122
rayon İHB-nın Gəndov İƏD üzrə nümayəndəsinin müavini
F
əxrəddin Cəfərov, Gəndov
Bələdiyyəsinin sədri Fikrət
Əliyev, bələdiyyə sədrinin müavini Nəcməddin İsmayılov və
başqaları;
T
əhsil sahəsində: Şabran rayon Təhsil Şöbəsinin müdiri
Emin Mövsümov, RTŞ-nin sabiq metokabinet
müdiri Vasif
M
əcidov, RTŞ-nin bədən tərbiyəsi üzrə metodisti işləmiş
İbrahim Məcidov, Gəndov kənd orta məktəbin sabiq
direktorları Akif Quliyev, Akif Dəmirov, Camaləddin
Əmrullayev, Gəndov məktəbinin hazırki direktoru Samirə
Baladadaşova, Aygünlü kənd orta
məktəbin sabiq direktoru
Tofiq Musayev, h
əmin məktəbin indiki direktor əvəzi Cavid
Əliyev, Dəvəçi şəhər 2 saylı orta məktəbin direktor müavini
işləmiş Nadir Qəribov, Gəndov kənd orta məktəbin sabiq
direktor müavinl
əri Hacıbaba Hacıyev, Nadir Səttərzadə,
m
əktəbin indiki direktor müavini Məhbubə Məmmədova,
D
əvəçi rayon əyani-qiyabi
orta məktəbin sabiq direktor
müavini Camali H
əsənov və digərləri;
M
ətbuat, mədəniyyət və turizm, incəsənət sahəsində:
“Qurucu” rayon q
əzetində kənd təsərrüfatı şöbəsinin
müdiri
işləmiş Şahbaz Ömərov, rayon Mədəniyyət evinin sabiq
müdirl
əri Əlikram Qurbanov , Oktay Paşayev və qeyriləri ;
K
ənd təsərrüfatı sahəsində: Şirkət rəhbəri Kərimxan
M
əmmədov,
Gəndov sovxozunun sabiq baş mühasibi Seyfəl
Abbasov, keçmiş baş aqranom Əmir Orucov, Keçmiş “Sovet
Konisti
tusiyası” adına sovxozun baş mühasibı Tahir Şükürov,
D
əvəçi Broyler fabrikində kadr idarəsinin rəisi işləmiş
Böyükağa Şükürov və başqaları;
Bank-maliyy
ə sahəsində: Dəvəçi rayon Maliyyə Şöbə-
sinin sabiq müdiri Əlövsət İsayev, Şabran rayon Maliyyə
İdarəsinin rəisi işləmiş Bəhlul Abbasov və digərləri;
S
əhiyyə sahəsində: həkim-terapevtlər
Tövhə Nuriyeva,
Malik X
əlilov və başqaları;
124
İNSANLARIN ÜMUMİ YAŞ DÖVRÜNÜN
XÜSUSİYYƏTLƏRİNƏ GÖRƏ ÖYRƏNİLMƏSİNİN
ƏHƏMİYYƏTİ
H
ələ qədim zamanlardan dünyanın böyük mütəfəkkirləri
v
ə alimləri insan amili ilə bağlı qarşıya çıxan problemlərin
vaxtında və düzgün həlli məqsədilə insanların özlərini daha
d
əqiq və yaxından öyrənməyə can atmışlar. Onlar bu işdə
özl
ərinin nəzəri bilikləri və təcrübələri ilə yanaşı çoxlu
üsullardan v
ə elmi metodlardan istifadə etmişlər. Nəticədə bu
uzaqgör
ən elm adamları insan amilinin bu cəhətlərini özündə
əks etdirən tibbə, əxlaqa, hüquqa, pedaqoqikaya , məntiq və
psixologiyaya, el
əcə də bir çox başqa elmlərə aid sanballı
əsərlər yazıb yaratmışlar. Bu öyrənmə üsullarından birini də
insan yaşayışının bütün mərhələlərində adamların yaş dövrünə
gör
ə öyrənilməsi məsələsi təşkil etmişdir.
Aliml
ər insanlara daha yaxından bələd olmaq üçün
müxt
əlif yaş illərində onların inkişaf xüsusiyyətlərini elmi
c
əhətdən öyrənib dərindən təhlil edilməsi məsələsini qarşıya
m
əqsəd qoymuşlar. Nəticə etibarı ilə onlar insanın ümumi yaş
dövrünü inkişaf xüsusiyyətlərinə görə ayrı-ayrı yaş dövrlərinə
(m
ərhələlərinə) bölmüşlər.
Aqillər bu barədə belə deyib: yaş
dövrünün düzgün mü
əyyənləşdirilməsi insanın inkişafının
açarıdır.
Bildiyimiz kimi insanın ümumi yaş dövrü onun
doğulma günündən dünyasını dəyişən ana kimi olan bir
müdd
əti əhatə edir.
H
ələ uzaq keçmişdə insanların yaş dövrünün xüsusiyyət-
l
ərinə görə öyrənilməsi təcrübəsi mövcud olmuşdur. Ümumi
yaş dövrünü inkişaf xüsusiyyətlərinə görə ayrı-ayrı hissələrə
bölm
ək məsələsi isə ilk dəfə Çin filosofları tərəfindən həyata
keçirilmişdir. Qədim çinlilər uşaqların tərbiyəsini aşağıdakı
formada t
əşkil etməyi tövsiyyə edirdilər:
“Bir yaşından beş
125
yaşınadək olan uşaqları şah kimi, beş yaşından on
yaşınadək nökər kimi, on yaşından on beş yaşına kimi isə
dost kimi q
əbul edin”. Ailədə uşaqlara bu cür münasibət bu
gün
ədək bəzi ailələrdə davam etməkdədir. İndi də bir çox
valideynl
ər uzun illərin sınağından çıxmış bu tərbiyə
üsulundan geniş istifadə etməkdədirlər.
B
əşəriyyətin nadir incisi sayılan insan övladının ümumi
yaş dövrü mütəxəssislərin yazdığına görə öz inkişaf xüsusiy-
y
ətləri baxımından ayrı-ayrılıqda 10 dövrdən (mərhələdən)
keçir. Bunlar aşağıdakılardır:
Çağalıq-adlanan yaş dövrü. Bu dövr uşağın doğulduğu
günd
ən bir yaşı tamam olan günədək olan dövrə aid edilir. Bu
yaş müddəti bəzi ədəbiyyatlarda çağalıq-südəmər dövr kimi də
işlədilir. Mənim qələmə aldığım bu şeirdə istənilən
Azərbay-
can ail
əsində uşağın doğulmasını bütün qohum-əqrəba
t
ərəfindən bir toy-bayram kimi qarşılandığı tərənnüm edilir:
UŞAQ GƏLDİ DÜNYAYA
Uşaq gəldi dünyaya,
Sevindi ata-ana.
B
ənzədib günə, aya,
Ad da qoydular ona.
Yatağına qoyanda
Şirin layla çaldılar.
Yuxudan oyananda.
Qadasını aldılar.
Yerim
ək öyrətdilər
Yavaş-yavaş uşağa.
H
ərdən
kömək etdilər,
Qaldırdılar ayağa.