194
14 Haziran 1838
tarihinde ise Ambvrosiy, Kulangu köyüne yaptığı ziyareti not
etmiş, bu ziyarette Kreşenlerin hıristiyanlığa ne kadar yabancı olduklarını açıkça dile
getirmiş ve korkudan toplandıklarını belirtmiştir.
693
Misyoner idaresinin teşkilinden itibaren misyonerler devletin genel kanunlara
ilave olarak Sinod’un 19 Nisan 1829 tarihinde ilan ettiği misyonerlere özgü
kararnameye de tabi olmak durumdadırlar. Bu talimatlar gereği keşişlerin görevi olan
ihtidâcılara nasihat işi yeparhiya valisi tarafından misyonere tevdi edilebiliyor,
misyoner de işi kendi yöntemlerine göre çözümlemeye çalışıyordu.
Misyoner rahip ve
devlet ilişkisine en iyi örnek Kreşen iken ihtidâ edip ve geri hıristiyan olmaya bir türlü
ikna edilemeyen Grigoriy Federov vakasıdır. Rayski ekümeni misyoner Ambvrosiy’in 9
Mart 1836 tarihli piskopos Filaret’e sunduğu raporda; ‘Sviyajsk kazasının Çukrı-
Alanova köyünden Kreşen Grigoriy Fedorov ve Şigayev köyünden Andrey Feodorov
defalarca hıristiyanlığa yönlendirilseler de kabul etmediklerini,
müslüman kalmak
istediklerini, bu durumda 12 hane ve 39 kişinin olduğunu, tamamen Müslaman Tatarlar
gibi yaşadıklarını, Rusça bilmediklerini” söylemektedir. Kendisine verilen emir gereği
nasihat için Kulangaya gittiğini Şigayevli Andrey Feodorov ve Çukrı-Alanova’lı
Grigoriy Feodorov’un arkadaşlarıyla beraber açık şekilde toplantıya gelmediğini
söylemiştir. Kilise rahibi ve idareni de zorlamasına rağmen hıristiyanlığı reddeden, bu
topluluğun manastıra yerleştirilerek, Rusça öğretilmesi ve hıristiyan yapılmasını
önermiştir. Bu rapora, Konsistoriya 13 Nisan 1836 tarihinde piskopos imzasıyla
yeni bir
karar yazarak cevap vermiş, yine bu grubun nasihat ve eğitimle hıristiyanlığa
693
KDK, f. 4, dosya no. 3 ve 8,“ 220 yaprak 74’ü arka yüz “O uportsvı kreşenıh ı Tatarı Kulangiskogo prihoda v
obraşenı i i tserkvı”, Naç. 12 Marta 1836 kon. 31 Dekabır 1858; Yine Ambvrosiy devamla şunları söylemiştir: “ 14
Haziran 1838 tarihinde Kulangı köyüne ulaştım yaklaşık 80 yenikreşen Tatar toplanmıştı, kilise keşişiyle beraber
liturgiya ayinini yaptım. Onlardan çok azı ikonaların önüne mum koydu. Tanrıya çok ilgisizce dualar ettiler. Onun
Rus dilinde okuduğu vaazı etkileyince bir çoğu pişman olup Muhammedilikten döndü ve hıristiyan olmak
istediklerini söylediler”. Ayrıca Misyoner Ambvrosiy bu ziyaretini rapor haline getirirken şunları kayt etmiştir: Yeni
Kreşen Tatarlar Slavyan dilinde yapılan ibâdetlerden hiç anlamıyorlar; Cuma günlerini bayram günleri sanıyorlar ve
vaz geçmeyorlar, hayat tarzları Muhammediliğe
uygundur, ruhen ve bedenen kopamıyorlar. Başlangıç yıllarda
kiliseleri olmadığı için okuma bilmiyorlar dolayısıyla İncil’i ve kutsal metinlerimizi okuyamıyor dinîmizn ayinlerini
bilmiyorlar ve kiliselere gitmedikleri için keşişlerin de bir faydası olmuyor. Ayrıca müslümanlardan farklı
giyinmedikleri için kim oldukları anlaşılamıyor. Bu kiliseye bağlı Tatar ve Çuvaşların toplamı 979 kişidir, şu an
kiliseye gelen 100 kişi var ilgili 22 diğerleri hiçbir şey bilmiyor. Keşiş ve yüksek rütbe sahibi M.N. dinî eğitimini
tamamlayabilmiş bir keşiş ve etraftakiler içinde tek, çok iyi eğitimli ve insanlara karşı iyi herkesin dikkatini çekmeli
ancak henüz dillerini bilmiyor” diye yazmıştır. Piskopos Vladimir (Ujinskiy) defterinde şöyle yazmıştır: “Bu kilise
çevresi daha çok
Kreşen Tatarlardan oluşuyor, onların hıristiyanlaşmasında hiçbir ümit yok, rahip onların dillerini
bilmiyor, o nasıl büyüklerin dikkatine layık olacak? Derhal buralarda Tatarca bilen rahip varsa bana bildirin. Yazık ki
bu keşişin elinde cahilliğin içinde kalmışlar.” Bunu üzerine Konsitorya karar alarak keşiş yerinden alıp Tatarca bilen
bir keşiş atamıştır.”
195
kazandırılması istenmiştir. Zira Grigori Feodorov hariç diğerleri hıristiyanlığa sadık
kalacaklarınıa söz vermişlerdir. Yine Kazan konsistoriyası Feodorov’un nasihatla yola
gelmemesi üzerine 10 Agustos 1837 tarihli 115 numaralı kararla
kabul eden Sviyajsk
kazası Çukrı-Alanova köyünün Kreşenlerinin hıristiyanlığını onaylamış, Grigoriy
Feodorov’un ise eğitilmesi, Kazan erkek manastırına 4 ay süreyle gönderilmesini
kararlaştırmıştır. Daha sonra yaşadığı yerin değiştirilmesine kilisenin kontrolünün
olacağı bir yere yerleştirilmesine karar vermiştir.
694
Feodorov davası İçişleri Bakanlığı’na 2 Ağustos 1837 tarihli 273 numaralı
kararla gelmiş, İmparator emriyle de Kazan mahkemesinin kararı onaylanmış,
hıristiyanlıktan vazgeçmeye devam eden Feodorov’un Sibirya’ya sürgünü onanmıştır.
Grigoriy Feodorov 26 Ekim’de Kiziçeski monastırına misyoner Guriy’nin yanından
Rayski misyoneri Ambvrosi’nin yanına gönderilmiştir. Ambvrosiy 7 Ocak 1838
tarihli
Konsistoriyaya raporunda Grigoriy Fyodorov’un ne yaptıysa müslüman olmaktan geri
dönmeyeceğini anladığını ve ümidinin olmadığını belirtmiştir. Kazan mahkemesinin
verdiği yasal sürenin de dolması üzerine Feodorov Sibirya’ya sürgün edilmiştir.
695
Misyonerlerin başarısızlığı piskoposların raporlarında da, yer almaktadır.
Nitekim 8 Aralık 1846 tarihinde Sinod, Kazan bölgesinde atanamış misyonerlerin
‘gereksizliğine hükmetmiş ve yerlerine yetenekli keşişlerin’ atanmasına istemiştir.
696
Yeni teşekkül misyoner teşkilatı bu tarihten sonra iki yıl bir faaliyetsizlik dönemi
yaşamış, iki yıl sonra 1848 yılında yani Kazan misyoner teşkilatının kuruluşunun 18.
yılında tekrar gündeme gelmiştir.
697
1848 yılı Kreşen Tatarlarının toplu ihtidâları Sinodluk makamına gelmiştir, bu
kurumda Gizli Komite diye bilinen bir teşkilat Kreşen meselesine baksa da,
bu kuruluş
hakkında aydınlatıcı bilgi mevcut değildir.
698
694
KDK, f. 4, dosya no. 3, s. 1-6;“O uportsvı kreşenıh ı Tatarı Kulangiskogo prihoda vı obraşenı i i tserkvı”, Naçınaet
12 Marta 1836 konçivaet. 31 Dekabır 1858.
695
KDK, f. 4, dosya no. 8, s. 44.
696
14 Aralık 1849 Piskopos Grigoriy Sinod’a 1830’dan şu güne kadar misyonerlerin başarısız olduğunu rapor
etmiştir.
697
KDK, f. 4, dosya no. 6 , “18 Yanvar 1847 “O brakahı Kreşenı Tatarı sı nekreşennımı”
698
KDK, f. 4, dosya no. 6 , “18 Yanvar 1847 “O brakahı Kreşenı Tatarı s nekreşennımı”