İ N F O R M A T İ K A
____________________________________________________________
342
qurulması ilə bağlı ümumi prinsiplər də mövcuddur.
Kompüter qrafikası şərti olaraq hissələrə bölünərək araşdırılır.
Birinci hissənin məqsədi təsvirlərin yaradılması və saxlanmasının əsas
məsələlərini öyrənməkdən ibarətdir. Əsas məsələlərdən birincisi qrafik təsvirlərin
təsvir üsulları, rastr və vektor qrafikadır.
Rast qrafikası redaktorunda təsvirlərin formalaşdırılması üçün yüzlərlə və
minlərlə (hətta milyonlarla) nöqtədən, vektor qrafikası redaktorlarında isə təsvir-
obyektləri saxlamaq üçün riyazi formulalardan istifadə edilir.
Təsvirlərin təsvir üsulu təsvirlərin redaktə edilmə keyfiyyətinə, çap
edilməsinə, həmçinin onların yaddaşda tutduğu həcmə əhəmiyyətli təsir göstərir.
Belə ki, təsvirin necə şərh edildiyini bilməklə onun nə üçün düzgün çap
edilmədiyini, sərt diskdə çox yer tutduğunu, təsvirin ölçüsü dəyişdiriləndə onun
niyə pilləvari və ya pis görünüşə malik olmasının səbəbini aydınlaşdırmaq olur.
İkinci əsas məsələ rəng və onun şərh üsuludur. Cisimlərin görunməsi üçün
onlar ya işıg ilə şüalanmalı, ya da işığı əks etdirməlidirlər. Rəng həm şüalanma,
həm də əksetdirmə prosesində alına bildiyinə görə onun şərh edilməsinin müxtəlif
üsulları mövcuddur. Əslində rəngin nədən ibarət olduğunu və onun kompüterdə
necə yaradıldığını bilməyin özü bir çox problemləri həll etməyə kömək edir. Bu
məsələlər haqqında təsəvvür olandan sonra rahatca anlamaq olur ki, kağızda çap
edilən təsvir, niyə ekranda göründüyü kimi dəqiq alınmır.
Üçüncü əsas məsələ grafik faylların formatlarıdır. Sonrakı mərhələlərdə emal
ediləcək (işlənəcək) təsvirlərin saxlanması problemi olduqca böyük əhəmiyyət
kəsb edir. Qrafik redaktorların hamısı üçün qrafik faylları saxlamaqdan ötrü vahid
format yoxdur və ola da bilməz. Lakin elə formatlar da var ki, onlar bir sira
predmet oblastları üçün standart formatlar hesab edilir. Qrafik formatların
xüsusiyyətlərini bilmək təsvirlərin səmərəli saxlanması və müxtəlif əlavələr
arasında məlumat mübadiləsinin həyata keçirilməsi üçun böyük əhəmiyyət kəsb
edir.
QRAFİK TƏSVİR ÜSULLARI. RASTR QRAFİKA
Rastr təsvir çox kiçik elementlərdən–piksellerdən ibarət olan mozaika kimi
təsəvvür edilə bilər. Belə təsvir xırda xanaları olan kağıza bənzəyir. Xanaların
(piksellərin) hər biri müəyyən rənglə rənglənir və nəticədə təsvir formalaşmış olur
(şəkil 137.). Rastr qrafikada prinsip olduqca sadədir, çünki prinsip kompüter kəşf
ediləndən çox-çox əvvəl (onlarla əsr) mövcud idi.
İncəsənətin mozaika, tikmə, vitraj (qapıya, pəncərəyə və s. yerlərə salınan
rəngli şüşələrdən düzəldilən şəkil və ya naxış) formasi kimi inkişaf edən
sahələrində təsvirlər həmişə diskret elementlərdən istifadə edilməklə yaradılmışdı.
Başqa bir misal, freskanı (divar naxışını) divara köçürmək üçün ən səmərəli
üsul xanalardan istifadə etməkdir. Bu üsulun mahiyyəti ondan ibarətdir ki, həm
təsvir çəkilmiş kağız, həm də təsvir köçürülməli olan divar eyni sayda xanalara
İ N F O R M A T İ K A
____________________________________________________________ 343
bölunür. Sonra isə təsvirin fraqmenti oldugu kimi kağızdan divardakı xanalara
köçürülür. Rastr qrafikada təsviri formalaşdiran yüzlərlə və minlərlə pikseldən
istifadə edilir.
Kompüter qrafikasında piksel termini müxtəlif anlayışlarla şərh edilə bilər:
Piksel–kompüter ekranında ən kiçik təsvir elementidir.
Piksel–rastr təsvirin ayrıca elementidir.
Piksel–printerdə çap edilən təsvir nöqtəsidir.
Nöqtə-printerlə yaradılan ən kiçik elementdir.
Şəkil 137.
Rəstr təsvir
Displeyin ekranı verilmiş sayda sətirlərə və sütunlara bölünmüş qrafik tordan
(rastrdan) ibarətdir. Odur ki, displeyin ekranı məlum sayda videopiksellərdən
ibarət olur. Qrafik torun ölçüsü N*M düsturu ilə müəyyən edilir. Burada N–üfqi
istiqamət üzrə, M–şaquli istiqamət üzrə videopiksellərin sayıdır. Müasir
displeylərdə 640x480, 800x600, 1024x768, 1240x1024 və s. ölçülərdə qrafik
tordan istifadə edilir.
İ N F O R M A T İ K A
____________________________________________________________
344
Rastr qrafikanın aşağıdakı üstünlükləri vardır:
1.Hər bir pikselə mümkün olan milyonlarla rəng çalarından birini vermək
olur.
2.Nöqtələrin ayrı-ayrı piksellərlə təsvir edilməsi üçün nəzərdə tutulan çıxış
qurğularını kompüter çox asan idarə edir. Odur ki, rastr təsvir printerdə çox asan
çap edilə bilir.
Rastr qrafikanın çatışmazlıqları bunlardır:
1.Rastr təsvir faylında hər bir pikselin rəngi haqqında informasiya bitlərin
kombinasiyası formasında saxlanır. Daha sadə təsvirlər ağ və qara rənglərdən
ibarət olur. Bu halda hər bir pikselin rəngini kodlaşdırmaq üçün qiyməti “0”dan və
ya “1”dən ibarət olan bir bit kifayət edir. Pikselin rəngi iki bitlə kodlaşdırılanda
kombinasiyaların nümkün sayı dördə (2
2
) bərabər olur (00, 01, 10, 11) yəni, iki
bitlə dörd rəng kodlaşdırıla bilər. Dörd bit (2
4
) 16 pəngi, 8 bit (2
8
) 256 rəngi, 24
bit (2
24
) isə 16 777 216 rəng çalarını kodlaşdırmağa imkan verir.
Sadə rastr təsvirlər çox da böyük yaddaş sahəsi tələb etmir. Fotoqrafiya
keyfiyyətinə malik olan təsvirlər isə əksər hallarda bir neçə meqabayt (Mbayt)
həcmində yaddaş sahəsi tələb edir. Əgər qrafik torun ölçüləri 1240x1024, istifadə
edilən rənglərin sayı 16 777 216-ya bərabər olarsa, rastr faylın həcmi ≈4Mbayta
bərabər olacaqdır.
Göründüyü kimi rastr təsvirləri saxlamaq üçün böyük həcmdə yaddaş tələb
edilir. Bu problemin ən sadə həlli kompüterin yaddaş qurğularının həcmini
artırmaqdır. Müasir sərt və optik disklər məlumatları saxlamaq üçün böyük
həcmdə yaddaş sahəsinə malikdir.
Problemin digər həlli qrafik informasiyanın sıxılmasıdır. Bu məqsədlə qrafik
fayllarda məlumatların təşkil üsulunun dəyişdirilməsi hesabına rastr faylların
ölçüsünü azaldan proqramlardan istifadə edilir. Qrafik məlumatları sıxmaq üçün
bir neçə üsuldan istifadə edilir. Bu üsullardan ən sadəsi təkrarlanan kəmiyyətlər
ardıcıllığıdır.
Bu cür sıxma üsulu RLE (Run-Length-Encoding) adlanır. RLE üsulu eyni
çalarla rənglənmiş böyük sahələrə malik olan təsvirlərlə daha yaxşı işləyir.
Fotoqrafiya fayllarında eyni rəngə malik olan uzun piksellər sətri demək olar ki,
olmadığına görə bu üsulla fotoqrafiya fayllarını yaxşı sıxmaq mümkün olmur.
Çoxsaylı naxışlara malik olan təsvirləri sıxmagdan ötrü ən yaxşı üsul LZW
üsuludur.
2.Rastr təsvirlər miqyaslaşdırılandan və fırladılandan sonra öz keyfiyyətini
itirir, çünki eyni çalarla rənglənmiş sahələr standart naxışa (və ya təsvirdə olan
səlist duz və əyri xətlər gözlənilmədən girintili-çıxıntılı xətlərə) çevrilə bilər. Rastr
təsviri əvvəlcə kiçildib sonra əvvəlki ölçüsünə qədər böyüdəndə təsvirin görünüşü
pisləşir, pilləvari formaya düşür (pilləvari effekt yaranır), rənglənmiş sahələr təhrif
edilir.
Rastr təsvirlər üzərində miqyaslaşdırma, firlatma və digər əməliyyatları
yerinə yetirmək üçün az sayda imkanlar mövcuddur.