lar), deyildiyi kimi, Ermənistan və
İberiyanın sərhədini təşkil edən Kür çayına kimi gəlib çatır.
Onların dəniz sahili torpaqları və udin tayfalarından
yuxarıda sarmatların, utidorsların torpaqları uzanır, onların
arxasında isə, artıq xatırladılan amazonkalar və savromatlar
(yerləşir). Kas və Alban, sonra başlanğıcım Qafqaz
43
dağlarından götürən Kambis, sonra yuxarıda deyildiyi kimi,
Koraksi dağlarından axan Kür Albaniyadan keçərək dənizə
tökülür. Aqrippamn verdiyi məlumata görə, Kas (çayından)
olduğu üçün 425 min addım uzunluq boyu keçilməzdir.
Kürdən (aşağıda) dəniz Kaspi adını daşıyır; sahil boyu
kaspilər yaşayır. Burada çoxlarının, hətta son vaxt
Korbulonun Ermənistana yürüşündə iştirak edənlərin
səhvini düzəltmək lazımdır: onlar İberiyadakı qapıları
Kaspi (qapıları) adlandırırlar ki, bizim dediyimiz kimi,
Qafqaz (qapıları) adlanır; həmin ad oradakı vəziyyətə dair
göndərilən xəritələrdə də var”
1
.
M.Kağanqatlının “Ağvan tarixi”nin “Aqvan hökmdarı
Vaçaqanın Ağvan kilsələri məclisində bəyənilmiş
qanunları” adlı fəslində oxuyuruq: “Mən Aqvan çarı
Vaçaqan, Partav arxiyepiskopu Şubhaliş, Qapaq yepiskopu
Manas, Haşu yepiskopu Yunan, Euta yepiskopları Anani və
Saak, Kaqanqat kəndinin keşişi İosif, Partav keşişi Mate,
çar sarayının Toma, Giqaç keşişi Poqos, Teri şəhəri
yepiskopu Şmavon, Taraqoç keşişi Mate, Bed keşişi
Abikaz, Ayırmanuş keşişi Urbat, Arsaq azatları və tayfa
başçıları, keşişlər: İovel, Parmide və İakov, Kaqanat başçısı
Bakur və bir çox başqaları bizim yaylaq yerimiz Atuendə
hamılıqla mənim qarşıma toplanaraq qərar verdik…”
2
.
Hər iki mənbədən məlum olur ki, Albaniya ərazisində
etnonimlər və adlar baxımından etnik müxtəliflik və dini
ayrılıq müstəqil dövlətin süqutuna qədər mövcud idi və
həmin müxtəliflik, heç şübhəsiz, ərəblərin hücumu və
islamın yayılması dövründə aradan qalxmışdır. Lakin əlavə
etmək lazımdır ki, Albaniyada Azərbaycan türk dilinin
nüfuzu əvvəldən III-V əsrlərdən güclənir və qeyri-türk
1
Azərbaycan tarixi üzrə qaynaqlar, səh. 25-26.
2
Azərbaycanın tarixi üzrə qaynaqlar, səh. 41.
44
mənşəli dillərə onun təsiri isə daha əvvəlki dövrlərdən
başlanır. Qafqaz dillərindəki, o cümlədən udin dilindəki
türkizmlərə də bir sıra hallarda qədim Azərbaycan dilinin
(III-V əsrlərə qədər) faktı kimi baxmaq lazım gəlir.
Alban dili anlayışı barədə Azərbaycan filologiyasında
mövcud olan mülahizələr qədim yunan coğrafiyaşünası
Strabonun məşhur məlumatına əsaslanır. Həmin məlumat
bundan ibarətdir ki, Albaniya ərazisində müxtəlif dillərdə
danışan iyirmi altı tayfa olmuşdur
1
. Prof. T.Hacıyev yazır:
“Türk mənşəli Azərbaycan dilinin formalaşdığı ilk
dövrlərdə Albaniyada vahid ünsiyyət vasitəsi kimi xidmət
göstərən alban dili olmayıb. Alban dili anlayışının özü bir
növ xəyali xarakter daşıyır. Bu necə dildir ki, əlimizdə türk
mənşəli Azərbaycan dilində yazılı nümunələr olan XIII
əsrdən onun heç bir elementinə təsadüf olunmur? X-XII
əsrlərdə türk tayfaları tərəfindən assimilyasiya olunan bu
dilin qalib dildə mütləq müəyyən izləri qalmalı idi”
2
. Alban
dili anlayışının qeyri-reallığı barədə vaxtilə V.V.Bartold
bəhs etmişdir
3
.
Prof. T.Hacıyev “Alban dili” anlayışını ancaq bu
məzmunda düzgün hesab edir ki, “Alban tayfa ittifaqı
olmuş, hər tayfa öz dilində danışmışdır. Ancaq müxtəlif
dövrlərdə bu tayfalardan biri siyasi cəhətdən gücləndikdə
onun dili aparıcı mövqeyə qalxmışdır”
4
və bu dil “Alban
dili” adlanmışdır. Arran, hətta Midiya dili anlayışlarına da
eyni mövqedən yanaşılır
5
.
Albaniyanın etnik tərkibinin müxtəlifliyi barədə,
1
Azərbaycan tarixi, səh. 12.
2
T.İ.Hacıyev. Azərbaycan ədəbi dili tarixi, səh. 20.
3
В
.
В
.
Бартольд
.
Сочинения
,
т
. II,
ч
. I,
М
, 1969,
стр
. 662-663.
4
T.Hacıyev. Azərbaycan ədəbi dili tarixi, səh.20.
5
T.İ.Hacıyev. Azərbaycan ədəbi dili tarixi, səh. 21.
Dostları ilə paylaş: |