58
Asiya ölkələrinə yayılaraq, burada müstəqil dünyagörüş kimi öz
varlığını saxlamışdır.
YII-XIII əsrlər Hindistanda feodal pərakəndəliyi dövrü idi. Bu
dövrün əhvali-ruhiyyəsi üçün panteizm səciyyəvi idi.
XIII əsrdə Hindistan müsəlmanların hücumlarına məruz qalır.
Hindistanın bütün mənəvi həyatı üzərində islamın güclü təsiri duyulur.
Əvvəlki bir çox rəsm əsərləri, heykəllər, memarlıq nümunələri aradan
çıxır, yeni memarlıq nümunələri - məscidlər, minarələr, görkəmli və
məşhur Tac-Mahal meydana gəlir. Böyük Moqol hökmdarları zamanı
hind mədəniyyəti İran üslubunun güclü təsirinə məruz qalır.
Bundan sonra Hind tarixinin yeni dövrü - Hindistanın ingilis
ağalığı altında olduğu dövr gəlir. Müasir Hindistan filosofları
içərisində xüsusi olaraq seçilən Vivekananda ingilis ağalığını hind
təfəkkürü işığında izah edir. Vivekananda qərb təhsilli olsa da, şərqli,
daha dəqiq deyilsə, hindli idi. Vivekanandanın dünyagörüşü onun öz
sözlərində daha gözəl səsləşir: «Bütün zamanlarda və sivilizasiyalı
cəmiyyətlərdə dörd kasta - brahmanlar, kşatrilər, vayşilər və şudralar
mövcud olmuşlar və bu kastaların dünya üzərindəki hakimiyyəti
növbə ilə bir-birini əvəz etmişdir. Bütün qədim millətlərdə tarixlərinin
ilk dövrlərində hakimiyyət sükanı brahmanların, yəni kahinlərin
əlində olmuşdur. İkinci mərhələdə hakimiyyətə kşatrilər, yəni
döyüşçülər gəlirlər. Sonradan isə hakimiyyət ticarət vasitəsi ilə
varlanan vayşilərin əlinə keçir. İngiltərə Hindistanı Həzrət İsa və ya
Tövrat vasitəsi ilə fəth etmədi. İsanın adının arxasında, möhtəşəm
sarayların arxasında, yeri titrədən cəng arabalarının arxasında, süvari
və piyada orduların arxasında, döyüş şeypurlarının və nəhəng təbil
gurultularının arxasında, kraliça taxtının gözqamaşdırıcı dəbdəbəsi
arxasında həqiqi İngiltərə gizlənirdi. O İngiltərə ki, onun döyüş
bayrağı fabrik borusu idi, qoşunu ticarətçilər ordusu idi, döyüş
meydanı isə dünyanın bütün bazar meydanları idi
16
».
Görünür, Hindistanın özü də ona görə müstəqil ola bildi ki, öz
Qandisindən daha öncə öz «bazar meydanlarını» qaydaya salmışdı, öz
vayşilərinin fəaliyyət məkanını lazımi səviyyəyə gətirə bilmişdi.
3. Çin fəlsəfəsi
İndiki Çin ərazisində əsrlər boyunca formalaşan xalqlar
özlərini tarixən müxtəlif cür adlandırsalar da, bütün Çin xalqlarını
özündə ifadə edən ümumi bir ad da vardır. Bu ad Tyan Syadır ki,
16
Əlisa Nicat. Dünya filosofarı. B., 1995.
59
bizim dilə tərcümə olunduqda
Səmaaltı mənasını verir. Bu, Çin
xalqının özünü Səmanın himayəsi altında olan bir toplum kimi hiss və
dərk etməsi ilə bağlıdır. Səmanı öz himayəçisi kimi qəbul edən xalq
özünü ilkin olaraq altda olan, yaxud aşağılar və ya Çin dilində olduğu
kimi sya kimi dərk edirdi. Çin xalqının ilkin adı elə sya idi. Bir çox
tarixçilər syanı ilk dövlətin və ilk hökmdar sülaləsinin adı kimi təqdim
etsələr də, əslində sya dövlətin və sülalənin deyil, xalqın və ölkənin ilk
adı idi. Çin xalqının və ölkəsinin ikinci tarixi adı və özünüdərkinin
ikinci tarixi forması isə İn idi. Bu xalqın əsasını Xuanxe çayı
hövzəsində məskunlaşmış oturaq kənd icmaları təşkil edirdi.
Əgər torpağa bağlı olan və özünü Yerin timsalı kimi qavrayan
bu kənd icmalarının dünyagörüşü Səma kultu üzərində qurulmuşdusa,
Xuanxe çayının hövzəsinə yuxarılardan, dağlardan enən, bu hövzənin
oturaq sakinlərini bəzən qarət edən, sıxıntılara məruz qoyan və bəzən
də xilas edən, himayə edən, sonradan hun adlandırılan köçəri tayfalar
özlərini əksinə olaraq Səmanın timsalı kimi qavrayırdılar. Onların
dünyagörüşü kimi mif çıxış edirdi.
Qədim Çinin bütün mifi və bütün siyasi tarixi üçün səciyyəvi
olan anlayışlara ilk növbədə aşağıdakılar aid edilə bilər: Yan və İn,
Tyan və Di, Şan və Sya. Qədim Çində qərarlaşmış cəngavər
mədəniyyəti bu cüt anlayışlardan birinciləri ilə özünü dərk edir,
ikinciləri ilə isə öz əksliyini mənalandırırdı.
Yan - qədim Çin dilində kişi, İn isə qadın mənalarını verir.
Cəngavər özünü dünyanın maskulin başlanğıcının Yer üzərində
mücəssəməsi kimi, kişiliyin timsalı və təcəssümü kimi qavrayır.
Femininliyin mücəssəməsi olan, ədalətsizliyə və zülmə məruz qalan
dünyanı, ilk növbədə isə sosial dünyanı, əlbəttə ki, cəngavər xilas
etməlidir. Yan dünyanın maskulin başlanğıcının ifadəsi olmaqla
cəsarətliliyin, aktivliyin və sərtliyin təcəssümüdür. Çin təfəkkür
ənənələri Yanda, dünyanın maskulin başlanğıcında eyni zamanda nurun,
səmanın
və nəhayət,
yüksəkliklərin
də ifadəsini görür.
Yan qədim çin
dilində elə buna görə də eyni zamanda həm kişi, həm də aktiv, həm sərt,
həm işıq, həm səma və həm də yüksəkliklər mənalarını verir. İn isə
əksinə olaraq dünyanın feminin başlanğıcının timsalı kimi zərifliyi,
yumşaqlığı və
passivliyi ifadə edir.
İndə, dünyanın feminin
başlanğıcında həm də Yerin, aşağıların və qaranlığın da ifadəsini
görməklə Çin təfəkkür ənənələri özünün Yan-İn doktrinasını məntiqi
sonluğa çatdırır.
Yan sözünün məcazi məna çalarları
Tyan və
Şan sözlərinin
birbaşa mənalarında, İnin məcazi məna çalarları isə Di və Syanın
birbaşa mənalarına uyğun gəlir. Tyan qədim çin dilində Səma, Di isə
Yer, Şan - yuxarılar, Sya - isə aşağılar deməkdir.