Q.Ş. Kazimov seçİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ 10 cilddə Q.Ş. Kazimov seçİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ



Yüklə 3,71 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə219/243
tarix08.07.2018
ölçüsü3,71 Mb.
#54094
1   ...   215   216   217   218   219   220   221   222   ...   243

Lakin bu ifadələrdə müəyyən fonetik, leksik   və morfoloji arxa-

izmlər   də   vardır.   Dilimizdə  



sözün-sovun?

  ifadəsi   vardır. 

Sinonim   qoşalardan   ikincisi   fəallığını   itirmiş,  

söz

  fəallaşmışdır. 



sabın sımadı 

 ifadəsi «Dədə Qorqud»un dilində də işlənmişdir: 

Uruz   babasının  sözin   sımadı

.   (71)   (Misallardan   sonra   qeyd 

edilən rəqəm adı çəkilən mənbənin səhifəsidir). 

Gün doğanda, 

gün batanda

 ifadələri dilimizdə ən işlək ifadələrdir. 

Yuxarıda   verdiyimiz   misallardan   aydın   oldu   ki,   Orxon-

Yenisey   abidələrinin   dili   ilə   «Dədə   Qorqud»un   dili   arasında 

frazeoloji   uyğunluqlar   çoxdur.   Lakin   bu   o   demək   deyildir   ki, 

Azərbaycan dili, bir sıra alimlərin iddia etdiyi kimi, Orxon-Yenisey 

abidələrinin   məxsus   olduğu   türklərin   parçalanmasından   sonra, 

onların varislərindən biri kimi yaranmışdır. Əvvələn, kök birliyi 

vardır,   ikincisi   də,   dediyimiz   kimi,     sübut   olunur   ki,   Orxon-

Yenisey   abidələrini   yaradan   böyük   xaqanlığın   ilkin   yaradıcıları 

olan   Bumın   kağanın,   İstəminin   tayfası   vaxtilə   Orta   Asiyaya 

Azərbaycandan getmişdir.(4, 5-30) Bu o deməkdir ki, Azərbay-

can ərazisində Göy türk xaqanlığı dövründə də, ondan çox-çox 

əvvəllər də   əsas yerli əhali türklərdən ibarət olmuşdur. Azər-

baycan türk xalq və ədəbi dillərinin formalaşmasında Səlcuqların 

elə bir rolu olmamışdır. Onlar gələndə Azərbaycan şifahi və yazılı 

ədəbi dili artıq mövcud idi. (1, 540-555)

M.Kaşğari dövrün məlum türk ərazilərini gəzmiş,   özünün 

qeyd   etdiyi   kimi,   türklərin,   türkmənlərin,   oğuzların,   cigillərin, 

yağmaların, qırğızların dilinə dair zəngin material toplamış, onları 

şeirlər, atalar sözləri, məsəllər, mahnılar, qəhrəmanların şücaə-

tini   tərənnüm   edən   parçalar,   nəsr   nümunələri   ilə   bəzəmişdir. 

Təbii ki, həmin mətnlərdə frazeoloji vahidlərə də təsadüf edilir. 

Lakin   bunlar   çox   azdır   və   şübhəsiz,   bunlar   da   keçən   minillik 

ərzində   müəyyən   dəyişikliyə   uğramalı   idi   və   uğramışdır   da. 

H.Bayramov   «Divan»da   təsadüf   edilən   frazeoloji   vahidləri   iki 

qismə   ayırmışdır.   Müəllifin   fikrincə,   bunların   bir   qismi   həm 

quruluşca, həm də semantik baxımdan müasir Azərbaycan dilin-

də   olduğu   kimi   işlənməkdədir.   Belələrinə  

öc   almaq,     könlü 

açılmak, başra kakmak

 (başa qaxmaq),   



könül bağlamak, 

söz   tebüzmək

    (söz   atmaq),  



söz   kulokka   yakışmak

  (söz 


qulağa girmək),  

ara çakmak

  (ara vurmaq),  



yokaru turmak 

303



(ayağa   qalxmaq),  

ağır   azak

  (ağır   ayaq)   və   s.   nümunələr 

verilmişdir. (15, 3-11) Əslində isə bunlarda xeyli arxaik element 

vardır: 


başra kakmak – 

indi arxaik



 –ra 

ilə deyil,



 -a 

şəkilçisi ilə 

işlənir

 – başa qaxmaq (başa kakmak – 

ifadəsi daha əvvəllər 

«Dədə

 

Qorqud»un dilində də qeydə alınmışdır



: Əgər çobanla 

varacaq   olursam,   Qalın   Oğuz   bəgləri   bənim   başıma 

qaqınc   qaxarlar;

  46)


  söz   tebüzmək

  frazeoloji   vahidində 



tebüzmək

  arxaikləşmişdir;   



söz kulokka yakışmak  

– ifadəsi 

indi   belə   işlənmir;   yaxud  

yokaru   turmak  

–ifadəsi   işləkliyini 

zəiflətmiş, az da olsa,

 Mən aşağa durduqca, sən yuxarı du-

rursan 

– məsəlində mənasını saxlamışdır; 



ağır azak- 

ifadəsini 

müəllif  

ağır   yeriyən,   aramla   yeriyən  

mənasında   izah 

etmişdir; bu ifadə sonralar mənfi məna da qazanmışdır – birinin 

işinin üstünə gedəndə   və o iş ləngiyəndə deyərlər ki,   «ayağı 

çox ağır imiş».  Və ya ifadə hamilə qadın üçün işlənər. 

H.Bayramov bunları o mənada müasir dilimizdəki frazeoloji 

vahidlərlə semantik və quruluş cəhətdən eyni hesab edir ki, o, 

«Divan»da işlənmiş bir sıra tək-tək sözlərin də frazeoloji vahid 

kimi çıxış etdiyini göstərir: M.Kaşğarinin «Divan»ında  «frazeoloji 

anlayışlar bəzən tək  sözlərlə də ifadə edilmişdir». (16, 18) Müəl-

lif yazır: «…bizcə, bu sözlərin mənalarının tədqiqi və şərhi ciddi 

əhəmiyyətə malikdir; belə ki bu araşdırma 1000 il bundan əvvəl 

türk  dillərində mövcud  olan,  deməli,  yaranması  etibarilə daha 

əvvəllərə   aid   olan   frazeoloji   mənanın   təşəkkül   tarixini,   onun 

ifadə formalarından birini  müəyyənləşdirməyə və dilçilik elmimiz-

də   bu   məsələni   əsaslandırmağa   imkan   verir».(16,   18)   Müəllif 

«Divan»da işlənmiş bu cür sözlərdən 

andğardi 

– and içdi, 



tüşdi

 - 


tuş gəldi, 

tozğurdi 

– cana doydurdu, 



teşik 

– acgöz, 



közəzdi

 – 


göz etdi, 

kiçindi 

– yolunu azdı, 



çökdi

 – diz çökdü



, çavıkmak

 – 


şöhrətli olmaq və s. nümunələri misal gətirərək, belə bir nəticəyə 

gəlmişdir:   «Düşünmək   olur   ki,   qədim   türk   dillərində     frazeoloji 

anlayışların belə tək sözlərlə ifadə edilməsi söz birləşməsi ilə ifadəsi 

üsuluna   nisbətən   daha   əvvəldir».(16,     25)     Fikrimizcə,   bunlar 

frazeoloji   vahidlər   deyil,   sonralar   yaranan   frazeoloji   vahidlərin 

leksik ekvivalentləridir və birləşmə şəklində olan əksər frazeoloji 

vahidlərin belə ekvivalentləri vardır: 

anlamaq – başa düşmək, 

304



Yüklə 3,71 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   215   216   217   218   219   220   221   222   ...   243




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə