Azərbaycan ədəbiyyatı məsələləri
541
«Şam» ədəbi məjlisinin sədr müavini,
Şair-publisist Xatirə Əzizqızı.
Bakı şəhəri, 26.01.2004»
Bu bəyanata digər təşkilatlar da qoşuldu.
Azərbayjan Yazıçılar Birliyinin katibi Çingiz Abdulla-
yevin bəyanatı daha kəsərli bir bəyanat kimi tarixdə qalajaq.
Bəyanatda deyilir: «Uzun illərdir ki, Yazıçılar Birliyində
işləyirəm, anjaq yaradıjı ziyalıların bir qisminin hərəkətinə hələ
də təəjjüblənirəm.
Hər dəfə qurultaydan əvvəl bir çoxlarında xüsusi qurul-
tayqabağı sindrom yaranır və intriqa, şayiə, dedi-qodu ilə dolu
məqalələr qəzet və curnallarda dərj olunur.
Uydurulmuş ittihamlar, mənasız yalanlar, ləyaqətsiz hə-
rəkətlər ədəbiyyatdan uzaq insanların əsas əməlləridir... Dəqiq
bilirəm ki, Yazıçılar Birliyinin sədri ölkədə mədəni və ədəbi
siyasətlə yanaşı mənəvi-əxlaqi siyasəti də müəyyənləşdirən
şəxs olmalıdır. Mənim fikrimjə, belə bir namizəd anjaq
Anardır. Onun XX əsr Azərbayjan mədəniyyətinə verdiyi
töhfələri, ədəbiyyatımız üçün etdiklərini qiymətləndirməmək
mümkün deyil.
Mənim də qurultayda müdafiə edəjəyim yeganə şəxs Anar
olajaq.
Mənim qırx beş yaşım var və heç kimdən asılajağım
yoxdur. Dünyada on yeddi dilə tərjümə olunmuş 20 milyon
kitabım nəşr edilib. Elə buna görə də tam müstəqil bir insan
kimi hesab edirəm ki, Yazıçılar Birliyinin sədri anjaq Anar ola
bilər...
Yazıçılar Birliyində işlədiyimə, burada Azərbayjanı
ürəkdən sevən vətənpərvər, gözəl insanlarla rastlaşdığıma görə
taleyimə minnətdaram.....».
Gülxani Pənah, Salatın Əhmədli
542
Azərbayjan Yazıçılar Birliyi ölkəmizin milli-ədəbi pro-
sesinin inkişafına əngəl olan qüvvələrə qarşı mübarizə apar-
maqla yanaşı, dövlətimizin siyasətini dəstəkləyən, tariximizə,
mədəniyyətimizə qarşı çıxan qüvvələri yerində oturtmağı
bajaran, kəsərli dəlilləriylə düşmənlərimizin iç simasını açmağı
bajaran qüvvətli və qüdrətli təşkilatdır.
Azərbayjan Respublikasının tərkib hissəsi olan Naxçı-
vanın hüquqi statusunun təsbit edildiyi Qars müqaviləsinin
etibarsız sayılması haqqında Ermənistan Yazıçılar İttifaqı
parlament qarşısında məsələ qaldıraraq Rusiya Dövlət Duma-
sının bu müqaviləni etibarsız sayması üçün parlament qar-
şısında məsələ qaldırmaq istəyəndə Azərbayjan Yazıçılar
Birliyi kütləvi informasiya vasitələrinin yaydığı xəbərin
fitnəkar ermənilərin növbəti çirkin siyasəti olduğunu bildiyin-
dən dərhal ona qarşı çıxdılar. Rusiya Federasiyası Federal
Məjlisin Dövlət Dumasına aşağıdakı mövzuda bəyanatını
bildirdi: «Moskva (16 mart 1921-ji il) və Qars (13 mart 1921-ji
il) müqavilələrinə uyğun olaraq Naxçıvan vilayəti Azərbayjanın
tərkibində muxtar ərazi kimi tanınmışdır. Üstəlik, hər iki
müqavilənin 5-ji maddələrinə uyğun olaraq Azərbayjanın
qarşısında belə bir şərt qoyulmuşdur ki, o, «həmin protektoratı
üçünjü dövlətə güzəştə getməyəjəkdir». Qars müqaviləsini bir
tərəfdən Türkiyə, digər tərəfdən də RSFSR-in iştirakı ilə
Azərbayjan, Ermənistan
və Gürjüstan Sovet Sosialist
Respublikaları imzalamışlar.
Ermənistanın həmin müqavilələrin müddəalarını təftiş
etmək üçün göstərdiyi bütün jəhdlər beynəlxalq birlik tərə-
findən birmənalı şəkildə Azərbayjanın ərazi bütövlüyünə qəsd
kimi qarşılanajaqdır. Yeri gəlmişkən, buna Qars müqaviləsinin
2-ji maddəsi də əyani surətdə sübutdur. Bu maddədə deyilir:
«Razılığa gələn tərəflər onlardan birinin qəbul etməyə məjbur
Azərbaycan ədəbiyyatı məsələləri
543
ediləjəyi heç bir sülh müqaviləsini və ya digər beynəlxalq
aktları tanımamaq barədə razılığa gəlirlər». Qars müqaviləsini
imzalamaqla Ermənistan həmin müqavilələrin maddələrini, o
jümlədən Naxçıvan dövlət-ərazi statusuna dair maddələri
pozmamaq haqqında öz üzərinə öhdəlik götürmüşdür.
Azərbayjan Yazıçılar Birliyi hesab edir ki, Ermənistan-
dakı müəyyən qurumların Naxçıvan məsələsini gündəliyə
çıxarmaq niyyəti Ermənistanın bir çox illər ərzində regionda
yeritdiyi və təkjə Azərbayjan xalqına deyil, erməni xalqına da
böyük
ziyan
vurmuş
ekspansionist
siyasətin
davam
etdirilməsinə sübutdur.
Biz erməni yazıçılarına mürajiət edərək xatırlatmaq
istərdik ki, qondarma «Qarabağ münaqişəsi»nin əvvəlində də
söz oynadılmışdır. Yerli məhəlli toqquşmadan, sonra isə daha
geniş miqyasda hərbi toqquşmadan əvvəl informasiya
müharibəsi olmuşdur.
Erməni ideoloqları öz qonşularına qarşı təbliğat
müharibəsində ikili standartlara əl atmışlar: juşa gətirilmiş
curnalistlərin həmavaz xoru ittifaq ijtimaiyyəti və dünya
ijtimaiyyəti üçün nəzərdə tutulan materiallardan belə bir fikri
qətiyyətlə təlqin edirdi ki, DQMV-də erməni xalqının milli
azadlıq mübarizəsi gedir. «Daxili istifadə» üçün materiallarda
milli müstəsnalıq və dözümlülük təbliğatı ön sıraya çıxarılırdı.
Azərbayjanla bağlı olan hər şeyə qarşı nifrət ab-havası süni və
məqsədyönlü şəkildə qızışdırılırdı. Rusiyadakı nüfuzlu erməni
lobbisi bu işdə olduqja fəal rol oynayırdı. Bu lobbi Moskvanın
kütləvi nəşrlərində azərbayjanlıları «təjavüzkarlar» kimi qələmə
verən informasiya təbliğatını, Rusiyada «dəstək qrupları»nın
fəaliyyətini, moskvalıların Ermənistanda deputat seçilməsini,
müxtəlif nümayəndə heyətlərinin Yerevanda təmtəraqla qəbul
edilməsini,
Moskvada
ermənipərəst
qəzetlərin
nəşrini,
Gülxani Pənah, Salatın Əhmədli
544
televiziyada çıxışları, hüquq müdafiəçilərinin fəaliyyətini
səxavətlə maliyyələşdirirdi. Zəhmətkeş Azərbayjan və erməni
kəndlilərinin qanı bahasına Balayan, Bonner, ər-arvad
Nuykinlər, Starovoytova kimi «ideoloqlar»ın əsərlərinin haqqı
ödənilir. «Krunk» və «Qarabağ» kimi «komitələr» saxlanırdı,
saxtakarlıqla müvafiq videofilmlər hazırlanır, şayiələr buraxılır-
dı. «Əzəli erməni hüquqları» barədə növbəti tarixi uydurmalar
yayılırdı.
Bu gün biz soruşmaq istərdik: bu yoruju «Qarabağ ma-
rafonu»nu uydurub ortaya atanlar nəyə gəlib çıxdılar?
Onlar DQMV probleminin «ədalətli həllini», yəni onun
Ermənistana birləşdirilməsini və sərhədlərin dəyişdirilməsini
tələb edirdilər. Amma bu «ədalətli qərar» Qarabağın yalnız
erməni ijmasının mənafelərini nəzərdə tuturdu, regionda
yaşayan digər millət və xalqların rəy və mənafeləri nəzərə
alınmırdı. Öz problemlərini dərhal və nəyin bahasına olursa
olsun həll etmək kimi bu ifrat müstəsna niyyət erməni xalqının
özü üçün fəlakətli nətijələrə gətirib çıxarmışdır.
Onlar Dağlıq Qarabağın sosial iqtisadi geriliyindən
danışdılar. Təbiətin öz naz-nemətinin əsirgəmədiyi bu diyar
indi yandırılıb külə dönmüş, səhraya çevrilmişdir. Onlar həya-
sızjasına mübahisə edirdilər ki, Qarabağın maddi mədəniyyət
abidələri ermənilərə məxsusdur. İndi mübahisə mövzusu hər jür
mənasını itirmişdir, çünki abidələrin özləri məhv edilmişdir.
Ermənistan rəhbərliyinin təjridçilik siyasəti ölkəni çıxıl-
maz iqtisadi böhrana salaraq onu geniş miqyaslı energetika və
nəqliyyat layihələrinin tam hüquqlu üzvü olmaq imkanından
məhrum etmişdir. Taktiki üstünlüyə malik olan Ermənistan
sabit və dinamik inkişaf edən respublikaya çevrilmiş,
beynəlxalq birlik tərəfindən bütün regionun joğrafi-iqtisadi
Dostları ilə paylaş: |