Tarihte ve Günümüzde Ortadoğu'da Türkmenler



Yüklə 7,31 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə105/343
tarix21.03.2018
ölçüsü7,31 Mb.
#32694
1   ...   101   102   103   104   105   106   107   108   ...   343

230

 

  /  Ortadoğu'da Türkmenler (Irak-Ġran-Suriye) Sempozyumu 

selamlamaya  geldiler.  Lakin  meclis  keyiften  boĢalmıĢtı  ve  Selçuklu  düzenli 

olmayan bir güruh gibiydi. Tuğrul ile görüĢmek isteyenler çekinmeden gidip 

onunla  görüĢürdü.  Tuğrul  çardak  önündeki  sultan  tahtına  çıkmıĢtı.  el-Kadı 

Sâ„îd‟i elinden tutarak yastık konulmuĢ minderin üzerine oturttu.  

Kadı Ģöyle dedi: “Allah mevlamızın ömrünü uzatsın. Üzerine oturduğun bu 

taht  sultan  Mesud‟undur.  Gaibte  iĢler  böyledir.  Hiç  kimse  iĢlerin  nereye  gideceğini 

bilemez. Buna göre dikkat et ve Allah‟tan kork insanlar arasında adil ol. Mazlumları ve 

miskinleri dinle. Bu orduyu insanlara zulmetmesi için baĢıboĢ bırakma. Çünkü zulüm, 

felakettir.  Bu  ziyaretle  senin  hakkını  ödedim.  Bundan  sonra  gelmeyeceğim.  Çünkü  ben 

kıraatle  meĢgulüm.  Ġlimden  daha  doğru  bir  Ģey  yoktur.  Uzun  müddet  tefekkür  edersen 

sana verdiğim bu nasihatin yeterli olduğunu göreceksin”  

Bunun  üzerine  Tuğrul  Ģöyle  dedi:  “Bu  seferden  sonra  gelmesi  için  kadıyı 



zahmete  sokmak  istemem.  Gerektiğinde  bana  mektup  gönderebilirsin.  Senin  dediğin 

Ģekilde davranmayı kabul ettim. Bizler yeni ve yabancı bir topluluğuz. Biz Arap Ģeriatını 

kavramıĢ değiliz. Bu nedenle kadı bize nasihatlerinde cimri davranmasın.”  

Bunun  üzerine  Kadı:  “(Tamam)  yapacağım”  dedi.  Sonra  da 

beraberindeki  âyanla  birlikte  ayrıldı. Ertesi  günü  Tuğrul  SalârBozkân‟ı atadı. 

Ona  hilat  giydirdi.  Hilat  cübbe  ve  abadan  oluĢmaktaydı.  Her  iki  kıyafeti 

kendisi  bizzat  hazırlamıĢtı.  Ve  bir  de  Türk  altına  eğer  (verdi).  Sonra 

(SalârBozkân)  evine  dönüp  vilayet  iĢleriyle  ilgilenmeye  baĢladı.  Ġnsanlar  onu 

siyah  aba  ile  görünce  çekinirlerdi.  O  Tuğrul‟un  talimatlarına  göre  hareket 

ederdi. 


Sonra el-Cumahî mektubunda Ģöyle diyor: 

“Ben Ģu anda alevi nakibi Zeyd‟in hizmetindeyim. O vefalı bir dost ve 

ender bir kiĢidir. Sonra elçiler göndermeye devam edeceğim. Daha sonra bu 

alevinin sayesinde bu konuda daha münasip olacağım.”

16

 

el-Beyhakî devamında Ģunları kaydeder; 



Sultan,  Ebu‟l-Muzaffer  el-Cumahî‟nin  bu  mektubunu  önemsedi. 

Bundan dolayı büyük bir üzüntü duydu ve tek kelime konuĢmadı. Ertesi gün 

üstadıma gizlice: “Türkmen iĢinin nereye varacağını düĢünüyorsun?” dedi. O 

“Allah  mevlâmızın  ömrünü  uzatsın.  Bu,  dünya  halidir  baki  değildir.  Daima 

hak  haktır,  batıl  batıldır.  Ġsteklerin  tamamen  gerçekleĢmesi  ve  emeller  yüce 

yönlendiricinin  hareketine  göre  akdedilmiĢtir.  Bunun  üzerine  sultan:  “el-

                                                 

16

el-Beyhakî,  Târîhu‟l-Beyhakî, s. 200-204. 




Ortadoğu'da Türkmenler (Irak-Ġran-Suriye) Sempozyumu

  /   231 

Cumahî‟nin  mektubuna  övgü,  güzellik  ve  teĢekkürle  cevap  vermek  gerekir. 

Muzaffer  el-Cumahî‟nin  durumuna  itina  göstermek  için  alevi  nakibine 

mektup  yazmak  gerekir. Ki  böylece  el-Muvaffak  hariç,  ona,  Kadı  Sa„îd‟e  ve 

diğer  âyana  düĢmanlardan  kimsenin  eli  iliĢmesin.  Onlara:  “Bizler  atlı  ve 

piyadeden oluĢan 50.000 mevcutlu ve 300 fil ile sefere çıkacağımızı ve Ģartlar 

ne  olursa  olsun  Horasan‟ı  kurtarıncaya  kadar  Gazne‟ye  dönmeyeceğimiz” 

çağrısında  bulunmak  gerekir.  Böylece  bu  çağrı  ile  sakinleĢsinler  ve  kalpleri 

tamamıyla  Selçuklulara  meyletmesinler”  dedi.  Bunun  üzerine  üstadım: 

“Yazacağım”  dedi.  Daha  sonra  gelip  tek  baĢına  oturdu  ve  bu  mektupları 

yazdı.  Ben  de  küçük  mektupları  yazdım.  Sultan  mektupları  mühürleyip  ona 

büyük bir kıymet atfettikten sonra posta görevlisi alıp gitti. 

Ben bu haberleri bu tafsilatta zikrediyorum. Çünkü ben bu günlerde 

mutemed  idim.  Üstadım  Ebu  Nasr  (Allah  rahmet  eylesin)  dıĢındaki 

kâtiplerden  hiçbiri  bu  ahvale  vakıf  değildi.  O  müsveddesini  hazırlar  ben  de 

onu temize çekerdim. KomĢu krallar, (Abbasî) halife(si) (Allah onun ömrünü 

uzatsın),  Türkistan  hanları  ve  divan  iĢleri  alanına  giren  tüm  önemli  Ģeyler, 

Ebu  Nasr‟ın  hayatı  boyunca  bu  yöntemle  devam  etti.  Ben  bu  bilgileri 

mübalağa ve abartılı olarak aktarıyor değilim. Ben sadece okuyucu, benim bu 

bilgileri  kendime  göre  anlattığımı  tasavvur  etmesin  diye  söylüyorum. 

KuĢkusuz bunlar tarihin bana yükledikleridir. Dediklerimin adaletli Ģahidi ise 

elimdeki  takvimlerdir  ki  tümü  bu  haberleri  dile  getirmektedir.  Dediklerimin 

sıhhatine  itimat  etmeyen  her  kese,  sözlerimin  doğruluğuna  adil  Ģahit  olsun 

diye,  adil  bir  hâkimin  önünde,  ona  yıllıkları  arzetmeye  (hazırım)  ve  böylece 

Ģüphe giderilmiĢ olur, vesselam

17



el-Beyhakî,  kayıtlarına  H.  430  yılı  olaylarına  geçmeden  önce  -daha 



önce belirtildiği gibi- sultan Mesut‟un Mihrican bayramından sonra büyük bir 

ordu ile sefere çıkmanın hazırlıkları ile ilgili malumatla devam etmektedir.  

 

KAYNAKLAR 

Ebu‟l-Fazl  el-Beyhakî,  Târîhu‟l-Beyhakî(Arp.  Çev.,  Yahya  el-HaĢĢâb,  Sadık 

NeĢ‟et), Beyrut, 1982. 

Yazıcı, Tahsin, “Beyhakî”, DĠA, C. 6, s. 63-64. 

Barthold, W., “Beyhakî”, ĠA, C. 2, s. 582-583. 

Barthold, W., Ġslam Medeniyeti Tarihi, (haz, M. F. Köprülü), Ankara, 1940. 

                                                 

17

el-Beyhakî,  Târîhu‟l-Beyhakî, s. 205-206. 




Yüklə 7,31 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   101   102   103   104   105   106   107   108   ...   343




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə