pisləşir, evdə dava-dalaş olur. Bu zaman deyirlər "Elə bil daşı
çevrilib”. Tekcə insanların deyil, heyvanların daşını da çevirmək
olar. Xüsusən duma qatarının səfi pozulanda deyirlər ki, kimsə
daşlarını çevirib. Daşın sehiıii qüvvəyə malik olmasını, onları
qırarkən qığılcım verməsi ilə əlaqələndirirlər. Belə daşlar “dəmir
daş” adlanır. Bir sıra qiymətli daşlardan bəzək əşyalan düzəldilir.
Əqiq, zümrüd, firuzə və s. daşlar müxtəlif xəstəlikləri,
nəzərdəyməni, düşmənin xətasını sovuşdura bilir.
Deməli, "Əshabü-Kəhfdə dağ-daş və mağara inamı
qədim tarixə malik olmaqla, genetik cəhətdən türklərlə bağlıdır.
56
2. SUKULTU
%
Əvvəlcədən deyildiyi kimi, ziyarətgah və onun ətrafında üç
yerdə su inamı ilə qarşılaşırıq. Bunların biri təmizlənib müalicə
olunma, ikincisi “Əshabi-Kəhfin girəcəyindəki kiçik hovuz-bulaq.
Bunun şəfaverici və müqəddəsliyini nəzərə alaraq içilir və xörək
hazırlanır. Bulaq 'Yeddi kimsənə”nin aşağı tərəfindən çıxdığı üçün
daha da müqəddəs hesab edilir. Üçüncüsü-"Damcıxana”da dilək
diləməklə istəklərin yerinə yetirilib-yetirilməyəcəyini bilmək üçün
oturulan yerdə tavandan daman su.
“Əshabi-Kəhfin aşağısında, keçmiş yaşayış yeri olan
Haçaparağın yanında, on beş dəqiqə qaynayıb-köpükləyən, on
beş dəqiqə enən mineral bulaq sehrii xüsusiyyətlərinə görə
•
1
insanlar arasında müqəddəs sayılır. Bura müxtəlif xəstəlikləri olan
adamlar gəlirlər. Xalq arasında belə bir inam mövcüddur ki,
bulağın ən kəsərli vaxtı köpüklənmənin şiddətləndiyi dövürdür.
İlin bütün fəsillərində beləcə qaynayıb yatan bulaqda təkcə
xəstələr deyil, bəzi zəvvarlar da yuyunub təmizlənirlər. Burada
yuyunmaq ( çimmək ) ziyarətgah suyu ilə yuyunmaq hesab edilir.
İnsanlar ziyarətə hazır olurlar. (Bir növ ziyarət qüsulu vermək).
Qeyd edək ki, belə qüsul Həcc ziyarəti zamanı verilir və ehram
geyilir. Yəni zəvvarlar ziyarətə həm mənəvi-psixoloji, həm də fiz ik i.
cəhəddən hazır oluıiar.
%
57
Araşdırmalar göstərir ki, su ilə bağlı inanclar çox qədim
dövrdən mövcud olmaqla, bir sıra türk xalqları arasında geniş
yayılmışdır.
Bu gün Azərbaycan türklərində səfərə gedən adamın
dalınca su atmaq adəti vardır. İnama görə, su aydınlıqdır, gedilən
yerdə hər şey yaxşı olacaqdır. Eyni inanca qədim şumerlərdə rast
gəlirik. Bilqamıs və Enkidu ağır bir səfərə-Humbabanı öldürməyə
gedərkən Bilqamısın şah anası Ninsu ( bu adın ikinci tərəfindəki
su maraqlıdır) qayğılarım
Nunsu dönüb özünü aramxanaya saldı
Sabunlu köklər ilə bədənini yudu o.
Öz qamətinə layiq gözəl paltar geydi o,
Sinəsinə yaraşan boyunbağı da asdı.
Belinə qurşaq vurub, başına tac qoydu o,
İgidlərin ardınca bir cam təmiz su atdı,
Pillələrə çıxıb o evin damına qalxdı.
Qalxıb tərif dedi o,
Şamaşın şərəfinə,
Əlini göyə tutdu, un qurban qoydu o,
Şamaşın şərəfinə. *
Diqqət yetirsək, dua etmək, nəzir verib xoş arzu diləmək
üçün Bilqamısın anası xüsusi bitki ilə yuyunur, gözəl geyinir.
Sonra igidlərin ardınca təmiz su atıb duasının qəbul olunması
üçün yüksəkliyə-evin damına qalxıb əllərini Tanrıya uzadıb un
nəzir deyir.
58
Un nəziri .( qutbanı ) iiə bağlı inam indi də Naxçıvan
ərazisində qalmaqdadır. Əgər bir nəfər müəyyən bir xəta ilə
üzləşib yaxşı qurtararsa, deyirlər ki, isti çörək yapıb (bişirib)
paylayın. Həmçinin, övladının xətaya düşdüyünü eşidən ana deyir
ki, Allah, balam bu bəladan qurtarsın, filan çəkidə unun çörəyini
yapıb paylayacağam. Xətadan yaxşı qurtaranlar haqqında deyilən
“bir parça çörəyiniz ovsanata düşüb”ifadəsi də həmin inamla
bağlıdır.
Qədim türklərin suya tapınmaları yer-sub // yersu ilə
bağlıdır. Qədim türk yazılı abidələrində Göy Tanrı ilə bərabər, Yer-
Sunun adı çəkilir. Bəzi
müəlliflər Yer-Sunu tanrı kimi təqdim
etməklə, Yer-Su tanrısı olduğunu irəli sürmüşlər. Lakin mətnin
rusca tərcüməsində Yer-Su tanrı kimi getm əm işdir “Vverxu Nebo
tyurkov i svyaşennaya Zemlya -Voda tyurkov tak skazali: «Da, ne
poqibnet narod tyurkskiy, narodom pust budef87 Yuxarıda
Türklərin Göyü (Göy tanrı H.Q) və türklərin müqəddəs Yer-Susu
belə dedilər. “Bəli, türk xalqı yox olmasın, xalq olsun”.
Qədim yazılı mətin belədir “Üze türk terıgrisi, ıdık yiri-subı
ança itmiş erinc. Türk bodun yok bolmazun tiyin, bodun bolçun
tiyin...”
Hər iki mətində tanrı ancaq birdir. S.P. Malovda Yer-Su
müqəddəsdir ( svyaşennaya) . Mətinin orijinalında isə “ıdık yiri-
subrdeyilir. Deməli, Yer-Su tanrı deyil, müqəddəsdir (ıdıkdır).
Bir sıra müəlliflər isə Yer-Subu vətən mənasında da
işlədirlər. Eyni fikirS.P.Malovda davardır.88
59
Tanınmış mifoloq-alim Mirəli Seyidov Yer-Sunu tanrı kimi
təqdim edir.89 Yuxarıda dedik ki, bu yalnışdır.
Görkəmli türkoloqlar Z.Gökalp 90, A.İnan 9', B.Ögəl92, E.Esin 93,
Potapov L . P . v ə başqaları Yer-Sunu ruh kimi vermişlər.
Bir sıra müəlliflər isə Yer-Sunu vahid ruh adlandırırlar. Yəni
yerlə sunu birləşdirirlər. “Ak tosun Altay dağlarında yerin əsas ruhu
Çeri-su yaşayır. Çeri-suya ildə üç dəfə boz, ağqoyun, kımız və süd
qurban verilir
»95
N.V.Anoxinə görə, yer-su, torpaq və su ruhudur.96
Göy Türk tarixinin araşdırıcısı Saadetdin Gömeç yazılı
kitabələndəki il // el kəlməsini, həmçinin, yer-sub //yer-su ifadəsini
araşdıraraq yazır: “Kitabələrdə keçən “il”kəlməsinin dövlət və ölkə
mənaları ilə bərabər, dəyişik anlamları var isə də, bizim
baxışımıza görə, indiyə qədər bir yanlış anlama nəticəsi olaraq
yer-sub ruhlan şəkilində çevrilmiş olan yir və yir sub deyimi
özəlliklə ölkə, torpaq parçası mənasında işlənmişdir. Göy türkcə
kitabələri diqqətlə tədqiq etsək, yir və yir-sub deyiminə tez-tez
rastlanacaqdır.
Fəqət nə qədər zorianırsa-zoıiansın, yir-subun yer-su
ruhları olduğuna dair bir iz tapmaq mümkün deyildir.»97 Müəllifə
görə, vətən ifadəsi bəzən 'Tengri-yir” kimi işlənmişdir. Yəni vətən
müqəddəsləşdirildiyi
kimi,
onun
torpaq
və
suyu
da
• §
müqəddəsləşdirilmişdir.
60
Dostları ilə paylaş: |