Hazırlayan: İhramcızâde İsmail Hakkı
Yüklə 2,82 Kb. Pdf görüntüsü
|
92 Ali Şeriati aleyhi ve sellem boşanmış kızı Rukiye ile evlenmişti. Rükiyye Hz. Osman'la birlikte Habeş diyarına hareket etti. Ama Peygamber sallallâhü aleyhi ve sellem diğer boşanmış kızı Ümm-Gülsüm sonradan, ağır da olsa, Ebu Leheb ailesinde yaşamaya anlaşmıştı. Kuşatma daha da ağırlaşır. Ama Peygamber sallallâhü aleyhi ve sellem akide arkadaşları ruhtan düşmüyor. Peygamber sallallâhü aleyhi ve sellem ailesinin durumu daha ağırdır. Küçük yaştaki Fâtıma, yaklaşık 70 yaşındaki Hatice neler çekiyor ?! Hatice bu üç yıllık kuşatmadan önce on yıl risalet azablarına katlanmış kadındır. Fakat o sabrını kaybetmez, her an yakınında olan ölümün gözüne dik bakıyor. Müreffeh bir hayat sürmüş, tüm varlığını- devletini büyük amaç yolunda sarf etmiş muhteşem bir kadın sefaletin en üzücü anlarında mağrur görünüyordu. Bebek Fâtıma annesinden, annesi ise Fâtıma’dan tedirgin idi. Bu kız kendi ana babasını delicesine seviyordu. Bir gün ablukanın son zamanlarında Hatice yatakta yatmış, Fâtıma ve Ümm-Gülsüm ise onun yanında oturuyorlardı. Peygamber sallallâhü aleyhi ve sellem dışarıda yemek yiyorlardı. Ölümünün yaklaştığını hisseden Hatice dedi: - Çok istiyorum, ecel mühlet gönderse, bu günlerin sona erdiğini görünce, rahat ölürdüm. Ümm-Gülsüm ağlar halde dedi: Fâtıma, Fâtıma’dır/Kadın 93 - Bir şey kalmadı, anne. Üzülme - And olsun Allah'a, kendimden tedirgin değilim. Hiçbir Kureyş kadını bana verilmiş olunan nimeti tatmadı. Dünyada hiçbir kadın bana verilen kerameti almadı. Bana sadece Allah Resûlü'nün eşi olmak iftiharı yeter. Sonra kendi kendine fısıldadı: - "Allahım! Senin nimetlerini, lütuflarını sayamam. Senin katına yaklaştığım için mahzun değilim. Ama senin nimetlerine hak etmek istiyorum ". Artık ölüm bu eve gölge düşürmüştü. Aniden Hz Peygamber sallallâhü aleyhi ve sellem yüzlerinde sevinç ve neşe çadıra doldu. Kuşatma dönemi sona ermişti! Hatice bu özgürlüğü kendi gözleriyle gördü. Peygamber salla’llâhu aleyhi ve sellem Kureyş üzerinde ilk zaferin sevincini yaşadı. Ama tarihin çarkını döndürmek için gönderilmiş bir insanın çehresinde konfor ve lezzet intibaını bilmezdi. O, ardışık iki darbe alır. Ebu Talib ve Hatice kuşatmadan az sonra birbiri ardına dünyaya veda ediyorlar. Hazreti Muhammed'i (salla’llâhu aleyhi ve sellem) Ebu Talib büyütmüş, onun ilk sevgi ihtiyaçlarını ödemişti. Ona arka olmuş, Hatice ile aile kurmasında yer almıştı. Hatta üç yıl kuşatma Peygamber sallallâhü aleyhi ve sellem omuz omuza durmuştu. İşte bu nedenlerden Hz Muhammed salla’llâhu aleyhi ve sellem diğer peygamberlerin acı akıbetinden amanda kalmıştı. Evet, son ve dirayetli hamisini kaybetmişti! Yirmi beş yaşındaki 94 Ali Şeriati genç ağır yetimlik, çobanlık hayatından sonra 40-45 yaşındaki servetli, en önemlisi aşk dolu yürekli Hatice ile hayat kurmuştu. Hatice, Muhammed salla’llâhu aleyhi ve sellemin tüm kayıplarını, hangi noktada olursa olsun, temin eden kutsal bir kadındı. Peygamberliğe erdikten sonra meşakkatlerle dolu yolda ilk vahiyden başlayarak son nefesine kadar adım adım Efendimizi izleyen, ona derd ortağı olan, aşkını, gücünü, servetini feda eden kadın dünyasını değiştirmişti. Peygamber ilk desteğini, Fâtıma'nın annesini kaybetmişti! Peygamber düşmanların acımasız saldırıları karşısında yalnız kalmıştı. Kentte Ebu Talib, evde ise Hatice yoktu. Fâtıma "babasının annesi" lakabını şimdi daha çok fark ediyordu. Ablaları Evlendikten sonra Fâtıma annesinin eteğine yapışıp derdi: - Anneciğim, ben hiçbir vakit bu evi terk edip başka eve gitmek istemiyorum. Ben senden ayrılmak istemiyorum. Hatice tebessümle cevap verirdi: -Bu Sözleri herkes diyor, biz de vakti ile demişiz. Bırak, henüz vakti gelsin! Fâtıma ise ısrar ederdi: -Yok, Ben babamı asla yalnız koymayacağım, hiç kimse beni ondan ayıramaz. Hatice yavaşça kulak asardı. Artık zaman geçti. Fâtıma hissediyor ki, onun karşısında Fâtıma, Fâtıma’dır/Kadın 95 ciddi görevler var. Artık bu yükümlülükler çocuk arzusu değildir. Fâtıma babasının böyle bir da’vetle çıkış yaptığını duyduktan sonra daha ilkesel bir tutum tuttu. Efendimiz şöyle buyurdu: - Ey Kureyşliler, kendinize gelin. Ben Allah karşısında sizin ihtiyaçlarınızı ödemede olamayacağım! Ey Abdulmenaf çocukları, sizi Allah karşısında muhtaçlıktan kurtarıcı olamayacağım. Ey Abbas, ey Safiyye! .. Ey Fâtıma, servetimden istediğini alırsın, ama Allah için borçlarını ödemeye acizem! "İlginç!" - Düşündü Fâtıma. Babasını gördü ki kimlerle bir sırada ona başvuruyor! Bu ilgi zaman "asla evlenmeyeceğim!" Gibi çocuk iddialarına ciddi renk veriyordu. Artık, Fâtıma kendini mes’ul tutar! Onun hayatının ilk yılları peygamberlik yılları ile örtüşmektedir. Fâtıma peygambere yardımcısı olmaya layık evlattır. Fâtıma'nın mes’uliyetini ana-baba da hissediyor. Ömrünün son günlerinde Hatice içini dökerek diyor ki: -Kızım, Benden sonra neler yapacaksın? Evli olan öteki bacılarından rahatım. Ama sen! Sen benim sevgili yavrum, karşıdaki meşakkatlere nasıl dayanacaksın ?! Fâtıma ise sanki risalet yükünden omzuna pay almış bir kişi olarak diyor: -Rahat Olun, beni düşünmeyin! Putperestlik Kureyş’in tuğyanını artırmıştı. Müslümanlar Yüklə 2,82 Kb. Dostları ilə paylaş:
|