81
üsullara («yeddil
ərin» yüksək səviyyədə görüşləri, «uçtərəfli ko-
missiya» v
ə s. )əl atır, lakin bu istənilən nəticəni demək olar ki,
vermirdi.
Atlantika blokundakı partnyorlar arasında xarici siyasət
m
əsələlərində, o cümlədən (bu, Amerika liderlərinin һədsiz darə-
c
ədə dilxor edirdi) sosializm ölkələri ilə münasibətlər saһəsində
olan fikir ayrılığı onları xüsusilə naraһat edirdi. İngiltərə Kral
Beyn
əlxalq Münasibətlər İnstntutunun Böyük Britaniya, ABŞ,
AFR v
ə Fransanın beynəlxalq məsələlər üzrə görkəmli alimləri
t
ərəfindən һazırlanmış məruzəsində deyilirdi ki: «Şərq ilə Qərb
arasında ticarət məsələləri, kredit siyasəti, texnologiyanın verilməsi
v
ə iqtisadi baykotlarda iştirak Birləşmiş Ştatlarla Qərbi Avropa
arasında daһa çox fikir ayrılığı doğurur».
Amerikanın müharibədən sonrakı ilk iollərdə müşahidə
olunan hakim mövqeyini 80-ci ill
ərdə elə bir vəziyyət əvəz et-
mişdir ki, bu şəraitdə Avropa birliyi ABŞ-dan heç də az varlı deyil-
di,
dünya bazarında isə bəzən rəqabətdə ondan daha çox davamlı
idi. N
əticədə ABŞ-ın Avropa siyasətinə təsir göstərib onun ABŞ-
ın mənafeyinə uyğun gəlməsinə nail olmaq imkanı xeyli azalmışdı.
Keçmiş Amerika diplomatı, məşhur alim C. Helbreyt də buna
b
ənzər fikir söyləyərək yazırdı ki, indi ABŞ, istər Sovet İttifaqı ilə
ticar
ət, istərsə də orta mənzilli Amerika raketləri olsun, - bütün
m
əsələlər üzrə öz partnoyurları ilə diskussiya aparmalı olur,
halbuki
əvvəllər onun yalnız eyham vurması kifayət idi.
ABŞ-ın hegemonçu xarici siyasət xəttrinin variantı 80-ci
ill
ərdə bir sıra xüsusiyyətləri ilə fərqlənirdi. Beynəlxalq meydanda
yaranan v
əziyyətin spesifikası bu xüsusiyyətlərdə heç şübhəsiz, öz
əksini tapırdı. Hərbi hazırlıq sahəsində kəskin sıçrayış həyata
keçirm
ək, dünyanın hər hansı hissəsində və isrtənilən vasitələrlə, o
cüml
ədən silahlı qüvvənin köməyi ilə “ABŞ-ın həyati mənafeyinin
qorunması” planlarını yerinə yetirməyə imkan verən hərbi poten-
sial yaratmaq m
əqsədi, şəksiz ki, bu xüsusiyyətlərin ən başlıcası
hesab edilm
əli idi. Bu məqsədlə ABŞ-da bütün iqitsadi, siyasi və
ideoloji ehtiyatlar s
əfərbərliyə alınır, həmin planların yerinə
yetirlm
əsinə bütün kapitalist dünyasını cəlb etmək üçün böyük səy
göst
ərilirdi.
82
Raket-nüv
ə silahı sahəsində sürətlə silahlanmanı dayan-
dırmaq məsələləri barəsində ikitərəfli və çoxtərəfli danışıqlar
yolunda Birl
əşmiş Ştatların yaratdığı əngəllərin və maneələrin, ən
əvvəl – strateji nüvə silahlarının məhdudlaşdırılması prosesini
Amerika hakimyiy
ət orqanlarının qəsdən dayandırmasının, raket-
d
ənmüdafiə sistemlərini məhdudlaşdırmaq haqqında 1972-ci il
Sovet-amerika müqavil
əsini və bu müqaviləyə əlavə olan 1974-cü
il protokulunu qüvv
ədən salmaq cəhdlərinin başlıca səbəbini məhz
bütün bu planları tələsik həyata keçirməyə səy göstərilməsində
axtarmaq lazım idi.
80-ci ill
ərdə ABŞ-da hərbi-dəniz qüvvələrinin artırılmasına
xüsusi diqq
ət yetirilirdi. Amerika siyasətçiləri və hərbi rəhbərləri
daim t
əkrar edirdilər ki, dənizdə “hökmranlıq” ABŞ-ın təhlükə-
sizliyinin z
əruri şərti olmalıdır, onlar sovet hərbi-dəniz gəmilərinin
c
əmləşdiyi su hövzələrində təlimlər keçirmək, məsələn Kola
yarımadası kimi dayaq məntəqələrində Sovet İttifaqı üçün təhlükə
yaratmaq v
əzifəsini elan edirdilər. ABŞ-ın hərbi-dəniz qüvvələri
naziri C.Leman
buna uyğun ideyaları yeridərək, Amerika donan-
ması fəaliyyət zonasının genişləndirilməsini və qanadlı raketlərlə
t
əchiz olunan zərbə birləşmələri yaradılmasını nəzərdə tutan yeni
h
ərbi-dəniz strategiyasının zəyata keçirilməsi üçün konqresdən
t
əxsisat almağa çalışırdı və buna nail oldu.
İnkişaf etməkdə olan ölkələrə amerika silahının satılması
ABŞ-ın hakim dairələrinin həm bütövlükdə sürətlə silahlanmanı
gücl
əndirmək, həm də bu təhlükəli prosesin əhatə etdiyi zonanı
genişləndirmək üçün tətbiq etdiyi vasitələrdən biri idi. Amerika
hökum
əti məhz o dövlətlərə silah satırdı (çox vaxt da zorla qəbul
etdirirdi) ki,
öz hegemonluluq planlarının həyata keçirilməsində
onların köməyinə ümid bəsləyir. Yaxın və Orta Şərq rayonunda
bu,
ən əvvəl İsrail, Pakistan və Səudiyyə Ərəbistanı, Afrikada
CAR,
Uzaq Şərqdə Yaponiya və Cənubi Koreya, Latın Amerika-
sının xalqa zidd diktator rejimləri idi.
Sür
ətlə silahlanmanı gücləndirən Birləşmiş Ştatlar öz hərbi
qüvv
əsini bütün dünyaya və ən əvvəl “ABŞ-ın mənafeyi üçün son
d
ərəcə vacib olan yeni rayonlara” əvvəllər edildiyindən daha çox
83
“s
əpələmək imkanı əldə etməyə çalışırdı. Bu ilk növbədə Yaxın
v
ə Orta Şərqə və ona yaxın olan regionlara aid idi.
İran körfəzi rayonu Pentaqonun yeni jandarm korpusunun –
“çevik
əməliyyat qüvvələrinin” mümkün ola biləcək əməliyyat
meydanı sayılırdı. Əvvəlcə bu qüvvələrin 100 min nəfərlik olması
n
əzərdə tutulurdusa, sonra onların sayı 200 min nəfərə bərabər idi.
Yaxınlıqda yerləşən dövlətlərdə qızğın surətdə yeni bazalar axta-
rılır və köhnə bazalar genişləndirilirdi. Vaşinqton Əfqanıstana da
silah verilm
əsini genişləndirmək niyyətində oldğunu bildirirdi,
Sina yarımadasında bədnam çoxmillətli qüvvələrdə ABŞ-ın iştirak
etm
əsini nəzərdə tutan planlar hazırlayır, İsrailə silah verilməsini
gücl
əndirirdi.
80-ci ill
ərdə Amerika hərbçilərinin fəallığının artdığı digər
rayon M
ərkəzi Amerika idi; Vaşinqton onu bütün Latın Amerikası
qit
əsi üzərində özünün tam ağalığını bərpa etmək üçün dayaq
m
əntəqəsinə çevirmək istəryidi.
ABŞ-ın hegemonçuluq ididaları daha uzaqlara gedib çıxırdı.
Amerika m
ətbuatında müxtəlif siyasi xadimlərin və işgüzar dairə-
l
ərin nüfuzlu nümayəndələrinin Afrikanın cənubundakı strateji
c
əhətdən mühüm və üstəlik “faydalı qazıntılarla ən zəngin” olan
rayonlar üz
ərində ABŞ-ın nəzarətini yaratmağın “heyranedici”
perspektivi haqqında, Cənub-Şərqi Asiya və Sakit okean hövzəsi
üçün “h
ər şeyi əhatə edən strategiya” işləyib hazıralmaq lüzumu və
s. h
aqqında mühakimələri getdikcə daha tez-tez eşidilirdi.
Amerika qüvv
ələrinin ABŞ hüdudlarından uzaqlara “səpələn-
m
əsinə” haqq qazandırmaq üçün okeanın o tayında cürbəcür
b
əhanələr irəli sürülürdü. Məsələn, İran körfəzində bu bəhanə İran
v
ə Əfqanıstan hadisələri üzündən güya neft mədənlərinin və
Q
ərbin enerji təchizatı yollarının başı üstünü almış təhlükədən -
“sovet t
əhlükəsindən” onları qorumaqla pərdələnirdi. Mərkəzi
Amerikada bu b
əhanə çürümüş diktator rejimlərinə qarşı əvvəl
Nikaraqua, indi is
ə Salvador xalqlarının mübarizəsidir, Kubanın
güya qit
ədə sabitliyi pozan siyasəti idi və i. a. Lakin tamamilə
aydındır ki, Amerika imperializminin hərəkətləri öz müstəmləkə
imperiyasını yaratmaq, Yer kürəsinin müxtəlif qitələrində geniş
əraziləri, ən mühüm xammal və enerji mənbələrini, onların
Dostları ilə paylaş: |