T. C. Kara harp okulu savunma bġLĠmlerġ enstġTÜSÜ GÜvenlġk bġLĠmlerġ anabġLĠm dali
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
129 tarafından da bu durum dile getirildi (Mearshimer ve Walt, 2009: 293). KuĢkusuz bu durumda, yeni muhafazakârların Ġsrail‟in desteklenmesine yönelik düĢünceleri ve yaptıkları yayınların etkisi olmuĢtur. Zira yeni muhafazakâr ideolojiye mensup bu kiĢilerin daha öncesinde Reagan yönetiminde de etkili konumlarda bulundukları, Clinton ve Bush yönetimine, Irak‟a bir harekât düzenlenmesi ve Ġsrail‟in desteklenmesine yönelik, kamuoyunda da geniĢ yankı uyandıran mektuplar yazmaları önemli yankı uyandırmıĢtı. Bush yönetiminin neredeyse bütün önemli görevlileri yeni muhafazakâr düĢüncelerin temsilcileriydi. Belki de bu gerekçe ile ABD‟de lobicilik faaliyetleri yürüten önemli kuruluĢların da hedefinde yer alıyorlardı. Bush‟un savaĢ kabinesi olarak da nitelendirilen bu ekibin, kendi görüĢlerinin Ġsrail‟i desteklemeyi bir görev addetmesi dolayısıyla Ġsrail lobi grupları ile yakın iletiĢim halinde olduklarını ifade etmek mümkündür. Kaldı ki Irak‟a savaĢ hakkında oluĢturulan lobi sadece yeni muhafazakârlardan oluĢmuyordu. Belli baĢlı Ġsrail yanlısı kuruluĢların da Irak SavaĢı‟nın desteklenmesinde önemli rolleri olduğunu ifa de etmek mümkündür. Irak SavaĢı‟nın önemli destekçileri arasında daha önce de sözünü ettiğimiz AIPAC‟ın bulunduğunu ifade etmek mümkündür. AIPAC‟ın özellikle savaĢın desteklenmesi hususunda çalıĢmalar yaptığı ve yürüttüğü lobi faaliyetleri ile Demokratlar ve Cumhuriyetçiler arasında uzlaĢma sağlayarak, Bush yönetiminin savaĢın finansmanında ihtiyacı olan paranın bulunmasına yardımcı olduğu ifade edilmektedir (Mearshimer ve Walt,2007: 295- 298). Buna göre, Irak SavaĢı‟nın gerek planlama aĢamasında gerekse sa vaĢ kararı alınmasında etkili olan politikacıların seçim sürecinde etkili olan Ġsrail lobisinin Ġsrail‟in önemli bir güvenlik sorununu çözmesi açısından, Irak SavaĢı‟nın finansmanında da önemli faaliyetler yürüttüğünü ifade etmek mümkündür. 130 a. Ġsrail Yanlısı Yeni Muhafazakârların Irak SavaĢı Propagandaları Yeni muhafazakârlık, George W. Bush dönemi ABD dıĢ politikasına hakim olmuĢtur. Yeni muhafazakârlar, askeri anlamda ABD‟nin çok güçlü bir devlet olduğuna ve Dünya üzerinde hiçbir devletin ABD‟nin günümüzde sahip olduğu kadar güce eriĢemediğine inanıyordu. ABD, bu güce dayanarak, kendi çıkarları doğrultusunda Dünyayı yeniden Ģekillendirebilirdi. Bu durum, Bush döneminde askeri gücün diplomasiye üstün tutulmasına ve tek taraflı politikalar geliĢtirilmesine neden olmuĢtur (Mearshimer, 2005: 1). Yeni muhafazakârlar arasında Irak‟ı iĢgal etme düĢüncesi, yeni bir proje değildi. Yeni muhafazakârlar bu düĢünceyi, 2003 Irak SavaĢı‟nın çok öncesinde de savunmaktaydı. ABD‟nin Orta Doğu politikaları ve çıkarları için Ġsrail‟in desteklenmesi gerektiğini ve Saddam Hüseyin yönetiminin, otokratik yapısı ile geçmiĢte kullandığı kitle imha silahlarına da referans vererek, Ġsrail‟in güvenliği ve ABD‟nin politikaları için tehdit olmaya devam ettiği konusunu defala rca vurgulamıĢlardı. Mann, Irak‟ın iĢgal projesinin yeni muhafazakârlığın etkin olduğu 30 yıllık bir süreçte oluĢtuğunu ve bu süreçte yeni muhafazakâr ideolojinin, iĢgal kararını almada 5 temel görüĢe dayandığını ifade etmektedir. Bunları Ģu Ģekilde ifade etmek mümkündür (Mann, 2004: 470 -473): Birinci görüĢ; Vietnam yenilgisinden sonra ABD‟nin askeri gücünü ve üstünlüğünü tekrar inĢa etmektir. ABD, bu sayede fazla zorlanmadan Orta Doğu‟da tarihte hiçbir dönemde olmadığı kadar büyük bir askeri güç bulundur ma imkânı elde etmiĢ oldu. Ġkinci görüĢ, yeni muhafazakârların ABD‟nin, Dünyanın iyiliği için çalıĢtığına olan inancını göstermektedir. Bu görüĢlerinin diğer bir ifadesi de 131 Büyük Orta Doğu Projesinin bir yansıması olan, Irak‟ın Orta Doğu‟ya demokrasi yaym a giriĢiminin ilk aĢaması olarak görülmesiydi. Üçüncü görüĢ, yeni muhafazakârların ABD‟nin askeri gücünü olağan üstü bir Ģekilde büyük görmeleriydi. Buna göre, 1970 sonrasında ABD‟nin gerilemeye baĢladığı yönündeki iddialara karĢı çıkan bu ekip, ABD‟nin ç ok büyük bir güce sahip olduğuna inanmakta ve bunu tüm Dünyaya göstermek istemekteydiler. Dördüncü görüĢ, yeni muhafazakârların, ABD‟nin bir ülkeye müdahale etme kararı aldıktan sonra, bu kararı uygularken müttefik aramaya ihtiyacı olmadığına yönelik düĢünceleriydi. ABD‟nin tek baĢına Dünyanın her yerinde askeri harekât yapabileceğine inanan bu ekip, Irak SavaĢı öncesinde de müttefik arama konusunda isteksiz davranmıĢ, hatta ABD‟nin bu harekâtının uluslararası hukuka uygun olduğunu göstermek üzere önleyici vuruĢ (pre - emptive strike) teorisini geliĢtirmiĢti. BeĢinci görüĢ ise, yeni muhafazakârların, Pentagon çalıĢanları tarafından hazırlanan ve ABD‟nin Soğuk SavaĢ sonrasında kendi gücüne eriĢebilecek baĢka bir gücün oluĢmasını engelleme stratejisine destek vermesiydi. Bu durum da kuĢkusuz ABD‟nin kendisine tehdit olarak gördüğü terörizmle mücadele etmeyi gerektiriyor ve ABD‟ye yönelik terörün de kaynağı Orta Doğu olarak görüldüğünden, bu bölgede siyasal ve sosyal bir değiĢimi gerektiriyordu ve doğal olarak Orta Doğu‟daki en önemli müttefiki olan Ġsrail‟in desteklenmesi ve korunması da bu politikanın birincil öncelikleri arasında yer alıyordu. Irak SavaĢı‟nın desteklenmesinde, yeni muhafazakârların önemli çaba sarf ettiğini ifade etmek mümkündür. Henüz 1982‟de Dünya Siyonist Örgütü „nün düzenli yayını olan Kivunim (Yönler) isimli dergideki, “A Strategy for Israel in the Nineteen Eighties (80‟lerde Ġsrail için Bir Strateji)” isimli makalesinde Oded Yinon, Ġsrail‟in varlığını sürdürebilmesi, bulunduğu bölgede daha güçlü olması, hedeflerine ulaĢabilmesi için bir strateji ortaya Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|