Komora oscylacyjna czyli magnes jaki wzniesie nas do gwiazd

(b) Skompletowanie komory oscylacyjnej będzie stanowiło najbardziej istotny szczebel w rozwoju naszej cywilizacji. Awansuje ono bowiem tą cywilizację z poziomu planetarnego w poziom podróży miedzygwiezdnych.

(c) W długoterminowym okresie, dostęp do komory oscylacyjnej będzie istotny dla przeżycia, dostatku, oraz dalszego postępu naszej cywilizacji.

(d) Użycie komory oscylacyjnej jest głównym wymogiem szybkiego postępu we wielu dziedzinach przyszłej nauki i techniki, a także siłą motoryczną dla rewolucyjnych zmian wymaganych w zarządzaniu i produkcji naszych zasobów energii.

(e) W przyszłości komora oscylacyjna będzie składnikiem niemalże każdego wyrobu technicznego (patrz podrozdział C8), włączając w to wyroby jakie obecnie nie akumulują żadnej energii, takie jak domowe urządzenia techniczne, budynki, a nawet meble. Stąd też współwłaścicielstwo i uczestniczenie w rozwoju tego urządzenia powinno zagwarantować każdemu możliwość osobistego wkładu do właśnie nadchodzącej owej ogromnej zmiany w praktycznie każdej dziedzinie życia przyszłych generacji.

Przeciwnie jednak do zasady komory, która powinna stanowić własność wszystkich ludzi, autor stoi na stanowisku iż jej technologia powinna być wyłączną własnością kraju, instytucji, czy osoby które zainwestowały w to urządzenie. Jest bowiem logicznym, że ogromne korzyści ekonomiczne jakie wynikną z opanowania tej technologii powinny być zbierane przez tych którzy podjęli nad nią prace rozwojowe. Oczywiście nie jest trudnym już obecne przewidzenie, iż owe korzyści będą ogromne i przewyższą wszystko co dotyczas zarządzało ekonomią naszej planety. W ich efekcie prawdopodobnie obecne mocarstwa podupadną, jednocześnie zaś ukształtują się zupełnie inne w ręku których będzie właśnie skupiał się dostęp do technologii komory.

Aby więc zabezpieczyć interesy tych inwestorów którzy przyczynią lub już przyczynili się do badań technologicznych, autor zadecydował iż dla etapów od 1 do 3, jedynie te informacje technologiczne o komorze oscylacyjnej będą przez niego publikowane jakie mogą przyczynić się do szybszego jej zbudowania. Natomiast powyżej etapu 3 żadna informacja technologiczna o tym urządzeniu nie będzie już przez niego publikowana. Oczywiście zasady działania i nowe zjawiska odkryte na dowolnym etapie badań nad tym urządzeniem będą zawsze publikowane. Stąd też wszelkie państwa, instytucje lub osoby jakie nie zainwestują w rozwój komory od samego początku i stąd będą zmuszone do późniejszego nadrabiania zaległości, nie tylko iż utracą rynek wskutek swego opóźnienia, ale także będą musiały powtórzyć te same kosztowne badania jakie skompletował oryginalny zespół rozwojowy.

C8. Przyszłe zastosowania komory oscylacyjnej

Jak dotychczas nie istnieje żaden inny wynalazek jaki zmieniłby stan naszego otoczenia technicznego do tego samego stopnia jak to uczyni skompletowanie komory oscylacyjnej. Impakt jaki to urządzenie będzie posiadało na aspekt materialny naszego życia może być jedynie porównany do efektu w intelektualnej sferze wywołanego wprowadzeniem tam komputerów. Istnieje wysokie prawdopodobieństwo, iż do około 2084 roku (t.j. w sto lat po wynalezieniu komory oscylacyjnej) prawie każde aktywne urządzenie wykorzystywane przez ludzi będzie zawierało jakąś formę komory oscylacyjnej. Wiele obiektów które obecnie są pasywne, takich jak meble, budynki, monumenty, itp., będzie przetransformowane przez komorę oscylacyjną w struktury aktywne, t.j. będą one się poruszały, zmieniały swoje zorientowanie i dopasowywały swoje położenie do zmieniających się wymagań ich użytkowników. Przeglądnijmy więc pokrótce najważniejsze zastosowania komory oscylacyjnej, starając się przewidzieć jaki wpływ to urządzenie będzie posiadało na dany obszar ludzkiej działalności.

Najsilniejszy impakt posiadało będzie wprowadzenie komory oscylacyjnej do energetyki. Praktycznie przetransformuje ona kompletnie obecne metody wytwarzania, przesyłania i konsumowania energii. Ogromna różnorodność odmiennych urządzeń jakie obecnie wykorzystywane są w tym celu, po pojawieniu się komory zastąpiona zostanie przez jeden rodzaj uniwersalnej kapsuły dwukomorowej po odpowiednim przesterowaniu zdolnej do wypełniania setek funkcji. Aby uzmysłowić jak ogromnemu przeobrażeniu ulegnie wówczas obraz naszej planety, wystarczy tu wspomnieć iż przykładowo wszystkie obecne linie przesyłowe (wysokiego i niskiego napięcia) całkowicie znikną ponieważ energia rozprzestrzeniana będzie po upakowaniu jej w "konserwy", t.j. niewielkie, lekkie, poręczne, oraz ponownie ładowalne kapsuły dwukomorowe.

Nowe horyzonty we wytwarzaniu i dostarczaniu energii otworzy wykorzystanie wielowymiarowej transformacji energii zachodzącej w komorze oscylacyjnej. W jej efekcie przewidzieć można zastąpienie układami komór wszelkich obecnych urządzeń jakie służą produkcji lub transformacji energii. I tak obecne silniki spalinowe, generatory, ogniwa foto- lub termo-elektryczne, transformatory, itp., wszystkie one przyjmą formę kapsuł dwukomorowych - patrz tablica C1. Z uwagi na ich wysoką sprawność (t.j. pracę praktycznie bez strat energii), dostarczą one naszej cywilizacji wymaganej przez nią energii bardziej efektywnie oraz w sposób mniej szkodliwy dla naturalnego środowiska.

Komora oscylacyjna umożliwi też opracowanie i szerokie wprowadzenie nowych, środowiskowo bardziej "czystych" metod wytwarzania energii. Takie urządzenia jak telekinetyczne urządzenia do pozyskiwania energii otoczenia (opisane w monografii [6]) oraz generatory czystej energii (wykorzystujące promieniowanie słoneczne, wiatr, fale oceaniczne, przypływy i odpływy morza, itp.), staną się niezwykle efektywne jeśli oparte zostaną na wykorzystaniu kapsuł dwukomorowych.

Liczne energetyczne zastosowania komory oscylacyjnej wynikną w przyszłości z jej zdolności do akumulowania ogromnych ilości energii. Aby dać nam przedsmak potencjału jaki to urządzenie kryje w sobie, wystarczy wspomnieć iż zapotrzebowania energetyczne współczesnej fabryki, miasta, dużego okrętu czy samolotu, mogą zostać zaspokajane komorą o wielkości główki od szpilki - jeśli tylko będziemy w stanie zbudować ją aż w tak małych wymiarach. Wszystkie więc obecne baterie, akumulatory, oraz generatory awaryjne, zastąpione zostaną przez efektywne i ponownie ładowalne komory oscylacyjne. Budowane jako kapsuły dwukomorowe, w przypadku takiego użycia jako akumulatory energii, nie będą one odprowadzały do otoczenia żadnego pola magnetycznego.

Prawie wszystkie obecne urządzenia transformujące energię, przykładowo latarnie, grzejniki, klimatyzatory powietrza, silniki elektryczne, itp., zastąpione zostaną przez odpowiednie nasterowanie odmiennych funkcji u tych samych kapsuł dwukomorowych.

Dzięki komorze oscylacyjnej transformacja energii w przyszłości zastąpi również obecną transformację ruchu. Stąd przyszłe mechanizmy będą znacznie prostrze i lżejsze, ponieważ zostaną one uwolnione od zawierania w sobie wszystkich tych dodatkowych urządzeń jakie obecnie dostarczają i tranformują ruch. W przyszłości ruch będzie wytwarzany w dokładnym miejscu gdzie zachodzi jego spożytkowanie, a także i w dokładnej formie w jakiej jest on wymagany. Dla przykładu, jeśli w przyszłości jakiś hobbysta zechce zbudować kopię naszego dzisiejszego samochodu, wyprodukuje on ruch we wnętrzu kół poprzez wstawienie tam kilku kapsuł dwukomorowych. Stąd cały dzisiejszy silnik, skrzynia biegów, oraz transmisja staną się niepotrzebne.

Unikalne zalety komory oscylacyjnej spowodują, iż to urządzenie całkowicie przejmie obecne funkcje elektromagnesów. Laboratoria badawcze, zdolne do użycia pól magnetycznych o obecnie nieosiągalnej mocy, będą zdolne do wydarcia naturze wielu sekretów, wprowadzając w ten sposób ogromny postęp do naszej nauki i techniki. Przemysł, wykorzystując technologie jakie będą bazowały na wykorzystaniu super-silnych pól magnetycznych, dostarczy ludziom wielu produktów dotychczas jeszcze niemożliwych do wytworzenia. Dla przykładu, przemysł ten wyprodukować może niezniszczalną gumę i odzież, obiekty w całości wykonane z monokryształów, beton silniejszy od stali, itp. Także nowy rodzaj mognetorefleksyjnego materiału, zdolnego do wypełnienia wymagań magnetycznych komory oscylacyjnej, wyprze te znajdujące się w użyciu obecnie.

Komora oscylacyjna nie tylko wyeliminuje elektromagnesy stosowane jako oddzielne urządzenia, ale także te jakie wchodzą w skład innych urządzeń jako ich podzespoły, np. z silników elektrycznych, generatorów elektryczności, itp. Zalety komory, takie jak: wysoki stosunek mocy-do-wymiarów, zdolność do znoszenia długich przerw pomiędzy chwilą dostarczenia energii i czasem użycia tej energii, sterowalność; wynikną w szerokim użyciu tego urządzenia do budowy lekkich wehikułów, pomp i generatorów pracujących daleko od źródeł energii i centrów cywilizacyjnych, silników okrętowych i lotniczych, itp.

Kapsuły dwukomorowe dostarczające stałego pola magnetycznego zastąpią też dzisiejsze magnesy stałe. Stąd przyszłe modele naszych głośników, łożysk, sprzęgieł, chwytaków, szyn, itp., wszystkie one wykorzystywały będą komory oscylacyjne.

Komora oscylacyjna wprowadzi także zupełnie nową modę, jaka w dzisiejszych czasach nie posiada odpowiedniego zabezpieczenia technicznego. Będzie to moda na zawieszanie obiektów w przestrzeni. Należy więc się spodziewać, iż przyszłe meble, urządzenia domowe, maszyny wytwórcze, a nawet całe budynki i elementy architektoniczne, będą wisiały w przestrzeni, podtrzymywane przez niewidzialne linie sił pola magnetycznego. Dla przykładu taki mebel jak dzisiejszy fotel, w przyszłości będzie szybował po przestrzeni mieszkania, zaś wbudowany w niego komputer będzie analizował ustne polecenia siedzącej na nim osoby, przenosząc tą osobę we wymagane miejsce, zmieniając jej orientację, wysokość i nachylenie, a także adaptując swój kształt do typu postawy wypoczynkowej jaką ta osoba zapragnie w danej chwili przyjąć. Jedną z konsekwencji tej mody na zawieszanie obiektów w przestrzeni będzie całkowite zaniknięcie koła, jako iż obecne ruchy toczące zostaną zastąpione przez szybowanie.

Oczywiście ogromny potencjał kryje się w militarnym użyciu komory oscylacyjnej. Może ona zarówno zwielokrotnić możliwości już istniejących urządzeń i środków bojowych, jak i uformować dotychczas jeszcze nie znane rodzaje broni. Aby zilustrować potencjał komory w zwielokratnianiu możliwości już istniejących rodzajów broni wystarczy wspomnieć iż ilość energii zakumulowana w kapsule dwukomorowej wielkości kostki do gry wystarczać będzie aby utrzymywać bombowiec w powietrzu przez całe lata bez konieczności jego lądowania w celu ponownego zatankowania, aby przepłynąć łodzią podwodną w stanie zanurzenia kilkaset razy naokoło naszego globu, czy aby przejechać czołgiem drogę większą od odległości Ziemi od Słońca. Aby ukazać potencjał komory oscylacyjnej w formowaniu nowych rodzajów broni, wystarczy tu wspomnieć iż układ tych urządzeń wytwarzający wirujące pole magnetyczne będzie w stanie uformować zapory i pola minowe jakie w ciągu sekund mogą odparować eksplozyjnie każdy obiekt wykonany z dobrego przewodnika elektryczności jaki wejdzie w ich obszar działania. Pociski zawierające układy komór z takim wirującym polem, mogą spowodować natychmiastowe wyparowanie ogromnych konstrukcji wykonanych ze stali, takich jak mosty, fabryki, okręty, samoloty, rakiety, satelity, itp. Z kolei gwałtowne uwolnienie ogromnej energii zgromadzonej w komorze (np. poprzez jej zdetonowanie - patrz monografia [5]) spowoduje eksplozję porównywalną w efektach do użycia bomby termojądrowej. Jedyną różnicą będzie, iż po eksplozji komory otoczenie nie zostanie skażone radioaktywnością, stąd będzie się nadawało do natychmiastowego zajęcia i ponownego zasiedlenia. Z uwagi przy tym na niewielkie rozmiary komór, potencjał do formowania zniszczeń odpowiadających wybuchowi sporej bomby termojądrowej uzyska maleńka kapsuła dwukomorowa mieszcząca się w zwykłym pocisku karabinowym. Oczywiście komory ocylacyjne nie tylko są w stanie niszczyć, ale umożliwiają też osłanianie się przed zostaniem zniszczonym przez przeciwnika. Najprostrza taka osłona polegała będzie na zaopatrzeniu wybranych wehikułów lub obiektów wojskowych w komory oscylacyjne których pola będą formowały odpychające lub przyciągające oddziaływania z obiektami ferromagnetycznymi ze swego otoczenia (patrz rysunek C8). W ten sposób będą one w stanie odepchnąć (lub - w razie konieczności, także przyciągnąć, obezwładnić i przechwycić) dowolne wehikuły i pociski strony przeciwnej. Bardziej niezwykła możliwość komór oscylacyjnych wynika z możliwości formowania przez nie tzw. "soczewki magnetycznej" (opis tej soczewki zawarty został w podrozdziale D3). Osłonięci nią żołnierze, wehikuły, lub obiekty o znaczeniu militarnym staną się całkowicie niewidzialni dla przeciwnika.

Najbardziej jednak zachęcające perspektywy otwiera użycie komory oscylacyjnej do przeznaczenia dla którego jej zasada została oryginalnie wynaleziona, t.j. do celów transportowych. Przy takim jej użyciu, najważniejsze jej zastosowanie polegać będzie na pełnieniu funkcji urządzenia napędowego (t.j. pędnika) dla napędów osobistych, wehikułów latających, oraz statków międzygwiezdnych. Z upływem czasu wypracowane także będzie transportowe użycie komór oscylacyjnych w tzw. "urządzeniach zdalnego oddziaływania", których przykładami może być odpowiednio nasterowane "pole podnoszące" kapsuł dwukomorowych opisane w podrozdziale C6.3, czy tzw. telekinetyczny "promień podnoszący" opisany w podrozdziale G1. Następne rozdziały niniejszej monografii zostaną poświęcone szerszemu omówieniu takich właśnie transportowych zastosowań komory.

Na zakończenie przytoczonego tu przeglądu zastosowań komory warto podkreślić iż wszystkie funkcje opisane w tym podrozdziale wypełniane mogą być przez tą samą kapsułę dwukomorową zaopatrzoną jedynie w odmienny system/program sterowania. Stąd w sensie uniwersalności swych zastosowań komory oscylacyjne przypominać będą współczesne komputery w których jedynie zmiana programu sterującego przekształca je przykładowo z maszyny do pisania w instrument muzyczny, automatycznego pilota, atlas drogowy, kasyno gier, czy przyrząd pomiarowy.

Niezależnie od zastosowaniowego znaczenia komory oscylacyjnej, zbudowanie tego urządzenia będzie także posiadało znaczenie poznawcze. Komora oscylacyjna będzie bowiem pierwszym "rezonatorem magnetycznym" zbudowanym na naszej planecie jaki efektywnie wytwarzał będzie własne drgania magnetyczne a także posiadał będzie zdolnośc do reagowania na takie drgania pochodzące z innych źródeł. Aczkolwiek nauka ziemska stoi dopiero na początku swej drogi do poznania możliwości i znaczenia drgań magnetycznych, już obecnie wiadomo iż stanowią one klucz do ogromnej ilości dotychczas nieopanowanych jeszcze zjawisk, do których przykładowo zaliczyć można opisane w rozdziale G podróże w czasie i telekinezę, czy postulowane Konceptem Dipolarnej Grawitacji telepatię, zdalne kontrolowanie psychiki ludzkiej i nastrojów społecznych (po więcej szczegółów patrz podrozdział D4 w monografii [5]), uzdrawianie, transformowanie jednych pierwiastków i substancji w inne, pozyskiwanie energii otoczenia, oraz wiele innych. Stąd w sensie poznawczym komora oscylacyjna stanowić będzie prototyp i poprzednika dla całej gamy nadchodzących po niej urządzeń wytwarzających, przetwarzających, wykrywających i mierzących drgania magnetyczne, przyczyniając się w ten sposób do uformowania w przyszłości całych nowych dziedzin nauki i techniki. Dla dalszych generacji naukowców i inżynierów na Ziemi jej znaczenie poznawcze prawdopodobnie będzie równie przełomowe jak znaczenie obwodu Henry'ego było dla dzisiejszych elektroników czy cybernetyków.

C9. Monografie autora poświęcone komorze oscylacyjnej

Zanim niniejsza praca została opublikowana, komora oscylacyjna była już prezentowana w kilku innych monografiach autora. Poniższy wykaz zestawia najważniejsze z nich (opublikowanych zostało znacznie więcej). Warto tu zaznaczyć że monografie [5C] i [6C] posiadają też swoje polskojęzyczne odpowiedniki (patrz monografie [5] i [6] z rozdziału N, oraz [1H2] i [2H2] z podrozdziału H2).

[1C] "Theory of the Magnocraft". Zawierała ona pierwszy opis komory oscylacyjnej (jeden rozdział). Publikowana ona była w następujących wydaniach:

(a) Pierwsze wydanie nowozelandzkie, styczeń 1984 roku, ISBN 0 9597698 0 3;

(b) Pierwsze wydanie USA, czerwiec 1985 roku   opublikowane w USA przez: Energy Unlimited, P.O. Box 35637 Sta. D, Albuquerque, NM 78176.

(c) Pierwsze wydanie polskojęzyczne, zatytułowane "Teoria Magnokraftu", Invercargill, Nowa Zelandia, marzec 1986, ISBN 0 9597698 5 4; 136 stron, 58 rysunków.

(d) Drugie wydanie nowozelandzkie - poszerzone, Invercargill, sierpień 1984 roku, ISBN 0 9597698 1 1; 110 stron plus 53 ilustracji.

[2C] "The Oscillatory Chamber   a breakthrough in the principles of magnetic field production". Była to pierwsza monografia w całości poświęcona opisowi komory oscylacyjnej. Niniejsze opracowanie stanowi jej uaktualnioną, poszerzoną i przeredagowaną wersję. Opublikowana ona została w następujących wydaniach:

(a) Pierwsze wydanie nowozelandzkie, grudzień 1984 roku, ISBN 0 9597698 2 X.

(b) Pierwsze wydanie USA, opublikowane w magazynie "Energy Unlimited", Issue 19/1985, strony 15 do 43. To specjalne wydanie magazynu (opublikowane przez "Energy Unlimited", P.O. Box 35637, Station D, Albuquerque, NM 87176, USA) przedrukowało całą monografię o komorze oscylacyjnej.

(c) Pierwsze wydanie zachodnio-niemieckie (w języku niemieckim) zatytułowane, "Die 'Schwingkammer' Energie & Antrieb fur das Weltraumzeitalter", opublikowane przez: Raum & Zeit Verlag, Dammtor 6, D 3007 Gehrden, West Germany; czerwiec 1985 roku, ISBN 3 89005 006 9; 64 strony (włączając 7 rysunków)

(d) Drugie wydanie nowozelandzkie, przerobione, Invercargill, październik 1985 roku, ISBN 0 9597698 4 6; 115 stron plus 15 ilustracji. Wydanie to zawierało także pierwszą prezentację Konceptu Dipolarnej Grawitacji.

[3C] "The Magnocraft: a soucer-shaped space vehicle propelled by a pulsating magnetic field", Invercargill, Nowa Zelandia, 1986 rok, ISBN 0-9597698-3-8; 300 stron.

[4C] "Advanced Magnetic Propulsion Systems", Treatise, Dunedin, New Zealand, październik 1990 roku, ISBN 0 9597698 9 7, 460 stron (włączając 7 tablic i 163 ilustracji).

[5C] "Tapanui Cataclysm   an explanation for the mysterious explosion in Otago, New Zealand, 1178 A.D.". Dunedin, New Zealand, 1989 rok, ISBN 0 9597698 7 0, a private edition by the author (62 strony włączając 26 ilustracji).

[6C] "The magnetic extraction of energy from the environment". Dunedin, New Zealand, 1990 rok, ISBN 0 9597946 1 1; 38 stron (włączając 14 ilustracji).

Monografie [5C] i [6C] podsumowywują opisy komory oscylacyjnej, nie zawierają jednak dokładniejszego wyjaśnienia dla jej konstrukcji i zasady działania.

Rozdział D.
(Dyskoidalny) magnokraft
Nazwa "magnokraft" nadana została zupełnie nowemu rodzajowi międzygwiezdnych wehikułów latających, napędzanych pulsującym polem magnetycznym. Magnokraft został wynaleziony i rozpracowany przez autora niniejszej monografii. Głównym celem, jaki autor starał się osiągnąć przez ten wynalazek, jest upowszechnienie takiej konstrukcji i zasady działania statku międzygwiezdnego, które umożliwiłyby jego zbudowanie przez niewielkie państwo (takie jak Polska lub Nowa Zelandia) lub nawet większą organizację przemysłową. Jak blisko jesteśmy osiągnięcia tego celu uzmysławia następujący przegląd właściwości magnokraftu:

1. Jego działanie nie wymaga obecności ruchomych części. Teoretycznie więc biorąc, magnokrafty można ukształtować w całości z pojedynczej części (powłoki), formując je jak plastykowe balony. Ich koszt spadnie więc do rzędu małego ułamka kosztów współczesnych wehikułów, czyniąc magnokrafty osiągalnymi dla prawie każdej osoby i rodziny. Dla porównania, najnowszy samolot pasażerski Boeing 747   400 zawiera około 4 miliony indywidualnych części, z których każda musi zostać oddzielnie wyprodukowana, zamontowana i wytestowana, a także większość z których może zawieść w powietrzu powodując katastrofę całego samolotu. Natomiast współczesny samochód osobowy Mitsubishi składa się z około 2000 części.

2. Zasoby jego energii są samoodtwarzające się. Praktycznie oznacza to, iż magnokraft, podobnie jak niektóre koleje elektryczne, będzie tracił swą energię magnetyczną podczas przyspieszania oraz odzyskiwał ją z powrotem podczas wyhamowywania. W sumie więc ten statek po powrocie na Ziemię z wieloletniej podróży międzygwiezdnej będzie posiadał prawie tyle samo energii magnetycznej zgromadzonej w swych pędnikach ile miał on w dniu rozpoczęcia tej podróży.

3. Wehikuł ten wykorzystuje tak zaawansowany napęd, iż technicznie, technologicznie i militarnie przewyższa on wszystko co dotychczas zostało zbudowane na Ziemi (np. magnokraft może latać z prędkościami do 70 000 km/godz w atmosferze i bliskimi prędkości światła w próżni kosmicznej; może on latać w próżni, powietrzu, wodzie, a nawet ośrodkach stałych takich, jak skały, budynki i bunkry, wypalając w nich szkliste tunele; może on zamienić metale w materiał wybuchowy; może stać się niewidzialny dla obserwacji wizualnej i radarowej; itp.). Stąd też państwo lub organizacja, które wyprzedzą innych w budowie magnokraftu, uzyskają bezprecedensową dominację nad resztą świata.

4. Zbudowanie magnokraftu może zostać dokonane już przy obecnym poziomie naszej wiedzy.

5. W sposób teoretyczny wszystkie problemy wstrzymujące budowę magnokraftu zostały już rozwiązane (włącznie z zasadą działania jego urządzenia napędowego opisanego tu pod nazwą "komora oscylacyjna").

Magnokraft na wiele różnorodnych sposobów przyczynił się do wynalezienia komory oscylacyjnej oraz do napisania niniejszej monografii. Aby wymienić kilka z nich: (1) wynalezienie magnokraftu upewniło autora co do poprawności tablic cykliczności i ważności wniosków prognostycznych z nich wynikających, (2) znajomość działania magnokraftu umożliwiła przewidzenie atrybutów charakteryzujących urządzenie (t.j. komorę oscylacyjną) użyte do jego napędzania, (3) chęć znalezienia urządzenia spełniającego wszystkie atrybuty wymagane od napędu magnokraftu zmusiła autora do wynalezienia komory oscylacyjnej, itp.

Szczegółowy opis konstrukcji, działania i właściwości magnokraftu stanowi cel oddzielnej monografii [1a] (np. monografia [1a] zawiera wyprowadzenia wszystkich równań opisujących kształt i wymiary magnokraftu, wyjaśnia budowę i zasadę działania komory oscylacyjnej oraz kapsuły dwukomorowej, interpretuje ślady wypalane na ziemi przez lądujące magnokrafty, opisuje miejsca eksplozji tych wehikułów, itp.). W niniejszym rozdziale jedynie owe aspekty magnokraftu zostaną omówione, które mają znaczenie dla celu i głównej tezy niniejszej monografii (np. zrozumienia zastosowań, uzyteczności, właściwości i atrybutów komory oscylacyjnej, zauważenia faktu jej użycia, itp.).

D1. Konstrukcja magnokraftu pierwszej generacji
Wygląd magnokraftu we widoku bocznym pokazano na rysunku D1 "b", zaś jego konstrukcję zilustrowano na rysunku D1 "a". Kształt zewnętrzny tego wehikułu przypomina dysk lub spodek odwrócony do góry dnem. Jego układ napędowy zestawiony jest z urządzeń nazywanych tu pędnikami, jakie po prostu są kapsułami dwukomorowymi "pływającymi" (t.j. zawieszonymi bezdotykowo za pomocą pola magnetycznego i obracanymi sygnałami sterującymi z komputera statku) we wnętrzu kulistych powłok.

Każdy pędnik magnokraftu wytwarza pole magnetyczne o ogromnej długości efektywnej. Autor dokonał odpowiednich obliczeń (opublikowanych w podrozdziale G5.3 monografii [1a]) i wyznaczył, że przykładowo pole pędnika o długości fizycznej 1 metra przyjmie długość efektywną jaka w nawet najniekorzystniejszych warunkach przekroczy odległość 1000 kilometrów (t.j. jednometrowy pędnik w swoim działaniu zachowywał się będzie jak hipotetyczny magnes o tak ogromnej długości). Stąd pole z tego pędnika pokona jednorodność ziemskiego pola magnetycznego i wytworzy liczącą się siłę magnetyczną netto. Siła ta z kolei spowoduje napędzanie magnokraftu w zdefiniowanym przez jego komputer sterujący kierunku.

Magnokraft posiada dwa rodzaje pędników magnetycznych: główny (M) i boczne (U) - patrz rysunek D1 "a". Pojedynczy pędnik główny (M) zawieszony jest w centrum tego wehikułu. Bieguny magnetyczne tego pędnika są tak zorientowane, że odpychają go one od pola magnetycznego otoczenia (którym może być pole Ziemi, Słońca lub Galaktyki). W ten więc sposób pędnik (M) wytwarza siłę nośną - na rysunku D1 "a" oznaczoną jako (R), która wydźwiga i utrzymuje magnokraft w przestrzeni. Oś magnetyczna pędnika (M) jest prawie zawsze utrzymywana w położeniu stycznym do linii sił pola magnetycznego otoczenia istniejącego w obszarze działania tego statku. Stąd najbardziej efektywne zorientowanie magnokraftu w locie jest kiedy jego podstawa ustawiona zostaje prostopadle do lokalnego kierunku ziemskiego pola magnetycznego. Czasami jednakże owo zorientowanie musi zostać nieco zmienione aby wehikuł ten mógł manewrować lub lądować.