58
özünü təmin etməyin tez-tez baş verən uğursuzluq risqindən azad olub, öz əlinin
zəhməti ilə becərdiyi və hasilə gətirdiyi məhsuldan istifadəyə keçdi.
Qədim insanlar torpaqların becərilməsində heç də səhvlərdən də xali deyildilər.
Mesopotamiyada çox isti iqlimə görə suvarma tətbiq edilmədən, geniş irriqasiya
şəbəkəsi yaradılmadan əkinçilik mümkün deyildi. Həmin ərazidə yaz və yay çox isti
keçirdi, aprel ayında artıq arpa biçilirdi. Lakin suvarma texnqologiyası primitiv
xarakter daşıdığından burada torpaqların geniş miqyasda və sürətlə şoranlaşması baş
verdi. İzafi suvarmadan sonra qızmar günəşin hesabına sürətlə buxarlanma getdikdə,
torpaqdakı məsamələr vasitəsilə ona hopmuş su yuxarı qalxır və duzu özu ilə torpağın
səthinə çıxarıb onu şoranlaşdırırdı, münbitliyini azaldır, məhsul verməsini heçə
endirirdi. Tarixçilərin rəyinə görə, Assuriya dövləti geniş torpaq sahələrinin
şoranlaşması hesabına ciddi iqtisadi tənəzzülə uğradı və iqtisadi iflas onun hərbi
qüdrətini də zəiflətdiyindən bizim eradan əvvəlki VII əsrinin başlanğıcında Midiya və
Babilistan tərəfindən məğlub edilməklə, tarix səhnəsindən birdəfəlik silindi.
Bədbəxtlikdən bu hadisə XX əsrin ikinci yarısının son onilliklərində də təkrar olundu.
Axı tarix iki dəfə təkrar olunur, birinci dəfə faciə kimi, ikinci dəfə isə fars kimi. İraqda
keyfiyyətsiz tikilən irriqasiya şəbəkəsi və digər aqrotexniki nöqsanlar torpaqların xeyli
dərəcədə şoranlaşmasına və əkin dövriyyəsindən çıxmasına yol açdı və əkinçilik ciddi
problemlərlə üzləşdi. Əgər İraqdakı bol xurma bağları olmasaydı (Dünyadakı xurma
istehsalının 70 faizi bu ölkənin payına düşür), Səddam Hüseynin rejimi dövründə İraq
əhalisi müdhiş aclıqla üzləşərdi. Yaxud, bizim eranın 250-900-cü illərində Meksikada
mövcud olmuş mayya xalqı tropik meşələri təmizləyib, kənd təsərrüfatı ilə məşğul
olurdu. Yağış suyunu yığmaq üçün onlar çox sayda rezervuarlar tikmişdilər. Lakin
mayya sivilizasiyası tənəzzülə uğradı, güman edilir ki, uzun müddət davam edən
quraqlıq bu xalqı fəlakətə uğratdı.
İraqla bir regionda yerləşən və ərazisinin xeyli hissəsini səhralıq təşkil edən
İsraildə isə yüksək əkinçilik mədəniyyəti hesabına nəinki heç bir ərzaq qıtlığı hiss
olunmur, əksinə, bu ölkə öz yaxın qonşularına subtropik meyvə satır, dünya bazarına
başqa əkinçilik məhsulları da çıxarır. Burada kəskin su qıtlığı mövcuddur və İsrail öz
ərazisində subartezian quyularının qazılmasına qadağa qoymuşdur, belə quyular
yalnız işğal edilmiş ərazilərdə qazılır ki, yerin təkindəki su ehtiyatı gələcək nəsillər
üçün saxlansın. Bu ölkənin ərazisində də qızmar günəş istisinin mövcudluğuna görə
suvarmasız əkinçilik aparmaq mümkün deyildir və burada suyun qıtlığı və yüksək
aqrotexnologiya tələbləri nəzərə alınaraq damla qaydasında suvarma aparılması geniş
tətbiq edilir. Sudan qənaətlə istifadə, bitkinin optimal rütubətlə təmin edilməsi, bol və
keyfiyyətli məhsul alınmasına şərait yaradır. Damla suvarması həm də alaq otlarına
qarşı mübarizə aparmaq üçün əmək və maliyyə xərcinin sərf edilməsinin qarşısını alır
və bu, məhsulun maya dəyərinin də yüksəlməsinə imkan vermir.
Bibliyada göstərildiyi kimi, Allah Moiseyə demişdi ki, sizi münbit torpağa
gətirmişəm, bu torpaqda çaylar və bulaqlar vardır, burada buğda və arpa, üzüm, əncir,
nar, zeytun və bal istehsal edə bilərsiniz. Moiseyin Xanaana göndərdiyi casusllar bunun
həqiqət olduğunu söylədilər. Onlar bu torpağa üzüm yetişən vaxt qədəm basmışdılar,
qayıdarkən bir üzüm salxımı çox ağır olduğundan, dirəkdən asıb, iki adam onu
çiyinlərində gətirmişdi. Onlar buranı yəhudi dilində «Üzüm salxımı» mənasını verən
59
Eşkol vadisi adlandırmışdılar. İndi mübaliğəsiz demək lazımdır ki, İsrail ərazisi
bütövlükdə bol məhsulun rəmzi hesab edilən Eşkol vadisi adlana bilər.
Bəşəriyyətin əkinçilik təcrübəsi barədə fraqmentar qaydada da olsa söhbət
aparıldı. Lakin torpağın mahiyyəti, onun xüsusiyyətləri, əkinçilik metodları barədə bir
qədər geniş məlumata ehtiyac vardır.
Torpaq Yerin litosferasının (torpaq qabığı və mantiyanın yuxarı hissəsi daxil
olmaqla Yerin zahiri «bərk» sferası) səth təbəqəsi olmaqla münbitliyə, çox funksiyalı
heterogen açıq struktur sistemə malikdir, dağ süxurlarının aşınması və orqanizmlərin
fəaliyyəti nəticəsində əmələ gəlir. Torpaq biosfera, hidrosfera və Yerin atmosferi
arxasındakı qarşılıqlı fəaliyyəti xüsusi təbii membran kimi nizamlayır.
Torpaq Yer atmosferi tərkibinin mühüm nizamlayıcısı rolunda çıxış edir. Bu
torpaq mikroorqanizmlərinin fəaliyyətindən irəli gəlir, onlar nəhəng miqyaslarda
müxtəlif qazlar – azot və onun oksidini, metanı və digər uçan birləşmələri istehsal
edirlər. Bu qazların əksəriyyəti «istixana effekti» əmələ gətirir və ozon təbəqəsini
dağıdır, bu isə Yer kürəsində iqlimin dəyişməsinə gətirib çıxarır.
Torpaq Yerin səthindəki, Yerin altındakı suların və Yerin hidrosferasının
tərkibinə və xassələrinə mühüm təsir göstərir. Torpaq təbəqələrindən keçən su ondan
kimyəvi elementlərin xüsusi dəstini götürür, su toplama əraziləri üçün bu, xarakterik
hal sayılır. Torpaq səthinin pozulması suyun keyfiyyətinin dəyişilməsində də özünü
büruzə verir.
Torpaq Yer kürəsinin quru hissəsinin səth təbəqəsi olmaqla canlı və ölü
orqanizmlərin (bitkiçiliyin, heyvandarlığın və mikroorqanizmlərin) təsiri altında dağ
süxurlarının dəyişilməsi, Günəş istisi və atmosfer yağıntılarının bilavasitə təsir
göstərməsi nəticəsində əmələ gəlmişdir. Torpaq tam şəkildə xüsusi təbii varlıq hesab
olunur, yalnız özünə məxsus olan quruluşa, tərkibə və xassələrə malikdir. Torpağın ən
mühüm xüsusiyyəti onun münbitliyidir, başqa sözlə, bitkilərin böyüməsini və inkişafını
təmin etmə qabiliyyətidir. Bitki isə yeganə canlıdır ki, torpaqdan mənimsədiyi qeyri-
üzvi maddələri Günəş enerjisinin və suyun köməkliyi ilə üzvi maddəyə çevirir və canlı
aləmin yaşamasında mühüm amil rolunu oynayır. Elm bu sahədə çox çalışsa da, suni
qaydada qeyri-üzvi maddələrdən üzvi maddə yaratmaq sahəsində hələ də olduqca
utancaq addımlarını atır.
Torpağın münbitliyi onun keyfiyyətini xarakterizə edən əsas göstəricidir.
Torpağın bu qabiliyyəti mədəni bitkilərə məskunluq mühiti, həyatın Yer faktorlarının
(su, qida maddələri, torpaq havasının təmin edilməsinin mənbəyi və vasitəçisi) iqtisadi
funksiyasını yerinə yetirən kimi xidmət edir. Münbitlik torpağın bitkiləri
qidalandırmaq üçün zəruri olan kifayət miqdardakı qida maddələrinə və su ehtiyatına
malik olmasıdır. Torpağın təbii münbitliyi uzun müddət davam edən torpaq əmələ
gəlməsi prosesinin nəticəsidir. Onun fiziki, kimyəvi, bioloji xassələri ilə xarakterizə
olunmaqla, Yerin iqlim xüsusiyyətləri ilə də sıx bağlıdır.
Torpağın iqtisadi münbitliyi isə cəmiyyətin məhsuldar qüvvələrinin inkişafı
prosesində insanın fəaliyyəti nəticəsində yaranır. Əkinçiliyin başlıca vəzifəsi kompleks
aqrotexniki, meliorasiya, təşkilati və iqtisadi tədbirlərin həyata keçirilməsi yolu ilə
torpağın təbii münbitliyinin iqtisadi münbitliyə çevrilməsidir, bu isə əkinçiliyin
ratsional sisteminin tətbiq edilməsi deməkdir.