"Kitabi-Dədə Qorqud’da olduğu kimi, qədim şumer
dastanı “Bilqamıs”dastanında
da ağac kuitu əsas yer tutur.
Ümumiyyətlə, dastanda Bilqamıs və Enkidunun əsas məqsədləri
sehrkar Humbabanı öldürüb Sidir meşələrindən ağac kəsməkdir.
Onlar Humbabanı öldürüb bütün dağlara, meşələrə rahatlıq
verirlər. Lakin bu iş, xüsusən sidiriərin kəslməsi Allahlara xoş
w
a^ägce---c .
S'rUclekr
Gfccf-i-n
/
(& e
г
и
ercÇ
C ^ lc C c e H i-z a r -İC t& to
J>oz # & 6 rn >
Adamla danışantək onunla söhbət e d ir.120
Ağacın
müqqədəsliyi
Orta Asiya
ərazisindəki
türk
dastanlarında da yayılmışdır.
121
Görünür ki, türklər ağaca ana, məhsuldarlıq rəmzi kimi
baxıriar. Heç təsadüfi deyil ki, dünyanın bir sıra xalqlarında həyat
ağacı adlanan müxtəlif mifik ağaclar mövcuddur. Təsəvvürlərə
görə, həmin ağac insana əbədi həyat bəxş edir, xəstələri sağaldır.
Onların meyvələri, budaqları və yarpaqları şəffavericidir.
Qədim təsəwüıiərə görə, ağacın müqəddəsliyi onun yeraltı
və yerüstü həyata malik olmasındadır. Yəni torpaqda olan hissə-
köklər yeraltı dünyaya məxsus olmaqla ölümü, yerüstü hissəsi isə
bu dünyanı, yeniləşməni, yaşamı təmsil edir.
Sibir türklərinin inamına görə, yer kürəsinin tam ortasında
bir müqəddəs ağac var. Bu,Tanrıya qədər yüksəlir. Babalarımız
Ötürkən Yışımərkəz
hesab etdiklə-rindən həmin ağacın orada
olduğunu düşünmüşlər. '-Yerlərdəki müqəddəs hesab edilən
ı
73
qayın,ardıc və s. ağac-lara sayğı həmin ağaca və Tanrıya sayığı
hesab e d ilir.122
Mirəli Seyidov dünya ( həyat ) ağacının daha çox dağın
başında yerləşdiyini göstərir “Dünya ağacları adətən dağın
təpəsində, qayanın başında, yanında bitərmiş. Bununla da əski
insan dağ inamı, dağ tanrısı (yiyəsi- H.Q,) ilə ağaca inamı, dünya
ağacına inamı birləşdirib daha güclü inam yaratmaq istəmişdiri’.123
Həyat ağacı ilə bərabər Azərbaycan türklərinin inamlar
sistemində həyat meyvəsi də əsas yer tutur.
Nağıl və
dastanlanmızda həyat meyvəsi, sağlamlıq simvolu olaraq alma
götürülür. “Məlikməmməd” nağılında padşahın bağında bitən
cavanlıq alması və onunla bağlı hadisələrdən bəhs olunur.
Nağıllarda dətvişin və ya müqəddəs bir adamın alma verməsi ilə
sonsuzluqdan qurtarmaq olur. Bir qayda olaraq alma verən deyir
ki, aparıb böl, bir üzünü özün, bir üzünü xanımın yesin. Bundan
sonra uşaq doğulur. Bəzən almanın qabığı ata verilir. Bu qabıqdan
gələcək qəhramanın atı doğulur.
Maraqlı məsələlərdən biri “Əshabi-Kəhfdəki ağac və
kollara müxtəlif parça, bez qırıqları bağlanması ilə bağlı inamın
genezisini müəyyənləşdirməkdir.
Qeyd edək ki, Naxçıvan ərazisində təkcə "Əshabi-Kəhfdə
deyil, bir neçə ziyarətgahda ətrafdakı ağac və kollara əsgi
bağlama inamı vardır. Alməmməd ( Camaldın kəndi yaxınlığında )
pirində Düymə Quyusu adlanan ziyarətgah yerinin yanındakı
armud ağacına, Tənənəm kəndindəki “Pir Süleyman” türbəsindəki
74
qaraçalı koluna, həmçinin "Salatın piri” adlanan qaraçalı koluna,
Ərəfsə pirinin ətrafındakı kola və s. əsgibağlama adəti vardır.
Müqayisəli
araşdırmalar göstərir ki,
bu
inam
dini
baxışlarından aslı olmayaraq bütün türk xalqları arasında
yayılmışdır. Türklərin qədim din və inanclar sisteminin tədqiqi ilə
məşğul olan görkəmli
araşdırıcılar N.A.Alekseyev, A.B.Anoxin,
L.P.Potapov, L.Y.Çançibayeva, Əbdülqadir İnan və başqaları
bunu qədim türklərin təsəvürünə görə, ağacları canlı hesab
etməklə, onların hami ruha (yiyə)
malik olması inamı ilə
əlaqələndirirlər. Alekseyev N.A. yazır ki, bu yiyə ruhuna qurban
verməkdir.124
Qədim türklərin təfəkküründə ağac və meşə insan
həyatına mühüm təsir edən müqəddəs varlıqdır. Türklər onları,
yəni yiyələrini məmnun etdikcə səadətin artacağına, bolluq,
bərəkət olacağına, firavan yaşayacaqlarına inanırdılar.125
Araşdırmalar göstərir ki, hər ağaca parça bağlanmaz.
Ancaq müqəddəs yerlərdə, dağ keçidlərindəki ağaclara (hətta
ağacın növü də məlum olmalıdır) bağlanır. S.İ.Rudenkonun
məlumatına görə, başqırdlar dağ ruhları üçün zirvələrdəki ağac və
kollara parça bağlayırlar. Bu, "səprək" adlanır.126 Yakutiar buna
"salama", “sarama”s altaylar "salam", "yalama" deyirlər.
Ağaclar müqəddəsliyinə görə, fərqlənirlər. Sibir və Altay
türklərində qayın, ardıc ağacları, Orta Asiyada ağcaqayın,
dağdağan və çinar müqəddəs hesab edilir.
75
"Əshabi-Kəhf'də isə dağdağan ağacı müqəddəs sayılır.
Qeyd edilməlidir ki, keçən əsrin 80-cı illərinə qədər burada çox
sayda dağdağan ağacı var idi. Ziyarətə gələnlər onların
meyvələrindən yığıb müxtəlif xəstəliklərdə dərman kimi istifadə
edərdilər.
Dağdağandan
hazırlanmış
muncuq
(həmayil)
gözdəymədən və müəyyən xəstəliklərdən qorunmaq üçün kiçk
uşaqların paltarlarından və ya boynundan asılardı. Xalq arasında
olan inama görə, dağdağan ağacını qırmaq olmaz. "Dağdağan
ağacını qırmazlar. Çünki adama qarğış eyləyir. Bu qarğışın
altından çıxmaq da çox çətindir. Əgər qırmısansa, gərək üstündən
asasan ki, sənə göz dəyməsi n.”127
Oxşar
inam
türkmənlər
arasında
da
yayılmışdır.
Q.P.Vasilyeva yazır ki, gözdəymədən qorunmaq üçün ən güclü
təsir edən həmayil dağdağan ağacından hazırlanardı. "Dağdağan"
adlanan belə həmayillər adətən uşaqlann ilk xəstəliyi dövründə
onların boynundan asılır və həyatlarının sonuna qədər çıxanlmır.128
Naxçıvanda müalicə məqsədi ilə istifadə edilən ardıc
ağacı həmişə yaşıllığına görə müqəddəs sayılır. Onu qırmaq
günah hesab edilir. Analoji olaraq altaylarda "artış" adlanan bu
ağacın müalicəvi xüsusiyyətləri ilə bərabər, tüstüsündən evlərdən,
insan və heyvanlardan bəd ruhları qovmaq üçün istifadə edilir.
Azərbaycan türklərində olduğu kimi, Sibir və Aitay türkləri
də hesab edirlər ki, bəd ruhlar, pis niyyətli adamlar tikanlı
bitkilərdən qorxurlar.129
76
Dostları ilə paylaş: |