Vaqif nəSİR
Yüklə 2,82 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Mirvari
404 hansı fəaliyyətinə görə tariximizdə yer aldığını bilmirdim. Bu kitabı oxuyandan sonra mənə məlum oldu ki, bu insan çox böyük ictimai-siyasi xadim imiĢ. Təsəvvür edin ki, 30-cu illərdə bu azərbaycanlı kiĢi Tacikstan Kommunist Partiyası Mərkəzi Komitəsinin birinci katibi, sonradan SSRĠ hökumətində çox məsul vəzifələrdə çalıĢıb. Sovet quruluĢu dağılsa belə, bu fakt bir azərbaycanlı kimi məndə qürur hissi doğurur. Nəbi Əsgərovun “Xətai rayonu: mənəvi dünyası, keçmiĢi, bu günü” adlı kitabında belə faktlar, məlumatlar onlarcadır. Bizcə, bun kitab bütöv bir rayonun qəsəbə, küçə, meydan adlarına həsr olunmuĢ ilk təĢəbbüs kimi təqdirə layiqdir. Onu da bilirik ki, ilk təĢəbbüslər qüsursuz olmur. Ġnanırıq ki, təqdim olunan bu kitab nəinki Xətai rayonu sakinləri tərəfindən, həm də ölkəmizin bu problemlı maraqlanan oxucuları tərəfindən rəğbətlə qarĢılanacaq, bütün rayonlarımız barədə də bu yöndə kitablar iĢıq üzü görəcəkdir.
Bakı, Nərgiz nəĢriyyatı, 2003-cü il
405 EL AĞSAQQALI Əhməd müəllim barəsində yazmaq mənim üçün həm asandır, həm də çətin. Asandır ona görə ki, mən hələ onuncu sinifdə oxuyandan onu tanımıĢ, bu gözəl insan, alim-pedaqoqla ünsiyyətdə olmuĢ, onun elmindən, zəkasından və insanlığından bəhrələnmiĢəm. Çətindir ona görə ki, Əhməd müəllim artıq aramızda yoxdur və onun xəyalını xatirələrdə canlandırmalı olacağam. ....YaxĢı yadımdadır, mən
Boradigah qəsəbəsində orta
10-cu sinifində oxuyurdum. Məktəbimizə yeni direktor təyin etdilər. O zaman məktəbdə Ģagird təĢklatı adlı bir təĢkilat var idi. Yeni direktorun gəliĢi ilə əlaqədar həmin təĢkilatın iclası cağırıldı. Yeni direktorumuz konspektsiz-filansız düz 20 dəqiqə çıxıĢ etdi. Elə çıxıĢ etdi ki, ilk görüĢdən Ģagird kollektivinin məhəbətini qazandı. Sevindik ki, bizim belə natiq direktorumuz var. Bu, Əhməd müəllim idi. Sevincimiz uzun sürmədi. Təxminən 6-7 aydan sonra Əhməd müəllim bizim məktəbi tərk etdi. Demə, o bizim məktəbə iĢləməyə gələrkən artıq V.Ġ.Lenin adına APĠ-nin pedoqoqika kafedrasının aspirantı (qiyabi) imiĢ. Və institutun rəhbəərliyi Əhməd müəllim kafedraya iĢləməyə dəvət edibmiĢ. ....APĠ-də oxuyurdum. Bir gün “Pedaqoqika tarixi”ndən bizə dərs deyən dosent Ə.Tağıyevin əvəzində auditoriyaya Əhməd müəllim daxil oldu. Biz o vaxt öyrənmiĢdik ki, humanitar fənlərdən dərs
406 deyən müəllimlər konspektsiz auditoriyaya daxil olmurdular. Lakin Əhməd müəllim bir nəfəsə bir qoĢa saatlıq dərsi sinədəftər bizə keçib, sanki hamını ovsunladı. ....Dördüncü kursda oxuyurdum Bütün qiymətlərim “əla” idi. Yalnız birinci kursda “Riyazi analizdən” dörd qiyməti almıĢdım. Əhməd müəllim əmim Qubad, dayım Əlirza ilə çox yaxın olduğundan bu barədə məlumatı var idi. Bir gün institutda məni görüb soruĢdu: -Vaqif sən istəmirsən ki, “Riyazi analiz”dən də “beĢ ” qiyməti alasan? -Ġstəyirəm, -dedim. Amma “Riyazi analiz”dən iki dəfə imtahan vermiĢəm. Bir dəfə “dörd”, bir dəfə isə “ beĢ”qiymət almıĢam. - Nə olsun ki?.. gərək hər ikisi “beĢ” olsun, -dedi. Mən yenidən imtahan vermək üçün göndəriĢ almağın cətinliyini ona söyləyəndə Əhməd müəllim: GöndəriĢ almaq məndən, imtahan vermək səndən,- dedi. Sonra gülümsəyərək: -Yoxsa imtahandan qorxursan?- soruĢdu. Mən imtahanı “beĢ”ə verəcəyimi söyləyəndə o mənə: -Sabah dərsdən sonra dekanlığın qabağında ol, - dedi. Ertəsi gün göndəriĢ alıb mənə verdi. Və tapĢırdı ki, biliyimə tam əmin olandan sonra təkrar imtahana gedim. Həmin imtahandan “beĢ” qiymət aldıqdan sonra Əhməd müəllimin necə sevdiyini təsvir edə
407 bilmirəm. O, doğma balasının müvəffəqiyyətinə sevinən kimi sevinirdi. ...APĠ-də laborant iĢləyirdim. Kafedramızın dossenti, mərhum Müseyib BəĢirovla dostluq edirdik. Hər ikimizin subay vaxtlarımız idi. Dənizkənarı bulvarda oturub dənizə tamaĢa edirik. Düzü, yaxĢı nahar etməyə pulumuz da yox idi. Birdən uzaqdan Əhməd müəllimi gördük. Demə, o da bizi görübmüĢ və bizə doğru gəlirdi. SalamlaĢdıq. Hal-əhval tutub birdən: -Ə,
bura baxın, subaylar, ac adamlara oxĢayırsınız, dedi. - Deyəsən, axı nahar etməmisiniz? Biz etiraz
edərək bildirdik ki, yemiĢik (ağsaqqaldan utandıq). Əhməd müəllim sözümüzü bitirməyə qoymadı... Və bizi “Mirvari”i kafesinə apardı. Oturduğumuz yerdən “Mirvari” kafesinə kimi təxminən 200-300 metr məsafə vardı. Biz kafeyə çatana kimi Əhməd müəllim o qədər adamla salamlaĢıb görüĢdü ki, məndə bütün Bakının onu tanıması təsəvvürü yarandı. Kafedə o, balıq kababı sifariĢ etdi. Sonra nə içmək istədiyimizi soruĢdu. Cavab gözləmədən: -Ġndi yaydır istidir, araq ürəyə ziyandır. Hamısından yaxĢı “Sadıllı”dır – dedi. Yeyib içəndən sonra evə getməyi tapĢırdı. Özü yenidən “Mirvari”yə qayıtmalı oldu. Belə ki, biz oradan cıxanda məhrum yazıcı–jurnalist Əlfi Qasımov bir necə yoldaĢla bizimlə üz-üzə gəldi. Və onlar Əhməd müəllimi geri qaytardılar. Yüklə 2,82 Mb. Dostları ilə paylaş:
|