79 ild
ə mən peşiman olmamışam. Allah atama rəhmət eləsin,
m
ənə düz yol göstərmişdir» [116, s.56].
Əziz Şəriflə Mirzə İbrahimovun yazışmaları iki dostun, iki
ədəbiyyat fədaisinin, iki müdrik, iki səmimi, iki alicənab insa-
nın yazışmalarıdır. Məktubları oxuduqca onların ömür və ya-
ra
dıcılıq yolunun bəzi məqamları göz önündə canlanır. Bu
m
əktublar əsl dostluğun, insanpərvərliyin, səmimiliyin bariz
nümun
əsidir.
«Atam v
ə mən» adlı xatirələr kitabının dəyərini Mirzə İb-
rahimov
əsərin müəllifi Əziz Şərifə yazdığı məktubunda belə
bildirir: «S
ənin kimi dünyagörmüş Azərbaycan ədəbiyyatının
şərəfi, şöhrəti olan böyük yazıçılarla dostluq etmiş, onların
ətirli gülüstanında ərsəyə çatmış, mürəkkəb, şərəfli yol keçmiş
bir
əməkdar, müdrik, ədəbiyyat, elm, mədəniyyət xadiminin
xatir
ələri həm ədəbiyyatımızın tarixini yazanlar üçün çox fay-
da
lı bir mənbədir, həm də gənclik üçün, xüsusən ədəbi gənclik
üçün xalqa, böyük
ədəbiyyata namuslu, sədaqətli, təmənnasız
xidm
ət nümunəsidir» [116, s.101].
M
əktubların onları yazanların şəxsi keyfiyyətlərinin açıl-
ma
sında müstəsna əhəmiyyəti vardır. Bu cəhətdən məktublar
günd
əliklərə daha yaxındır. Çünki burada uzaq keçmişin olay-
ları deyil, çağdaş zamanın, bu günün hadisələri izlənilir.
Mirz
ə İbrahimovun İranda yaşayan dost və tanışları
Ca-
vad Hey
ət, Rəhim Dəqiq, H.M.Sədiq və digərləri ilə yazışma-
la
rı Cənubi Azərbaycan ədəbiyyatını inkişaf etdirmək yolun-
da
kı səylər, Azərbaycan ədəbiyyatının, mədəniyyətinin, dilinin
in
kişaf yollarını öyrənmək və gələcək nəsillərə ötürməkdə zi-
yalı vətənpərvər şəxslərin təşəbbüsləri və gördükləri işlər, ki-
tab mübadil
ələri baxımından dəyərlidir. Məktublarında Mirzə
İbrahimov həmçinin bəzi əsərlərinin yazılma səbəblərini, əsəri
yazmağa onu nə vadar etdiyini də açıqlayır. O, Rəhim Dəqiqə
30 sentyabr 1981-ci ild
ə ünvanladığı məktubunda yazır: «Mən
bu roman
ı («Gələcək gün» romanı nəzərdə tutulur – N.S.) üç-
dörd il beynimd
ə, ürəyimdə qaynatmış, 1947-ci ildə, yəni 34 il
226
bundan
əvvəl yazıb çap etdirmişəm. Onu meydana gətirən sə-
b
əblər çox böyük və müqəddəsdir. 1945-ci ildə Pişəvərinin
r
əhbərliyi ilə başlanmış və qələbə çalmış demokrat hərəkat
xal
qın ürəyində necə şirin ümidlər oyatmışdı! Hamı arzu edir-
di v
ə inanırdı ki, Pəhləvi istibdadı zəifləyəcək, aradan çıxacaq,
Az
ərbaycanda və bütün İranda əbədi olaraq azadlıq günəşi
par
layacaq, işıqlı, xoşbəxt həyat bərqərar olacaqdır. Təəssüf
ki, bel
ə olmadı. Qara, soyğunçu imperialist qüvvələr və yerli
ir
tica şahlığı, onun zülmünü daha da şiddətləndirdi. Lakin onu
ölümd
ən qurtara bilmədi. Mən «Gələcək gün»də demək istə-
mi
şəm ki, dünyada heç bir qüvvə zülmü, ədalətsizliyi əbədi
ya
şada bilməz. Bir də çalışmışam ki, xalqın Rza şah istibda-
dından çəkdiyi əzabları, azadlıq arzularını və Rza şahın bəd-
nam oğlu Məhəmməd Rzaya olan nifrətimi əks edim» [116,
s.119].
Mirz
ə İbrahimova İrandan ünvanlanan məktublarda o,
Az
ərbaycan xalqının fəxri və iftixarı, böyük ustad, İran xalqla-
rının dostu kimi dəyərləndirilir.
Ədəbiyyatşünas Əflatun Məmmədov məktubların əhəmiy-
y
ətini xüsusilə vurğulayaraq yazır ki, «görkəmli adamların bü-
tün m
əktubları öz xarakterindən asılı olmayaraq, həmişə qiy-
m
ətini saxlayır və saxlayacaq. Çünki bunlar ədəbiyyatı, incə-
s
ənəti, həyatı, gözəlliyi yaradan adamların arzu və fikirləridir.
Bu m
əktubların arxasında canlı adamlar dayanır, onların ürəyi
döyünür, dövrün ictimai-siyasi,
ədəbi-tarixi hadisələrindən, in-
sani münasib
ətlərdən böyük inam və arzu ilə, məhəbbət və eh-
tirasla söhb
ət gedir. Bu mənada məktublar da bədii əsər qədər
b
ədii təfəkkürün məhsuludur» [153, s.70].
M
əktublarla yanaşı müasirlərinin xatirələri Mirzə İbrahi-
movun ömür yolunu izl
əməkdə dəyərli mənbələrdir. Xatirələr-
d
ə o, böyük alim, görkəmli ədib, dramaturq, publisist, böyük
si
yasi xadim, ağıllı diplomat, mərd, müdrik, incəqəlbli insan
kimi s
əciyyələndirilir. Nəbi Xəzrinin, Qabilin, Nazim Rizva-
nın, Ağa Laçınlının, Nahid Hacızadənin xatirələri Mirzə İbra-
227
himovun
bu böyük Ş
əxsiyyətin həyat və fəaliyyətinin
ön
əmli məqamlarının
canlandırılmasında,
mənəvi
keyfiyy
ətlərinin öyrənilməsində xeyli önəmlidir. Xatirələrə
s
ənədli materialların daxil edilməsi onların dəyərini daha da
artırmışdır: Sevda İbrahimova atasının övladlarına ünvanladığı
sevgi dolu m
əktublarını, Nazim Rizvan Mirzə İbrahimovun
görk
əmli şəxsiyyətlər Üzeyir Hacıbəyov, Məmməd Səid
Ordubadi v
ə başqaları haqqında yazılı və şifahi xatirələrini,
Maarif Teymur günd
əliyində böyük yazıçı ilə bilavasitə
əlaqədar sətirləri xatirələrinə daxil etmişlər.
Akademik M
əmməd Arif 1948-ci ildə qələmə aldığı sətir-
l
ərdə Mirzə İbrahimovun ağrılı-acılı uşaqlıq illərinə aydınlıq
g
ətirsə də, yazı səciyyə etibarilə məqalə şəklindədir. Bəxtiyar
Vahabzad
ənin, Qəzənfər Kazımovun yazdıqları da bu səpki-
d
ədir. Bəxtiyar Vahabzadənin 1957-ci ildə yazdığı məqalə
«Bö
yük dayaq» romanının təhlilinə həsr olunmuşdur. Mirzə
İbrahimovun yaradıcılıqla məşğul olduğu 60 il ərzində Azər-
baycan dilinin inkişafı, yad təsir və təzyiqlərdən xilas olması,
ci
lalanması, saflaşması uğrunda göstərdiyi xidmətlər Qəzənfər
Ka
zımovun xatirələrində canlandırılmışdır. XX əsr Azərbay-
can ictimai fikir tarixind
ə parlaq simalardan olan Mirzə İbrahi-
mov dövrun görk
əmli şəxsiyyətləri ilə şəxsi və yaradıcılıq mü-
nasib
ətlərində olmuşdu. Onun Üzeyir Hacıbəyovla olan əlaqə-
l
ərindən, münasibətlərindən, böyük bəstəkarın vəfatından son-
ra ev muzeyinin t
əşkilində göstərdiyi dəstəkdən Ramazan Xə-
lilovun xatir
ələrində söhbət açılır.
Bir şəxsin başqası haqqında yazdığı xatirələr bir də ona
gör
ə önəmlidir ki, burada xatirəni qələmə alan şəxs, yəni me-
muarist ist
ər-istəməz özü haqqında da məlumat verir. Bu da
dig
ər tanınmış şəxsin həyat və fəaliyyətini öyrənməyə imkan
ya
radır. Vaqif Vəliyevin, Şəmistan Nəzirlinin, Teymur Əhmə-
do
vun, Əminə Dilbazinin xatirələri bu qəbildəndir. Vaxtilə Şə-
mistan N
əzirli Mirzə İbrahimovun uşaqlıq illərindən bəhs edən
hekay
ə yazaraq yazıçıya göndərmiş, o da hekayəni oxuyaraq
228
Dostları ilə paylaş: |