Rasim GƏNZƏLİ qiyamət qopanda…
Yüklə 3,86 Mb. Pdf görüntüsü
|
132 Ancaq bu xına o xınadan deyildi. Məmmədbəy Afinanın evlərinə gəlin gətirilməsinə heç vəcdlə razılıq verə bilməzdi. Bu siyasət məsələsi deyildi. Vəzifə davasının da bu işlərə qarışacağı yox idi. Bu bir gəncin və gələcəkdə qurulan ailənin tale məsələsi idi. Belə məsələlərdə nəyi isə, nəyə görəsə güzəştə getmək gələcək faciələrin əsasını qoymağa bərabər olardı. Ancaq bütün bunlara rəğmən, Duruqan ailə qurmaq məsələsində güzəştə getmək fikrində deyildi. O, möhkəm dayanmışdı, fikrində qəti idi. Və bu mövzuda olan hər bir söhbət onun üçün boş danışıqdan başqa ayrı məna kəsb eləmirdi. Məmmədbəy həm özünə təskinlik verirdi, həm də arvadını sakitləşdirirdi. Yeri gəldi, gəlmədi elə hey danışırdı, deyirdi ki, belə havayı məhəbbətlər hər bir gəncin həyatında olur. Üfürülmüş şar kimi bir şeydi bu məhəbbət oyunu. Bir azdan soyuyacaq, başqa bir gözəl görən kimi Afina yadından çıxacaq. Deyirdi, işvəsi, nazı o qızdan bir az çox olan bir qız görən kimi, bunu atıb, ondan yapışacaq. Deməyinə deyirdi, ancaq dediyinə o qədər də inanmırdı. Zatdan-kökdən inadkar olduqlarını bilirdi. Bilirdi ki, bir mikrobun arxasınca düşsələr onu tutub öldürməmiş, ya da o mikrobun ağır xəstəliyinə yoluxmamış əl çəkməzlər. Belə fikirli və dalğın günlərin birində kabinetindəki telefonuna zəng gəldi. Zəng edən Mərkəzi Komitədən Ayrumyan idi. - Yoldaş Məmmədbəy, bu gün işləriniz çoxdurmu? - Bəli, lap başdan aşır. Necə ki? - Axşamüstü Osipyan küçəsində yerləşən idarədə Valeri Semyonov sizinlə görüşmək istəyir. Məmmədbəyin ürəyindən bir tel qırıldı elə bil. - Nə məsələdir belə? - Bilmirəm. Ancaq vaxt tapın, mütləq görüşün. 133 Məmmədbəy dəstəyi yerinə qoyub, bu görüşün nədən qaynaqlandığını götür-qoy etməyə çalışdı. Düşündü ki, yəqin, şər qüvvələr öz işlərini görüblər. İmzasız məktublar nəticəsini verib. Ona olan böhtanlar, ləkəyaxmalar çox inandırıcı görünüb və elə buna görə də… Valeri Semyonov boyda adam özgə işdən ötrü onu yanına çağırmazdı ki. Bu anlarda Məmmədbəyin ömür səhifəsi köhnə kino lenti kimi gəlib gözlərinin önündən keçdi. Əzablı yollarla irəlilədiyi, daşa, qayaya, rast gəldiyi, bəzən alçaldıldığı, bəzən susdurulduğu məqamlar… Və bu anlarda onun qəlbində başqa bir gizli arzu da baş qaldırdı. Bu işdən xətasız, bəlasız ötüşmək, vəzifə stolunu bir başqasına verib, kənara çəkilmək… Ancaq onlar onun bu arzusu ilə razılaşardılarmı? Onu məhbəsin qaranlıq küncünə atmamış, ömrünü çürütməmiş yaxasından əl çəkərdilərmi? Yeganə oğlunu həyatın sərt sınaqlara qarşısında qoyub, dustaq ömrü yaşamaq onun üçün necə də əzablı olardı, İlahi. Duruqanın əlindən tutası, ona yol göstərəsi bir kimsə vardımı? Bir anası idi. O da tükdən asılı vəziyyətdə. Onu həbs edəndən sonra Duruqanın anasını rahat buraxacaqdılarmı? Bəlkə bir azdan onu da şərləyib, onun dalısınca göndərəcəkdilər? Valeri Semyonovla görüşməyə yollananda ümidini üzmüşdü. Elə ümidi yarımcan halda da qəbul otağına gəldi. Burada nə qədər gözlədiyini bilmədi. Ancaq bu anlarda bir dəqiqənin bir gün qədər uzun göründüyünü Məmmədbəy hiss elədi. Katibə qız gəlib onu Semyonovun yanına çağıranda isə elə bil uzun çəkən qorxulu yuxudan ayıldı və bütün gücünü toplayıb ayaqlarının əsdiyini sezdirməməyə çalışdı, qapını açıb Semyonovun otağına daxil oldu. Semyonov lap yuxarı başda oturmuşdu. Rəngbərəng telefonlar ətrafını tutduğundan, bir də cılız adam olduğundan onun yalnız keçəl başı görünürdü. Məmmədbəyi görəndə bir az dikəldi və yanında ona yer göstərdi. 134 - Əyləşin… Hava yaman istidir, adam lap boğulur. Qalstukunu bir az boşaldıb, qəribə nəzərlərlə Məmmədbəyin üzünə baxdı. - Məmmədov, işlər necə gedir? - Pis deyil, yoldaş Semyonov. Sizlərin dəstəyi ilə tapşırılan işləri yerinə yetiririk. - Səndən yaman yazırlar. Məmmədbəyin ürəyinin döyüntüsü daha da çoxaldı. Semyonov isə gülümsəyib, qulaqlarının ətrafında olan seyrək ağ tüklərini barmaqları ilə arxaya daradı. - Eybi yox, qoy yazsınlar. Yorulub, od püskürən qələmlərini yerə qoyacaqlar… Ancaq, bəzi məsələlərdə çox böyük səhvlər edirsən. - O səhvlər nədən ibarətdir, yoldaş Semyonov? - Bilirsən ki, sovet insanı hər bir işdə müstəqil və azaddır. Xüsusən, ailə və sevgi işlərində onların hüquqlarını pozmaq yaramaz. Belə məsələlərdə çox ehtiyatlı olmaq lazımdır... Yəqin bildin, söhbət nədən gedir? Məmmədbəy daşın hansı bostana atıldığını anlasa da, özünü bilməməzliyə vurdu. - Yox, deyəsən, sizi anlamadım. - Anlamalısan, Məmmədov. Sən elə-belə adam deyilsən, nazir müavinisən. Buna görə də, belə məsələlərdə sənin hər hansı ehtiyatsızlığın işi gərginləşdirər və qarğa-quzğunun sənin üzərinə ayaq açmasına şərait yaradar. Məmmədbəy çoxdan idi bu sözlərin ona deyiləcəyini gözləyirdi. Bilirdi və ürəyinə də dammışdı ki, onu nə vaxtsa çağıracaq, bir az öncə eşitdiyi sözləri deyəcəkdlər. Hələ bundan sonra nələri eşidə biləcəyini də təxminən ehtimal edirdi. - Məmmədov, nəyə görə oğlunun ailə qurmasına mane olursan? - Oğlumun? - Bəli. Yüklə 3,86 Mb. Dostları ilə paylaş:
|