II INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
Baku Engineering University
967
27-28 April 2018, Baku, Azerbaijan
formalaşdırmışdır. Zamanın formal əlaməti kimi burada –dı
4
qrammatik ünsürü mətnin ümumi
məzmununu keçmiş zamana bağlayır. Daha diqqətçəkən məqam isə leksik səviyyədə zaman məzmunu
ifadə edən “dəmbədəm” sözündən istifadədir. Azərbaycan dilinin izahlı lüğətində saatbasaat, anbaan,
hər ləhzə, hər dəqiqə, hər vaxt, daim, getdikcə sözləri ilə mənası açıqlanan [2, s.580]
dəmbədəm
zaman zərfinin seçilməsi bəndin ahəngdarlığını daha da artırmışdır. Sözün fonetik tərkibində [d], [b],
[m] samitləri müxtəlif sözlərdə işlənərək, bəndin ümumi fonetik sistemi ilə səsləşməsi nəticəsində
fonetik səviyyədə obrazlılıq yaratmışdır.
B. Vahabzadənin 1966-cı ildə yazdığı “Təzadlar” poeması isə başdan-başa zamanın bədii-fəlsəfi
estetikası ilə cilalanmışdır. Zaman ətrafında fəlsəfi mühakimələr B.Vahabzadə poeziyasında xüsusi bir
xətt təşkil edir.
Dolandım
səhər-axşam
Başına dünyamızın.
Gördüm:
Günün,
Zamanın
Əməlləri
Yaraşmır
Yaşına dünyamızın.
Çox qocadır ərzimiz
Ancaq,
Başqadır bizim
Ərzimizə ərzimiz.
Tarixdən də qocadır,
Zamandan da qocadır,
Ancaq qocaman deyil,
Onu belə qocaldan
Vaxt deyil,
Zaman deyil.
Bir kainat əks olur
Bəzən bircə qətrədə.
Bir damlada,
gilədə.
O, necə qocadır ki,
Dərk edə bilməmişdir
Öz-özünü
hələ də. [3, s.118-119]
Yuxarıdakı nümunədə səhər-axşam, hələ kimi birbaşa zaman ifadə edən sözlər özündə zamanın
fəlsəfi dərkini cəmləşdirən gün, zaman, yaş, qoca, tarix, vaxt kimi zaman ifadə etməyən, yaxud
birbaşa zaman ifadə etməyən sözlərlə əlaqələnərək, şairin həyati müşahidələrini zaman konsepti
çərçivəsində aparılan fəlsəfi mühakimələrdə ümumiləşdirir. Zaman, vaxt, gün kimi semantik vahidlər
isə bədii obraz səviyyəsinə yüksələrək, leksik səviyyədə obrazlılıq özünü göstərmişdir. Obrazlılıq daha
çox özünü metaforaların yaranmasında göstərir. Bu da əslində həmin semantik vahidlərin bədii
mühakimələrin mərkəzində dayanaraq obraza çevirilməsi ilə bağlıdır. “Günün, zamanın əməlləri
yaraşmır”, “onu belə qocaldan vaxt deyil, zaman deyil” kimi ifadələrlə yaranmış metaforalar fikrin
ifadəsində zaman konseptinin xətlərini daha da qalınlaşdırmışdır.
Məmməd Arazın “Professor Gülə Məktub” şeirindən verilmiş parçada isə həm morfoloji-sintaktik
strukturda, həm də leksik-semantik qatda bədii qavrayışın məntiqi yekunu kimi ortaya çıxmışdır.
Daha dozmür, uçuram
Əsrimin indisinə.
Xəzər kimi hayqırır
indi sinəm;
Xəzəri qorumağa
Silah istəyir,
II INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
Baku Engineering University
968
27-28 April 2018, Baku, Azerbaijan
Yunan əsatirindən
Allah istəyir,
Dənizlər Allahı!
Yox, professor, sabahı
Sabah bu gün qorumalıyıq!
Sabahın bu günkü kefindən
qorunmalıyıq!
Bu gün çürüyən toxum
Sabah bərəkət olmur!
Qənaət olmayanda,
Bərəkət sərvət olmur...
Biz bağların barını
Ömürlük dərsək,
Gələcək nəsilə
Quru ağac versək,
Adımızı, ruhumuzu
Çəkərlər dara.
Sümüyümüzü yığıb
Qoyarlar toplara... [4, s.67]
Morfoloji-sintaktik konstruksiyada ifadə olunan indiki zaman konsepti (dözmür, uçur, hayqırır,
istəyir, bərəkət olmur, sərvət olmur) leksik-semantik qatda ifadə olunan indiki zaman konsepti ilə
(indi, bugün) qarşılaşdırılması ilə ifadə edilən fikir estetik biçimdə cilalanmışdır. Şair eyni üsulla
morfoloji-sintaktik konstruksiyada ifadə olunan gələcək zaman konseptini (qorumalıyıq,
qorunmalıyıq, dərsək, versək, dara çəkərlər, toplara qoyarlar) leksik-semantik qatda ifadə olunan
gələcək zaman konsepti ifadə edən sabah sözünün misralarda təkrarı ilə ifadə etmək istədiyi fikri
emosional tərzdə biçimləndirmişdir. Zaman konseptinin leksik-semantik yükü ilə cilalanmış ömürlük
sözü həmişəlik mənasında işlənərək, bir insan ömrünə bərabər vahid zaman anlayışı yaradır.
Göründüyü kimi, zamanın bu cür uyğunlaşdırılması, zamandan istifadənin sadalanan üsulları
misralarda estetik, emosional-ekspressiv zaman harmoniyası yaratmışdır.
Bədii düşüncədə zamanın öyrənilməsi tədqiqat üçün əlverişli imkanlar yaradır. Obrazlı dil, zəngin
məcazlar sistemi zamanın ifadəsində də özünü göstərir.
“Dilşünasların və filosofların metod və üsulları çoxdur. Bu fənləri kəskin ayırmaq yox, bir-birini
tamamlayan tərəflərini nəzərə almalıyıq. İkisi arasında mübadilə imkanlarını sübut etmək üçün bir
neçə nümunə göstərə bilərik. “Kitab dilçiliyi və Fəlsəfə bu günə qədər davam edir, struktur dilçilik
analitik fəlsəfəni yeni bir texnika ilə təmin edir. Hal-hazırda gedən inkişaf bu xəttin təbii davamıdır.”
(Zeno Vendler). J. L. Austinə görə adi dil filosofları vasitəsilə elmi tədqiqatlara verilən töhfə
şübhəlidir: “Dilçiliyin fəlsəfə halına gətirdiyi xətlər boyunca fəlsəfə aparıcı rola malikdir. Hesab
edirəm ki, fəlsəfə dilçiliyin müəyyən konsepsiyalarından istifadə edərək, ortaya çıxan problemlərin
analitik araşdırılmasında aparıcı rola malikdir.” [5, s.143]
Qavrayışın məfhuma çevirilməsi prosesində zamanın konseptual dərki elmi yaradıcılıqda da
ayrıca bir istiqamət təşkil edir. Elmi yaradıcılıq prosesində zamanın linqvistik məzmunundan daha
çox, zamanın fəlsəfi məzmununun dərki aparıcı rola malikdir. Əslində zamanın koqnitiv kateqoriya
kimi dərki zamanın fəlsəfi dərkindən başlayır. Zamanın dil qatında ifadə vasitələri isə onun linqvistik
istiqamətdə tədqiqatına şərait yaradır. Buradan belə bir qənaətə gələ bilərik ki, zamanın koqnitiv
kateqoriya kimi tədqiqatı daha ümumi məsələ olub, özündə zamanın fəlsəfi və linqvistik istiqamətdə
tədqiqatını cəmləşdirir.
ƏDƏBIYYAT
1.
Axundov A. Ümumi dilçilik. Bakı: Şərq-qərb, 2006, 278 s.
2.
AMEA Nəsimi adına Dilçilik İnstitutu. Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. I c., Bakı: Şərq-qərb, 2006, 740 s.
3.
Vahabzadə B. Seçilmiş əsərləri. II c., Bakı: Öndər nəşriyyat, 2004, 321 s.
4.
Məmməd A. Seçilmiş əsərləri. I c., , Bakı: Lider Nəşriyyat, 2004, 224 s
5.
Chomsky N. Language and Mind. Cambridge University Press, 2002,209 p.
6.
Robert J. S., Karin S. Cognitive Psychology, sixth edition, 609 p. www.cengage.com/highered
7.
Abdullayev S. Dil və bədii qavrayış. Bakı: yazıçı, 1984, 167 s.
8.
Evans V. and Green Melanie. Cognitive Linguistics. Edinburgh University Press Ltd, 2006, 851 p.