54
səbəbdən də obyektlərdən hər biri insanda müxtəlif duyğular yaradır.
Puruşadan fərqli olaraq prakriti passivdir və şüura malikdir. Prakriti və
puruşanın kontaktı isə predmetlərin və bütövlükdə Kainatın
təkamülünə başlanğıc verir.
Ortodoksal təlimlərdən üçüncüsü olan yoqa insan ruhunu
kamilliyə çatdırmaq, onu, salındığı bədən adlı həbsxanadan
qurtarmaq, ruhun doğuluş və ölüm sərhədlərini qıraraq əbədiyyətə
qovuşdurmaq məqsədilə yaradılmış çoxsaylı bədən hərəkətləri
kompleksini özündə birləşdirir. Bu hərəkətlər əsasən iki məqsədə
xidmət edir; bədənin istək və meyllərindən imtina etmək və müşahidə
- meditasiya - vəziyyətinə daxil olmaq.
Ortodoksal təlimlərdən dördüncüsü olan nyaya təliminin əsas
müddəaları ilk dəfə onun əsasını qoymuş Qotamanın "Nyaya-sutra"
əsərində verilmiş, sonralar onun başqa ardıcılları tərəfindən inkişaf
etdirilmişdir.
Nyaya da yoqa kimi, insan həyatının mənasını ruhun fani
dünyanın əzablarından qurtulmasında, daim təkrarlanan "doğulmuş -
əziyyətlərə bürünmüş həyat - ölüm" zəncirinin gətirdiyi işgəncələrdən
azad edilməsində - mokşada - görür. Bu təlimin tərəfdarları belə hesab
edirlər ki, insan ruhunun əbədiyyətə qovuşması idrak yolu ilə
mümkündür. Nyaya idrakın dörd mənbəyini qeyd edir; qavrayış,
nəticə, müqayisə və isbat. Qavrayış hissi idrakla bağlıdır. Nəticə
obyektin əsas əlamətlərin üzə çıxarılması məqsədinə xidmət edir.
Predmetlərlə onların daşıdığı ad arasındakı münasibətlər müqayisə
prosesində aşkar edilir. Və nəhayət, isbat hissi qavrayış vasitəsi ilə
əldə edilməsi mümkün olmayan biliklərin nüfuzlu şəxslərin
mülahizələri ilə əlaqələndirilməsinə əsaslanır.
Qeyd edək ki, nyaya təlimində idrakın predmetlərlə onların
daşıdığı ad arasındakı münasibətlərin müqayisəsinə yönəlmiş üçüncü
mənbəyi, artıq qeyd olunduğu kimi, Platonun adlar təlimi ilə və qədim
Çin təlimi olan konfusiçiliyin adların təshihi ideyası ilə son dərəcə
səsləşir.
Qədim hind fəlsəfəsində ortodoksal təlimlərdən beşincisi olan
vayşeşika təliminin əsasını Kanada qoymuşdur. Onun
Vayşeşika-sutra
əsəri bu nəzəriyyənin ilk sistematik şərhi hesab olunur. Vayşeşika
nyaya ilə bir sıra ümumi əlamətlərə malikdir. Sonradan bu iki cərəyan
birləşərək vahid bir məktəb də yaratmışlar. Vayşeşikaya görə, bütün
fiziki obyektlər müəyyən atomlardan təşkil olunmuşlar. Bu atomlar
iki-bir, üç-bir birləşərək müxtəlif varlıqları yaradırlar. Atomlar heç
kim tərəfindən yaradılmamışlar. Lakin onların ümumi idarə olunma
başlanğıcı vardır. Bu, İşvaradır.
55
Ortodoksal təlimlərdən sonuncusu, altıncısı olan
vedanta
təliminin adı sanskrit dilində vedaların sonu deməkdir. Vedantanın
ilkin şərhi Badarayana (2-3cü əsrlər) tərəfindən onun Vedanta-sutra
adlı əsərində verilmişdir. Bu əsərdə vedantanın əsas müddəalarının
müfəssəl şərhi verilir. Brahmanın ali reallıq kimi əsaslandırılması,
onun
hadisələr
dünyasına
və
fərdi
ruha
münasibətinin
aydınlaşdırılması, həmçinin dünyanın bir vahid kimi qavranılması ilə
real həyatdakı müxtəlifliyin eyni bir konsepsiyada birləşdirilmə meyli
burada geniş yer almışdır. Vedanta vedaların məzmununu mütləq
həqiqət kimi qəbul edərək vedaların, hətta dünyanın özündən də
qədim olması mövqeyindən çıxış edir. Vedantanın diqqət mərkəzində
dünya ruhu brahman ilə fərdi ruh atman arasındakı münasibətlər
durur. Vedanta belə hesab edir ki, vedalar brahmanın nəfəsindən
yaranmışdır. Bu həqiqi mütləq bilik sonradan xatırlanaraq yazıya
köçürülmüşdür. Göründüyü kimi, vedanta da, mimansa kimi bilavasitə
veda mətnlərinə əsaslanır. Hind fəlsəfəsinin sankhya, nyaya, vayşeşika
və
yoqa
kimi
digər
ortodoksal
təlimləri
isə
mətnləri
ehkamlaşdırmayıb, bu mətnlər üzərindəki düşüncələrə istinad edilir.
Ənənəvi hind fəlsəfəsinin qeyri-ortodoksal cərəyanları isə,
artıq qeyd olunduğu kimi, vedaların avtoritetini qəbul etməmişlər.
Haqlarında bu vaxta qədər, ümumiyyətlə, söhbət gedən qeyri-
ortodoksal təlimlərə qaldıqda isə, onlara konkret olaraq caynizm,
buddizm və
lokayata aiddir.
Hindistanın qeyri-ortodoksal təlimlərindən olan caynizm şimal-
şərqi Hindistanda yaranaraq sonradan onun bütün ərazisində
yayılmışdır. Caynizmin banisi sonradan Cina - "qalib" - adlandırılan
Vardhama olmuşdur. Caynizmin əsasında iki əbədi varlıq haqqında
müddəa durur. Bu varlıqlar aşağıdakılardır: civa (ruh) və aciva (qeyri-
ruh). Civanın mükəmməl və ya qeyri-mükəmməl vəziyyətdə ola
bilməsi onun aciva ilə bağlılıq dərəcəsindən asılıdır. Civa özünün
mükəmməl varlıq vəziyyətində aciva ilə birləşərkən həqiqi
keyfiyyətlərini itirir və əzablara məruz qalır; mükəmməl varlıq
vəziyyətində isə o, öz mövcudluğunu idarə etmək imkanına malik
olur.
Ənənəvi hind fəlsəfəsinin qeyri-ortodoksal cərəyanlarından biri
kimi yaranan və sonradan isə dünya dinlərindən birinə çevrilən
buddizm təliminin banisi
Siddhartha Qautamadır. Siddhartha
Qautama hökmdarlar nəslindən olmuş, hakimiyyətdən imtina etmiş,
uzun müddət tərki-dünya həyat sürmüş və tərki-dünyalıq şəraitində öz
təlimini yaratmışdır. Sonradan o Budda, yəni "nurlu" adlandırılmışdır.
Buddizm təliminin adı da elə buradan götürülmüşdür.