____________Milli Kitabxana____________
285
bitərəflər idi. Bunlar heç bir firqəyə mənsub deyildilər, mılli
hərəkatda edəcəkləri iştirakın şəkli və üsulu da hələ təbəllür
etməmişdi” (16, 213).
Müəllif Rüstəmbəyin tərəddüdlərini onun əqidəsi və dövrün
mürəkkəbliyi baxımından təbii sayır:
“Rüstəmbəyin iki aylıq mütaliəsi, siyasi cərəyanları, firqə
proqramlarını öyrənməsi ona qəti bir yol göstərmədi. Kimlə
gedəcəyini, hansı firqəyə qoşulacağını belə kəsdirə bilmədi.
Siyasi üfüq onun gözlərində olduqca qaranlıqdı. Əvvəlcə
xəyalını məşğul edən Turan məfkurəsi indi sarsılmış, onun
düzgün və əməli olmasından şübhə etməyə başlamışdı” (16,
230).
Rüstəmbəy belə qərara gəlir ki, hər millət müqəddəratını
özü həll etməlidir. Əlbəttə, bunun üçün də millətin önündə
gedən, onu öz arxasınca
apara bilən liderlər, tarixi simalar
lazımdir. Rüstəmbəy deyir:
“ – Tarixi sima millətin ruhundan doğar, o, ruhu
yüksəldər və aləm qarşısında nümayiş etdirər. Tarixi sima
millətin təzahürüdür. Millətin qabında bir şey olmazsa,
təzahürü də olmaz !” (16, 228).
Turançılıq ideyasından uzaqlaşan Rüstəmbəyin
düşüncələrində
“indi Azərbaycan, onun xalqı, onun siyasi,
____________Milli Kitabxana____________
286
ictimai və iqtisadi ehtiyac və tələbləri birinci sıraya keçmədə
idi” (16, 293).
Ukraynada milli hökumətin qurulmasını digər millətlərin
nümayəndələri yaxşı nümunə kimi görürdülər. Ukrayna
Radasının təşkil etdiyi Xalqlar qurultayında Rüstəmbəy geniş
çıxış edir, “milli hərəkatların böyük rəhbərləri olan
ukraynalılara” təşəkkürünü
bildirir,
“azərilərin bir çox
hüquqdan məhrum olmasını bəyan edir” (16, 295).
Rüstəmbəy və onun kimilər milli müqəddərat məsələsinin
belə həlledici məqamlarında vətəndən uzaqlarda qalmalarından
narahatlıq keçirirlər. Onlar başa düşürlər ki,
“millət bizi
yetişdirdi, biz də bu zəruri vaxtda millətin köməyinə
qoşmalıyıq” (16, 271). Onlar milli müqəddaratın həlli yolunda
ciddi çətinlikləri də görürlər. Vəlibəy deyir:
“ – Gürcülər neçə illik menşevik təşkilatına
mənsubdurlar; daşnaqsütyunun da iyirmi beş yaşı gərək
olsun. Bu təşkilatlar xalqın içində dərin köklər salıblar. Sənin
nəyin var? Heç nə! Ancaq bu gün siyasi təşkilat qurmaqla
məşğulsan... Erməniləri və gürcüləri əsgər aparırdılar, bizi
aparmırdılar. Bax, bu gün bundan nə qədər çətinliklər doğur:
hər kəs öz əsgərini çağırıb ana torpağında ordu düzəldir, sən
avara qalmısan... Dərd çoxdur !” (16, 296-297).
____________Milli Kitabxana____________
287
Milli məsələyə münasibətdə ətrafındakıların əhval-
ruhiyyəsinin müxtəlifliyi , vətəndən uzaqlarda da lazımi milli
birliyin olmaması
Rüstəmbəydə ağrılı hisslər yaşadır. Yaratdığı
Milli Komitənin də dağılması, onun da bir pərdə olduğunu, bu
pərdənin arxasında rəzalətlərin baş verdiyini anlayan
Rüstəmbəy, əlbəttə, öz inamından dönmür və oxucu inanır ki,
məhz onun kimi milli qeyrət hissini yaşayan və tarixin
təlatümlü məqamlarında yalnız
millətini düşünən, bütün siyasi
cərəyanlara, millətlərə verilən hər cür vədlərə öz əqidəsi,
məsləki baxımından yanaşan gənclər vətənə qayıdıb
istiqlaliyyət hərəkatının ön sıralarında duracaqlar.
Romanda Çəmənzəminlinin aparıcı qəhrəmanı dövrün
obyektiv gedişində, onun şəxsi həyatının, mənəviyyatının və
psixologiyasının daxili-milli tərəflərini struktur əsasda əks
etdirdiyini göstərən H.Ənvəroğlu yazır ki, “ilk dəfə
Çəmənzəminli baş qəhrəmanına milli məkandan (vətəndən)
uzaqlarda geniş fəaliyyət meydanı verir. Onu dünyanın narahat
və böhranlı çağlarında öz millətinin
gələcək taleyi üçün
ümumtarixi hərəkata qoşur. “Studentlər”in qəhrəmanının
ümumən roman dairəsini genişləndirməsi, janrın tutumunun
estetik və idraki baxımdan dərinləşdirilməsi Çəmənzəminlinin
Azərbaycan romanında böyük xidməti kimi
____________Milli Kitabxana____________
288
qiymətləndirilməlidir. Onun taleyüklü vəzifələrin altına girən
qəhrəmanları, ictimai, siyasi və şəxsi həyatda böyük uğurlar
qazanmasalar da, bədii həyatları ilə ümuminsani başlanğıca
qovuşur,
estetik şüurda, o cümlədən milli roman təfəkküründə
mühüm rol oynayırlar” (33, 139).
Üzərində mövcud rejimin arzuolunmaz hesab etdiyi
motivləri gəzdirən Y.V.Çəmənzəminli dövrün ideoloji
məngənəsində olsa da, müxtəlif bədii vasitələrlə bir çox
cəsarətli məqamlara toxunurdu. Məsələn, aşağıdakı parçaya
diqqət yetirək:
“Rüstəmbəy... arxadan qoluna bir əl yapışdığını duyub
çöndü.
– O, Svyatoslav İvanoviç, – dedi, görüşdülər. Təqribən
qırx yaşlarında olan qızartdaq saqqallı bu adam zabit
paltarında idi. Frençının sağ döşündə mavi xaçlı darülfünun
nişanı vardı. Svyatoslav İvanoviç məruf bir senatorun oğlu
olaraq zadəgana mənsubdu. Atasının sayəsində ön cəbhədə
deyil, arxa tərəfdə xidmətə cəlb olunmuşdu...
– Necə varsınız? – deyə Rüstəmbəy onun halını soruşdu.
–
Fəna. Çox fəna ! – dedi. – Artıq izahata ehtiyac
varmı?
Rüstəmbəy gülümsəyərək: