78
Heyətin idarə edilməsi nöqteyi-nəzərdən resursları təşkilinin
mühüm tərkib hissəsi « nsan kapitalı» inkişaf prosesindədir. Ame-
rikanın iqtisadçılarının işləri sayəsində, Nobel mükafatı laureatı Q.Şults
(T.Schultz, 1971) və Q.Bekker (1993, 1996, G.S.Becker, 1994) təşki-
latların çoxu müvəffəqiyyətlə «insan kapitalı» ibtidai məcazilik
anlayışı və tamamilə ciddi başa düşürlər ki, onun altında hər bir işçidə
bilik ehtiyatı, vərdiş və əmək motiviziyasiyası vardır.
Son vaxtlar bizim ölkədə də bu problemə həsr olunan işlər peyda
olmuş (A. .Dobrınin, S.A.Dyatlov, V.A.Konov, S.A.Kurqanskiy 1992;
S.A.Dyatlov 1993; M.M.Kritskiy 1991; Q.M.Kuroşeva 1995). Onların
bir cərgədə əsas anlayışların şərhi, tərifi təqdim olunur. Belə ki,
S.A.Dyatlov (1994) nöqteyi-nəzərincə insan kapitalına necə bilik,
ehtiyatı, vərdişləri, istedadı, qabiliyyəti, zehni və işçinin motivləri kimi
baxmaq olar, hansı ki, onun əmək məhsuldarlığının artımına səbəb
olmalıdır və bununla da həmin adamın gəlirinin artmasına təsir göstərir.
ntellektual kapitalı ölçmək cəhdi olduqca məhsuldar cəhd kimi ən iri
skandinaviya kompaniyasında Skandia (O.A.Kozlov 1997) təşəbbüs
olmuşdur. ntellektual kapital AFS üzrə direktor (kompaniyanın nəhəng
ş
öbəsi L.Edvinson növbəti üç prinsipdən) 1) intellektual fəalları bir
neçə dəfə kompaniyanın balansında əks etdirilmiş fəallardan üstün-
dürlər: 2) intellektual kapitalı xammaldan ibarətdir, ondan maliyyə
nəticəsi əldə olunur; 3) menecerlər iki növ intellektual kapitalını – insan
və struktur fərqləndirilməlidirlər. nsanınkı onunla qiymətlidir ki,
yeni ideyaların mənbəyidir. Lakin insan kapitalının çoxalması (vasitə,
seçmə, hazırlama və s.) faydasızdır, əgər o tələb olunmursa səmərə-
sizdir. Bu isə struktur intellektual aktivlə təmin olunur, məsələn, infor-
masiya sistemi ilə, bazarın kanallarıın bilməklə, istehlakçılarla müna-
sibətdə və əlbətdə rəhbərlik etməklə, qrup səviyyəsində yeniliyi həyata
keçirməyə cavabdehliklə. Təcrübədə belə yanaşma kömək etmişdir,
məsələn, yeni filialın yaradılmasında yerli şəraitdən asılı olmadan
ümumi texnoloji hissəni ayırma yolu ilə xərcləri iki dəfə azaltmaq
mümkün olmuşdur.
Canadian mperial Bank of Commerce (C BC) nümayəndələri
AFS təcrübəsini inkişaf etdirirlər. Onların interpretsiyasında intellektual
kapital müştərilərin tələblərini qane etmək üçün (yəni həqiqətən «insan
kapitalı») və korporasiyanın bazar tələbatını təmin etmək üçün təşkilat
imkanları («struktur kapitalı») və ticarət markasının üstününlükləri və
kompaniyanın adı («müştərək kapital») tələb olunan zəruri fərdi
79
vərdişlərdən ibarətdir. Bu modelə uyğun, intellektualı kapital təş-
kilatın üç tərkib hissəsi ilə ölçü qiymətləndirilə bilər.
darə
etmə
darəetmə sisteminə neçə təşkilatın ünsürü kimi
baxıldıqda ilk növbədə diqqət yetirilməlidir ki, o
hansı vəzifələrin həllinə istiqamətləndirilir və burada
hansı üsullardan istifadə olunur.
« darəetmə» termini ən əvvəl təlim vermək mənasında atları
idarə etmək ifadəsində işlənmişdir. ngilis sözü manus (əl) əmələ-
gəlmə, baş vermək. Sonra bu sözlərdən istifadə olunub silahdan istifadə
etməyi bacarmaq və cəng arabasını idarə etmək qeyd olunubdur.
« darəetmə» müasir anlayışda müxtəlif fəaliyyətin koordinasiya
prosesinin ifadə olunmasıdır ki, onların məqsədi yerinə yetirilmə
şə
raiti, həyata keçirilmə mərhələləri nəzərə alınır.
darəetmənin əsas növləri, hansı ki, müxtəlif təşkilatlarda daha
çox həyata keçirilir, ətralı tanış olaq, dayanaq.
darəetmə növü altında biz başa düşərik, hansı ki, qərarla qəbul
ounur, xarakterizə olunur (idarəçilik forması) və hansı üsulla həmin
qərarlar həyata keçirilir (idarə vasitəsi).
Hansı növ idarəetməni ayırmaq olar:
1. Bu kollektiv idarə forması xarakterizə olunur, hansı ki, kollektivin
lideri təkbaşına qərar qəbul etməni nəzərdə tutur. darəetmənin başlıca
vasitəsi – rəhbərin nüfuzu, hansı ki, kollektiv ünsürləri tərəfindən ona
etibar olunur. Əksər halda rəhbərlik idarəetmənin kollektiv formasında
rəhbər böyük şəxsi səlahiyyəti öz əlində saxlayır və ona tabe olanlardan da-
nışıqsız, sözsüz onun fikrini qəbul etmək istəyir. Lakin əksər halda rəhbər
«müdriklik mənbəyi» olmaqla tənqidə ehtiyac olmadan işçilərin onun fikri
ilə razılaşması elə qurulur ki, onlar əlverişli olur.
Ə
gər rəhbər ənənəvi ifadə olunan kollektiv normalara uyğun
fəaliyyət göstərirsə, əxlaq qaydaları gözlənilirsə, onda kollektiv üzvləri
tərəfindən effektlə qəbul olunur, tabeçiliyində onların rəhbərini, etibarını
qazanır. Lakin əgər rəhbər təyin olunmuş normanı pozmağa başlayırsa,
onda «devirmək» baş verir. Normanın pozulması avansı, yaxud ideo-
sinkrazik kredit (Hollander E.P., 1969), hər bir rəhbərin özünə məxsus
rəftarı ola bilər.
2. Növbəti idarəetmə növü bazar idarəetmə formasına əsaslanır.
Qərar bazarın qanunanuyğunluğu ilə qəbul olunur, hansı ki, son
nəticədə səmərəliliyin əsas meyarı olur. darəetmə heyətinin başlıca
vəzifəsi hesab edilən pul xidmət göstərir. Əmək bazarının subyekti kimi