14
4. Ataman Grubu Kararları Sonrası Ulusal Düzeyde Alınan Genel Önlemler
4.1 Yasama
Türkiye Anayasası’nın 34. maddesine (Değişik: 3/10/2001-4709/13 md.) göre:
Herkes, önceden izin almadan, silahsız ve saldırısız toplantı ve gösteri yürüyüşü düzenleme hakkına
sahiptir.
Toplantı ve gösteri yürüyüşü hakkı ancak, millî güvenlik, kamu düzeni, suç işlenmesinin önlenmesi,
genel sağlığın ve genel ahlâkın veya başkalarının hak ve özgürlüklerinin korunması amacıyla ve
kanunla sınırlanabilir.
Toplantı ve gösteri yürüyüşü düzenleme hakkının kullanılmasında uygulanacak şekil, şart ve usuller
kanunda gösterilir.
34. maddenin birinci ve ikinci fıkraları AİHS’in 11. maddesi ile büyük ölçüde benzerdir. 34.
maddenin ilk fıkrası barışçıl gösterilerin izinsiz yapılabileceğini açıkça koruma altına almaktadır.
06.10.1983 tarihli ve 2911 sayılı Toplantı ve Gösteri Yürüyüşleri Hakkında Kanun, Anayasa’nın 34.
maddesince temel hak olarak koruma altında alan toplantı hakkını uygulamak üzere çıkarılan
yasadır.
2911 sayılı yasanın 1. maddesi, yasanın amacını toplantı ve gösteri yürüyüşü hakkının kullanımına
ilişkin şekil, şart ve usulleri düzenlemek olarak açıklamaktadır. Yasanın 3. maddesi buna ek
olarak ‘Herkes, önceden izin almaksızın, bu Kanun hükümlerine göre silahsız ve saldırısız olarak
kanunların suç saymadığı belirli amaçlarla toplantı ve gösteri yürüyüşü düzenleme hakkına
sahiptir’ demektedir.
Yasanın 6. ve 7. maddeleri, 22., 23. ve 24. maddeler ile beraber okunduğunda, fiiliyatta 2911 sayılı
yasanın meşru olan ve olmayan gösteriler arasında keskin bir ayrıma gittiğini göstermektedir.
Yasanın 6. maddesi toplantıların kamu düzenini ve genel asayişi bozmayacak şekilde yapılmasını
ve vatandaşların günlük yaşamını zorlaştırmamasını zorunlu kılmaktadır. 7. madde toplantılara
güneş doğmadan başlanamayacağını ve güneş battıktan toplantıların devam edemeyeceğini
hükme bağlamaktadır. 22. madde genel yollar, parklar, mabetler, kamu hizmeti görülen bina
ve tesisler ve bunların eklentilerinde ve TBMM’ye 1 km mesafe yakınlıktaki yerlerde gösteri
yürüyüşlerini yasaklamaktadır.
23. madde, barışçıl olmayan toplantı ve gösterilen yanı sıra 9. ve 10. maddedeki usul
gerekliliklerine uymayan ve 6. maddede belirtilen yerlerde yapılmayan gösterilere de yasak
getirmektedir. 23. madde ayrıca diğer yasalarca yasaklanan gösteriler ile mevzuatça gayrikanuni
sayılan işaretler, sesleri ve sloganları içeren gösterileri de yasaklamaktadır.
15
24. madde 2911 sayılı yasa uyarınca kanuna aykırı olan gösteriler ile 23. maddedeki ihtimaller
dahilinde sonradan gayrikanuni duruma gelen gösterileri dağıtmak hususunda ilgilileri
yetkilendirmektedir. Nihayet 24. madde, gösterinin kanuna aykırı addedildiği hâllerde mahalli
idareye güç kullanarak dağıtma yetkisi vermektedir.
2911 sayılı yasa her türlü toplantı için bir bildirim sistemi getirmektedir. Uygulamada bir izin
sistemine dönüşen bildirim sistemi 34. maddenin 1. fıkrasının ruhundan uzaklaşmaktadır. Ayrıca
yasa, toplantı ya da gösterinin barışçıl olup olmasına bakılmadan yasaya aykırı ilan edilmeleri
hususunda mahalli idarelere geniş bir takdir hakkı tanımaktadır. Örneğin, bir parkta gerçekleşen
barışçıl bir gösteri sırf parkta gerçekleştiği için, bir toplantı alanında yapılan barışçıl bir gösteri
eylemcilerin “kanunsuz bir slogan” attıklarının değerlendirilmesi hâlinde yasaya aykırı ilan
edilebilir ve dağıtılabilir.
2911 sayılı yasanın 24. maddesinde anılan yetkililer, toplantı ya da gösteri bir uyarı ile kanunsuz
ilan edildiği andan itibaren göstericilerin şiddet kullanıp kullanmadığına bakmaksızın gösterinin
tümüne yönelik güç kullanabilmektedirler.
36
Eylemcilerin barışçıl olmadığı hâllerde uyarıya da
gerek olmamaktadır.
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 34. maddesi Ataman Grubu içtihatlarının özü ile bağdaşık
olsa da 2911 sayılı yasadaki düzenlemeler bir bütün olarak toplantı özgürlüğüne Anayasa’daki
korumanın çok altında bir koruma sağlamaktadır.
37
2911 sayılı yasada öngörülen gerekliliklerin
hiçbiri mülki amire, öncelikle gösterinin barışçıl olup olmadığını değerlendirme sorumluluğu
getirmemektedir. Yukarıda da ifade edildiği üzere, AİHM, Ataman Grubu davalarında 2911 sayılı
yasanın kullanımının “demokratik bir toplumda gerekli olma” kıstasını sağlayamadığını sürekli
olarak ifade etmiştir. 2911 sayılı yasa özü itibariyle barışçıl gösteri özgürlüğünü korumamakta ve
barışçıl bir gösteri ya da toplantı yasadışı ilan edildiği andan itibaren kolluk kuvvetleri tarafından
barışçıl gösterilere veya eylemcilere karşı güç kullanılmasını zorunlu bir hale getirmektedir.
4.1.1. Ataman Grubu Davaları sonrası 2911 sayılı yasaya 2008, 2010 ve 2014
yıllarında yapılan değişiklikler
Ataman Grubu’nun ilk davası Oya Ataman-Türkiye davasının 2006’da neticelendirilmesinden bu
yana, 2911 sayılı yasa, 8 Şubat 2008
38
, 25 Temmuz 2010
39
ve nihayet 13 Mart 2014
40
tarihlerinde
olmak üzere üç ayrı değişiklik geçirmiştir.
36
Türk Hükûmetince 11.09.2007 tarihinde Şahin vd. davasına ilişkin paylaşılan bilgi notu için bkz.: http://
www.coe.int/t/dghl/monitoring/execution/Reports/pendingCases_en.asp?CaseTitleOrNumber=ata-
man&StateCode=&SectionCode. Karşılaştırınız. Habertürk “Bakanlıktan biber gazı genelgesi” http://www.
haberturk.com/polemik/haber/855946-bakanliktan-biber-gazi-genelgesi (Erişim Tarihi: 22.11.2014)
37
2911 sayılı yasanın amacı ve Anayasa md. 34’le AİHM’in 11. maddeye yönelik içtihatları arasındaki bariz
çelişki, mutlaka, bireysel başvuru yolu ile Anayasa Mahkemesi’nin önüne gelecektir.
38
28., 29., 30., 31., 32. ve 35. maddelerde yapılan değişiklikler.
39
32., 33., 34-a maddelerde yapılan değişiklikler.
40
6., 7., 11., 12., 13., 23., 24., 28., 36. ve 37. maddelerde yapılan değişiklikler.