Hazırlayan: İhramcızâde İsmail Hakkı
Yüklə 2,82 Kb. Pdf görüntüsü
|
80 Ali Şeriati Başka bir Arap şairinden böyle bir pasaj var, Yaşatmak isterse baba kızını, Öte tarafa tutsun ağlar yüzünü. Ya karanlık, ya bedbaht eder, İyisi, toprakta görsün izini. Evet, işte bu nedenlerden Kur'an-ı Kerîm tüm bu gerçeklikleri "vahşet" olarak adlandırıyor: "Onlar birine kız müjdelendiği zaman öfkelenmiş, yüzü kapkara kesilir; verilen müjdenin "kötülüğü" yüzünden kendi kavminden gizlenir. Acaba, o bebeği zillet içinde barındıracak, ya toprağa gömecek? Bakın, onlar hangi kötü hüküm veriyorlar! ". Çağdaş İslam popülisti doktor Ayşe Abdurrahman yazıyor: "Bu facianın temel ekonomik faktörler oluşturmaktadır. Araplarda fakirlik korkusu vardı ". Bugün de çoğu sosyologların iddiası, kadına uygun yaklaşımı doğuran kabilenin nüfuzunun kaybedilmesi korkusu olup. Kabileler arası savaşlarda esir düşen kadınlar köle olur, biganelere erkeklere verilirdi. Kays b Asım’in tabirince, "kadın başsız, el-ayaksız biri ile izdivaç yapabilirdi". Tüm bu faktörler temel ekonomi oluşturuyor. Çünkü esasen el emeğinden yararlanan sosyal kuruluşlarda erkek Fâtıma, Fâtıma’dır/Kadın 81 kadından daha değerlidir. Kişi ne olursa olsun kabile başkanı da olabilir, ama kadın için böyle bir ihtimal yoktur. Evet, kadının sosyal otoritesini sıfıra indiren en önemli faktör ekonomik faktördür. Baba ölür. Yalnız oğul varis olabilir. Babanın tüm eşleri, hatta oğulun kendi annesi ona soydan ulaşır. Kız ise soydan yoksundu. Çünkü o başka bir kabileye erkeğe gitmekle sahip olduğu mülkiyeti de kaybetmiş olabilirdi. Dikkat edin, bugün bu adetlerin kalıntıları yaşıyor. Bazı nesiller başka nesile kız vermez, oğullarını başka nesilden evlendirmez. amcakızı amcaoğlu verilir, vesselam! Vahşete bakın: kızları kendi tanrılarına kurban veren kabileler olup. "İsra" suresinin 31 ayetinde okuyoruz: "Geçim endişesi evlatlarınızı öldürmeyin. Biz, onların da sizin de rızkınızı veririz. Onları öldürmek gerçekten büyük bir suçtur ". Düşünüyorum ki, Kur'an bu korkunç facianın nedenini öne sürer. Daha sonra beyan olunur ki, bu - ahlaksız ve şerefsiz bir iştir. Ki bu şerefsiz iş ona daha çok uyan fakir tabaka arasında gayret ve mertlik gibi bozulurdu. Arap toplumunda sadece ve sadece erkek çocukları değerli görülürdü. Çünkü erkek servet kazanıyor, aileye arka duruyor, savaşlarda yer alıyor, nesil çizgisini devam ettiriyordu. Kız ise daima savunmada olur, bütçeye yük oluyordu. Kız, tavuk kadar uzağa gidebilir, o ailenin ayağına bağlanan taşa benzetilirdi. Kısacası, kız çocuğu 82 Ali Şeriati ailesi için ağır bir yük olarak görülüyordu. Bu ağır yük ne zaman kayıtsız/şartsız bir erkeğe eş olur ve kendi neslinden ayrılırdı. Demek, bir yol kalıyordu: çaresi onu ölümün kucağına vermek. Büyümeden gömmek. O zaman oğlu olmayan erkeği "ebter", yeni "soysuz" diye bahsediyorlardı. Kafirler Hz. Rasûlu'llâh salla’llâhu aleyhi ve selleme de "ebter" demekten çekinmediler. Böyle vahşi ortamlarda perde arkasından uzanan el devrimci bir titreyişle cehaleti ortadan kaldıracaktır. İki iyi kişi - baba ve kız seçilir. Bu ağır yükü Muhammed (sallallâhü aleyhi ve sellem) çekmelidir, yeni değeri yerleştirmek içinse Hz Fâtıma aleyhisselâm kendisini gösterecektir. NASIL? Arapların en büyük kabilesi olan Kureyş sahip olduğu tüm iftiharı iki aileye - Beni-Ümeyye ve Beni-Haşime teslim etmişlerdir. Beni-Ümeyye serveti, Beni Haşim ise görgü ve haysiyeti ile seçilir. Bu nedenle kutsal Kâ’be’ ye bu aile ve Kureyş şeyhi Abdulmuttalip hizmet gösteriyordu. Abdulmuttalip vefat ediyor. Onun oğlu, Beni Haşim başkanı Ebu Talib’de bu kudret/zenginlik yoktur. O, o kadar fakirdir ki, evlatlarını komşular bakıma almışlardı. Fâtıma, Fâtıma’dır/Kadın 83 İki aile arasında mücadele başlar ve Beni-Ümeyye Kureyş’in tüm ayrıcalıkları sahip çıkmak istiyor. Beni- Haşimde haysiyetini korumuş tek aile Muhammed salla’llâhu aleyhi ve sellemin ailesidir. Abdülmuttalib'in torunu olan Hz. Muhammed salla’llâhu aleyhi ve sellem zengin, dul Mekke eşi Hatice ile aile kurmakla kendi toplumsal konumlarını daha da sağlamlaştırmıştır. Artık Hz. Muhammed salla’llâhu aleyhi ve sellem itibari ile tüm Kureyş’in ilgisini çekmiştir. Kimsede şüphe yok ki, Muhammed salla’llâhu aleyhi ve sellem Abdülmenafın aynası ve Beni-Haşim'in şeref muhafızı ve Abdülmuttalib'in haysiyetinin takipçisi olacaktır. Pehlivan cüsseli Hamza, itibarsız Ebu Leheb, Abbas, aynı zamanda kişilikli ve fakir Ebu Talib namzetliğe yaramıyordu. Tek aday nüfuzlu, servetli olan - Muhammed salla’llâhu aleyhi ve sellem Beni Haşim çizgisi ile - Kâ’be’ ye reislik edebilirdi. Şimdi herkes beklenti içinde bekliyor ki, Hz. Muhammed ailesinde doğacak erkek mesuliyetli işte veliaht olacak. Birinci nesil Zeyneb ve tüm umutlar boşa çıkıyor. İkinci nesil Rükeyye, üçüncü Ümm-Gülsüm! Yine de beklenti! Üç kızın ardından Kasım ve Abdullah in doğması büyük sevince neden olsa da, bu bebekler çok yaşamıyor. Artık ana kocamaya başlamıştır. Artık onun yaşı altmışı görmüştü. Ömrü sona yaklaşan Hatice'nin yine de çocuğu olacak mı? Evet, intizar son noktasına ulaşır. Son umut, son evlat ... ama yine de kız! Adını Fâtıma koydular. Yüklə 2,82 Kb. Dostları ilə paylaş:
|