www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
206
206
mötəcaviz ordu təmin edirlər ki, həyat və məmat
mücadiləsində qalan Türkiyəni xilas üçün gedir. Əfəndilər,
Türkiyə Azərbaycanın xilaskarıdır. Amali milliyyətimizin
təbcil eylədiyi müqəddəs bir məmləkətdir. Onun xilasına
gedən qüvvəti biz məmnuniyyətlə istiqbal və teşyi edərik.
Fəqət bir şərtlə ki, bu qüvvət bizim hürriyyətimizi,
istiqlalımızı çeynəməsin. Halbuki, əfəndilər, bizə sormadan
hüdudumuzu keçən hər hansı bir qüvvət dostumuz deyil,
düşmənimizdir... Biz buraya millətin iradə və arzusuyla
gəldik, bizi buradan yalnız qüvvət və süngü çıxarmalıdır»
[230, 146-147]. Ancaq Rəsulzadənin də yazdığı kimi, həmin
dövrdə «türklərin Azərbaycan üzərində mənəvi nüfuzundan
istifadə ilə bolşeviklər Yaxın Şərqdə özlərini o qədər sevdirə
bildilər ki, bunlar müsəlmanların könülünü fəth edərək,
Azərbaycanın
istila
deyil,
əksinə,
İstanbulu
belə
qurtaracaqlarına inandırdılar… Hətta iş o mərhələyə gəlmişdi
ki, küçə baqqalları belə bolşevikin, artıq gördükləri
«spekulyasion» düşməni olmadığına inanmışdılar, dargörüşlü
ittihadçılar da Qarayevin qızıl yalanlarına qapılmışdılar.
Düşünürdülər ki, Rusiya gələcək, Ermənistanı ortadan
qaldıracaq və ordularını Mustafa Kamal Paşanın yardımına
göndərəcəkdir. Yalanın ömrü az olur. Xalq hikmətincə açıq
olan bu həqiqət bir daha isbat olundu» [188, 50-51].
Göründüyü kimi, Azərbaycan Cümhuriyyətinin
işğalında Rəsulzadə və onun silahdaşlarının türkçü
ideolojisinin başarısızlığı deyil, A.Balayevin də qeyd etdiyi
kimi, Türkiyə və Sovet Rusiyası arasındakı isti münasibətlər
həlledici rol oynamışdır [51, 198-199]. O zaman Türkiyənin
rəhbərləri başda Mustafa Kamal olmaqla, hesab edirdilər ki,
az qala bütün Qərb ölkələrinin Türkiyəyə müharibə açdıqları
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
207
bir vaxtda türklərin bolşeviklərlə, yəni Sovet Rusiyası ilə
əməkdaşlıq etməsi məcburidir [25, 12-13]. Xüsusilə, Türkiyə
və Azərbaycandakı bəzi kommunist düşüncəli qüvvələrin
(Xəlil paşa, Kazım Qarabəkir paşa, N.Nərimanov, Ə.Qarayev
və b.) Sovet Rusiyasına həddən artıq etimad göstərməsi,
xüsusilə Azərbaycan Milli hökumətinin Sovet hökuməti ilə
əvəz
olunmasının
zəruriliyi
ilə
bağlı
mülahizələr
Azərbaycanın faciəsi, yəni Milli hökumətin devrilməsi ilə
nəticələnmişdir. Hər halda, bunu yalnız Azərbaycan
tədqiqatçıları deyil, bir sıra Türkiyə alimləri – Tarık Zafer
Tunaya, Doğan Avçıoğlu, Səlahəddin Tansel, Aclan Sayılqan
və başqaları da etiraf ediblər [52, 261; 25, 66]. Bu baxımdan
Azərbaycan Cümhuriyyətinin süqutunda milli ideoloqların
başarsızlığını önə çəkmək bir o qədər də inandırıcı deyildir.
Sadəcə, etiraf etmək lazımdır ki, Türkiyənin və
Azərbaycanın bəzi ideoloqları (Mustafa Kamal, Xəlil paşa,
N.Nərimanov və b.) ilk dövrlərdə, doğrudan da Sovet
Rusiyasına etimad göstərmiş, onun sovetləşmə ideyasının
Azərbaycanda reallaşmasında ya maraqlı olmuş, ya da bu
prosesdə birbaşa şəkildə iştirak etmişlər. Ancaq sonralar onlar
Sovet Rusiyasının «sovetləşmə» ideyası adı altında işğalçılıq
siyasətini anlamışdılarsa da, artıq çox gec olmuşdur. Bunu,
Türkiyə Cümhuriyyətinin qurucusu Atatürk də, Sovet
Azərbaycanının rəhbəri N.Nərimanov da etiraf etmişlər. Yəni
onlar «sovetləşmə»dən Azərbaycanın, müəyyən mənada da
Türkiyənin də qazanacağını ümid etdikləri halda, Sovet
Rusiyasının iküzlü və riyakar siyasəti nəticəsində, N.Nərima-
novun təbrincə desək, Azərbaycan yalnız müstəqilliyini deyil,
həm də torpaqlarını itirmişdir.
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
208
208
Hər halda, işğalın ilk günlərində dünya dövlətləri, o
cümlədən Türkiyə qarşısında müstəmləkəçilik siyasətini
pərdələmək üçün sözdə müstəqil Sovet Azərbaycanını rəsmən
tanıdığını bəyan edən Sovet Rusiyası çox keçmədən,
İ.V.Stalinin «kommunistlərin bir hissəsinin digərindən
müstəqilliyi ola bilməz» mülahizəsi ilə onun müstəqilliyinin
formal olduğunu da ortaya qoymuşdu [45, 56]. Bu məqsədlə
də Moskvadan Bakıya göndərilmiş bolşevik emissarları –
Pankratov,
Q.N.Kaminski,
S.Orconikidze,
Lominadize,
S.M.Kirov, L.Mirzoyan, Sarkis, A.Mikoyan və başqaları
Azərbaycanda hər cür milliliyin əleyhinə mübarizə aparmış,
milli ziyalılara qarşı repressiya siyasəti yürütmüşlər. Bu
baxımdan ABŞ tədqiqatçısı Tadeuş Svyatoçovski «Rusiya və
Azərbaycan: sərhədyanı bölgə keçid dövründə» əsərində
doğru yazır ki, Sovet rejimi «həm Azərbaycanda yerli dar
düşüncəni, həm də güclü şəkildə ruslaşdırmanı təşviq edirdi.
Bu iki istiqamətdə aparılan əməliyyat keçmişlə əlaqələri
kəsmək və Azərbaycanın sovet sisteminə inteqrasiya
edilməsini sürətləndirmək məqsədi güdürdü» [203, 174].
Beləliklə, Mərkəzin müstəqil Sovet Azərbaycanı ideyasına
qarşı olan bu cür mövqeyindən, yəni bir tərəfdən vəd verilmiş
müstəqilliyin təmin edilməməsi, digər tərəfdən isə Sovet
Azərbaycanı rəhbərliyinin rus, erməni, yəhudi və onların yerli
əlaltılarından ibarət olması milli məsələnin meydana
çıxmasına səbəb olmuşdu. Milli məsələyə münasibətdə isə
bir-birinə əks cəbhədə dayanan iki qüvvə: 1) «sollar»; və 2)
«sağlar» var idi.
Azərbaycan «sollar»ının Mərkəzə meyilli siyasəti.
Mərkəzin müdafiə etdiyi «sollar» adlandırılan müstəmləkəçi-
mərkəzçi bolşeviklərin arasında yuxarıda adını çəkdiyimiz
Dostları ilə paylaş: |