145
Ģəhərdə zəlzələ zamanı 4900 ev [440] dağıldı, 12.600 nəfər həlak oldu [441].
Əlbəttə, bu rəqəm təkcə Təbrizi deyil, onun ətrafını da ehtiva edir. Lakin Ģəhərə
nisbətən ətraf nahiyələrdə tələfat daha çox olmuĢdur [442]. ġah Səfinin əmrilə
Ģəhərdə zəlzələdən dağılmıĢ binaların bərpası üçün bir sıra tədbirlər görüldü.
Əhali üç il müddətinə vergilərdən azad edildi. Az müddətdə Ģəhər yenidən
abadlaĢdı. Zəlzələdən səkkiz il sonra, yəni 1648-ci il iyul ayının 28-də Təbrizdə
olmuĢ və on beĢ gün orada qalmıĢ fransız səyyahı Aleksandr do Rud yazırdı:
«Ġranda səyahətdə olduğum zaman mən Təbriz kimi möhtəĢəm, əhalisi çox
olan zəngin Ģəhər görmədim» [443].
1673-cü ildə Təbrizdə olmuĢ ġarden yazırdı ki, Təbrizin əhalisinin
miqdarını müəyyən etmək üçün çox çalıĢdım. Demək olar ki, Ģəhər əhalisi 550
min nəfərdir. Lakin bir sıra Ģəxslər iddia edirdilər ki, Təbrizin bir milyona
yaxın əhalisi vardır [444].
ġardenin Təbriz əhalisinin miqdarı barədə göstərdiyi rəqəm bir qədər
ĢiĢirdilmiĢdir. Lakin Ģübhə yoxdur ki, XVII əsrin ortalarında Təbrizdə 300-400
min əhali olmuĢdur [445].
XVII əsrin axırlarında Ģəhərdə ümumi iqtisadi tənəzzüllə əlaqədar
olaraq Təbrizdə əhalinin miqdarı da nisbətən azalmıĢdı. 1694-cü ilin iyun-iyul
aylarında Təbrizdə olmuĢ Cemelli Karyeri yazırdı: «Fransua adlı bir Ģəxs [446]
Təbriz əhalisinin miqdarını Roma əhalisi ilə bərabər hesab edirdi. Lakin mənim
fikrimcə, oranın əhalisi 250 min nəfərdən artıq olmaz» [447]. 1700-cü il
noyabrın 4-də Təbrizdə olmuĢ fransız səyyahı Pol Luka Təbrizdə 20 min ev
olduğunu yazırdı. 1716-cı ilin dekabrında yəni, Pol Lukadan on altı il sonra
Təbrizdə olmuĢ A. P. Volinski göstərmiĢdir ki, Ģəhərdə 36 min ev vardır [448].
Orta hesabla hər evdə dörd nəfərin yaĢadığını nəzərə alsaq, Təbrizdə təxminən
80-144 min nəfər əhali olduğu qeyd edilə bilər. Hər iki rəqəm Təbriz əhalisinin
sayı haqqında tam məlumat vermir. Ona görə ki, A. P. Volinskidən 5 il sonra
Təbrizdə baĢ vermiĢ zəlzələ nəticəsində 80 min adam həlak olmuĢdu [449].
Ümumiyyətlə, XVII əsrin sonlarından baĢlayaraq Təbriz əhalisi tədricən
azalmağa baĢlamıĢdı. Əhalinin miqdarı 1805-1806-cı illərdə 50-60 minə
çatmıĢdı [450].
Beləliklə, Təbrizdə əhalinin miqdarı XVI əsrin əvvəllərində təqribən
200-300, XVI əsrin ortalarında 300-350, əsrin sonlarında 30-40, 1635-ci ildə
200-250, XVII əsrin ortalarında 300-400, XVII əsrin axırlarında 200-250 min
nəfər olmuĢdur.
* * *
Digər feodal Ģəhərlərində olduğu kimi, Təbrizin xarici görünüĢü daxili
iqtisadi-sosial quruluĢu ilə uyğunluq təĢkil edirdi. Təbrizin uzun müddət böyük
dövlətlərin paytaxtı olması, hərbi-strateji və iqtisadi mərkəz kimi
əhəmiyyətinin artması orada müdafiə xarakterli obyektlərin tikilməsi zərurətini
meydana gətirmiĢdi. Bu, bir tərəfdən Ģəhəri düĢmənin hücumundan qorumaq
146
məqsədi güdürdüsə, digər tərəfdən,, Təbrizdə yaĢayan hökmdarı, onun ailə
üzvlərini, Ģəhərin hakim təbəqəsini əhalinin əksəriyyətini təĢkil edən aĢağı
təbəqələrin hücumundan qorumaq məqsədi daĢıyırdı.
Azərbaycan Səfəvi dövləti təĢkil olunduqdan sonra 1555-
ci ilə qədər paytaxt olan Təbrizdə müdafiə xarakterli binalar inĢa edilməmiĢdir.
1585-ci ilin payızında Osmanlı sərkərdəsi Osman paĢanın əmrilə Təbrizin
Sahibabad meydanında möhkəm qala tikdirilərək ətrafına hasar çəkdirilmiĢdi.
DaĢdan hörülmüĢ bu qala çox geniĢ və möhkəm idi. Dövrəsi 12.700 arĢın olan
bu qala hasarı ətrafında dərin arx qazılmıĢdı [451]. 1603-cü ildə I ġah Abbas
ordusu Təbrizi Osmanlı iĢğalından azad etdikdən sonra həmin qalanı dağıtdı. I
ġah Abbas (1587-1629) Təbrizin hərbi-strateji əhəmiyyətini nəzərə alaraq h.
1014-cü il zilhiccə ayının 28-də (7.V.1606) Sahibabad meydanında
osmanlıların tikdirdiyi qala yaxınlığında yeni bir qala tikilməsi haqqında əmr
vermiĢdi. Həmin qalanın tikilməsi 20 gün ərzində baĢa çatdı [452]. Yeni qala
Mehranrud çayının aĢağı axarında tikildiyi üçün çay suyunun qabarması
nəticəsində qalanı dağıtmaq təhlükəsi var idi [453]. Buna görə də ġah Abbasın
əmrilə Surxab dağının ətəyində, Rəb-i RəĢididə yeni qala inĢa edilir. 1610-cu
ildə eĢikağası baĢı Mənuçöhrün baĢçılığı ilə ġam Qazandakı bütün binaları
QızılbaĢ ordusu dörd gün ərzində söküb onların materialı əsasında həmin ilin
yaz fəslində yeni qala tikməyə baĢladılar. Təbriz, Ġraq və digər yerlərdən xeyli
bənna, daĢyonan, fəhlə gətirilir. Qalanın tikiliĢi tezliklə baĢa çatdırılır. Orada
hündür bürclər, su anbarı, hamam və s. inĢa edilir. Rəb-i RəĢididə yeni qala
tikiliĢi baĢa çatdıqda köhnə qala dağıdılır. Yeni qala
«Abbasın yeni qalası» adlandırılır [454].
Ġsgəndər MünĢi ġam Qazanın dağılması səbəbini izah etmir. ġam
Qazandakı binalar o qədər geniĢ bir sahədə yerləĢirdi ki, lazım olduqda orada
dörd min nəfərlik qoĢun saxlamaq olardı. Osmanlılar isə oranı təmir etdirib
ətrafında qala tikdirə bilərdi. Buna görə də ġah Abbas ġam Qazanı dağıtdırıb,
Rəb-i RəĢididə yeni qala tikilməsi haqqında əmr vermiĢdi [455]. Cunabadi
1627-ci ildə həmin tikintinin Təbriz qalası olduğunu qeyd edir [456].
IV Sultan Muradın (1623-1640) qoĢunu 1635-ci ildə Təbrizə hücum
edərkən Rəb-i RəĢididəki yeni qalanı dağıtmıĢdı [457]. Bunun nəticəsi idi ki,
1636-cı ildə Təbrizdə olmuĢ səyyahlar burada heç bir qala olmadığını yazırlar
[458].
Dövrün mənbələrini nəzərdən keçirdikdə aydınlaĢır ki, 1726-cı ilə
qədər Təbrizdə hasar və qala olmamıĢdır. Lakin Məsih Təbrizi bir beyt Ģerində
əbcəd hesabilə h. 1139 (1726-27)-cu ildə Təbrizdə qala tikdirilməsi haqqında
məlumat vermiĢdir [459].
1780-ci ildə Nəcəfqulu xan Dünbülinin əmrilə Təbrizdə yeni qala
tikdirilmiĢdir [460]. Qeyd etdiklərimizdən aydınlaĢır ki, XVI-XVII əsrlərdə
Təbrizin ətraf divar hasarı olmamıĢdır. XVI əsrin sonu - XVII əsrin 30-cu
Dostları ilə paylaş: |