______________Milli Kitabxana_______________
o dəhşət mənim canıma-qanıma hopub. Anam o yatağından bir daha qacmağa
çalışıb, sizin aranızda çapalayanda mən də çapalamışam. Anam Çax-çuxa, sənə
qarğış yağdıranda mən də yağdırmışam. Nağıl deyil, elmdi bu, Rəhim kişi.
Atamın qara qanında axan qara qanı idim onda mən, axıb anamın qara qanına
qarışırdım. Sultan Əmirli yox idi daha, Rəhim kişi. Cismən sağ olsa da, yox idi.
Sən yox eləmişdin mənim uca insan - Bağ atamı!
Qorxma məndən. Heç kəsə şikayət yazmaram. Prokuror, hakim pul kisələri
sən pul kisəsini məsuliyyətə almazlar. Mən səni sadəcə, öldürüb dirildəcəm.
Hələlik bu bədbəxt skeleti öldürməklə məşğulam.
Kitelin cibindən çıxan kağızı yada salın: "Məni Varisim öldürdü. Varisimi də
Varisi öldürəcək..."
Atam nə vaxt, hansı şəraitdə, necə yazıb bu sözləri? Məlum olacaq. Hələlik
bu SafAğ Varisinə baxın, alim çekistinizə baxın, cəmaat.
Yumruqlarına baxın!
Tüpürüm sənin yumruqlarına, ay əmi... Əlli dördüncü ilin avqustunda sən
"qardaş qatili" Sultan Əmirlini tabutda görə-görə Qonaqlının bu səmtlərində
vurnuxanda Bakıdan zəng vurdular, Sultan Əmirli getdi. Düşmən sənin
karlığından, korluğundan istifadə eləyib, əzabkeş generalın bu rayona göndərdiyi
yeganə kadrı - "iki tərəfə işləyən Əfəl Məsimi" bağlı qapı dalına basdı. "Əfəlin
arvadı Gülbənizin əl-qolunu bağlayıb daxmaya tulladı. Əlləzoğlunu zirzəmiyə
saldı. Səhər saat altıda, yəni "Yarımallah" rayondan gedəndə Əlləzoğlunun bir
əlinə neft qabı, o biri əlinə kibrit verdi, sənin gözüyün qabağında Əmirli
mülkünə od vurdu. Dəlilərin Bezobraziyedən gizlətdiyi "Vərəsə"ni traktorun
təkərlərinin altına verdi. Sənin əsəblərinlə oynayıb əminlə mübarizəyə sövq etdi,
döyüş meydanı verdi. Daş əzələlərini, daş yumruqlarını işə saldın. İki dəfə Sovet
İttifaqı qəhrəmanı Xalıq Qudalını xınc-mınc elədin. "Sultan Əmirlinin xançalı
Çax-çuxun qanına bulanıb "həbs üçün" əşyayi-dəlil oldu.
Xızr Abı mülkün xərabəliyində
dizin-dizin sürünəndə, "Vərəsə"nin
səhifələrini toz-torpağın içindən çıxardıb üfurə-üfürə, sığallaya-sığallaya
köynəyinin üstünə yığanda heç nə anlamırdın sən, xəyali xoşbəxtlik əsiri
olmuşdun ki, necə eləyib Gülgəzi başa salım, əmimin arvadı olsun, Mədəd
doğsun, Sura doğsun, ailə səadəti yaratsın.
Tüpürüm sənin ailə səadətinə, ey mələk əmi! Mələksənmi, ey çirkab içində
boğulan "oynaş" SafAğ İnsan?!
Mədəd xırıltı eşidib əmisinə baxdı.
Bütün zal Səmədə baxırdı.
Səmədin başı çiyninə əyilmişdi. Qolları stolun üstündən düşüb sallana
qalmışdı. Gülənoğlunun təzə doldurduğu samovar əvvəlki kimi guruldasa da,
ölüm qabağı xırıltı aydınca eşidilirdi.
______________Milli Kitabxana_______________
"Qaz peçi"nin dalından boz motalpapaq çıxdı; axşamdan bəri orda -"peçin"
dalında büzüşüb Özünü göstərməyən, qocalıb meymunsayağı bir şeyə dönmüş
Göbələk əllərini başına döyə-döyə, çırpına-çırpına Səmədə doğru cumdu.
-
Evimi yıxdın, ay gözümün nuru! Ocağımı qaraltdın! Çəpərimi
dağıtdın...
Mədəd babasının boynundan yapışıb geri itələdi.
-
Farağat otur, tülkü!.. Ölməlidi... Heyvanat içində yaşayammaz o daha!
Getməlidi bu dünyadan!..
Atam buna bel bağlamışdı. Təkcə buna!.. Varisiydi... Yeganə Varisi...
Nifrətim var mənim bu Varisə. Heç kəsi bu qədər sevmirəm. Heç kəsə bu qədər
nifrət eləmirəm. Səbəbini bilmirsiniz hələ. Danışmamışam.
Nifrətimin səbəbini indi danışacam. Məhz indi.
Ağlını itirdi. "Vərəsə"ni şərh eləmək əvəzinə, təhrif insan səviyyəsinə enib,
yas yerlərində, restoranlarda, institutlarda "o tay-bu tay" deyə-deyə, yeddi yüz
əlli cildin məzmununu sakit kütləvi tədris proqramından ayırıb üsyançı ruhla
bağladı. Bu Yer adlanan xarabada hələ heç kəsin, heç kəsin tanımadığı Ulu Bağ
ƏsƏlMən nəslindən bir Pünhanın ehtiyat tədris proqramına saldırdığı bir SafAğ
kitabını bu igidimiz bayrağa döndərib milləti sevən cavanları dəli-divanə
"sverxçelovek" səviyyəsinə endirdi. Stalin, Mirqəzəb, Pers toxumlarının
içərilərini kin-küdurətlə doldurub, cahil düşməni daha da cahilləşdirdi, Xəlvətləri
torbalarına dərs deyən cahil farsistləri, ərəbistləri Muğannaların əleyhinə
qaldırdı. Gizlin, dərin alimlərdən kim vardı, hamısının canına titrətmə saldı.
Məmməd Cəfər imzasıynan yazan məşhur Akademik "Əxi" - AğEy haqqında
Türkiyədən aldığı dəqiq tarixi materialları yandırdı, sarsılıb xəstələndi.
Akademik Məmməd Cəfərin yetirmələri, Nizami, Nəimi, Nəsimi mövzusunda
məqalələrini gizlətdilər. Farsistlərin, ərəbistlərin, "İslam"çıların birgə səyilə
Füzulini qatı müsəlman elədilər, "şaxsey-vaxsey" casuslarından təxribatçı
dəstəlor düzəldi. "Bağday", "Bağ" deyən cavanları sıxma-boğmaya saldılar.
Məşhur şair Xəlil Rza Ulu-türk
1
ölümlə hədələyib "OdƏr yurdu" şerini qadağan
elədilər. Dəlilərimiz təxribatçılarla danışmaq, həqiqətimizin, OdƏr dili
həqiqətlərinin
1980-ci illərdə SafAğ Elmi ilə bağlı ziyalılardan yalnız bir qisminin adı çəkilir (müəllif).
______________Milli Kitabxana_______________
müasir bəşəriyyətə hava, su, çörək kimi lazım olduğımu çatdırmaq əvəzinə
qınlarına çəkildilər. Bu mələk bacımız Sestra isə, bizim Dam direktorla
yaxınlığımızı danıb, mənim adımı, sonra da Pünhanlarımızın adlarını çiyinləri
Kalaşnikovlulara və hətta Moskvaya ötürdü. Şəxsən Qorbaçova məktub yazıb,
EvƏrEydən xəbərsiz "yevrey"ə "Təhlükəli Türk millətçiləri" haqqında məlumat
verdi, mənə də "millətçi" damğası vurdu. Bu Şüşəlidə, o dal otağa gələn "dövlət
nümayəndəliyi"nin qabağında ilan dili çıxartdı bu sakit, ağbirçək Sestramız,
"Dövlət nümayəndələri" isə, Xəlvətin dediyi kimi, "qıyma-qıyma" yedilər bizi -
Səməd Əmirlinin Yetirmələrini. Son dörd ayda hamı dağıldı ətrafımdan. Məlum
oldu ki, SafAğ Elmi, OdƏr boşəriyyəti haqqında restoran söhbətləri
Bezobraziyeni ayıq salmaqdan başqa bir şeyi deyil. Özümüz özümüzün qatili
olduq...
Mədəd əmisinin əlini əlinə alıb, nəbzini rutdu. Əyilib, diqqətlə üzünə baxdı.
-
Eşidirsənmi?
Xırıltıya inilti qarışdı:
-
Danış... Qurbanın olum, Mədədim... Çalış ki, Heydərə
1
də çatsın hər
şey.
Mədəd başını endirdi. Astadan:
-
Dirilirsən, - dedi. Sonra qara dəri kreslonun yanında stula çökdü.
-
Heç kəs yaxın gəlməsin. Sən də, "mələk" Sestramız! Dərmən can
verənin əzab müddətini artırır. Yığışdır şprisini, keç yerində otur. Bu qatillə
qurtarmışam. İndi siz qatillərlədi işim!
* * *
"Sultan və Səməd" dostanı davam eləyir.
Diqqətlə qulaq asın.
Təbrizdə, Əmir bazarının yanında babam Şeyx Məhəmməd Əmirin xüsusi bir
mülkü varmış. Şeyx əmilərim Ağ Əmirlə Boz Əmir orda fədailərin uşaqlarını
oxudarmışlar, mülkün özünə də "Fədai yurdu" deyərmişlər. Bilirsiniz ki,
"Vərəsə" kitabxana həmin Fədai yurdundan gətirilib. Təbrizdən... Mədəd, bir əli
əmisinin nəbzində, o biri əlini stola çırpdı. - Hoppanma, cənab hökmdar! Bəli,
ölür! Mən öldürürəm, sən yox. Bayaq dedim qorxma. Mənim imkanım var
güllələdim səni. Güllələtmiyəcəm. Qatilsən. Əmma güllələtmiyəcəm. İnsansan!..
Hər şeyi dərk edə-edə heç nəyi dərk etməyən qeyri-adi idraksız insan! Hey-
Heydər Əliyev
Dostları ilə paylaş: |